Hunting birds with stones

Oceanbreeze had haar taken in het kamp s'ochtends vroeg al opgepakt en zich gedurende dag bezig gehouden. Haar blauwe ogen stonden rustig en vriendelijk zoals gewoonlijk, al was het wel duidelijk dat ze zich langzamerhand zorgen begon te maken. Wat er precies gebeurd was in Thunderclan en hoe alles daar er nu voor stond wist ze niet zeker, al had de heftige weersverandering haar wel op scherp gezet. Zo had ze die dag samen met haar kittens gezeten en ze het belang van een droge vacht uitgelegd en ze zelfs een kort verhaaltje verteld voordat ze hen alleen in de Nursery had laten spelen. Zelf was ze naar buiten gegaan en had ze even alle dens gecheckt. Aangezien lekkage met dit weer vreselijk was. De wanden moesten goed zijn, want niemand wist hoe dit zou eindigen. Zou er een storm op komst zijn of gewoon hard blijven regenen. Wat er ook zou gebeuren. Oceanbreeze zou er op voorbereid zijn, zo goed en kwaad als het kon. Nu was ze op zoek naar Routpaw om nog wat laatste dingen te regelen en voor overleg en aangezien de Apprentice niet in het kamp te vinden was. Had Oceanbreeze het kamp verlaten en Bronzemask gevraagd even op de kits te letten. Met rustige passen probeerde ze zich te navigeren naar Routpaw. Door de regen waren de sporen moeilijker te volgen maar gelukkig vond ze de desbetreffende kattin al snel. Al was Oceanbreeze nu wel doorweekt. Routpaw was echter niet alleen, een andere Apprentice was er bij. Eentje die nogal vriendschappelijk werd begroet door de Medicinecat Apprentice. Hoewel de Deputy en Queen relatief neutraal tegenover vriendschappen stond met andere clans, was ze hier niet zozeer blij mee. Elke clan had het zwaar en een andere Apprentice zonder toestemming op hun territorium was misschien wel wat veel gevraagd. Hoewel ze nog te ver weg stond om het gesprek te kunnen volgen, was ze wel van plan beide katten er op aan te spreken. Met rustige passen liep ze op het tweetal af en kuchtte ze even om de aandacht op haar te vestigen. "Routpaw," Mauwde ze vriendelijk maar ergens ook streng. "Zou je mij willen voorstellen aan je vriendin?" Ging ze rustig verder, als ze het goed had was dit Rousepaw. De Deputy liet haar blik vallen op de jongere kattin. "Je staat op ons territorium en ik hoop zeer zeker dat dit met een goede reden is?!" Mauwde ze, haar stem nog warm en moederlijk maar haar ogen priemend in de blauwe ogen van Thunderclan's Apprentice.

De jongere kattin verstijfde zodra Oceanbreeze bij hen was komen staan, hoewel het niet ongewoon was dat Routpaw het deed hoopte Oceanbreeze toch echt dat haar vriendin niet zo angstig voor haar was. Ze mocht dan wel Deputy zijn, echter betekende dat niet dat ze dat alleen was. Hoewel dat wel haar voornamelijke taak was, zeker met een Thunderclan Apprentice aan de zijlijn, was ze niet bang om naar Routpaw te luisteren en een eigen conclusie te trekken. Als dit een Medicinecat Apprentice was, had ze niets te vrezen. En zover Oceanbreeze wist was de Thunderclanner Rousepaw, die inderdaad dezelfde rang droeg als Routpaw. Routpaw had zich inmiddels omgedraaid om haar aan te kijken en hoewel haar blik streng was, was die ook vriendelijk en zacht. Ze verklaarde duidelijk dat ze wou weten wat Rousepaw hier te zoeken was en dat ze voorgesteld wou worden aan de overduidelijke vriendin van Routpaw, hoewel ze bijna zeker wist dat dit wel een Medicinecat Apprentice was, moest ze het toch op een subtiele manier navragen. Immers had ze Thunderclans Medicinecat en Medicinecat Apprentice nog niet tegen gekomen. D-Dit is Rousepaw, Oceanbreeze." Mauwde Windclans eigen Medicinecat Apprentice. Het was duidelijk dat Routpaw nerveus was waardoor Oceanbreeze's houding een tikkeltje verzachtte. De andere Apprentice groette haar met een knikje, zonder enige vijandigheid waardoor een klein glimlachje om Oceanbreeze's lippen gevormd werd. Dit terwijl ze ook nog aandachtig luisterde naar Routpaw's uitleg. "De, eh, de medicine cats apprentice van Thunderclan... Ik weet niet precies wat ze hier doet, m-maar als ze opzoek is naar kruiden dan is dat niet tegen de warrior code," vervolgde de Apprentice. Tevreden met deze uitleg knikte de Deputy, ergens was ze blij dat Routpaw de kracht had gevonden haar tegen te spreken, hoewel Oceanbreeze zelf natuurlijk ook wel wist dat een Medicinecat en haar Apprentice op andermans terrein welkom was. Dit omdat ze boven enkele regels van de clan stonden. Hoewel niet elke clan blij was met buitenclans bezoek. "Denk ik," voegde de vriendin van Oceanbreeze er hakkelend aan toe. Blijkbaar was Oceanbreeze niet de enige die doorhad dat Routpaw niet geheel op haar gemak was. De andere Apprentice tikte Routpaw aan met haar staart en kwam toen recht voor de Deputy staan. "Ik ben hier inderdaad op zoek naar kruiden. Sinds de brand is onze voorraad namelijk afgenomen," verklaarde Rousepaw tamelijk zelfverzekerd. Langzaam knikte Oceanbreeze voordat ze vriendelijk haar kop even neeg naar de andere Apprentice. "Hoewel dit niet in gaat tegen de Warrior Code is niet elke clan blij met bezoek. Desondanks begrijp ik deze situatie en zou ik jullie willen verzoeken mij te volgen naar het kamp. Met dit weer is ons territorium nogal verraderlijk voor buitenstaanders." Verklaarde de Deputy zakelijk en warm, waarna ze zich rustig omdraaide. Haar blauwe blik bleef even op Routpaw hangen, haar ogen stonden geruststellend. Routpaw had geen fout gemaakt, dus was er ook geen slecht woord over te zeggen. Wel wist ze dat Everstar en Lizardpath van dit bezoek op de hoogte gesteld dienden te worden, aangezien een geur alleen al een oorlog kon startten. Dus was het maar goed dat ze Rousepaw opgemerkt hadden. Daarbij konden de Medicinecat en de Medicinecat Apprentice's het beste bepalen hoe en in hoeverre ze elkaar konden helpen. Dat was aan hen.

Het was Oceanbreeze duidelijk dat Routpaw bewondering voelde voor de andere Medicinecat Apprentice die zo zelfverzekerd tegen haar sprak. Natuurlijk was het een goed teken, immers was Oceanbreeze van mening dat een toekomstig Medicinecat goed op zijn of haar poten moest kunnen staan en in staat moest zijn de Leader en Deputy op bepaalde zaken aan te spreken. De Deputy legde geduldig en vriendelijk uit dat niet elke clan er zo blij mee zou zijn met dit bezoek. Ze kon al raden dat Everstar een goed gesprek met de Thunderclan wou, immers was geen clan erbij gebaad dat er spanningen konden ontstaan door het toetreden van Medicinecats op andermans terrein zonder dat die clan er bewust van was. Ze lieten geuren achter, alhoewel die nu wel werden weg gespoeld. Met zakelijke warme stem had ze het tweetal met zich mee gewenkt. Oceanbreeze had geen tegenspraak verwacht en ook niet geaccepteerd. Hoewel ze allemaal een hoge rang droegen, was ze wel een oudere kattin en had ze de leiding over vele dingen. Routpaw sprak sowieso niet zo snel tegen, echter had ze het idee dat Rousepaw haar mond wel durfde te openen. Routpaw knikte voordat ze sprak, "Ja, dat lijkt me inderdaad de beste oplossing." De blauwe geruststellende blik werd ontmoet waardoor ze even trots op Routpaw neer keek. Hoewel ze nog steeds niet zelfverzekerd was, was het duidelijk dat er proces gevorderd was. Oceanbreeze had zich dus omgedraaid en was rustig de tocht richting het kamp begonnen. De regen viel nog steeds met bakken uit de hemel, waardoor haar lange vacht nog natter werd en langs haar dunne lichaam hing. Ze hoorde het gemompel achter haar wel, en merkte de lichte spanning in beide Apprentices wel op, echter negeerde ze het. Als ze echt goede Medicinecats wouden worden, zouden ze nu hun karakter moeten gebruiken en een goed staaltje zelfverzekerdheid neer moeten zetten. Hoe dan ook, Oceanbreeze zou de veiligheid van Rousepaw verzekeren. Oceanbreeze draaide zich stil naar de twee jongere katinnen toe. "Ik kan de veiligheid van jullie beiden verzekeren. Echter is het aan jullie om karakter te tonen. Laat blijken dat je Medicinecat materiaal bent. Ik ben hier misschien relatief makkelijk in, maar verwacht niet dat Everstar even makkelijk is. Hoewel Thunderclan en Windclan een goede relatie hebben, doet Windclan het meeste op eigen poot en verwachtten we dat ook van andere Clans." Legde de vriendelijke kattin rustig uit. "Routpaw, zodra we aankomen haal je je mentor erbij." Lizardpath was niet alleen de mentor van Routpaw maar ook Oceanbreeze's nichtje. Dit betekende dat de Deputy haar natuurlijk wel redelijk goed kende. "Rousepaw, blijf ten alle tijden bij mij in de buurt. Als Deputy en Queen zijnde zullen ze naar mij luisteren, hierdoor kan ik je beschermen mochten we wat minder vrolijke Warriors tegenkomen." Ging ze verder. Haar stem warm en serieus. Iedereen wist dat andermans kamp betreden gevaarlijk kon zijn en Oceanbreeze kon wel enkele katten opnoemen die zeker not amused zouden zijn met dit bezoek. Vandaar dat ze Rousepaw bij zich in de buurt wou houden. Zodat het duidelijk was aan iedereen dat de Apprentice bij haar en Routpaw hoorde en er geen reden tot agressiviteit was. Zelfverzekerd stapte ze het kamp binnen na haar korte instructies waarna ze Rousepaw naast haar wenkte. Haar kop boog ze even netjes voordat ze met luide stem over het kamp heen riep. "Rousepaw hier is er enkel voor een bezoek met Lizardpath en Routpaw. Ik ga ervan uit dat hier geen problemen mee zullen zijn en jullie de Medinecat en Medicinecat Apprentices met rust zullen laten. Als Everstar er is zullen we er beide bij blijven." Dat laatste zei ze expres om de gemoederen rustig te houden en de Leader haar inspraak te geven. Hierna keek ze richting Routpaw. Hopende dat ze Lizardpath zou gaan halen. Hoewel ze natuurlijk achterhield dat ze de Apprentice op hun territorium had gevonden loog ze niet. Immers was dit de enige veilige oplossing die ze kon bedenken.