A day fore my son

Een musje vloog gelijdenlijk over de bomen. kleine vleugeltjes bewogen razendsnel achter elkaar. Het vogeltje vloog over een open plek met een heleboel grote en kleine katten. Het was blijkenlijk etenstijd, katten lagen in kleine groepjes bij elkaar te eten of te tongen, het was een gezzelig gezicht. Een grote langharige grijze kater met wijze rustige ogen, lag in zijn eentje aan de rand van het kamp vlak bij een rots. Een kleine half opgevreten muis lach naast hem. De muis had wel gesmaakt maar het was ook niet echt biezonder geweest, een beetje taai met niet echt veel vlees, maar goed. Hij was die ochtend vroeg opgestaan en had de krijgers en leerlingen op hun patrouile gestuurd. De dag was goed verlopen, het was nu al weer een tijdje terug van Lightheart,s dood en de Gathering. De clan was ondangs de gezzeligehid wel nog droevig. Af en toe zag je een kat omhoog kijken met vochtige ogen, huilen deden sommige nog ook. Dit was een soort klap geweest voor de clan. Stormtail had gedacht dat hij lightheart niet goed had gekend maar hij had het fout. Hij had Lightheart heel goed gekend, alleen dan als leerling toen hij nog lange na niet Deputy was. Hij had toen heel erg gehoopt dat hij haar mentor zou worden, want ze was nog maar een leerling geweest. Een té nieuwsgierige leerling die haar neus in zaken stak wat ze niet hoefde te doen. Zoals de eerste keer dat hij haar tegen kwam, of beter gezecht zei hem het was op de nacht geweest dat hij verliefd was geworden op Mousefur. Ze hadden romntisch bij de kleine stroom gezeten, toen Ligheart een beetje onozel er bij kwam zitten en vroeg wat ze deden. Stormtail moest echt een een beetjhe lachen bij die gedacht met een wee gevoel in zijn buik. Een andere keer was ze doodsbang voor hem geweest omdat ze niet had geroken wie het was en dacht dat hij haar had beslopen terwijl hij gewoon een normale patrouille liep. Een teleurstelling had hem wel over de rug gelopen toen Mousefur haar mentor werd, maar dat kon hi Mousefur verre weg niet kwalijk nemen. Want hij was blij dat Mousefur zo,n leuke leerling zou hebben gehad. Een aantal manen daarna werd ze aangevallen door honden en verloor Crookedstar een leven. Sinds een tijd daarvoor was hun contact ernstig verzwakt, en omdat ze zo was gegroeid toen.. had hij haar niet goed meer herkent ze was verandert uiterlijk en innerlijk. Ligheart was wijzer geworden en ouder alleen had ze niet met zo,n oorzaak mogen sterven. Stormtail hoopte nu vurig en voelde zich schuldig dat hij haar niet meer aandacht had gegeven. Een kleine traan rolde over zijn behaarde wang en plenste in het gras. Nu was het Stormtail die treurig naar de open lucht keek waar snachts zich de Starclan bevond. Maar Stormtail wist dat het er overdag ook was dus fluisterde hij zacht: ''I wish you peace'' Hij schudde verdrietig zijn sneut om deze gedachtte weer van zich af te schudden. Ligheart, een poes vol waarde mocht nooit meer vergeten worden. Maar naast haar dood was er op de Gathering iets uitzonderlijks gebeurd. Zijn zoon was tekeer gegaan, had zich schandelijk gedragen. Stormtail wilde het graag nog even met hem daar over hebben. Maar op zijn eigen manier zodat het echt miechien zou helpen. Stormtail voelde zich een beetje schuldig over dat hij tegen hem gesnouwd had.
Een frons lag nu op zijn gezicht. Zijn ambere ogen staarde op de grond in het niets. Smokepaw was zo verandert in een kleine tijd. Hij was opstandig duister en gewoon niet zichzelf. Enkel omdat hij geen mentor had die om hem dacht?! Dat was geen reden! Stormtail zelf had niet eens een mentor gehad! Stormtail vond zijn zoon naief als dat de reden was, er waren nog wel veel ergere dingen. Hij moest leren wat wel en niet goed was in het leven en de waarde daarvan. Dus Stormtail Stond op en liep naar het leerlingenhol waar ook de leerlingen lagen te eten als het goed was, zijn ogen zochten zijn zoon. '' Smokepaw? Kun je met mij mee komen?'' Hij bleef zitten en wachtte tot hij bij hem was. Hij wist namenlijk niet waar zijn zoon zich schuil hield.

*Ik dacht dat je dat over Lightheart wel leuk zou vinden want, ik was werkenlijk vergeten dat jij de gene was met de gele pootjes en staart Door je verandere ava en innerlijke gebeurtenissen van Light. Ik zocht het oude topic op en had echt zo van WTF! is zij dat!? Is zij mijn zoon en leerling?! Respect dat je zo veel hebt geleerd in de rpg hier want ik heb het je volgendsmij op hyves laten zien. Of je was er net en, het was zoiets, ik heb je in het begin in iedergeval heel erg geholpen met vragen en dingen 0.0'' Respect, only respect *

Do you mean her:

Spoiler:

Smokepaw staarde oor zich uit. Wat was er met hem aan de hand. Het leek wel als of hij door de duivel bezeten werd. Hij schudde met ijn kop. Zijn rood oranje ogen keken naar zijn niet opgegeten vink. Hij pakte hem vast en bracht hem terug. Hij ahd geen honger, hij voelde zich rot. Hij had een Shadowclan poes ontmoet. Whitepaw, ze was wel oké. MAar hij had iets doms gedaan, gejaagt en gegeten op Shadowclan territorium, dat was dom. Maar toch, waar bleef de spijt! Waat was het! Waarom kon hij er niet bij? Van uit het donker keek hij naar zijn vader die verdrietig naar de lucht staarde, waarom? Was eht om hem, of over de Apprentice, die nooit warrior had kunnen worden? Lightheart was haar naam. Hij was bij haar dood geweest, en had enkel emotieloos zitten staren. Lightheart was dood. De apprentice met een mooie rode vacht, ze was knap, voor dat ze ziek werd. Smokepaw hat best haar partner willen zijn, maar ja, hij was en is te jong. Hij zuchtte en stapte terug naar de den. Hij wouw zo graag net zoals zijn vader zijn. Maar hij was het tegen over gestelde geworden: Slecht, niet bepaald slim en on-loyaal. '' Smokepaw? Kun je met mij mee komen?'' Smokepaw richtte zijn rode oranje blik op Stormtail, zijn vader. Hij toonde geen emotie. Stond gewoon op en volgde hem. Hij toonde geen vijandigheid, geen schuldgevoel, niks enkel keek hij naar zijn vader. Een grote krijger, iemand die respect verdiende. En geen laffe zoon zoals hij. 'Wat is er?' Vroeg hij kalm met zijn ogen op de zelfde stand als daar ner. 'Je wilt zeker met mij praten over de Gathering, kom. Maar. Op', zei hij. Hij keek zijn vader ercht aan. Toonde geen angst, was niet bang voor een straf, was ook niet bang voor een afsnauwende stem. Hij keek gewoon recht in de ogen van zijn vader.

*Ja haar, presies haar. Te jammer dat ze nu dood is *

Stormtail keek rond naar alle leerlingen. Uiteindelijk zag hij Smokepaw zitten in een donkere hoek. ''Smokepaw, kun je met mij mee komen? Stormtail keek zijn zoon vetrouwenlijk aan. ''Wat is er?'' Vroeg Smokepaw. Stormtail zuchtte even. Hij wilde net wat zeggen toen Smokepaw hem voor was. 'Je wilt zeker met mij praten over de Gathering, kom. Maar. Op' Het klonk bijna uitdagend, maar Stormtail keek er niet van op of om. Smokepaw bleef aleen zijn vader recht aankijken. Smokepaw,s ogen waren strak oranje, ze waren bijna tegen rood aan, ze gingen de verkeerde kant op. Een zorgenlijke glans was in de ogen van Smokepaw,s vader te zien. Ze waren helder en warm amber, vertrouwenlijk en wijs. De lichtgrijze borst van Stormtail lag onder zijn gezicht. Een moment keken de twee katers, die zoveel op elkaar leken, elkaar recht aan. Smokepaw was dan wel kleiner dan Stormtail. Maar hij was erg gegroeid en was nog meer op zijn vader gaan lijken dat het Stormtail haast pijn deed bij de gedachte dat hij slecht zou worden om deze domme reden. Hij reageerde nu eindelijk op wat Smokepaw had gezecht. ''Ja, Smokepaw. Maar ik zal je niet bestraffend toespreken, ik zal niet boos worden of tegen je schreeuwen. Dat zou niet eerlijk zijn. Want Smokepaw.. Je weet nou eenmaal niet beter.'' Stormtail,s woorden waren zoals altijd wijs. Maar ze zouden ook een voorgaande les zijn voor Smokepaw. Stormtail gaf met een zwaai van zijn grote staart aan dat Smokepaw hem moest volgen. Hij draaide zich om naar de ingang met Smokepaw in zijn kielzoog. Samen liepen de twee katers in elkaars evenbeeld het kamp uit. Toen ze een tijdje onderweg waren begon de vader tegen zijn zoon te spreken. '' Smokepaw... Je weet niet waar je mee bezich bent. Ik zie aan alles wat je doet dat je steeds duisterder word, ik maak me zorgen om je dat beken ik. En je bent zo, omdat.. Je mentor niet goed en veel met je omgaat of traind? Denk je zelfs dat ik je verwaarloos? Smoke, ik ben de Deputy, en heb ook een leerling, een partner en twee andere kits mijn leven is erg druk. Smokepaw zelfs een leerling als jij weet dat dat niet een logishe verklaring is dat je dat denkt en daarom slecht bent. Je kunt de dingen pas goed bekijken als je het de kans geeft, heb je Jeweltear eigenlijk ooit wel eens bezocht? Heb je wel eens naar haar gevraagd? Mischien heeft ze wel een hele goede reden hier voor.
Je moet zelfs blij zijn met een mentor, want je ouwe pa had niet eens een mentor, ik werd gepest vroeger en had geen ouders broers of zussen. Smokepaw, ik was écht alleen in mijn leven en ik ben ook niet slecht geworden. Je vader is zelfs Deputy, met een gouden hart berijk je meer dan een koud en gevoeloos hart. Smokepaw, als jij hier om 'Slecht' Bent. Is dat onzin zoon, slechtheid zit echt niet in de famillie Smokepaw. toen mijn vader en moeder nog leefde waren ze de liefste katten die ik ooit heb gekend vooral je grootmoeder, en je grootvader de wijste. Je moeder Mousefur is een engel zo lief als ze is, Mistypaw en Nightpaw, wat denk ik wel? Je bent de aller aller enigste Smoke, hou alsjeblieft op met dit toneel stukje.'' Bij het zeggen over het zeggen van het laatste keek hij zijn Zoon onder het lopen aan, zijn ogen waren zorgenlijk en zichtbaar vochtig. Hopenlijk had hij hier iets van kunnen tegenhouden.

Één maar buiten het kamp begon Stormtail te spreken. Wat Stormtail zei raakte hem. Maar hij schudde zijn kop. 'Dat is het niet... Niet alleen!' Zei hij, als of hij zijn slechtte ik wouw vast houden. Hij dacht aan Whitepaw, de witte Shadowclan kat die hij had ontmoet. Moest hij nu ook stoppen met die dingen?! Waarom! Hij is al langer dan een maan Apprentice! En nog steeds geen trainingen! Nee dat kon hij toch niet accepteren? Nu pas werd er actie gevoerd. 'Buiten jou en Jeweltear word ik ook negeert door anderen! Waarom zou ik de "Goede ik" weer in me op nemen, het lijkt wel als of mijn leven nu pas begint, ik ontmoet leukere katten, naja, zeg ik niet waar weg, en tja, ik leer dingen van anderen, het is super!' Zei hij met een uitdagende vonkeling in zijn ogen. De oude Smoke was verandert, toen hij kitten was. Tja, toen was alles goed met hem, hij leek toen veel meer op zijn vader, nu leek hij op de duisterste kat van het woud! Op die zwarte kater die hij op The Gathering had gezien.

'Maar dat is het niet... Niet alleen!' Stormtail slaakte een zucht terwijl hij een moment zijn ogen sloot en weer open deed. Ze liepen naast elkaar. Maar toen bleef hij staan, terwijl Smokepaw hem aankeek. Ze waren nu vlak bij de hooglanden gekomen. Een klein zonnetje scheen door de bomen. '' Echt? Wat is het dan wel?.. Waarom, als je het er mee oneens bent over je mentor, waarom in starclans naam. Waarom ben je dan niet eerder naar mij toe gekomen. Ben je ooit zelf naar Jeweltear toe gegaan?. 'Buiten jou en Jeweltear word ik ook negeert door anderen! Waarom zou ik de "Goede ik" weer in me op nemen, het lijkt wel als of mijn leven nu pas begint, ik ontmoet leukere katten, naja, zeg ik niet waar weg, en tja, ik leer dingen van anderen, het is super!'' Van het eertse wat zijn zoon zei, stapte hij naar achter en week met zijn ogen naar de grond. Dit was heel, raar voor hem. Met emotionele ogen keek hij zijn zoon aan. '' Smokepaw, je lijkt meer op me dan je weet.'' De ogen van Stormtail spraken boekdelen. Smokepaw had geen idee, van zijn vaders jeugd dat zoveel leek op die van zijn zoon.Maar het tweede klonk beter in zijn oren en hij toverde een glimlach op zijn gezicht. '' Smokepaw, je moet gewoon nog zoveel leren. Als je iets wilt écht wilt dan zal het gebeuren. Maar je moet er wel je best voor doen. Volg je hart dan zal het goedkomen, ik had eigenlijk een jeugd die bijna erger is dan die van jou, Smokepaw. Ik ben toch ook niet slecht?'' Hij bracht zijn sneut vlak voor die van zijn zoon. Zijn ogen keken dwars door je ziel heen. Stormtail voeld verwardheid en verdrioet bij hem. ''It wil be al right.'' Hij gaf hem een vaderlijk liefdevol kopje. Mischien hopenlijk zou de warmte van Stormtail de werkenlijk Smokepaw raken. Hij fluisterde tegen hem. '' Dit ben jij niet Smokepaw dat weet je best.'' Hij hief zijn kop weer op en keek vertrouwlijk naar zijn zoon. '' Elke slechte kat zal uiteindelijk ook slecht eindigen. Ik heb van Moonstreem en Thunderheart gehoord, dat ereen duistere kat zo zwart als de nacht in de Thunderclan zit. Gewoon zo duivels als een van de Shadowclan. En weet maar zeker dat die zich diep ongelukkig voeld, elke kat die slecht is, is dat niet zonder reden. En die reden heb jij niet.'' Zijn wijze ogen Waren rustig. Hij was ondertussen gaan zitten, en genoot van de zon op zijn vacht, de vacht glansde een beetje. Toen Smokepaw kit was geweest, had hij op zijn vader willen lijken, dat deed hij. Maar dan op de verkeerde jeugd manier.

[Dankje, dankje dat je ooit kittens wouw nemen, en dat ik Smokepaw mocht spelen! Hij is nu één avn mijn favorietjes!!!]

''Smokepaw, je lijkt meer op me dan je weet.'' Zei Stormtail. Smokepaw keek weg. ''Smokepaw, je moet gewoon nog zoveel leren. Als je iets wilt écht wilt dan zal het gebeuren. Maar je moet er wel je best voor doen. Volg je hart dan zal het goedkomen, ik had eigenlijk een jeugd die bijna erger is dan die van jou, Smokepaw. Ik ben toch ook niet slecht?'' Smokepaw keek zijn vader aan. 'Ik wil hoog komen net als jij! Ik wil de clan dienen met mijn leven! Maar dat kan niet, als ik niet getraind word.' Vertelde hij. 'Ik leer nu jagen en vechten door samen de kamp uit te gaan met een vriendin hier uit de clan', zijn ogen werden zachter toen hij aan ahar dacht, Rainpaw. ''Dit ben jij niet Smokepaw dat weet je best.'' Smokepaw knikte. Maar hoe kon hij Whitepaw, zijn beste vriendin op offeren door gewoon weer loyaal te zijn? '' Elke slechte kat zal uiteindelijk ook slecht eindigen. Ik heb van Moonstreem en Thunderheart gehoord, dat ereen duistere kat zo zwart als de nacht in de Thunderclan zit. Gewoon zo duivels als een van de Shadowclan. En weet maar zeker dat die zich diep ongelukkig voeld, elke kat die slecht is, is dat niet zonder reden. En die reden heb jij niet.'' Smokepaw knikte enkel, al vond hij dat hij genoeg redenen had. 'Sorry papa!' Zei hij terwijl hij zich tegen hem aan drukte.

[ Graag gedaan, echt heel graag gedaan. Ik ben ook blij dat hij mijn kitten is, leuk character. Ben blij dat je het genomen hebt. ]

Toen Stormtail zei dat hij op zijn zoon leek keek hij weg. Stormtail bleef praten. 'Ik wil hoog komen net als jij! Ik wil de clan dienen met mijn leven! Maar dat kan niet, als ik niet getraind word.' Stormtail keek even pijnzend maar zei toen '' Zoon, dat is nou eenmaal het leven, de dingen gaan niet altijd zoals je ze wilt. De wijze woorden bleven in zijn eigen hoofd hangen. '' Ik ben nooit getraind, nooit heeft iemand mij iets geleerd. Maar ik heb mijzelf alles geleerd. Ik zal morgen anders wel met je mentor gaan praten, als je het van een ander wilt leren. Maar wat ik heb geleerd, is dat de kennis van jezelf er al in zit, hij moet er alleen nog uit komen.'' 'Ik leer nu jagen en vechten door samen de kamp uit te gaan met een vriendin hier uit de clan', Er kwam een glimlach op het gezicht van de al wat oudere kat. '' Zie je wel? Het komt wel goed.'' '' Want dit ben jij niet dit ben jij niet Smokepaw dat weet je best.'' Smokepaw knikte naar zijn vader. Smokepaw drukte zich tegen smokepaw aan. 'Sorry papa!' Stormtail schrok even een klein beetje van de onverwachtte beweging. Maar toen hij neer keek op het grijze kopje van Smokepaw waren zijn ogen verzacht van de genegenheid voor zijn zoon. Hij legde zijn poot over smokepaw heen en trooste hem door zijn snoet op het kopje te leggen. Er was een regelmatige zachtte ademhaling van Stormtail te horen. '' Het is al goed jongen, het is al goed. Maar laat me niet meer zo verdrietig om je owrden. Je liet me flink schrikken op de Gathering. Ik herkende je niet meer terug dus schrok ik daarvan. Daarom snouwde ik tegen je, sorry daar voor. Ik weet dat je het uit frustratie deed, kan ik begrijpen.'' Hij likte hem even en zei gniffelend. '' Alleen denk ik niet dat het mijn oplossing was geweest, ik denk dat je dat van je moeder hebt.'' Hij keek zijn zoon nu recht in zijn ogen zachtaardig aan. Langzaam zag hij zijn werkenlijke zoon tevoorschein komen, maar iets in zijn ogen zag Stormtail dat er iets was. '' Maar Smokepaw, ik vroeg me alleen af. Of je me iets te vertellen hebt.'' Hij keek vragend Smokepaw aan.

*No insp -_-'' Maar het laatste is een uitspraak van perkamentus! XD*

[Jij hebt Lion king trekjes met Storm]

''Zoon, dat is nou eenmaal het leven, de dingen gaan niet altijd zoals je ze wilt." Zei zijn wijze vader. Smokepaw knikte. 'En daar zou ik mee moeten leren leven', mompelde hij. '' Ik ben nooit getraind, nooit heeft iemand mij iets geleerd. Maar ik heb mijzelf alles geleerd. Ik zal morgen anders wel met je mentor gaan praten, als je het van een ander wilt leren. Maar wat ik heb geleerd, is dat de kennis van jezelf er al in zit, hij moet er alleen nog uit komen.'' Zei Stormtail. 'Dat is goed, papa', zei hij. Het leek wel als of de slechtte gloed in zijn ogen verdween en plaats maakte voor een tikkeltje wijsheid, hij leek echt op zijn vader, van de slechtte dingen, tot de goede dingen. ''Zie je wel? Het komt wel goed.'' Zei Stormtail. ''Want dit ben jij niet dit ben jij niet Smokepaw dat weet je best.'' Vervolgde hij. Smokepaw gaf geen antwoord maar liet wel merken dat hij het begreep en het er mee eens was. ''Het is al goed jongen, het is al goed. Maar laat me niet meer zo verdrietig om je owrden. Je liet me flink schrikken op de Gathering. Ik herkende je niet meer terug dus schrok ik daarvan. Daarom snouwde ik tegen je, sorry daar voor. Ik weet dat je het uit frustratie deed, kan ik begrijpen.'' Zei Stormtail. 'Geeft niet papa, die gesnauw had ik wel verdiend!' Zei hij met een grijnsje. '' Alleen denk ik niet dat het mijn oplossing was geweest, ik denk dat je dat van je moeder hebt.'' Zei Stormtail. Smokepaw grinnikte even. 'Dat kan best'. ''Maar Smokepaw, ik vroeg me alleen af. Of je me iets te vertellen hebt.'' Zei Stormtail. Smokepaw grijnsde, 'of je me wilt helpen met jagen, want in de tijd dat ik "slecht was", heb ik een hoop prooi voor poten voor bij laten lopen, dat moet ik maar eens in halen!' Zei hij.

[Verder bij de rivier ofzo?]