The basics.

Shark rekte zichzelf uit en voelde dat de spieren onder zijn schouders mee bewogen. Hij merkte tot zijn tevredenheid op dat zijn spieren zich, zelfs op de leeftijd die hij nu langzaam begon te krijgen, steeds meer begonnen te ontwikkelen. Hij was dan zelf ook veel meer bezig met trainen, rondrennen en zaken in orde aan het maken voor de Elite. Hij zorgde dat de young ones niet zaten te nietsnutten, dat de trainingen van zijn eigen young ones vooruitgingen en dat hij zo nu en dan ging informeren bij zijn dochter in de ThunderClan hoe het met haar ging. Die laatste had hij alweer een tijdje niet meer gezien, maar hij kon ook moeilijk haar territory binnen dringen en naar haar gaan vragen. Niemand van de ThunderClan mocht te weten komen dat hij haar vader was. Dat zou immers niet goed uitdraaien en dan hadden ze in het slechtste geval geen spion meer, hoewel Shark niet dacht dat Silverstar of Zealspark haar ervoor uit het camp zouden smijten. Ze zouden misschien wel meer border patrols doen en dan kon hij de kans op fatsoenlijke ontmoetingen met zijn dochter wel op zijn buik schrijven. Shark bewoog met zijn oortjes terwijl hij snel een muis at die hij had gevangen en ging vervolgens in de richting van de boom waar hij Draco had opgedragen om een vogel te vangen. Dat gingen ze nu weer doen. Als ze geluk hadden tenminste, want de droogte hield nog steeds ongenadig aan en de prooi was schaars. De tom richtte zijn strakke blik naar voren terwijl hij langs Twolegplace wandelde en niet veel later op het pad kwam die hem rechtstreeks naar Wastelands zou leiden. Hij ging bij de boom zitten waar hij Draco zou verwachten. Hij mocht hopen voor de tom dat deze zijn vechttechnieken had ingeoefend. Shark had immers tijd genoeg. Als het aan hem lag wanneer Draco niet zijn best deed, duurde het nog tot zijn 40ste moon dat Draco een volledig member zou worden. Het hing dus allemaal van de tom zelf af.

Shark hoorde de pootstappen van Draco al voordat hij de tom kon ruiken en richtte zijn kille blik op de tom. Hij leek vrolijker te zijn dan de vorige keer, maar Shark was geen therapeut. Hij was hier om te trainen met de tom en niet om achter zijn vrolijke humeur te gaan vragen. Bovendien hielp een vrolijk humeur meestal ook wel bij de training. Hij kende katten die chagrijnig begonnen aan hun training en minder goede resultaten boekten dan diegenen die vrolijk of enthousiast waren, dus op dat vlak had hij wel goedkeurend voor het humeur van de tom. Hij gaf Draco een begroetend knikje. ‘Mooi op tijd,’ sprak hij. ‘Dat waardeer ik.’ Hij gaf het vaak aan wanneer zijn young ones het niet goed deden of wanneer hij ergens niet tevreden over was, maar was ook zeker niet te beroerd om goedkeurend te knikken of zijn waardering te uiten wanneer ze iets goeds deden. Hij was misschien wel de deputy van de Elite, maar hij wist zelf hoe het was als je alleen maar negatieve commentaar kreeg. Dat ging op een gegeven moment op je zenuwen werken. Hij kon zich herinneren hoe hij zich had gevoeld toen Claw hem een goedkeurend knikje had gegeven: zeker niet verkeerd. ‘Goed,’ sprak hij. ‘Je weet denk ik wel wat er op de planning staat, maar ik zal het voor het gemak even herhalen.’ Hij wees met zijn staart naar de boom. ‘Eerst ga je netjes wachten totdat je een vogel hoort en ga je deze uit de boom proberen te plukken. Welke boom boeit me niet, maar je zorgt dat je vandaag een prooi succesvol uit de boom hebt geplukt. Daarna gaan we naar de Wastelands zodat ik je wat basistechnieken aan kan leren en zullen we de belangrijke technieken nog eens herhalen zodat we binnenkort aan je final assesment kunnen beginnen. Het lijkt me iets fijner voor je als de andere katten je niet meer hoeven aan te zien als mijn young one. Met zo’n status wil je op jouw leeftijd écht niet meer rond blijven lopen, wel dan?’ Hij keek de tom droog aan en deed toen een paar stappen naar achteren. ‘Begin,’ zei hij enkel met een zwiep van zijn staart.

‘Dat dacht ik ook, ja,’ sprak hij met een kalme uitdrukking. Hij vond het wel goed dat Draco ook graag verandering wilde zien, maar te veel waardering laten blijken op één dag ging te veel zelfvertrouwen oproepen. En te veel zelfvertrouwen kon wel eens een verkeerde afloop hebben in een gevecht. Draco leek iemand die tamelijk veel zelfvertrouwen leek te hebben, maar hij mocht niet denken dat omdat het één keer goed ging dat hij de volgende keer nog zo veel geluk had. Hij had immers één jaar bij de Twolegs gezeten en zo’n jaar kon best veel werk in een training kapot maken. Maar goed. De tom toonde inzet en het leek erop dat hij daadwerkelijk geluisterd had naar zijn tips. In Draco’s geval zou hij met zo’n status waarschijnlijk zo snel mogelijk voor zijn final assesment zijn gegaan, maar hij vond het wel goed van de tom dat hij ook de basistechnieken wilde leren. Het waren immers de basistechnieken die de tegenstander kon laten vangen in de gevaarlijke technieken. Als je te weinig inzet toonde en te veel basistechnieken, dacht je tegenstander al van je gewonnen te hebben voor het gevecht eenmaal begon en dat was een grote fout. Het duurde even voordat Draco de vogel vond, maar Shark besloot daar geen rekening mee te houden. De droogte was nu echt wel heel erg en dus was het iets goeds als Draco überhaupt ook maar iets vond. Dat leek zo te zijn en hoewel hij zijn vangst klungelig afwerkte, leek hij in elk geval de kneepjes van het vak te kennen om er eentje te vangen. Zonder de droogte zou hij vast en zeker een goede jager zijn. ‘Goed genoeg,’ mauwde hij met een klein knikje en hij wenkte Draco. ‘Op naar de Wastelands dan maar. Neem je prooi mee zodat je deze kunt opeten na de training.’ Zie je wel dat hij best redelijk kon zijn? Hij grijnsde lichtelijk om zijn eigen gedachten en rende de witte tom al voor naar de Wastelands. Het duurde niet lang voordat hij met zijn snelheid aan was gekomen en hij wachtte kort op Draco. Zodra hij de witte tom zijn pels herkende, begon hij al met de eerste techniek. ‘Ik ga je een paar moves leren waarmee je een gevecht effectief kan beginnen, een paar waarmee je een gevecht tijdelijk kunt stoppen om terug de controle over te nemen en een move waarmee je samen met iemand van de Elite kunt vechten. Die laatste wordt minder gebruikt omdat wij katten voornamelijk voor onszelf zorgen, maar voor een heel groot gevecht kan het wel eens makkelijk zijn als je elkaar op deze manier kunt helpen. In een gevecht zijn we immers één.’ Hij keek de tom rustig aan. ‘De eerste move die ik je ga leren dient om een onoplettende tegenstander effectief te raken. Je zet kracht op je voorpoten en tilt je achterpoten in de lucht waarna je een halve draai maakt en met een rotvaart je achterpoten tegen de achterkant of de flank van je tegenstander laat neerkomen.’ Hij deed de move voor. ‘Een tweede move die je kunt gebruiken voor een onoplettende tegenstander is door je tanden om zijn staart te klemmen en daar een harde ruk aan te geven. Geloof me maar dat de pijn hem of haar even genoeg bezighoudt om je over jou te kunnen ontfermen. Dat geeft vooral een mooie aanzet voor de move die ik je heb geleerd om iemand op een effectieve manier direct te doden.’