Schelpjestherapie

Hij had zo lang mogelijk geprobeerd om bij de vigil van Creamyfrost te zijn maar zijn moeder had hem toen de zon onder gegaan was teruggehaald. Ravenkit was dan niet alleen blind, hij was ook nog klein en zijn lichaam zou de koude nacht met de zachte regenbui niet aankunnen.

Nu een kleine dag later had de zwarte tom zich naar buiten geslopen om vervolgens in de opening van de nursury te liggen. Zijn blinde ogen starend naar het niets. Zijn poten waren uitgestrekt terwijl deze zachtjes met een steentje speelde. Niks kon hem opvrolijken, zelfs de verhaaltjes van zijn mama leek hem niks te doen. De tom voelde zich leeg, hol en verdrietig. Er waren geen woorden om te beschrijven hoe hij zich had gevoeld en hoe hij zich nog steeds voelde. Schuldgevoel bleef hem maar achtervolgen. Ravenkit schrok een beetje uit zijn gedachten toen er pootstappen richting zijn kant op klonk en met gedraaide oren naar de geluidsbron merkte hij op dat Stonepaw op hem afliep. ”Hé Ravenkit, ik ga bij de rivier schelpjes zoeken, heb je zin om mee te gaan?”, De zwarte kitten hief zachtjes zijn kopje op, zijn blinde ogen pijnlijk -van het huilen- op die van Stonepaw gericht. Toch gaf hij de apprentice een knikje voor hij zich zelf langzaam ophief.

Hoe sterk Ravenkit wou zijn fysiek en lichamelijk was hij kapot. Zijn pootstappen waren sloom en slenterig toen hij Stonepaw volgde richting de uitgang. Normaal gesproken was de kitten altijd trots als hij zelf mocht lopen maar nu wou hij niks anders dan opgetild worden en nooit meer neergelegd worden. Zijn lichaam trilde zachtjes bij de inspanning van zijn spieren maar toch toonde de jonge tom geen zwakte. ”Is dit je eerste keer buiten het kamp? Vroeg de ander en Ravenkit knikte op zijn vraag. "Ja" Antwoordde hij toen zachtjes. "M-mag ik iets vragen Stonepaw?" Fluisterde hij na een korte stilte terwijl hij zijn snorharen tegen apprentice aandrukte en hem zo veder volgde.

Zijn snorharen streken zachtjes langs de lijf van Stonepaw waardoor Ravenkit precies wist waar en wanneer hij zijn poten moest neerzetten. Misschien was alles één grote zwakke vlek voor zijn ogen de kleine tom kon prima lopen ondanks dat hij blind was. Toch hoe trots hij hier om kom zijn, kon hij nu geen enkel iets positiefs uithalen. Zijn gedachthens bleven maar terug gaan naar Creamyfrost en naar de katten die hij pijn had gedaan. "Natuurlijk", Mauwde Stonepaw vriendelijk nadat de jonge kitten had gevraagd als hij iets mocht vragen. "Heeft schelpjes zoeken een bepaalde betekenis voor u?" De kitten begon langzamer te lopen toen zijn pootkussentjes een nieuwe soort grond aanvoelde die harder en scherper was dan dat die gewend was. De apprentices ging tussen hem in staan en al gauw had de kleine tom door dat ze zich bij de rivier bevonden.

Nadat de kleine Ravenkit zijn vraag had gesteld begon Stonepaw met zijn uitleg. Hoe ellendig hij zich ook voelde toch luisterde hij aandachtig. Misschien was het inderdaad goed om wat afleiding te hebben. Stonepaw vertelde dat hij dan tot rust kwam en graag zijn vondsten aan zijn vrienden liet zien. De tom knikte, dit hele schelpjes gedoe was toch niet zo slecht zoals hij eerst dacht. De apprentices reageerde toen echter over dat hij hem niet hoefde aan te spreken met u en met een scheve glimlach liet hij zijn oortjes beschamend hangen. "Sorry, aangeleerd" Gaf hij toe, iets opgewekter dan de afgelopen dan. Goed, schelpjes kunnen scherp zijn, dus ga niet te enthousiast graven. De meeste missen hier en daar een stukje, die mag je aan de kant gooien." Legde de ander uit en de zwarte kit knikte terwijl zijn staartje een opgewonden zwiepje gaf toen Stonepaw de grond begon te woelen. Ravenkit zette voorzicht een stapje naar voren -het puntje van zijn staart raakte nog steeds de lichaam van Stonepaw- en begon met zijn pootkussentjes over de grond heen te 'glijden'. Toen er een gladde steenachtige ding zijn poot raakte begon hij zachtjes met zijn nagel over de gevonden ding heen te krassen. Er waren kleine ribbels op te vinden en het liep in een soort boogje op het einde. "Is dit een schelp Stonepaw?" Mauwde hij toen, zachtjes het gevonden ding meer naar de tom toeschuivend.