You can't be better than me

Het was koud en stil op de straten van het Twoleg gebied. De meesten zaten binnen voor hun haard van de warmte te genieten. Maar clankatten hadden nou eenmaal geen verwarming of kachel, alleen maar een dikke vacht. De gelukkige dan tenminste. Shadowmask's vacht was erg dun en hield niks van de kou tegen. In de zomer kwam het heel goed uit als hij achter konijnen aan moest rennen maar op koude dagen als deze was het nadelig. Zijn vacht stond opgezet tegen de kou terwijl hij verscholen zat in een hoekje waar de wind niet bij hem kon. Hij had voor Lizardpath wat kruiden moeten halen omdat hij een van de weinige Warriors zonder taak was geweest vanochtend, maar het was niet goed afgelopen. Het bosje kruiden lag voor zijn poten op de grond. Zelf had hij zijn staart dicht om zich gekruld. Shadow was best wel verdwaald. Door de sterke geur van kruiden kon hij zijn eigen geur niet meer terugvinden. Zuchtend schraapte de siamees het hoopje weer bijeen. Zijn maag begon al te knorren. Zou hij het kunnen eten?

+Brat 1st

Er waaide een koude wind door de dikke rode vacht van de grote kattin heen, maar Brat liep stug door. Ze had geen last van de kou, dankzij haar dikke vacht. Al was ze de kou ook gewoon gewend, kon het ook anders als je al je hele leven in bloodclan zat? nee. Je wist op een gegeven moment niks beters. Brat liep rustig een steegje door haar poten liepen met grote stappen over de koude en harde onder grond. Toen er ineens een geur haar neus binnenstroomde bleef ze stilstaan. Er was een Windclanner in de buurt. Niet ver ook, Brat snoof even afkeurend en liep toen op de geur af. Ze zou eens afreken met die hazenvreter. 'Jij daar' glamde haar stem toen ze eindelijk de kat in het zicht kreeg. 'Beetje ver van huis niet?' klonk haar ijs koude stem toen met een gevaarlijke ondertoon.

Een onverwachte windvlaag blies zijn hoopje kruiden uit elkaar. Met een zucht schoof hij het weer bij elkaar tot een nieuw hoopje. Het was niet veel maar hard nodig. Door het gebrek aan prooi hadden veel katten een slechtere weerstand gekregen. Zelfs Shadowmask voelde zich soms onverwachts een beetje misselijk, terwijl hij over het algemeen toch heel levendig was. Zijn aandacht werd getrokken door de stem van een she-cat. "Jij daar." Meteen drong de sterke geur van de Bloodclan zijn neus binnen. Afkeurend trok hij zijn neus op terwijl de rode she-cat dichterbij kwam. "Beetje ver van huis niet?" No way in hell dat hij ging toegeven dat hij verdwaald was geraakt. "Ik kwam kruiden zoeken." Hij schoof het bosje naar voren om het aan te tonen met een neutrale blik. Hij had er geen behoefte aan om in een gevecht verwikkeld te raken met deze Bloodclanner.

"Ik kwam kruiden zoeken." miauwde de kater terwijl hij een hoopje bladeren haar kant op schoof. Brat liet een lage grom horen en stapte toen met haar poot op het hoopje bos haar nagels kwamen uit har hulzen en scheurde de kruide kapot. Haar ijs blauwe ogen wijkte geen moment van die siamees af. Toen de bladeren helemaal kapot gescheurd waren schopte ze het weer zijn kant op. 'Kruiden zoeken doe je maar op je eigen terrein mannetje' blies ze naar de kater terwijl ze een stap dichterbij kwam. 'En nu wegwezen voordat ik je nek breek'

~~kort~~

Wow rude. Voor die kruiden had hij lang gezocht! Automatisch kwam er een zachte grom uit zijn keel en gingen zijn oren naar achteren. Hij wou absoluut geen gevecht starten maar die kruiden had hij moeite voor gedaan. En wat moest Lizardpath wel niet denken als hij met niks terugkwam? "Kruiden zoeken doe je maar op je eigen terrein mannetje." "Ja maar-" Begon hij al maar bedacht zich gauw. Zijn leven was hem genoeg waard om niet tegen een 17 moons ouder she-cat in te gaan. Met een zucht constateerde hij dat zijn kruiden niet meer te redden waren en hij helemaal op nieuw moest beginnen. '"En nu wegwezen voordat ik je nek breek." Ook dat nog. "Ik wil wel weg maar... ik weet zeg maar.. niet meer hoe." Hij wist niet eens meer of hij van links of rechts was gekomen.

Brat keek de kater strak en dreigend aan, de kater moest beter weten. "Ik wil wel weg maar... ik weet zeg maar.. niet meer hoe." begon de kater toen. Brat liet een geïrriteerde zucht horen en schudde lichtjes met haar hoofd. 'Oohh booee hooe' jammerde ze op een overdreven stemmetje duidelijk om hem te beledigen. 'And now i suppose you want my help to get back hmm?' Brat kwam langzaam dichterbij, haar ogen gaven een gevaarlijke gloed af. En haar vedere nagels schoten uit hun hulzen.'Well let me tell you something' Toen ze heel dicht bij de jongere en zwakkere kater stond bleef ze weer stil staan. 'Als jij nu niet heel snel uit mijn zicht verdwijnt sla ik al je tanden uit je bek' De grote poes toorde over de kater heen en keek hem strak aan. 'Ik tel tot drie en dan ben je weg begrepen?'

Inmiddels was het wel duidelijk voor de Windclanner dat hij in de problemen zat en dat de Elite-cat hem alleen maar dom vond. "Oohh booee hooe." Hij wist zeker dat het mokkende woorden moesten zijn en ze hem alleen maar aan het beledigen was. "And now I suppose you want my help to get back hmm?" Shadowmask knikte, dat was het plan wel. Liever dat dan in stukken gereten worden door haar scherpe nagels. "Als jij nu niet heel snel uit mijn zicht verdwijnt sla ik al je tanden uit je bek." Waarom kwam hij altijd de grote en gevaarlijke katten tegen? Een klagerige mauw verliet zijn bek terwijl hij verder in elkaar kromp. Niks claneer en vechten voor zijn clan, hij wou gewoon niet dood. "Ik tel tot drie en dan ben je weg begrepen?" Shadowmask schudde met zijn kop. "Ik... Ik weet niet welke kant op!"

"Ik... Ik weet niet welke kant op!" jammerde de jonge kater terwijl hij in een kromp. Brat greens even naar de kater, ze voelde zich zo machtig. Het leven van de kater lag in haar poten, ze kon het zo afnemen als ze wilde. Het was de katers eigen domme fout om voet op twoleg gebied te zetten. Maar misschien kon ze nog wat uit hem krijgen... het was duidelijk dat hij niet van plan was om met haar te vechten. En tja ze zou wel een deal met hem willen sluiten...'Listen how about i make a deal with you?' begon de rode poes toen terwijl ze een beetje afstand van de kater nam. 'Als jij mij wat informatie geeft over windclan zou ik je de weg terug wijzen' ging de poes toen rustig veder. 'Deal?'

"Listen how about I make a deal with you?" Shadowmask keek op terwijl hij opgelucht adem haalde. Ze was bereid om een deal te maken met hem. Waarschijnlijk zou hij wat het ook zou zijn niet leuk vinden maar hij leefde tenminste nog. De siamese tom wiebelde met zijn donkere oren. "Als jij mij wat informatie geeft over windclan zou ik je de weg terug wijzen." Twijfelend keek hij haar met een onzekere blik. Dat was clanveraad... tenzij hij het slim speelde. "Deal." De she-cat zou toch nooit kunnen weten of het een leugen of waarheid was wat hij vertelde. Zolang hij maar niets zei over hoe mager hun voorraden waren. "Wat wil je weten?" Hij ging iets zelfverzekerder staan en keek haar nu recht in de ogen. Alleen zijn staart bewoog langzaam achter hem heen en weer als een teken van zenuwen.

Vanaf een oude dak van een twolegnest had de massieve tom de twee katten in de gaten gehouden. Wat hij precies deed wist hij zelf ook niet maar toen de senior warrior Shadowmask geur had opgevangen was hij er meteen op uitgegaan. Zijn geur was richting de Twolegplace gegaan en zo gezegd zo gedaan stond de robuuste kater nu op de dak met zijn koude kille ogen op de twee bekvechtende gericht. Zijn norse uitstraling was zachtjes gaan liggen en een met een opgetrokken wenkbrauw luisterde hij hoe de Windclanner een dealtje sloot. Was hij dan helemaal compleet van de pad geslagen? Hij zou zijn leven er voor wagen om geen enkel druppel informatie te laten vallen. Grauwen sloeg hij zijn klauwen uit en sprong van de dak af en lande op een grote ijzeren container. "Shadowmask!" Grauwde hij terwijl de robuuste tom van de prullenbak afsprong en naast de kleinere Windclanner ging staan en gaf hem een waarschuwende blik voor hij zijn aandacht op de she-cat voor hem richtte. "Waar denk jij mee bezig te zijn kerel?" Hij trok met zijn oor. Maar wachtte niet bepaald op zijn antwoord nee hij ging meteen op de rooie haarbal af. "Ik zou je kont nu keren poesje, dan kom je er nog met al je ledematen er van af." Grauwde hij. "Voor ik je terug trap naar je stortplaats met al die ratten vriendjes van je"

Brat had de ander al lang geroken, ze wist dat er ergens nog een kat naar hun zat te gluren dus het was alleen a matter of time voor die te voorschijn zou komen. And sure enough there he was. Een grote kater sprong van een dak en landde vervolgens op een grijze container en liet zich toen op de grond vallen. Brat bleef rustig maar bestudeerde de kater goed, hij was ongeveer haar leeftijd en een stuk groter dan die windclanner. Deze kater kon nog wel een bedreiging vormen. Het duurde niet lang voor de kater om zich op haar te richten. "Ik zou je kont nu keren poesje, dan kom je er nog met al je ledematen er van af." Grauwde hij. "Voor ik je terug trap naar je stortplaats met al die ratten vriendjes van je" Brat versmalde haar ogen en deed een stap dichter bij. 'Ratte-vriendjes hmm?' Brat kraste met haar nagels over de harde stenen. 'Zal ik anders mijn 'rattevriendjes' er even bij halen? oh nobele warrior?' Brat's blik gleed even naar de windclanner maar focused zich al snel weer op de bruine kater. 'Wedde dat je dan anders piept?' er vormde zich schaamteloos een grijns op het gelaat van de rode poes.

Van angst en paniek had hij de andere geur geen seconde opgemerkt. Shadow kreeg dan ook een halve hartaanval toen Demonslayer tevoorschijn sprong. "Shadowmask!" Het koste hem maar enkel seconden om de forse tom-cat te herkennen als zijn reddende engel. En dat nu al voor de tweede keer. "Demon!" Mauwde hij vrolijk en een stuk zelfverzekerder tegen over de Bloodclanner nu hij Demon bij zich had. Demonslayer moest vast denken dat hij echt geheimen ging doorvertellen, dat moest hij straks uitleggen. Zijn blik ging van de tom terug naar de Elite-cat. "Zal ik anders mijn 'rattevriendjes' er even bij halen? oh nobele warrior?" Hij grijnsde. "Ik denk niet dat je er veel aan hebt als je er niemand bij haalt." Yes, Shadow was back at it again.

Een laag gegrom borrelde op in de borstkast van de massieve tom voor hij zijn klauwen over de harde stenen tegels heen liet krassen. "Ik wil graag zien hoe jij je zogenaamde vriendjes bereikt zonder poten" Kaatste hij terug voor hij zijn neus optrok door haar walgende ademlucht. "Ik denk dat ze blij zouden zijn als jou rotte lucht daar niet met rond walmt" De tom wierp de she-cat een kille blik toe voor hij zijn oren plat in zijn nekdrukte en Shadowmask kort aankeek. "Dus. Laatste waarschuwing kitty, verdwijn of ik zorg dat je lichaam nooit meer te vinden is"

Brat reageerde niet op de woorden van de windclanner, hij was haar aandacht niet waard. Natuurlijk hield ze hem wel in de gaten, hij was dan jong en dwaas maar kon haar nog altijd aanvallen. Al leek dat onwaarschijnlijk. Brat was vooral gefocused op de grote buine kater, die met de grote bek. "Dus. Laatste waarschuwing kitty, verdwijn of ik zorg dat je lichaam nooit meer te vinden is" dreigde hij. Brat kon het niet helpen om te grinniken, oh ze was zo bang! ze stond helemaal te trillen van angst ooh wat was hij toch angstaanjagend! Zo wisselend als de poes was de kille blik al weer heel snel op haar gelaat te vinden, en keek de twee een voor een aan. 'Try me' miauwde ze op een lage toon terwijl ze probeerde met haar poot uittehalen naar het gezicht van de kater terwijl ze weer snel naar achter sprong om afstand te creëren. 'Kom dan moeraskikker laat me maar eens zien waar je van gemaakt bent' haar stem klonk kalm. Maar ook bloed serieus, zoals altijd.

Zijn blik ging weer naar de massieve kater naast hem. Trots dat hij er plotseling niet meer zo zwak voor stond gedroeg Shadow zich al een stuk zelfverzekerder. "Ik denk dat ze blij zouden zijn als jou rotte lucht daar niet met rond walmt." Sprak Demonslayer en hij knikte instemmend met een grijns op zijn gelaat. Zijn oren schoten naar achter toen de smerige she-cat zijn vriend aanviel en vervolgens uitdagend sprak. "Kom dan moeraskikker laat me maar eens zien waar je van gemaakt bent." Zonder er verder over na te denken -hij had Demon- schoot Shadow met uitgeklapte klauwen naar de poten van de Bloodclanner.

Onderwerp: Re: You can't be better than me