Silentpaw.. I'll try to teach you some thing..

Zuchtend opende de machtige kater zijn zware ogen en keek de warriors den rond. Het was absoluut te vroeg om weg te gaan met zijn leerling, maar alsnog hief hij zich omhoog op zijn posten en kroop tussen de katten door naar de uitgang. Toen hij eenmaal uit de warriors den was ging hij zitten. Met geheven hoofd keek hij naar de grijzige lucht. Het leek op een zachte mist.. Maar Dangerdance wist wel beter. Regen... Wat haatte de kater toch regen. Zuchtend bleef hij zo naar de lucht kijken, tot het kamp wat meer in actie kwam. Zodra hij de katten achter zich hoorde ontwaken stond hij op en rekte zich flink uit. Met langzame passen liep hij richting de apprentice den. Hij riep zachtjes Silentpaw en nam vervolgens een paar stappen naar achter om de Apprentice de ruimte te geven om te komen.

(only Silentpaw Razz

)

Silentpaw sliep rustig terwijl de droomde om de grootste warrior te worden van heel de SkyClan. Ze wilde haar best doen om dat te worden. In haar droom dwaalde ze rond een groot en donker bos, in haar dromen was ze inmiddels al een leider geweest, de beste van heel de wereld. Silentpaw haar fantasie kende geen grenzen. Silentpaw hoorde iemand haar nieuwe naam fluisteren, ze keek op met slaperige oogjes, wie bedacht haar nou zo vroeg wakker te maken. Ze keek even om zich heen en besefde zich weer dat ze apprentice was. Meteen stond ze op haar witte pootjes en ze haalde snel een paar likken door haar kleurrijke vacht. ''Goede morgen Dangerdance'' zei ze vrolijk met een zachte piepstem. Silentpaw liep om iedereen heen het hol uit en sprintte naar de uitgang van het kamp en wachte daar ongeduldig op Dangerdance. Silentpaw was opgewonden het kamp uit te mogen en training te krijgen. Ze draaide rondjes om haar as wachtend op Dangerdance.

''Goede morgen Dangerdance'' Hoorde de kater de piepstem van zijn apprentice en hij zuchtte even. Nog een paar wassen achteruit en hij zag het lapjeskatje voorbij racen richting de uitgang van het kamp waar ze rondjes om haar eigen as draaide. Dangerdance zuchtte en deed een paar passen naar voren. "Opgewonden?" Vroeg hij en sprong door de ingang wetend dat de apprentice hem zou volgen. Hij liep een paar meter door en draaide zich om. "En Silentpaw, waar wil je het eerst heen?" Vroeg hij langzaam en zwaaide zijn staart langzaam heen en weer. De wind blies door zijn korte vacht en rukte aan zijn pels. Bladkaal was op komst, en hij moest de leerling zo snel mogelijk leren jagen, zijn clan had voedsel nodig, En ze hadden iedere jager nodig.

"Opgewonden?" klonk de stem van haar mentor, ''ja heel erg'' klonk haar zachtte piepstemmetje. Silentpaw keek hoe de kater doro de opening naar buiten sprong. Haar kleine pootjes wurmde zich door het gat in de muur. Silentpaw keek rond. Ze wist niet dat het er zo anders uitzag dan in haar dromen. de kater sprak weer tegen haar de eerste woorden hoorde ze niet omdat ze te druk was met het rond kijken. '' het eerst heen?" waren de eenige woorden die ze hoorde. Silentpaw keek naar de kater. ''Maakt niet uit vind alles wel leuk'' zei haar vrolijke stemmentje weer.

Silentpaw keek naar de kater. ''Maakt niet uit vind alles wel leuk'' zei haar vrolijke stemmentje weer. Even zuchtte de grote kater, waarom zat hij nou weer opgescheept met de meest overactieve apprentice van heel Skyclan. Geiriteerd schudde hij zijn machtige kop. "Laten we dan maar eerst gewoon naar hoogbomen gaan." Verzuchte hij en keek haar aan. "Denk je dat je me kan bijhouden?" Vroeg hij en een smalend glimlachje verscheen rond zijn lippen. Daarna sprong hij soepel weg en begon te rennen naar het nabijgelegen bos dat bekend stond om zijn reusachtige bomen. Eindelijk aangekomen sprong Dangerdance soepel tegen een van de stammen aan en klauterde in de boom. Eens zien of zijn apprentice wist waar hij was.

Silentpaw keek naar de kater en glimlachde lievelijk naar de kater. Dangerdance keek grijnzend haar kant op terwijl hij vroeg hij ze bij kon houden waarop ze meteen weer met haar vrolijke hyper stem zei 'Natuurlijk altijd,' Waarna ze een rondje om haar as draaide, toen ze weer stil stond was Dangerdance er al bijna vandoor, snel racete ze achter de kater aan die vele malen sneller bewoog. Silentpaw had niet door dat hij in de boom zat en rende gewoon door. Na een tijdje door te hebebn gerent was Silentpaw uitgeput en legde zich zelf neer op de eerste gele bladeren die al op de grond lagen. Ze wist niet dat dat betekende dat de prooi schaars werd. toen silentpaw een muisje hoorde kruipen sprong ze op met een hoop lawaai dat de muis weer was verdwenen.

Toen Dangerdance zijn apprentice in de verte zag aanracen wou hij uit de boom springen. Maar toen het domme ding aan hem voorbij rende kon hij zich wel voor zijnkop slaan. De kit had duidelijk nog veel te leren, hij had een overduidelijk geurspoor achtergelaten. Ach er zat nu niets anders op als de kat volgen. Rustig sloop hij het geurpad af omhaar te vinden. Ze had een muisje op het oog en met veel lawaai sprong ze er op af. Afkeurend schudde Dangerdance zijn hoofd. "Zo vang je nognieteens een doof en blind konijn." Sprak hij streng enkeek haar aan. "Werkelijk waar, je hebt nog veel te leren jonkie." Sprak hij en zijn oren schoten achteruit. Zachtjes klonk het geluid van een vogel uit een boom. "Wees stil en kijk hoe de meester te werk gaat." Siste hij en sprong behendig en geruisloos de boom in naast die waar de vogel in zat. Soepel klom hij onzichtbaar voor de vogel tot op het beest zijn hoogte en maakte zich klaar. Met een simpele maar doeltreffende sprong greep hij de bogel vast in zijn bek en zette zich schrap tegen de boom met zijn klauwen. Voor het beest enig geluid had kunmen maken beet Dangerdance zijn keel door en was het gedaan met de vogel. Simpel klauterde de kater uit de boom en liet de mus voor Silentpaw vallen. "En zo vang je dus prooi voor je clan." Sprak hij trots en hief zijn kop.