Never gonna give you up

Onderwerp: Never gonna give you up za 4 feb 2017 - 22:12

Wolf liep de schuur uit en draaide zich om om nog eens naar zijn nieuwe woonplaats te kijken. Een schuur. Hij was het niet gewend, vaak sliep hij gewoon buiten onder de sterren of in een oud vossen of dassen hol op de dagen dat het te koud was. Maar hij wilde veranderen, een vaste plaats hebben om te blijven. Iets dat van hem was, en waar niemand anders in mocht komen. Iets wat hij kon verdedigen. Bovendien was hij het reizen zat. Hij wilde namelijk niet het risico nemen om de das of vos tegen te komen, en op het gras slapen voelde lang zo veilig nog niet. Gelukkig waren er genoeg muizen, vogels en eekhoorns in de buurt waarvan hij zou kunnen leven. Hij voelde zich hongerig bij de gedachte, en ook al begon de zon langzaam onder te gaan, toch besloot Wolf om op jacht te gaan.

-Eerst secret

Secret liep met elegante passen over het lange bospad dat over de jaren door Twolegs was gevormd met hun luidde stappen. Twolegs, ze waren zo interessant met hun imbeciele verwoestende gedrag. Hij zou er dagen naar kunnen blijven kijken als zijn natuurlijke honger naar voedsel niet had geroepen. Dus zwierf de pikzwarte kater met zijn blinkende halsband over het bospad. Zijn geopende bek had hij dicht naar de grond gebracht op zoek naar geuren die wezen op prooi. Zijn oren stonden gespitst en zijn ogen waren samengeknepen tegen het stof wat zo dicht bij het zanderige pad opwaaide. De smerige geur van een andere kat liet zijn gelaat vertrekken tot een grijns. Eindelijk wat vermaak. Secret kwam overeind. "Having fun?" Sprak hij tegen de leegte.

Wolf begon de geur van een andere kat op te pikken, en alert sloeg hij zijn klauwen uit. Hij keek om zich heen, zijn gele ogen zoekend naar de kat die het waagde om zijn territorium te betreden. Al snel merkte hij de kater op; redelijk gespierd, en niet te groot of te klein, ongeveer net zoals Wolf dus... Even betwijfelde hij of hij wel kon winnen van de ander. Wolf vond zichzelf redelijk sterk, maar wees realistisch. Hij voorspelde dat als het erop aan zou komen, gelijkspel het meeste kans had. Hoewel, misschien moest hij niet zo snel naar conclusies springen - hij had deze kater nog niet eens voor een minuut gekend. En wat toevallig, ze hadden dezelfde kleur vacht, behalve dan dat Wolf nog een witte vlek op zijn borst had. Iets anders viel Wolf op aan de vreemdeling, hij droeg iets om zijn nek. Een halsband? Het leek wel stoer, dat moest hij eerlijk toegeven, maar een halsband? Alleen van die domme Twoleg-liefhebbende katten droegen dat. Ja, hij keek op kittypet's neer. Twolegs waren lange vreemde wezens en daarbij ook nog eens vreselijk onvoorspelbaar. Het ene moment aaien ze van die grote blaffende honden en het andere stapten ze in de buik van een monster! En daar zou je bij willen wonen? Heck, dat leven zou Wolf niet aankunnen, nooit. Terug naar de bezoeker, hij leek Wolf nog niet opgemerkt te hebben, behalve dan zijn geur. ''Having fun?'' klonk de stem. Wolf stapte in het zicht en bevond zich een paar vossenlengtes van de ander af. ''Definitely.''

Het leuke aan andere katten was dat ze altijd zo onvoorspelbaar waren. Het ene moment had je een lieve she-cat voor je staan om mee te flirten en het volgende moment werd je door een woedende mate aangevallen. Even vertrok zijn grijns naar een gepijnigde grimas bij de herinnering, het was een van zijn minder trotse momenten geweest. Maar meteen schudde hij met zijn zwarte kop en verscheen de grijns weer die hij vaak droeg. Zijn blik gleed omhoog naar de gele ogen van de nieuwkomer alvorens zijn ogen over zijn lichaam gleden. Ze leken zeker op elkaar. Grijnzend keek hij naar zijn bijna-spiegelbeeld. ''Definitely.'' Hmm, dat was goed. Secret was niet uit op een gevecht dus liet hij zijn klauwen ingeklapt. "That's great, so am I." Zijn blik gleed van een grijns naar gespeelde verbazing met een hint van sarcasme.

''That's great, so am I.'' Oké, dus deze ander wilde het spelletje nog wel even meespelen. Geen introductie, vragen wat je hier doet, gevecht, geflirt of andere dingen. Wolf twijfelde of hij dit wel wilde, aangezien hij ongeduldig verder wilde met jagen. Zijn honger ging niet vanzelf weg. ''Cool cool.'' Veel wist hij niet om te antwoorden, hopelijk liep de ander snel ongeinteresseerd weg anders kon dit nog wel eens fout aflopen.

Hij kantelde zijn kop naar de zijkant terwijl hij de zwarte kater bestudeerde. Hij leek niet tevreden met de currente gang van zaken. Wou hij meer hebben van hun gesprek? Misschien was hij allang gevallen voor Secret's ever working charms en voelde hij zich afgewezen. ''Cool cool.'' Ja, dat verklaarde ook de eenvoudige reactie. Secret was bereid om zijn honger aan de kant te schuiven om de rogue zich beter te laten voelen. Tenslotte kon hij er altijd nog een deal uit krijgen als hij het slim speelde. "So... How about we go back to having fun, but together? A bit of hunting, some more talking...?" Ja, dit moest de andere tom wel beter laten voelen.

Wait, what? Kon deze kater nu echt gedachtes lezen, of was Wolf gewoon te duidelijk? Hij wist bijna wel zeker dat hij goed was in het verbergen van zijn gevoelens, hoe was de kater erachter gekomen? Misschien had de ander gewoon geluk, of hij werd zelf ook verveelt - dat moest het zijn. Either way, nu moest Wolf een antwoord bedenken ooit. Zou hij wel jagen met deze kater? Aan de ene kant wilde hij alleen maar dat hij wegging zodat hij kon jagen. Aan de andere kant kon hem het ook niet veel schelen als er een ander mee joeg. Genoeg prooi around here. ''Sure,'' was zijn antwoord, waarna hij besloot om zich te focussen op de jacht.

Natuurlijk had hij gelijk gehad met zijn theorie over het verlangen van de zwarte tom. Hij had altijd gelijk, dat was nou eenmaal een belangrijk feit. Zelfs Shark en Claw konden nooit beter zijn dan hem al beweerden ze van wel. Back to the point, de zwarte tom voelde wel wat voor zijn plan. Secret wierp een charmante grijns naar de andere alvorens door zijn poten te zakken voor de jacht. Binnenkort zou de andere tom inzien dat ze samen best een goed team vormden en hem zeker vragen te blijven. Zo ging het altijd dankzij zijn natuurlijke charme. "Awesome, I'm sure we will be a perfect team." Sprak Secret en keek om zich heen op zoek naar het geur van prooi dat hij zojuist had gevolgd.

Een team? Ehm no thanks creepy black kittypet cat thing. Hij was liever alleen. Wolf besloot zijn aandacht niet meer naar de tom te richten en eerder naar de prooi. Al snel merkte hij een vogel op dichtbij een boom. Hij zakte in de sluiphouding en liep stap voor stap naar de vogel. Hoe dichterbij hij kwam, hoe zachter en langzamer hij begon te lopen. Tot hij dacht dat hij op de perfecte afstand stond om zijn sprong te maken. In zijn hoofd telde hij af; drie, twee, één...GO! Hij sprong op de vogel af en drukte het beest tegen de grond met al zijn gewicht. De vleugels klapperden heen en weer terwijl de vogel probeerde te ontsnappen, maar al snel werd zijn nek gebroken door de beet van Wolf. Done.

Secret's blik gleed opzij naar de andere kater om te zien wat hij van het goede plan vond. Hij leek... ontevreden? Wat? Hoe was dat mogelijk? Secret had alles in zijn macht gedaan om de tom tevreden te stellen en het team te maken en nu werd het zomaar verbroken? Dat kon alleen maar betekenen dat hij nog harder zijn best moet doen om de tom te laten zien dat ze een team waren. Daarom besloot hij te helpen met de vogel die de andere had gemist die een stuk dikker was dan die van de zwarte tom. Met een grootte sprong vloog hij naar voren maar miste compleet. De vogel vloog ongeschaden weg en Secret bleef prooiloos achter. "Right."

Na zijn succesvolle vangst moest de ander maar niet gaan hopen dat Wolf zijn maaltijd wel ging delen met een complete vreemdeling. De kater had echter zijn ogen op een andere vogel, die er dikker uitzag; en even voelde Wolf een steek van jaloezie. Dat was oneerlijk, het was nog steeds zijn terrein, die vogel was van hem! Helaas voor hem was de onbekende al in de jachthouding en vloog met een grote sprong naar de vogel. Hij miste compleet, het was niet eens dichtbij! De vogel schrok op en was weg binnen seconden, de twee katten achterlatend. ''Right.'' De spieren van deze kat hadden Wolf's ''deze vreemdeling is een kittypet'' theorie weggegooid, maar het feit dat de kater amper kon jagen zorgde ervoor dat hij daar weer over begon te twijfelen. Kittypet, dus, stoere sterke kittypet. Yep, duidelijk een idioot waar Wolf niks te maken mee wou hebben. Wolf ging op zijn buik liggen en begon aan zijn vogel. Hij had honger en de ander was niet impressive enough om zijn aandacht waard te zijn. Hij nam een hap, spuugde de veren uit en kauwde op het vlees. Zou de ander nog een move proberen te maken om Wolf te impressen? Of zou hij het opgeven. Wat het antwoord ook was, Wolf zou er tevreden mee zijn.

-i forgot the dutch word for impress

Onderwerp: Re: Never gonna give you up di 7 feb 2017 - 9:32

Teleurgesteld keek Secret de vogel na die zodra hij was gesprongen al opgevlogen was. Een aantal vossenlengtes hoger bleef de vogel zitten op een onbereikbare tak. Maar dat betekende niet dat Secret het opgaf, tenslotte had hij nog steeds een andere kat om indruk op te maken. Meteen begon hij aan zijn zoektocht naar een nieuwe prooi maar het gebied rond hem leek verlaten. Dan bleef er maar een optie over, de boom in. Met een grijns begon hij omhoog te klimmen tot aan de dunste takken. Te dunne takken. Het zachte gekraak was het enige wat hij te horen kreeg voor hij uit de boom stortte om te landen voor de voeten van de zwarte tom. Zijn keel schrapend lag hij daar met een schaapachtige glimlach. "Guess I fell for you."

-indruk maken ya idiot

Onderwerp: Re: Never gonna give you up