Truth be told

Het waren nu al een paar dagen geleden dat ze bij en Tank een nacht had doorgebracht en toch hoe kort geleden ze bij die brombeer was geweest begon ze nu alweer zijn aanwezigheid te missen. Eerst zat de massieve kater 24/7 op haar lip dus ze merkte zeker zijn afwezigheid. De poes was de dag dus druk bezig geweest en ze had met der zelf afgesproken om de grijze kater minimaal een keer per week ongeveer op te zoeken. Nu liep ze weer door de straten van de twolegplace met een magere muis tussen haar tanden geklemd. Haar buik was molliger dan eerst en met de dag vreesde ze het. Andere katten waren broodmager door de prooi te kort en zij had een buikje? Dit kon niet vet zijn. Toch dacht ze er zo weinig mogelijk aan, als ze echt kittens verwachtte zou ze het dan wel zien wanneer ze eenmaal geboren waren. Misschien kan ze hem wel weggeven aan een paar twolegs ofz. Vitani sprong over een schutting heen en begon richting het kamp te trippelen. Eenmaal daar aangekomen stapte ze het kamp met rustige passen binnen en ging achter de barn liggen zodat ze in alle stilte van haar vangst kon genieten.

Gulzig begon de member haar prooi naar binnen te schrokken, het enige wat ze nog bij dit hapje miste was een grote plas drinkwater. Oh wat was dat lang geleden zeg dat het voor het laatst had geregend. Er waren geen plassen meer te vinden en de kleine beekjes die hier wel eens te vinden waren waren volkomen opgedroogd. Gelukkig was de fontein in het park nog steeds vol met het water alleen was het steeds z'n pokkenend lopen. Vitani likte haar lippen en haalde haar poot over haar snorharen om deze schoon te maken van het beetje bloed wat bleef hangen van de muis. Ze wou net weer veder gaan met de restjes toen ineens een schaduw over haar heen viel. Een beetje ongeïnteresseerd hief ze haar kop van haar maaltijd en keek met haar bloedrode ogen in de blauwe kijkers van Tornado. Oh kijk nou eens wie uit zijn zelfmedelijden hol is gekropen. Durfde hij eindelijk weer op zijn vier pootjes te staan of had hij nog steeds een bediende nodig? Vitani gaf hem geen aandacht en begon aan het laatste beetje muis te eten. Wie dacht die wel dat die was, een beetje commanderen met zijn brommende adem. Pff doeggg~

De poes wou net haar tanden in het laatste stukje vlees laten zinken toen de kater ineens haar prooi wegtrapte. Krijg nou de klere! Wat deed die idioot nou?! Met een vernietigende blik werpend keek ze hem vals een en trok haar lip op die onder gesmeerd was met het oude bloed. "Vitani, we moeten praten." Mauwde hij vijandelijk en met haar ogen samen heknepen stond ze op terwijl ze net als hem een dreigende stap vooruit zette. "-'Wij' moeten helemaal niks" Mauwde ze terug, haar stem strak en even koud als die van Tornado. Was hij wel helemaal goed in zijn koppie om haar zo te commanderen, ze was verdomme geen speeltje van hem.

"Alsjeblieft, zeg. Het is niet dat we ooit iets speciaals hadden." Mauwde hij waardoor de poes snoof. Hun? Samen? Like in een relatie? Geen haar op haar lijf die daar aandacht. Never nooit zou ze met deze lapswans iets willen beginnen. Het feit dat zwanger van hem was was al een emmer vol. En dat hij nog dacht dat ze bedoelde met 'wij' like dat ze samen waren was al helemaal om te gieren. "Please Tornado. Wij zijn nooit meer geweest dan vrienden en meer zullen we ook niet worden. Nooit. Dus alsjeblieft hou daar maar over op" -Boem, friendzoned motherfucker- Mauwde ze en nadrukte het gedeelte over 'vrienden en nooit' met extra veel toon. "Oké, jij en ik moeten praten, nou goed? En ja, wat is er nou met het feit dat Tank mij Starclanverdomme voor niks ging beschuldigen over jouw zwangerschap?! En hoe komt het dat ik er niets van weet?" Vitani keek hem aan. Haar rode ogen dreigend op die van hem gericht. Alsof ze dwars door zijn ziel keek en hem al kon vermoorde om alleen al naar hem te kijken. "Niemand wist het behalve ikzelf. Tank ik er blijkbaar achtergekomen toen ik een paar dagen geleden bij hem bleef slapen" Mauwde ze ijzigkalm terug voor ze langs de kater heen stapte. "En please zeg, alsof jou het wat kan schelen als ik zwanger ben of niet"

De kater begon spottende dingen uit te kramen maar ze wist heus wel dat haar woorden hem een diepe steek in zijn hart had achtergelaten. Ze waren altijd al beste vrienden geweest en nu deed hij alsof ze alleen soort van kennissen waren? Geloof het zelf. Jezus wat kon hij slecht liegen zeg. Vitani keek echter strak voor der uit toen hij rondjes om haar begon te lopen, alsof ze bang moest worden ofz. Wat wou hij nou precies met dit bereiken? Vitani draaide bekant haar ogen in haar schedel want wat voorn bullshit hij nu allemaal begon uit te schijten was echt wonderbaarlijk. Dat hij zijn eigen leugens geloofde was nog het grappigste ook. "Mooi" Mauwde ze dus ook kort. "Want ze zijn niet van jou" Met die woorden trippelde ze lichtvoetig weg. "Dan hebben we nu niks meer te bespreken" Doei Tornado, zak maar in je zelfmedelijden zoals altijd. Arm schaapje.  

Nadat ze had gehoopt dat de kater het liet varen moest hij natuurlijk altijd het laatste woord hebben want ja, kinderachtige gedrag zat nou eenmaal bij hem in de familie. Zijn woorden over haar moeder liet meteen een draadje in haar kop knappen en met een grauw draaide ze zich om en haalde met een enorm hoeveelheid kracht uit naar zijn lelijke rattenkoppie. Haar klauwen raakte zijn lelijke bunny oren en met vuur in haar ogen trok ze haar nagels dieper over zijn oor zodat er een diepe scheur inkwam. "Ik zweer het Tornado. Je kan alles over me lullen wat je wil maar je gaat niet mijn familie er bijtrekken" Siste ze en gaf hem een onverwachtse beuk zodat hij omviel. "Laat dit een les zijn, want de volgende keer bijt ik je keel open" Ze trok haar nagels weer terug, gaf hem een ijskoude blik en verdween toen uit het kamp.

- Topic uit
powerplay toegestaan c: