For the Night is dark en full of terrors

Een sarcastisch reactie volgde. Night had weinig anders verwacht. Zijn lichaam was gevuld met woede. Zonder enige beweging bestudeerde hij de kat tegenover hem. Hij voelde nog steeds de neiging om zijn keel door te bijten. Om het bloed op de grond te voelen vloeien en te weten dat die gek er niet meer was. "Jammer dat je er zo over denkt Nightthorn, maar wat ik ook ga zeggen, het gaat jouw visie hierop niet veranderen" De kater woelde met zijn klauwen ongeduldig de grond om. "Nee, dat gaat het niet" antwoordde hij bits. Hij kon nog een poging wagen om zijn keel door te klauwen, maar Tallshadow zou ongetwijfeld sneller zijn. Misschien kon hij vertrekken, de geur van bloed volgen en zich aansluiten bij die ene bloodclanner. Of als een Rogue leven en zijn eigen regels volgen,

- Sorry voor laat antwoord! Ik had het nogal druk met school, en toen was het alweer vakantie enzo

De ander was het duidelijk met hem eens, in ieder geval een ding waar ze geen discussie over zouden hoeven voeren dan. Bijna wilde Tall tevreden knikken, maar het was daar niet echt het moment voor, en dus besloot hij maar om serieus te blijven kijken en even met zijn mond te trekken op een nadenkende manier. ”Dus hoe nu verder?” Want dat was niet alleen aan hem, net als dat het niet alleen aan de kater tegenover hem was, het was duidelijk dat dit niet met ‘straf’ zomaar opgelost zou zijn.