May StarClan light our path.

Lionmask opende zijn mond. Hij had een plekje aangewezen waar hooggras was. Alle geuren in de buurt kropen in de mond van de oranje kater. Van alle geuren pikte hij een prooi er tussen uit. Op de sterkte van de geur voelde hij hoe dicht bij het diertje was. Zijn oren gespitst en zijn ogen wagen wijd open. Hij ving een klein vlekje op. De kater zakte in jachthouding; Gezakt door zijn poten, staande op zijn tenen en zijn staart strak naar achteren. De oren van Lionmask gingen heen en weer. Met zachte stapjes kwam die dichterbij. Plotseling schoot de krijger vooruit. Vlak voor hij de veldmuis in zijn poten kreeg zag de oranje kat dat de veldmuis bijna wou vertrekken. Met een korte maar krachtige hap dode hij de veldmuis, begraafde deze onder een pak sneeuw terwijl ie een dank gebet deed naar de Sterrenclan, die mogelijk aan het mee kijken waren vanuit Silverpelt. Met zachte stapjes, om andere beestjes niet af te schrikken, liep Lionmask terug naar zijn clangenoot. De siamese kater kwam steeds dichter in zicht. "Ik heb een veldmuis." Fluisterde Lionmask, hij kon er niks tegen doen dat die ging glimlachen. Hij zou de veldmuis aan een van de Elders, kittens of Queens geven, dus hij zou nog voor zichzelf moeten jagen. In deze periode van het jaar moest die ook denken aan anderen, terwijl de katten in Greenleaf gewoon konden jagen wat ze wouden. Lionmask was stiekem wel bang dat er te weinig prey was om deze leaf-bare door te komen. Hij keek op naar de langzaam komende Silverpelt. Een wolkje verliet de snuit van de oranje kater; hij zuchte. "May Starclan light our path." murmelde de krijger zachtjes.

~ Shadowmask :3

Vorige topic <3: