Well, well the dove still flys. {+ Dovepath}

De kersverse apprentice liep de apprentice den uit en rekte zich even uit. Haar ijsblauwe ogen keken rond het camp rond tot deze blijven hangen bij de kat wie in haar familie toe behoorde. Al had ze er nooit mee gepraat en dat vond ze prima. Haar blik ging weer over het camp maar verder was het behoorlijk stil. Ze gromde zachtjes en liep maar op de kattin af. “Well, well. The dove still fly's. What a surprise.” Miauwde ze grinnikend, met een kleine spottende toon. Ze ging zitten en sloeg haar staartje over haar pootjes. “Dus, Dovepath...” Begon ze langzaam. “Lang niet gezien.” Ze glimlachtte onschuldig. Ze had veel verhalen over al haar broers en zussen gehoord en diegene die ze mocht was Determind, de kater was gewoon een voorbeeld. Haar ouders daarin tegen stelde niks voor, zeker de kat die haar vader was. Aan de verhalen die ze over hem had gehoord. Poeh. Haar moeder was nog oké maar dat kon ze niet van de rest van haar familie zeggen. Kijk nu naar Dovepath. Hoelang was zij warrior? En had zij überhaupt al iets bereikt? In de ogen van de apprentice was het een 'nee'. Zelfs zij zou meer kunnen bereiken, veel meer dan dat haar ouders kon, veel meer dat haar broertjes of zusjes konden. Haar main doel was om een erg goede reputatie te hebben zodat ze op een dag deputy kon worden en dan leader. Wat ze er in de toekomst er ook voor moet doen. En zij zou integendeel tot haar overleden mieder niet zo dom haar leven vergooien door op het Thunderpath te belanden en haar poot breken. Nee zij zou op een dag regeren over de Clan. Ze greens even bij die gedachtes maar keek al snel weer erg onschuldig naar de kattin.

• Ik moet er nog even inkomen met dit duiveltje :')