Deputies need fighting skills [Oceanbreeze]

Een eindje buiten het kamp stond Everstar op Oceanbreeze te wachten, terwijl een koude wind door haar vacht blies. Ze had de queen eerder gezegd het kamp niet te verlaten, maar voor deze gelegenheid maakte ze een uitzondering. Oceanbreeze had namelijk dan wel veel kwaliteiten, maar er ontbrak nog één ding, iets wat voor een deputy en toekomstig leider toch wel heel belangrijk was: gevechtstechniek. Het was van levensbelang dat een leider ook in de strijd aan kop ging. Een zwakke leider betekende een zwakke clan. Everstar had Oceanbreeze uitgekozen omdat ze haar vertrouwde, maar haar gevechtsvaardigheden moesten echt omhoog. Meteen na haar benoeming had Everstar even met haar gesproken om wat dingen te bespreken, waaronder dit, en Oceanbreeze had ingestemd met een paar extra gevechtstrainingen. Aangezien de kittens haar behoorlijk vermoeiden, had Everstar besloten het vandaag rustig te houden en zich alleen met een paar basisdingen bezig te houden. Ze ving Oceanbreeze' geur al op voor ze de deputy even later zag verschijnen. "Daar ben je", miauwde ze. "Vertel me eerst waar je sterke en zwakke punten liggen, dan weten we waar we aan moeten werken."

Tijdens het gesprek was duidelijk geworden dat Oceanbreeze wel wat vechttrainingen kon gebruiken. Als Everstar uiteindelijk het latje door zou geven aan haar, zoals de bedoeling was, dan zou ze klaar moeten staan om de clan te leiden, ongeacht haar eigen gevoelens en gedachten. De clan was haar prioriteit en daarbij hoorde dus ook dat ze haar eigen vaardigheden op zou mogen schroeven. Ze was dan wel een voleerde Warrior, maar dat betekende niet dat ze overal goed in was en dus had ze zonder aarzeling ingestemd om met Everstar te trainen, zoals een waardig Warrior, jonge Deputy zou moeten doen. Het ging om de veiligheid en toekomst van de clan, iets dat niemand kon ontkennen en dus was ze zodra ze de Nursery kon verlaten richting de afgesproken plek gelopen. Dit was een van de weinige momenten waarop Oceanbreeze het kamp mocht verlaten, zeker omdat Everstar haar veilig wou houden en de kittens haar nodig hadden. Dus besloot ze er ook een beetje van te genieten, de wind in haar haren voelde zeker vertrouwd aan, waardoor ze iets ontspande terwijl ze iets sneller, al dan niet te vluchtig richting de Leider kwam gedraafd. "Daar ben je." Mauwde de rosse kattin. "Vertell me eerst waar je sterke en zwakke punten liggen, dan weten we waar we aan moeten werken." Ging de rosse Leider verder waardoor Oceanbreeze langzaam knikte en haar mond opende om de Leider terug te groetten. "Inderdaad, het duurde even voordat ik weg kon, maar ik ben er." Mauwde ze eerst met een klein glimlachje waarna ze nadenkend op het volgende antwoord even stil hield. "Ontwijken is denk ik niet zo'n probleem. Ik ben snel en lenig genoeg. Denk dat in de aanval gaan het grootste probleem is." Verklaarde ze eerlijk, ze moest aan kunnen vallen wou ze een gevecht winnen. Ze kon niet eeuwig ontwijken.

Oceanbreeze antwoordde glimlachend en dacht daarna even na over Everstars vraag. Uiteindelijk miauwde ze dat aanvallen haar zwakste punt was, terwijl ontwijken juist prima ging. Everstar knikte. Dat was een helder antwoord, daar konden ze wel wat mee. "Goed, die snelheid die je bij het ontwijken gebruikt, kun je natuurlijk ook gebruiken voor de aanval. De meeste WindClanners, inclusief ik, gaan zoals je vast wel weet voor snelle, relatief oppervlakkige aanvallen. We proberen de ander niet met één klap neer te krijgen, maar vermoeien ze met snel opeenvolgende aanvallen. Jij bent wat groter en breder gebouwd dan ik, dus jij kunt in een gevecht misschien ook wat meer kracht in de strijd gooien." Misschien had Oceanbreeze dit tijdens haar training ook al gehoord van haar mentor, maar wat herhaling kon geen kwaad. "Stel, ik ben een afwachtende tegenstander: ik wil eerst zien wat jij doet voor ik zelf tot de aanval over ga. Laat eens zien wat jouw openingszet zou zijn", spoorde ze de jonge deputy aan.

Hoewel de lichtgrijze kattin meestal niet graag vocht zou ze alles doen voor haar clan. Dit betekende dus ook extra trainen terwijl ze genoeg andere dingen te doen of te regelen had. Hoe dan ook, met de hulp van een aantal trouwe Warriors kreeg ze alles wel voor elkaar. De meesten hadden niks tegen haar, wat haar werk wel makkelijker maakte. Het duurde misschien even voordat ze antwoorde maar dat was meer omdat ze haar Leader een goed antwoord wou geven, een eerlijk en duidelijk antwoord waar ze wat mee konden. Everstar knikte waarna Oceanbreeze rustig met een van haar oren wiebelde. Ze was niet bang om iets fout te doen, ze wist dat het wel goed zou komen. Ze mocht nu nog fouten maken, maar wanneer het er echt op aan kwam moest ze in staat zijn een goed staaltje vechtkunst te bezitten. "Goed, die snelheid die je bij het ontwijken gebruikt, kun je natuurlijk ook gebruiken voor de aanval. De meeste Windclanners, inclusief ik, gaan zoals je vast wel weet voor snelle, relatief oppervlakkige aanvallen. We proberen de ander niet met één klap neer te krijgen, maar vermoeien ze met snel opeenvolgende aanvallen. Jij bent wat groter en breder gebouwd dan ik, dus jij kunt in een gevecht misschien ook wat meer kracht in de strijd gooien." Mauwde Everstar, het was iets waar ze al bewust van was maar het was een goede herhaling geweest. Ze was groter dan de meeste Windclanners waardoor ze misschien ook wel een voordeel had, een eigen gevechtstijl. Alleen snelheid hoefde ze niet te gebruiken, ze kon af en toe ook wat meer kracht en gewicht achter haar aanval zetten, wanneer nodig. "Stel, ik ben een afwachtende tegenstander: ik wil eerst zien wat jij doet voor ik zelf tot aanval over ga. Laat eens zien wat je openingszet zou zijn," mauwde de rosse kattin. Waarna Oceanbreeze snel haar nagels goed inklapte en haar blauwe ogen oplettend en bijzonder neutraal hield. Van haar gezicht was weinig af te lezen voordat ze iets om Everstar heen cirkelde. Ze zocht naar een snelle zwakke plek en besloot recht voor het gezicht te gaan terwijl ze deed alsof ze van achteren of de zijkant aan zou vallen. Met een snelle korte beweging naar de andere kant bewoog ze haar voorpoot flitsend naar de kop van haar leider en liet ze die met een aardige kracht op haar kop neerkomen. Dit zou de andere Warrior tenminste tijdelijk koppijn opleveren, zo dan niet verwarren. Meteen daarna sprong ze weg en haakte ze met haar poot om een van Everstars achterpoten heen om haar uit balans te werken. Ze ging er van uit dat als haar eerste klap hard genoeg was geweest, haar tweede makkelijker zou zijn uit te voeren.

Onderwerp: Re: Deputies need fighting skills [Oceanbreeze]