|
| Amy of AA of Eem{pje} 32 Actief
| |
| Onderwerp: It's gonna be my dead! zo 15 jan 2017 - 20:44 | |
| De kleine pluizenbal lag op haar rug met een mosballetje in haar pootjes. Grommend en grauwend sprong ze er opaf en gooide ze het in de lucht. Ze was het wel gewoon dat niet veel kittens met haar speelde en dat vond ze oké. Ze kon prima op haar eentje spelen en had er vaak meer plezier in dan met twee want zij was de baas over alles. Grommend sloop ze op het balletje af tot een raar beestje met stokkenpootjes en veel oogkes op háár balletje kwam gekropen. De kitten blies en krulde haar rug. Het stokpotig beestje kwam op haar af. “It's gonna be my dead!” Schreeuwde de kitten waardoor haar pleegmoeder meteen opkeek. Want als zij begon te praten was er wel iets aan se hand. De kitten rende er vandoor maar knalde daardoor tegen iemand op, haar oom. Ondertussen was haar pleegmoeder al aan het lachen. En ving ze wat op dat het een spin was en die niks deden. Puh, zal wel. Het ding had haar wel bijna gedood!
+Rattlesnout
|
| | | beertje 111 Actief
| |
| Onderwerp: Re: It's gonna be my dead! zo 15 jan 2017 - 21:20 | |
| |
| | | Amy of AA of Eem{pje} 32 Actief
| |
| Onderwerp: Re: It's gonna be my dead! zo 15 jan 2017 - 22:08 | |
| Haar hartje bonste in haar keeltje toen ze langzaam omhoog keek en de vurige ogen van haar oom ontmoette. Haar ademahling was wat versneld en haar ijsblauwe ogen waren groot, van angst. Toen hij zijn poot op haar staart plaatste trok ze deze snel onder hem vandaan waardoor ze achterover rolde en met een koprol terug overeind kwam. Ze drukte zich tegen de eerste en beste kat aan. Bij het horen van zijn woorden krop ze ineen maar zweeg. Enkel haar neusje ging in de richting van het stokpootigding. Ze wou niet praten, niet tegen hem en niet tegen iemand anders. Zwijgen en nog eens zwijgen. Terwijl haar neus nog altijd op het stokpootachtigding bleef gericht, had ze haar opengesperde, ijsblauwe ogen op de kater gericht.
|
| | | beertje 111 Actief
| |
| Onderwerp: Re: It's gonna be my dead! ma 16 jan 2017 - 18:25 | |
| |
| | | Amy of AA of Eem{pje} 32 Actief
| |
| | | | 21 Actief
| |
| Onderwerp: Re: It's gonna be my dead! ma 16 jan 2017 - 20:29 | |
| Een bekende geur drong de neus binnen van de slapende kater. Zijn honingkleurige vachtje was duidelijk te zien in het halfdonker van de Nursery. Normaal gesproken sliep hij niet als zijn oom in de buurt was, dan zou hij voor de anderen staan en hem met zijn gebruikelijke kille ogen aanstaren. Dit keer lag hij lekker, in de warmte en dommelde hij tussen de werkelijkheid en droomwereld in. Hij hoorde Rattlesnout natuurlijk wel spreken, al had hij de energie gewoonweg niet om in actie te komen. Elke kitten had veel slaap nodig om te groeien en groeien deed de rosse kater wel. Hij was de grootste van het nest, ondanks dat hij er hierdoor niet super indrukwekkend uit zag, gaf het toch wel wat aan zijn toch al sterke uitstraling. Dit kon als positief en negatief gezien worden door andere katten, al ervoer de jonge kater het vooral als positief. Hij kon de meeste katten op afstand houden van zijn nichtjes en broer, zonder ook maar een woord te zeggen. Zijn kille alles zeggende blik was vaak afdoende. Hij had de drukte van zijn nichtje wel gehoord, iets over een dood of zo, maar echt opkijken had hij ervoor niet gedaan. Hij krulde zich enkel wat sterker op en kroop toendertijd dichter tegen zijn broer aan. De geur van zijn oom gewoonweg negerend. Nu was het al momenten later dan dat, en in die momenten had hij des te meer bevestiging gekregen waarom hij zijn oom niet mocht. "Ben jij een Shadowclanner of niet?" Mauwde de kater waaraan hij een gloeiende hekel had. Een van zijn blauwe oogjes opende hij slaperig en ietwat nors. Waarom moest die oom van hen nu elk moment van de dag binnen komen. Had hij niet wat beters te doen, andere katten lastig te vallen. Hij slikte een zucht in, want zuchten deed Chillykit niet en opende even sloom zijn andere oog. Zodra hij zag dat de kater zijn nichtje dwong om de spin aan te raken drukte hij zijn oren nijdig in zijn nek. Hij schudde zijn kop wakker en rekte zich langzaam uit. Alle acties van hem waren vaak langzaam en loom, dit kwam ook wel door zijn snel groeiende lichaam. Hij moest steeds weer opnieuw wennen aan zijn grootte. "Dat was een spin, daar mag je niet bang van zijn." Vervolgde zijn oom, terwijl hij zijn nichtje aankeek. De spin was vast en zeker onder de poten verbrijzeld, en met een kille blik keek de jonge kater zijn oom aan. Hij zei nog niets en kwam ook nog niet in actie, maar was op zijn minst ongelukkig met zijn oom's acties. Toch kwam hij nog niet in de benen, hij bleef rustig liggen omdat hij zag dat zijn nichtje redelijk duidelijk reageerde. Zijn oom was te ver gegaan en dat zou hij hem later ook nog wel duidelijk maken ook. Dat was zijn taak als beschermer van het viertal. De kater kon hem onmogelijk negeren, de meeste van de Nursery hielden dat niet vol als ze zijn kille blik in hen voelde priemen. Zijn nichtje mikte op de kater, waarna ze snel richting hun slapende pleegmoeder liep en zich daar trillend in de vacht verstopte. Hij kon zien hoe angstig de jongere kitten was waardoor hij koelbloedig zijn lip optrok. Ondanks dat Shatteredkit even naar hem keek, leek ze niet te zien dat hij wakker was, aangezien hij nog half opgekruld bij de rest lag. Ze leek hierdoor haar blik weer op de kater te richtten, en dat was het moment waarop Chillykit in actie kwam. Slonzig stond hij op en liep hij loom richting zijn nichtje, om haar een geruststellend neusje te geven, het was wonderbaarlijk dat hij zijn liefdevolle kant voor zijn oom liet zien. Hierna richtte hij zijn verbazinwekkend kille blik weer op zijn oom en opende hij zijn mond om hem duidelijk te laten blijken hoe zeer hij hem verachtte."Laat háár met rust, Rattenvreter", mauwde hij, zijn stem koel en rustig, al was het duidelijk dat hij nijdig was. Waar hij de scheldwoorden had geleerd, zou enkel Starclan weten. Hij gunde zijn nichtje even een geruststellende blik, zolang hij er was zou zijn oom beter op zijn tellen moeten passen. Hierna staarde hij zijn oom duidelijk niet onder de indruk aan, voor een Warrior vond hij zijn oom dan ook niet zo indrukwekkend, als hij een Warrior al indrukwekkend vond. Hij zweeg, hopende dat zijn blik de kater voldoende zou vertellen en hij rechtsomkeerd zou maken, hup de Nursery uit.
-mocht binnenvallen van Shattered
|
| | | | Onderwerp: Re: It's gonna be my dead! | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |