~Butter(fly)~ 3426 Actief ~Waiting Hurts. Forgetting Hurts. But not knowing which decision to take can sometimes be the most painful.~
| |
| Onderwerp: A Wonderous Time (Cranepaw) zo 22 jan 2017 - 14:42 | |
| Langzaam en zelfverzekerd stapte een prachtige zilvergrijze kattin de Nursery uit. Haar blauwe ogen gleden langzaam langs de katten van de clan. Ze was een van de weinige Queens die al hun tijd in de Nursery doorbracht. Ze had haar goede vriendin Bronzemask gevraagd even op haar kittens te passen. Ze had er een stuk of zes om op te passen, alleen de kittens meegerekend die haar nest deelden. Er waren er nog velen di geen moeder meer hadden, zoals de kittens van Mousewish, even vertrok haar gezicht toen ze dacht aan alle gebeurtenissen van de clan. Frostfaith was ook verdwenen nadat twee Queens een ander pad hadden gekozen. Ze miste ergens haar mentor Brindleleaf wel, de kattin had meerdere nestjes gehad en was ervarener geweest dan de jonge Deputy zelf. Vele hadden veel meer ervaring en toch was zij gekozen. Everstar had iets in haar vriendelijke blauwe ogen gezien, haar altijd trouwe blik op de clan.
Nu was het water in de Nursery bijna op en in plaats van andere katten te gaan zoeken die moesten jagen, besloot ze even bij de Apprentice den te kijken. Niet elk van hen was al voltraind genoeg om zelf in hun eentje het prooi te pakken te krijgen, dat al zo schaars was. Misschien kon ze enkele van hen de taak om water te halen wel op dragen. Of besluiten enkelen van hen de dennen iets te verstevigen. Het kon zo maar zijn dat het nu het weer zo droog was, een weersomslag uit het niets zou kunnen komen. Ze wist het natuurlijk niet met zekerheid te zeggen, maar ooit zou het regenen en de wind weer oplaaien. Ooit zou er misschien zelfs sneeuw vallen en dan moesten de dens sterk en droog zijn. Haar passen staakte ze iets voor de den waarna ze haar zilveren kop naar binnen boog. Haar vriendelijke blauwe ogen zochtten naar een kat die niet sliep en momenteel ook niet hoefde te trainen. Uiteindelijk viel haar blik op Cranepaw. Uiterst rustig en voorzichtig kwam ze naderbij, in de hoop de ander in geval van geestelijke afwezigheid niet te laten schrikken. Voor de Apprentice bleef ze staan voordat ze rustig en vriendelijk sprak. De warme stem, overduidelijk die van een Queen en moeder zijnde. "Cranepaw, heb je toevallig vandaag een training gepland?" Vroeg ze toch ietwat zakelijk.
|
|