Ceremonie 12-12-'16

Haar blauwe ogen stonden strak en krachtig terwijl ze haar rots op sprong. Het was tijd voor nieuwe beginnen. Ze hadden een aantal nieuwe warriors en een nieuwe apprentice. Daarnaast ook een aantal apprentices die een nieuwe mentor nodig hadden. Ze wou het kort en bondig houden zodat de trainingen zo snel mogelijk verder konden gaan.

"Laat iedereen die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen voor een clanmeeting!"

Het duurde niet lang voor iedereen zich verzameld had en rustig ging Butterstar zitten om haar clan aan te kijken. "Als eerste is het tijd om een jonge kitten die de leeftijd heeft behaald om apprentice te worden toe te laten treden. Wolfkit." Ze draaide haar hoofd bij naar de kitten en glimlachte zachtjes. "Vanaf vandaag mag jij jezelf officieel apprentice noemen. Wolfpaw. Sagefeather zal jou trainen tot volwaardig warrior!" Trots glom even in haar ogen kijkend naar de jonge kitten die nog een heel leven voor zich had..

"Dan hebben we een aantal apprentices die hun training voltooid hebben. Bearpaw, Warpaw en Galepaw kom naar voren. Het is eindelijk jullie tijd." Iet wat geamuseerd keek ze naar de drie en duwde stuk voor stuk haar neus tegen hun schouderblad beginnende bij Galepaw. "Vanaf vandaag tot het eind der tijden zal jij bekend staan als Galebird. Mag je Riverclan en Starclan voor altijd dienen." Zachtjes gaf ze de kat een lik en draaide haar kop bij naar Bearpaw. "Creamyfrost heeft jou een uitstekende training gegeven Bearpaw. Ik hoop dat Starclan met goedkeuring neerkijkt op jou vanavond en voor alle komende avonden.Beartooth. Jij hebt jezelf bewezen tijdens het gevecht met Windclan, jouw clan en onze geloven met klauw en tand te verdedigen. Ik ben trots op je." Warm duwde ze haar neus in de pluizige vacht voor haar ogen naar de laatste apprentice gleden. "Warpaw. Ook jij hebt lang op jouw naam moeten wachten. Langer dan vele anderen van ons. MAar vandaag ben jij er eindelijk klaar voor om deze te ontvangen. Starclan, en ook ik, zijn trots op jou. Warhound. Een sterke naam. Voor een krachtige kater. Draag hem met rots. En bescherm Riverclan voor vele manen die komen." In stilte nam ze een stap achteruit de drie gloed nieuwe warriors aankijkend. "Vanavond zullen jullie in stilte waken over het kamp. Morgen mogen jullie een plek uitkiezen in de warriorden. Behalve jij Warhound." Een grijns begon te spelen op haar lippen terwijl ze zich naar de rest van de clan richtte.

"We hebben een aantal apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben. Ravenpaw, Shadowpaw, Honeypaw, Aspenpaw en Stonepaw kom naar voren." Rustig keek ze naar de jonge apprentices voor haar kop zich terug draaide naar de kersverse Warhound. "Samen met Ashbrook zal jij Honeypaw gaan trainen. Ik verwacht grootse dingen te zien." Ze kon het niet laten om hem even aan te tikken met haar staart voor ze op een serieuze toon verder ging. "Ravenpaw, jouw nieuwe mentor zal Roseburn, mijn dochter, zijn. Na jouw klachten over je vorige mentor weet ik zeker dat zij jou genoeg zal kunnen helpen." Ze knikte de twee toe en draaide haar kop weer bij. "Shadowpaw. Jouw nieuwe mentor zal Butterpact zijn. Butterpact. Dit is ook jouw eerste apprentice. Maar ik heb alle vertrouwen in dat jij dit aankan. Wees niet bang om om hulp te vragen mocht het nodig zijn." Iet wat vermakelijk keek ze de warrior aan die haar prefix ook droeg en draaide zich opnieuw bij. Aspenpaw, Bitterball zal helaas jouw training niet meer kunnen voortzetten. Honeyspots en Larksong zullen deze overnemen."[/b] Zachtjes glimlachte ze en draaide zich naar de laatste. "Stonepaw. Jouw nieuwe mentoren zullen Sagebite en Bramblepatch zijn. Naar verzoek van Bramblepatch." Zacht grinnikte ze en rekte zichzelf even uit. "Daarmee is de ceremonie afgesloten!" Ze sprong soepel van haar rots af en stapte naar de katten die elkaar aan het feliciteren waren met een glimlach.

lijstje:

Bearpaw stond naast zijn mentor Creamyfrost. Zijn witte, pluizige vacht stond overeind. Hij had vele keren door zijn vacht gegaan om het mooi en glad te strijken, maar het wilde niet lukken. Zijn oren bewogen nieuwsgierig heen en weer. "Dan hebben we een aantal apprentices die hun training voltooid hebben. Bearpaw, Warpaw en Galepaw kom naar voren. Het is eindelijk jullie tijd." Zoveel spanning sidderde over zijn lichaam. Hij keek met grote ogen naar zijn mentor. Met trillerige passen stapte hij naar voren. "Creamyfrost heeft jou een uitstekende training gegeven Bearpaw. Ik hoop dat Starclan met goedkeuring neerkijkt op jou vanavond en voor alle komende avonden. Beartooth, jij hebt jezelf bewezen tijdens het gevecht met Windclan, jouw clan en onze geloven met klauw en tand te verdedigen. Ik ben trots op je." Bij het horen van zijn naam hield hij zijn adem in. Beartooth. Bij haar uitleg ademde hij uit. Een beetje verwonderd knipperde hij met zijn ogen. Hij gaf Butterstar een lik over haar kop toen ze haar neus in zijn vacht drukte. Dankjewel! Beartooth draaide zich om en keek verbaasd naar Creamyfrost. Toen de ceremonie afgelopen was stormde hij op de warrior af. "Ik ben warrior wieehieeuw!

Tag: (Butterstar), Creamyfrost

"Laat iedereen die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen voor een clanmeeting!" Larksongs aandacht werd getrokken door de oproep van Butterstar. Hij stond op van de plek waar hij was en stapte naar voren toe om te luisteren waar het over zou gaan. Al snel werd hem duidelijk dat het om een ceremonie ging en hij luisterde naar hoe er een kitten apprentice werd en een aantal apprentices warrior. Er waren echter ook nog apprentices die mentoren nodig hadden en hij luisterde aandachtig of zijn naam werd genoemd om een mentor te worden. Toen zijn naam genoemd werd bij Aspenpaw, werd deze samen met die van Honeyspots genoemd. Hij vond het zeker niet erg om een apprentice te moeten delen, zo zou Aspenpaw de kans krijgen om van twee warriors te leren en daarbij dan ook verschillende manieren als optie zou krijgen. Hij stapte dan ook naar voren toe naar waar Aspenpaw was en raakte de neus van de kater aan. Voor nu wachtte hij echter nog tot Honeyspots er ook bij zou zijn, zodat ze zouden kunnen gaan beslissen wat ze eerst zouden gaan doen.

Bramblepatch had iets goed geregeld. Hij zat met een zelfgenoegzame grijns te kijken naar de ceremonie. De enthousiaste kater scandeerde elke naam mee. "We hebben een aantal apprentices die een nieuwe mentor nodig hebben. Ravenpaw, Shadowpaw, Honeypaw, Aspenpaw en Stonepaw kom naar voren." Hij krulde zijn staart en een grinnik kwam van zijn lippen. Ooh Butterstar was gemeen. Ze liet hem en zijn nieuwe apprentice wachten tot het laatste moment. Ja daar kwam hij! Trots stapte hij naar voren tot er plots een naam bij gegeven werd. Sagebite. Wie, wat, waar? Hij drukte zijn roze neus tegen die van steentje. Daarna bleef hij een beetje staren naar Sagebite. Hij was klunzig, een mietje en kinderachtig. Daarom bleef hij ook gewoon maar met open mond staren naar de poes. ”Ik had het kunnen weten, dat jij zoiets zou doen” Bramblepatch knipperde en keek naar Stonepaw. Hij legde zijn oren in zijn nek en sprong op zijn apprentice af. Hij rolde over de bruine tabby en haakte in zodat die meedogenloos mee zo rollen. "Altijd voor mijn steentje," lachte hij. Nope hij was niet volwassen geworden.

Geïnteresseerd wiebelden Aspenpaws heen en weer toen hij Butterstar door het kamp hoorde roepen voor een ceremonie. Hij sloot bij de rest aan en bleef ergens achteraan hangen met een vriendelijke blik door het kamp werpend. Hij schreeuwde de namen met de rest van RiverClan mee toen Wolkfkit, Wolfpaw werd en Bearpaw, Galepaw en Warpaw, Beartooth, Galebird en Warhound werden.
Hoewel opeens hij opkeek toen ook zíjn naam weer werd genoemd. Kreeg hij een nieuwe mentor? Zenuwachtig keek hij in het rond op zoek naar Bitterball. Hij had de kater gemogen en zijn trainingen met hem waren altijd soepel gegaan. Butterstar zei dat hij zijn training niet meer zou kunnen voortzetten, maar hij probeerde de blik van de rosse kater te vinden en gaf hem een vriendelijke knik. "Bedankt" vormde zijn lippen, zonder het woord echt hardop te zeggen. Hopelijk begreep zijn oude mentor het. Maar hij schuifelde naar voren toen hij wel twee nieuwe mentoren kreeg. Larksong en Honeyspots zouden zijn trainingen nu gaan verzorgen. Betekende dat dat hij nu ook twee keer zo hard zou moeten werken? Het voelde wel een beetje vreemd, maar hij raakte één voor één de neuzen van hun nieuwe mentoren aan en keek ze nieuwsgierig aan. Hij zou zijn best voor beiden doen, maar meer dan dat kon hij niet beloven. Beide katten waren ervaren, seniore Warriors. Maar hij was stiekem ook opgelucht dat hij Butterpact niet als mentor had. Hij had nu al medelijden met Shadowpaw. Zijn aandacht werd weer naar zijn nieuwe mentoren gericht toen Honeyspots meteen met Larksong begon te overleggen hoe ze zijn training zouden verdelen. Was ze er zo op gebrand om hem te leren vechten? Dat beloofde veel goeds. Aspenpaw hield zijn kaken op elkaar en wachtte af hoe Larksong zou reageren.

Tag: Larksong & Honeyspots

De kattin stapte naar voren toen Butterstar de Clan bij elkaar riep. Ze was al ingelicht dat ze een apprentice zou krijgen, en was nieuwsgierig naar wie dit worden zou. Ze grijnsde vrolijk omhoog naar de leader, al was die waarschijnlijk te druk bezig met nou ja, ceremoniën, om haar op te merken. Ah well, het was een leuk gebaar, right? Het duurde een tijd voordat de apprentices opgenoemd werden, en nog wat langer tot zij genoemd werd, maar ze was blij met de apprentice die ze toegenwezen kreeg. Ze was wel verbaasd op een bepaald fenomeen dat blijkbaar opgetreden was; ze moest haar apprentice delen! Niet dat ze er teleurgesteld om was, ze vond het wel gezellig zo. Toen de ceremonie afgesloten werd, trippelde ze richting het tweetal dat elkaar al gevonden had. Ze raakte de schouder van Bramblepatch aan met haar schouder. "Speciale aanvraag, hm?" vroeg ze en trok plagend haar wenkbrauw naar hem op. Hierna richtte ze zich tot Stonepaw. "Hey, ik ben Sagebite, noem me maar gerust Sage, is sneller." ze grijnsde richting de apprentice.

Honeyspots was er al snel bijgekomen en kwam ook meteen met het voorstel dat hij de jaagtrainingen zou kunnen geven en dat zij dan de vechttrainingen zou gaan doen. Hij had er zelf niet echt een voorkeur voor, dus knikte hij dan ook. "Is voor mij goed." Met die woorden richtte hij zijn blik op Aspenpaw. "Dat is natuurlijk als jij het er ook mee eens bent." Als de apprentice liever had dat ze allemaal tegelijk trainingen zouden gaan doen, dan was dat misschien beter om te doen, ook al zou er op deze manier wel een makkelijk onderscheid komen en zouden hij en Honeyspots beide ook nog tijd hebben om andere taken te doen naast het trainen van een apprentice. Het was wat hem betrof een goed idee om het op te delen.

Stormwind zat rustig te luisteren terwijl Butterstar de ceremonie uitvoerde. Er waren een hoop nieuwe apprentices en warriors. Maar blijkbaar meer van het laatste, want niet iedereen die graag een apprentice wou hebben kreeg er ook eentje toegewezen. Dat merkte hij ook al snel, want Orangewild trok haar smoel open. "Ben ik zo slecht?" klonk er vanuit de poes. Meteen draaide Stormwind zich tot de poes. "Alleen al door die opmerking heb je zelf al bewezen hoe kinderachtig je nog bent. Je bent nog helemaal niet klaar voor een apprentice. Een paar moons geleden was je er zelf nog een!" reageerde de kater met zware, kalme stem. "Je krijgt een apprentice als je er klaar voor bent. Betekend niet dat je slecht bent, betekend dat je geduld moet hebben, Orangewild." Daarmee had Stormwind ook gezegd wat hij wou zeggen.

Een ceremonie. Vandaag was de dag dat Ravenpaw een nieuwe mentor kreeg. De exacte redenen wist hij niet, maar er was een reden voor en dat zou Ravenpaw begrijpen. Liever een mentor die hem eerlijk afstond, dan een mentor die dat niet deed en het te kostte zou gaan van zijn trainingen. Het doel van Ravenpaw was om met zijn elf moons al warrior te worden. Hij had er nog zeker vier te gaan en in die vier moons moest hij zo veel mogelijk gaan leren! De ceremonie begon en Ravenpaw kreeg Roseburn, de dochter van Butterstar, toegewezen als mentor. Dat leek hem een prima keuze, ook al was ze een poes. Ravenpaw stond op en liep naar de knappe, gevlekte kattin om vervolgens haar neus aan te raken. Bij haar vraag lachte Ravenpaw. "Klachten? Daar heb ik nog nooit van gehoord," zei hij eerlijk en komisch. "Maar ik kan je wel vertellen waar ik al goed in ben? Of misschien wat ik wil verbeteren?" Het was maar niet wat Roseburn het belangrijkste vond.