Wanna fight with me or my dauchter? (XX)

Kazuya wandelde door de bekende bossen. Hij trad in de voetsporen van andere bloodclan leden. Hij kon de oude geur nog ruiken. Kazuya vroeg zich af waneer hij zijn eerste hondentand kreeg. Kazuya had de neiging om een halsband van een poesiepoes of tweebeen te jatten. Toen dacht hij in zichzelf: zeventig procent dat ik het van een poesiepoes ga jatten en dertig procent dat ik het van een tweebeen ga jatten. Hij zal vast en zeker aan Chikita vragen om mee te gaan. Ze moest tenslotte wel wat leren over het leven buiten de clans en de rogue's.
Kazuya had het gevoel dat Chikita zijn verloren dochter is. Lang geleden, had hij een vriendinnetje ontmoet. Ze was een rogue. Maar toen kwam er een donkere dag. Zijn oude vriendin wou hun dochter opvoeden als een lieve Rogue. Maar Kazuya dacht daar anders over. Hij wou haar meenemen in de Bloodclan en haar opvoeden tot een stoere vechters poes die voor niets en niemand bang zou zijn. Toen in de avond nam zijn vriendin hun dochter mee naar een andere plek. Kazuya had er niets van gemerkt tot dat hij wakker werd. Hij wou goeiemorgen zeggen tegen zijn dochter maar toen.... Was ze weg! Kazuya was woedend! Hij liep naar buiten en schreeuwde naar de starclan "WAAROM!" Hij was er nog steeds kapot van en vertrouwde zijn dochter nooit meer aan iemand toe. Tenminste, Als hij haar ooit terug vind dan.
Toen zag hij Chikita. Hij liep naar haar toe en vroeg:"Hoe ben jij je vader kwijtgeraakt?" Toen wachtte hij op antwoord.

Een klein rood gestalte murmelde zich door de bosjes heen van het grote woud. De zon scheen, maar door de bladeren van de bomen zag je amper wat zonnenschijn. Maar af en toe scheen er een klein lichtpuntje door het dichte bladerdak heen. Ze had haar kleine rode staartje in de lucht gestoken en de huppelde verder. Toen dacht ze aan vroeger toen ze nog een klein rood kittentje was. Lionheart had haar het verhaal verteld over haar moeder en vader. Lionheart was een soort peetvader voor haar. Dankzij hem was ze nu hier. Hij had verteld dat hij haar gevonden had tussen de pootjes van haar moeder. Hij had haar moeder dood aangetroffen met beten en krassen. Toen heeft hij haar meegenomen naar de Bloodclan en daar was ze nu gelukkig. Na een tijdje wandelen rook ze een bekende geur. Het was de geur van Kazuya. Chikita werd altijd blij van Kazuya. Hij maakte haar altijd vrolijk en aan het lachen. Ze huppelde naar Kazuya toe en hoordehem iets tegen haar miauwen. "Hoe ben jij je vader kwijtgeraakt?" Klonk de stem van Kazuya nu heel serieus. Bij die woorden kreeg ze een steek in haar hartje. Het deed erg veel pijn daarover te praten. Ze zuchtte en mauwde me haar kopje gebogen:"Mijn vader is waarschijnlijk dood. Niemänd heeft hem gekend." Ze keek met haar amberkleurige oogjes naar boven naar Kazuya. Toen wachtte ze op antwoord.

"Ik heb zo een vermoeden dat ik dat ben...." Kazuya keek naar de verbaasde poes. Toen zij Kazuya: "kom." Hij nam chikita mee, naar de rand van de twee been plaatsen.
"ik weet dat dit er niet mee te maken heeft maar dit moet gebeuren." zei kazuya. "Ik ga een halsband halen, blijf jij hier netjes wachten?" Maar Kazuya wachten niet eens op antwoord.
Na een tijdje had Kazuya besloten dat hij een hond er van gaat beroven. Hij zag een hond langs lopen en greep zijn kans... Hij sprong en beet de hond in zijn nek, Maar de hond vocht heftig terug. Kazuya zag dat de hond enorm bloed dus hij dacht: "nu die halsband af pakken en daarna vluchten hij greep de halsband van zijn keel en rende weg.
Kazuya liep langzaam naar zijn waarschijnlijke dochter toe en zij: "jij hebt mijn vechters bloed, en ik hoop dat je dat aan deze halband kan zien." Hij liet De zwarte en rood licht gevende halsband zien. hij zij: "en hij kan aan en weer uit." en kazuya zetten hem aan en weer uit, aan, uit, aan, uit, aan, uit. "En geloof je me" zij kazuya.

Onderwerp: Re: Wanna fight with me or my dauchter? (XX)