Après moi le déluge

Onderwerp: Après moi le déluge zo 20 nov 2016 - 14:00

Een harde donderklap liet haar even met haar oren trekken. De storm hing al dagen in de lucht, als een onuitgesproken dreiging. Nu echter, net terwijl ze besloten had om op jacht te gaan, leek het toe te slaan. Helaas bleef de regen opnieuw uit, zoals het de laatste paar weken al veels te lang deed. Er was enkel het oorverdovende gedonder en de prachtige lichtflitsen. Speakeasy voelde een mengeling van angst en fascinatie voor het onweer, al was dat niet van haar houding af te lezen. De jonge warrior moest moeite doen om niet omver geblazen te worden door de heftige winden die haar van haar poten leken te willen blazen. Daarom ook zocht ze wijselijk beschutting achter een grote steen, waar ze zich maar gemakkelijk probeerde te maken; voorlopig zat ze hier nog wel.

-Open!

Onderwerp: Re: Après moi le déluge zo 4 dec 2016 - 16:35

Een rode kater liep trots met zijn haas door het territorium. De geur van bloed sijpelde door het gras. Niet slim, maar hij was te enthousiast om te merken dat het misschien prooien weg zou jagen. Hij was robuust, maar eigenlijk een lieve goedzak. Hij was ook een angsthaas. Daarnaast was hij ook nog eens super blij. Niet alleen om zijn vangst, maar ook omdat de grijze wolken boven hem regen voorspelde. Terwijl hij naar boven zat te kijken brak het wolkendek ineens open. Geschrokken verwijden zijn ogen zich. Een gevorkte lichtflits scheurde voor zijn ogen de hemel in twee. Geen regen. Meteen daarop volgde een donderslag zich. Hard en woest. Bramblepatch slaakte een gesmoorde gil en zette het op een rennen. Met zijn oren in zijn nek botste hij tegen een poes. Hij viel over haar op zijn rug. Piepend verstopte hij zich onder een struik. Sorry, sorry, sorry!

Onderwerp: Re: Après moi le déluge zo 4 dec 2016 - 20:32

Ashfire liep langzaam door het terrein van de Riverclan. Hij wilde gaan jagen, maar tot nu toe had hij geen geluk gehad. Zelf een klein net vogeltje, die net had leren vliegen, was Ashfire te slim af. Ash wist wel dat hij minder goed was in jagen en veel beter was in vechten. Alleen gaf de kater dat niet snel toe. De lucht vulde zich met een lichtflits. Het begon niet te regenen, maar na de flits kwam er een enorme donderklap. Ashfire zag dat een poes zich verschuilde achter een grootte steen. Een rode kater kwam eraan gestormd en struikelde over de poes heen. Ash moest er zacht van grinniken. Wat eigenlijk niiet aardig was, maar dat boeide de kater niet. Ash moest nog meer lachen toen de kater piepend verstopte. De jonge kater keek even snel omhoog, maar de regen bleef weg. Even schudde hij zijn hoofd toen hij weer zijn aandacht op de andere katten richtte. De poes heette iets met Speak en de kater heette Bramblepatch als Ashfire het goed had. Niet dat hij het na vroed, dan liet hij een zwakte zien.

Onderwerp: Re: Après moi le déluge di 20 dec 2016 - 20:44

Ze was net weer een beetje tot rust gekomen toen er opeens nogmaals een lichtflits de hemel doorkliefde, bijna gelijk gevolgd door een angstaanjagende knal. En als dat nog niet genoeg was, werd ze plots overvallen door een zwaar gewicht. De jonge poes rolde soepel met het gewicht mee en wist zich razendsnel te herstellen, waarna ze meteen in een aanvalshouding dook en naar haar vijand keek. Of nuja, vijand... Het bleek enkel een rode kater te zijn. Bramblepatch, wist ze. Waarschijnlijk had het noodweer hem ook verrast, dus liet ze haar aanvallende houding varen en duwde met haar poot een stukje van de struik opzij. "Bramblepatch? Ik ben het maar, Speakeasy."Bracht ze geamuseerd uit en keek de kater even vriendelijk aan. Ze was niet iemand die snel boos werd, dus de grote kater hoefde zich daar iniedergeval geen zorgen om te maken. Waar ze echter minder van gediend was, was hun publiek. "Vermaak je je, Ashfire?" Sprak ze luid om over de wind uit te komen, waarna ze een behulpzame poot naar Bramblepatch uitstak om hem onder de struiken vandaan te helpen. Ze konden beter achter die steen schuilen dan in een nietig struikje en als Ashfire van plan was om bij hen te komen schuilen, zou hij beter zich maar eens wat vriendelijker op kunnen stellen.

Super laat, sorry ;;

Onderwerp: Re: Après moi le déluge