Can't stop sneezing[Ganzenopdracht]

Vandaag hing er iets in de lucht dat zijn neus maar leek te irriteren. In eerste instantie dacht hij dat het kwam doordat er iets in het kamp hing en besloot dus buiten het kamp te gaan, maar ook hier had hij er last van. Hij stopte in zijn tret toen hij een volgende niesbui voelde opkomen. Als iemand hem op dit moment zou zien, zou het zeker een heel grappig gezicht zijn. Hij probeerde het namelijk tegen te houden, waardoor zijn gezicht in een rare plooi trok, maar kon het uiteindelijk toch niet tegenhouden, waardoor er een aantal keren achter elkaar een nies kwam. Eenmaal door deze niesbui heen, probeerde hij zijn neus schoon te krijgen, want door al het niezen was dat ook niet heel schoon meer. Hij was blij dat hij uit het kamp was, in het kamp waren er namelijk allerlei katten geweest die hem hadden kunnen zien. Hij wilde echter zijn snuit wat schoonmaken, dus hij zocht het dichtsbijzijnde beekje op om daar zijn snuit te wassen en wat te drinken. Na een slok genomen te hebben ontsnapte er echter een hik uit zijn bek. Dit kon er ook nog wel bij. Nu hoopte hij alleen maar meer dat niemand hem hier zou vinden met hoe hij er op het moment uit zou moeten zien.

[Ganzenopdracht, open]

Je kon wel zeggen dat Northern een oogje op Acorn had gekregen; dus ze hield hem zo goed mogelijk in de gaten. En merkte dus al gauw toen er iets duidelijk mis was met de kater, echter leek het erop dat wat hij ook had het wilde verbergen. Dus de poes twijfelde of ze hem erover moest aanspreken; maar toen hij het kamp uit glipte besloot ze om het toch maar te doen. Nieuwsgierigheid had haar overgenomen; en voordat ze het wist volgde ze hem. Nu ze een beter zich op hem had kreeg ze in de gaten wat er met hem mis was; hij was duidelijk ziek. Toch? Northern die eerste zich in de schaduwen verstopte liep op hem af. 'You'r grace are you alright?' sprak ze met een hint van bezorgdheid in haar stem. Ze stond achter hem nu; en zag niet hoe zijn gezicht er veder uitzag.

i had to ;')

Acorndust spitste zijn oren toen hij merkte dat iemand hem aan het benaderen was, maar hij wilde zijn kop nog niet optillen, want wie het ook was, hij was niet bereid om zijn gezicht te laten zien. Het hikken wat pas begonnen was leek gelukkig gestopt te zijn, maar dat nam niet weg dat hij nog steeds moest niezen. Bij de stem merkte hij echter al snel op dat het Northernfaith was. Hij opende zijn mond om te antwoorden, maar toen hij de adem ervoor innam irriteerde de lucht zijn neus weer en begon hij weer aan een niesbui. Het duurde gelukkig niet lang, maar hij wist dat wat hij nu ook zou zeggen het niet heel geloofwaardig over zou komen. Toch deed hij een poging. "Het is niks." Alsof ze dit zou geloven. Hij was in ieder geval niet meer aan het hikken wat het nog erger had kunnen maken. Ook al wist hij dat hij niet te vroeg daarover moest juichen. Het kon altijd weer misgaan en ook midden in een zin.

De kater begon te niezen- niet heel lang maar toch. De poes was er nu echt van overtuigd dat hij ziek was- hij draaide zijn hoofd immers ook niet naar haar toe toen hij praatte. Hij liet haar weten dat er niks aan de hand was; maar dat geloofde ze natuurlijk niet. Northern deed een paar stappen dichterbij, en kreeg een serieuze blik in haar ogen. 'Acorn' sprak ze zachtjes, je kon nu duidelijk aan haar stem horen dat ze bezorgd was. 'You are not well' vervolgde ze toen. North wiebelde even met haar oren; het voelde raar. Om zo tegen een hoog iemand te praten, ze wist dat het moest maar. 'Maybe we should see the medicine cat?' Northern verwachte niet dat hij zou instemmen; daar had hij vast te veel trost voor. Om toe te geven dat hij ziek was; iets was ze maar al te goed begreep.

Hij merkte dat de poes bezorgd was, maar hij vond het zelf niet iets waarvoor hij naar de medicine cat zou moeten gaan. Het was iets dat in de lucht zat en niet omdat hij ziek was. Hij draaide deze keer zijn kop wel lichtelijk haar richting uit, om te zien wat hij ook al uit haar stem dacht te horen. De bezorgdheid was daar te zien en hij wist dat het niet helemaal onterecht was. "Het lijkt iets in de lucht te zijn." Gaf hij dan ook toe. Het was niet iets wat een medicine cat mee zou kunnen helpen. Wat zouden zij eraan kunnen doen dat de lucht zijn neus irriteerde. "Het irriteert mijn ..." Hij kon zijn zin niet afmaken, want daar kwam een hik terug. "Dat was maar een hik." Het leek nu wel heel erg of hij excusen aan het maken was voor wat er aan de hand was. Echter wist hij dat het niet veel erger was dan dit, hoe Northernfaith er echter van te overtuigen zou nog lastig zijn.

Iets in de lucht hmm? vreemd dat alleen hij er last van had tho, ze had niemand anders met de zelfde conditie gezien. Blijkbaar was hij speciaal in meer dan ze dacht. Northern vond het maar vreemd, wat kon ze doen? Ze had geen verstand van dit soort dingen en hij wilde ook niet naar de medicine cat gaan. Ze deed weer een stapje naar voren toen de kater in het midden zijn zin begon te hikken. Snel gaf hij haar het excuus 'dat het maar een hik was' maar ze wist beter. 'Maybe, we should go somewhere else?' stelde ze toen voor, terwijl ze hem strak aankeek. 'A place where the air is cleaner perhaps?' het leek haar een goed idee, maar of Acorn dat ook vond moest ze nog ontdekken.

Bij haar voorstel om naar een plek te gaan waar de lucht schoner was, knikte hij kort. Echter was hij daar al naar op zoek sinds dat hij het kamp uit was gegaan, maar had die plek nog niet kunnen vinden. "Als zo'n plek te vinden is." Mompelde hij lichtelijk en kwam wat meer overeind, waardoor de poes nu waarschijnlijk kon zien hoe hij er echt uit zag, met het snot dat toch wel weer uit zijn neus was gekomen, ondanks dat hij zijn snuit net nog gewassen had. "Enig idee wa-a-a-a-chu" Poogde hij Northernfaith te vragen, in plaats daarvan niesde hij vollop in haar richting. Uit schaamte draaide hij zijn kop snel weer weg. Hij durfde niet te kijken hoe erg het was. Ze zou vast boos worden, ook al had hij dit niet expres gedaan. Misschien was het beter als hij zijn excuses ervoor aanbood?

Northern glimlachte toen hij knikte op haar voorstel, veder mompelde hij nog iets maar dat negeerde ze maar. Want ze was al haar woorden kwijt toen ze hem helemaal zag; snot hing rond zijn neus. En niet z'n beetje ook, de zwart-witte poes probeerde niet te kijken. Echter was dat makkelijker gezegd dan gedaan. Zo kon hij niet gezien worden, geen wonder dat hij zichzelf probeerde te verstoppen. 'You need something to cover you...face' ze vertelde hem nu iets wat hij vast al wist; maar het kon echt gewoon niet. 'Maybe some moss?' oke wat moss tegen je gezicht houden de hele tijd klonk ook niet echt... appealing. Maar het was beter dan met snot rond je neus lopen; vooral voor iemand van zijn status.

De kater toen deed een poging om een zin te vormen- al kwam hij niet veder dan twee woorden. En nieste toen vol in haar richting; waarvan het meeste in haar gezicht belandde. De poes- die altijd zo netjes en veel om haar uiterlijk gaf was zojuist onder geniest; door niemand minder dan de deputy. Ergens voelde ze zich zwaar beledigd echter wist ze dat hij het niet expres deed. Northern deed haar best om rustig te blijven, en de kater niet aan te vallen. Ze haalde zwaar adem, en deed even haar ogen dicht. Ze kon bijna niet geloven dat dit zojuist gebeurde- toen ze weer open deed vermeed ze oog contact met hem. 'Its fine' liet ze hem weten- om hem gerust te stellen. Al zou het vast niet gelukt zijn. Ze toen langs hem- en waste haar gezicht in het water. Nog steeds voelde ze zich vies- niet alleen van buiten maar ook van binnen.

Mos was een goed idee geweest om zijn gezicht te verbergen, echter was het al te laat geweest en had hij het voor elkaar gekregen om Northernfaith in het gezicht te niezen. Beschaamd keek hij naar zijn poten, hij wilde dit zo graag terugdraaien en tegen hemzelf blijven zeggen dat in het water blijven staren een beter idee was dan om de poes aan te kijken terwijl hij moest niezen. Hij merkte dat ze ondertussen haar kop aan het wassen waa, dus hij moest haar wel geraakt hebben. "Sorry, dat was niet mijn bedoeling" Verontschuldigde hij zich. Hasr beeld van hem moest nu wel veel slechter geworden zijn en dan hoopte hij nog wel een goede reputatie onder zijn clangenoten te hebben. Dit hielp daar zeker niet bij. Hij weigerde dan ook om Northernfaith nog aan te kijken en hij hield zijn blik op zijn poten gericht.

De poes wenste dat ze nu wat speciale was bloemen bij zich had, zodat ze het er beter uit kon wassen. Echter moest ze het doen met enkel water- voor nu. Wanner ze de tijd had zal ze het grondiger doen. Ze hoorde de kater achter haar zich verontschuldigen, iets wat de pijn moest verzachten. Maar dat deed het niet- dit was bijna niet te vergeven. Als hij niet de deputy was; en ze hem nodig had. Voor haar doelen, dus moest ze wel. Ze kattin draaide zich uiteindelijk weer om, zette een glimlach op. En probeerde het gebeurtenis weg te lachen. 'I already said that its fine' herhaalde ze toen terwijl ze hem een kleine por gaf toen ze zag dat hij naar zijn poten keek. 'I know you didn't do it on purpose, accidents happen'

Haar woorden stelden hem toch iets gerust, maar hij wist ergens wel dat hij niet helemaal vergeven zou zijn. Hij kon het zichzelf niet eens vergeven dat hij dit had gedaan. Misschien was het toch beter geweest als hij Acefray of Bitterpaw had gevraagd wat dit mogelijk kon zijn, want hij wist dat het geen ziekte was, maar hij had het zelf ook nog nooit eerder meegemaakt. Misschien zou het morgen beter zijn en kon hij beter gewoon in zijn nest wegkruipen en vandaag niemand meer spreken. "Misschien was het toch beter geweest als ik naar de medicine cat was gegaan." Gaf hij eerlijk toe. Die hadden mogelijk een idee wat het was terwijl hij zelf geen idee had wat het was. Hij besloot dat zijn gezicht nog een keer wassen geen kwaad kon en dat deed hij dan ook voor hij zijn kop weer naar Northernfaith richtte, hopend dat hij niet weer zou moeten niezen. "Enig idee waar de lucht misschien schoner is? Anders kunnen we misschien beter terug naar het kamp gaan." Gaf hij eerlijk toe. Hij wilde haar hier niet veel langer mee lastigvallen, ook al kon het niet veel erger worden. Hij kon het wel proberen goed te maken. "Zou ik het trouwens nog ergens mee goed kunnen maken?" Besloot hij dan ook te vragen.

De kater bleef praten- over hoe hij beter naar de medicine cat hat kunnen gaan en vroeg vervolgens of ze wist waar de lucht schoner zou zijn- en of ze anders beter terug naar het kamp konden. Northern schudde met haar hoofd- ze wist wel een plek. De perfecte plek, in het rogue gebied. Waar ze altijd met haar ouders kwam- dankzij de vele bomen was de lucht er schoon. Maar nog beter was het een privé en redelijk romantische plek. Perfect voor wat ze wilde bereiken. Hij vroeg vervolgens of hij het goed met haar kon maken; yes dit was haar kans nu moest ze ingrijpen. Ze glimlachte en legde haar poot op die van hem. 'You can' sprak ze toen op een aantrekkelijke stem terwijl ze hem diep in zijn ogen aankeek. 'Take me out' on a date? maybe

.

Haar voorstel waarmee hij het goed kon maken was iets wat hij ergens niet had verwacht. De manier waarop ze het ook vroeg suggereerde dat ze het op een bepaalde manier bedoelde. Hij kon haar woorden dan ook niet veel anders opvatten dan dat ze bedoelde dat hij haar mee kon nemen op een date. Hij was voor een moment sprakeloos en wist niet goed wat erop te antwoorden. Hij kon eigenlijk niet weigeren, gezien hij zelf de vraag had gesteld of hij iets kon doen om het goed te maken en dit was haar voorstel geweest. Het was ook niet alsof hij Northernfaith onaangenaam gezelschap vond en haar beter leren kennen kon nooit kwaad. Dus wat had hij te verliezen? "Sure, heb je een plek in gedachten?" Anders moest hij zelf wat gaan verzinnen en hij had geen idee. Hij was namelijk lichtelijk in het diepe gegooid met haar voorstel en hij had dus geen idee wat verder te doen.

Hij accepteerde haar voorstel! De poes voelde haar hart een sprongetje maken- alles liep volgens plan. Dit was geweldig, hij had haar niet blijer kunnen maken. De poes lachte en knikte- zoals ze al eerder dacht- de plek in het rogue gebied was perfect. Daar zou ze hem ook mee naartoe nemen. 'Volg mij maar' sprak ze op een flirterige toon terwijl ze hem een knipoog gaf en begon naar het gebied te lopen- wetend dat de kater haar zou volgen. Nu moest ze haar slag slaan, ook al was hij ouder. Ze kon de invloed en macht al bijna voelen.

Zal ik het vervolg topic maken in het rogue gebied maken? ^^

Northernfaith leek blij met zijn antwoord en een lichte glimlach vormde zich ook om zijn lippen. Bij zijn vraag knikte, ze had duidelijk een plek in gedachten. Hij had geen idee of het binnen of buiten Shadowclan territorium was, maar zolang het niet bij een van de andere clans was vond hij het ook niet erg om er buiten te gaan. Ze zei haar te volgen en dat deed hij dan ook, echter waar naartoe zou pas later blijken.

[Is goed^^]

Onderwerp: Re: Can't stop sneezing[Ganzenopdracht]