Like it or not; I'm back [amberhunt]

Heel langzaam ging hij het territorium op, om de twee seconden in elkaar krimpend bij geluiden. Zijn oren stonden strak omhoog en zijn bek hing open om ieder luchtje op te vangen om er maar zeker van te zijn dat niemand hem zag. Shadowmask was tegen alles in het Shadowclangebied opgegaan. Zijn staartpunt ging heen en weer van angst en opwinding en zijn ogen gingen naar ieder geluidje. De siamees was bloednerveus om gevonden te worden. Tot nu toe had hij alleen maar prettige ontmoetingen gehad met Shadowclanners maar hij vertrouwde het nog steeds niet. Hij stond nauwelijks tien vossenlengtes over de grens. In het kamp had een kat tegen hem gezegd dat hij een angsthaas was en Shadow stond hier om hem het tegendeel te bewijzen. Hij was dan ook totaal niet bang... Bij het kraken van een tak begon zijn hart opnieuw luid te bonken. This plan was doomed from the start.

Hij rende snel door het territorium toen hij plotseling een luide krak hoorde. Hij snoof, er was een kat op Shadowclangebied... een Windclankat. Hij begon direct in die richting te rennen en binnen een paar seconden zag hij het uiteinde van een donkere staart. De jonge kater sprong direct boven op de kat en drukte die tegen de grond "Wat doe jij hie...." Toen zag hij dat het een bekende was; Shadowmask "Jij hier? Shadow, waarom ben je terug gekomen?" Wacht... was hij hier voor Amber?

Oh shit, mousedung, hell. Zijn oren vlogen naar achteren en hij kromp in elkaar. Er zaten hier duizenden katten die hem zo iets aan konden doen. Wat was hij aan het denken? Hij wou plezier maken, niet dood gaan. Hij voelde de Shadowclanner voordat hij hem hoorde en liet zich tegen de grond drukken. Kon hij nog rennen? "Wat doe jij hie...." De stem liet hem een mauw van verbazing uitslaan en hij ontspande wat meer. Dit moest geen goed beeld geven aan Amber maar voorlopig ging hij niet dood. "Hey," mauwde hij zacht. "Ik ben hier voor een weddenschap." Die hij nooit had moeten aannemen.

Wat deed die sukkel hier nou weer? "hey" Miauwde de siamees zacht. "Ik ben hier voor een weddenschap." Amber keek zijn 'vriend' verward aan. Shadow had een klein tijdje geleden met hem zitten flirten totdat Amberhunt had verteld dat hij en mate had. Het was geen fijne ervaring geweest. "Sukkel' Zuchtte hij "je had hier nooit moeten komen..." Waarom kon hij nou nooit iemand goed wegjagen. "Je moet nu weg! Hoe wilde je eigenlijk bewijzen dat je hier was geweest?" vroeg hij een beetje kwaad.

Waarom moest hij ook altijd in dit soort situaties belanden. De meeste awkward momenten van zijn leven mocht hij nu opnieuw meemaken. "Sukkel,'' zuchtte de rode tabby. Hij had wel een punt, het was niet bepaal slim om hier te zijn. "Je moet nu weg! Hoe wilde je eigenlijk bewijzen dat je hier was geweest?" Amberhunt klonk kwaad en Shadow liet zijn kop zakken. "Ik wou gewoon voor once niet de lafaard van de clan zijn." Hij keek op naar Amber en herinnerde zich weer hoe hij had geflirt met hem. "Iedereen is altijd bezig met belangrijke dingen and then there's me. Ik ben het zat."

Dit was niet bepaald wat Amber van hun tweede ontmoeting gedacht had. Na dat geflirt... hij had zelfs even gedacht dat Shadow kwam om hem te vermoorden. "Ik wou gewoon voor once niet de lafaard van de clan zijn." Miauwde de oudere kater en Amber schudde zijn kop. "Iedereen is altijd bezig met belangrijke dingen and then there's me. Ik ben het zat." Hij had duidelijk geen zelfvertrouwen, iets dat Amber vaker bij katten gezien had. Zelf was hij berekenend en aardig slim. Hij twijfelde niet aan zichzelf. "Hey luister Shad, ik weet hoe je je voelt maar er zijn betere manieren dan je hier wagen... als iemand anders je had gevonden" zuchtte hij

Zoals Crowfur hem had verteld was het niet altijd slecht om niet al te volwassen zijn en dat was ook niet zijn probleem. Het was dat hij bij het minste geluidje al zat te trillen van de angst. En dat meestal oploste met slecht humor of door schaapachtig te grijnzen. Het was een soort anti-nerveus ding dat nu ook al in de werking ging. Hij greens lichtjes naar Amber. "Maar jij hebt me gevonden." Hij ging er maar niet op in hoe goed het klonk om Amber zijn naam zo te horen zeggen. "En ik heb mezelf wel bewezen." Shadow rechtte zijn kop, screw de idioot die beweerde dat hij het niet kon.

Had hij Shadows name nou als Shad uitgesproken? Nou ja.. klonk best goed toch? "Maar jij hebt me gevonden." Grinnikte hij en Amber knikte schouderophalend terwijl hij nog steeds over Shadow heen stond, "En ik heb mezelf wel bewezen." Amber zuchtte. "Shad... Ik mag je, graag zelfs. Maar ik ben echt al in genoeg problemen, ik kan gevonden worden met een Windclanner die ik niet wegjaag er echt totaal niet bijhebben" Legde hij snel uit. Na Amare en alles moest Amber echt op zijn tellen gaan passen,

Shadow deed zijn best om op te kijken en de ogen van de tabby te ontmoetten. Was hij echt pissed? "Shad... Ik mag je, graag zelfs. Maar ik ben echt al in genoeg problemen, ik kan gevonden worden met een Windclanner die ik niet wegjaag er echt totaal niet bijhebben." Yeah, Amber mocht hem. De situatie mocht dan slecht zijn maar het voelde als een klein lichtpuntje om te weten dat hij niet gehaat werd vanwege zijn geflirt. De adem die hij onopgemerkt in had gehouden verliet zijn bek in een zucht. "Amber..." Hij had een goed punt. "Ik weet dat ik weg moet maar ehm.."

ooc: there

Gelukkig, Shads leek opgelucht te zijn door Amber's woorden. De rode kater merkte dat hij nog steeds over de ander heen stond... ook merkte hij dat hij er niet afging. "Amber.. Begon Shadow Ik weet dat ik weg moet maar ehm.." Oh nee... wat ging er nu komen? Wilde hij nog een flirtpoging doen? Ging Hij Amber toch vermoorden? Ging hij de arme, jonge kater meesleuren naar zijn kamo en net zolang aanstaren totdat hij van hem hield? "Oh ja? Wat dan?" Vroeg hij zo casual mogelijk.

Yeah, wat eigenlijk? Shadow had helemaal niks te zeggen maar hij wou zijn ontmoeting met de tom nog niet afbreken. Niet dat hij voorlopig weg kwam want de ander leunde nog steeds over hem heen. Iets wat hij niet eens als dreigend kon zien al was zijn kwetsbare nek zo dicht bij de Amber's scherpe tanden. "Je- ik- nevermind, ik heb niks te zeggen." Zijn blik zakte terug naar de grond onder hem. Dit was ook niet het moment om te melden dat hij jaloers was op de mate van de tom.

Shads verborg iets... "Je- ik- nevermind, ik heb niks te zeggen." Amber nam zijn gezicht snel in zich op en koppelde dat in zijn kop aan de emoties die hij herkende en hij kwam op een duidelijke uit: Jaloezie. Een van Ambers, geweldige, kunsten was dat hij goed was in het vinden van verstopte emoties. En hij wist al gauw op wie Shads jaloers was: Heartattack, of voor hem: Ambers mate. "Shads, waarom ben je hier nog steeds?" Vroeg hij, behalve dat ik op je lig...

Hij kon absoluut niet tegen directie confrontatie. Shadow draaide zijn kop weg van Amber met een zucht. Hij wist niet eens zeker of het een ding was of maar een sterk verlangen naar vriendschap. Het woord crush durfde hij niet te denken. "Shads, waarom ben je hier nog steeds?" Had Amber ook een petname voor zijn mate? Vast wel, iets smerigs als 'honnepon' of 'baby' zeker. "Ik ben verdwaald." Bullsh*t, hij zat maar tien vossenlengtes van de grens af.

Waarom gaf hij Shads een bijnaam die klonk als een koosnaampje? "Ik ben verdwaald." Amber schudde zijn kop, wat een slechte leugenaar. De grens was nog geen tien voslengtes van de grens. "Niet dat ik je wil laten verdwijnen maar Shads... De grens is daar" Hij knikte naar de grens "Waarom blijf je echt hier?" Vroeg hij opnieuw voordat de kleine kat van Shads afging.

Natuurlijk trapte Amber niet in zijn leugen. Met een zucht kwam hij overeind en schudde zijn korte vacht uit. Nu was het alleen maar een kwestie van tijd rekken tot Amber hem van het territorium afschopte. Shadow's donkere staart zwiepte achter hem heen en weer terwijl hij nadacht. Na een stille minuut had hij nog geen antwoord. "Ik ga." Zijn stem was ijzig en hij draaide zich weg van Amber om zijn tegenzin te verbergen.

Er kwam geen antwoord... het duurde een minuut en nog steeds tonden ze daar. "Ik ga." Miauwde Shadow een ijzige stem. Wat was er nu weer? "Shads, ik wil je niet per se weg hebben. Ik wil gewoon weten waarom je hier nog bent..." Begon Amber op een nogal verdrietige toon "Wees alsjeblieft eerlijk: Ben je hier voor mij?" Vroeg de rode kater een beetje verlegen.

"Shads, ik wil je niet per se weg hebben. Ik wil gewoon weten waarom je hier nog bent..." Waarom begreep de kater niet dat Shadow hier nog voor hem was? Hij wou gewoon niet weggaan om vervolgens de rode tom nooit meer te zien. "Wees alsjeblieft eerlijk: Ben je hier voor mij?" Amber klonk verlegen. Shadowmask klemde zijn kaken op elkaar in frustratie. "Am... Ik-" Hij zuchtte zacht. "Ik wil deze vriendschap niet verliezen maar de kans is te groot dat we tegen elkaar zullen staan in een gevecht, ooit." Op welke manier dan ook, het was niet gezond om met een Shadowclanner om te gaan.

Amber had er een hekel aan dat... nou ja, Shads niet in zijn clan zat. "Am... Ik-" Zuchtte de siamees "Ik wil deze vriendschap niet verliezen maar de kans is te groot dat we tegen elkaar zullen staan in een gevecht, ooit." En Amber knikte. Het was waar, ze zouden ooit vechten of in ieder geval elkaar zien in een gevecht. En als ze een goede vriendschap hadden zouden ze verward raken. "Je hebt gelijk, ik heb ook al genoeg problemen thuis" Zuchtte hij terwijl hij Shads aankeek.

Hij was het compleet eens geweest dat clankatten van andere clans niet bij elkaar hoorden. Het was een eeuwenoud feit maar in tijden als dit kon hij de kat die de regel had bedacht wel vermoorden. "Je hebt gelijk, ik heb ook al genoeg problemen thuis." Shadow zuchtte alweer zachtjes. "Laten we... naar de Fourtrees gaan." Mauwde hij zacht. De Fourtrees mocht dan herrineringen dragen aan het geflirt maar het was beter dan betrapt worden. "Niet om te flirten of zo maar gewoon praten." Voegde hij er snel aan toe.

"Laten we... naar de Fourtrees gaan." Miauwde Shads zachtjes en Amber knikte met een vleugje van een glimlach. het was de plek waar ze hadden geflirt, en het had nu een bepaalde betekenis voor Amberhunt. "Niet om te flirten of zo maar gewoon praten." Goed dat hij dat wist. De rode kater knikte en hij hielp Shads overeind. "Laten we dan maar gaan voordat we gevonden worden en ze nog een reden hebben om een oordeel over me te vellen."

Onderwerp: Re: Like it or not; I'm back [amberhunt]