Hangman

De kater wandelde wat rond, zijn spieren waren licht vermoeid van de training die hij zojuist had gehad. Het was gewoon een tour door het territorium geweest, maar voor zijn onvolgroeide poten was het een behoorlijk eind. Toch was hij nog niet helemaal van plan om terug te gaan naar het kamp en daar de rest van zijn dag uit te zitten. Hij was eindelijk Apprentice geworden, en hij zou ieder beetje van die extra vrijheid benutten. Het was een productieve training geweest, naar zijn mening, al was het nog wel duidelijk geweest dat Swiftclaw haar moeder ontzettend miste. Iets dat absoluut niet gek was. Onbedoeld was hij richting de Carrionplace gelopen, een plek waar zijn mentor hem nog specifiek voor gewaarschuwd had. Blijkbaar was hij niet de enige die dat soort advies negeerde: er was nog een andere kat. Eerst had het een standbeeld geleken, zo stil als de kater daar had gezeten. Naarmate Charpaw dichterbij kwam, kon hij uitmaken dat het Lionpaw was. In een fractie van een seconde schoot de andere kater naar een nabij zijnde raaf toe, die de plotselinge aanval overleefde. Het beest begon luid te kraaien, het leed pijn. "Ik dacht dat we volgens Starclan respect moesten hebben voor alles dat leeft," miauwde de kater, zonder enige intonatie van beschuldiging. Het was simpelweg een observatie.

Blijkbaar had Lionpaw hem niet aan horen komen; de kater leek nogal verrast te zijn door het plotselinge geluid van Charpaw's stem. Helaas voor de kraai, want deze werd nu met een doffe klap tegen de grond aan geduwd. Het leek erop dat de oudere Apprentice de geboden van Starclan niet zo nou nam, en lekker met zijn prooi aan het spelen was. Nou was Charpaw niet de persoon die iedereen meteen op hun vingers wilde tikken, maar dit soort gedrag wekte wel enige argwaan op. Vooral nadat iemand zo wreed geweest was om Innerstar in koele bloede te vermoorden. Voor hetzelfde geld zou de dader in deze clan zitten. Een behoorlijk duistere gedachte, maar dat maakte hem nog niet ongeldig. De kater kwam met een vrij zwakke smoes, maar Charpaw gaf hem het voordeel van de twijfel. "Dat kan gebeuren," merkte de kater op, en zette een aantal stappen in de richting van Lionpaw, die vroeg wat hij hier deed. Had hij een reden nodig om hier te zijn? "Jagen," luidde het antwoord van de zwarte bengaal. Het was niet waar, maar eigenlijk ook niet helemaal een leugen. Hij had geen idee waarom hij nou precies hierheen was gekomen.