Are you serious? Yes I am very serious... [Young One taak]

Clean up your mess

Vol irritatie keek hij naar het stapeltje takjes. Niet dat het aan hem te zien was dat hij zich op liep te vreten. Zijn houding was zoals altijd doodkalm en zijn groengele ogen emotieloos. Toch bereikte hij van binnen nog net niet het kookpunt. Soms konden jonge katten er echt een zooitje van maken. Alhoewel oudere katten er soms ook wat van konden. Deze rotzooi lag in ieder geval voor de Young One’s tower en niet voor één van de barns. Hij schopte de takjes aan de kant en schoof ze vervolgens tegen de tower aan. Waardoor ze niet meer in de weg lagen. Toen begon hij nogal luidruchtig over de trap te lopen, om zijn aanwezigheid aan te kondigen. Zonder ook maar iets te zeggen sjouwde hij alle kamers in en liet zijn blik keurend door de tower gaan. Toen stampte hij net zo lawaaierig als hij binnen gekomen was de trap weer af. “Ik wil dat jullie je bij de ingang van de tower verzamelen.” Zei hij hard genoeg dat alle Young One’s die er waren hem zouden horen. Het was zeker geen vraag, het was een bevel.

Toen stommelde hij het laatste stuk naar beneden en ging net buiten de tower zitten. Rustig wachtte hij totdat de Young One’s allemaal naar buiten waren gekomen. “De tower moet opgeruimd worden. Al de overbodige rommel naar buiten brengen en in de bosjes buiten het kamp leggen. Nesten die niet meer compleet zijn, haal daar nieuwe takken en mos voor en gooi daarvan ook het oude weg.” Zijn blik gleed over de groep katten voor hem. “En een beetje rap graag.” Toen kwam hij overeind en loodste het stel de tower weer in.

[Open voor alle Young One’s. Helpen in dit topic geldt ook als één taak]

_{De luidruchtige, stampende pootstappen die galmde door de Young One tower ontwaakte de tabby poes al snel uit haar beauty-slaapje, waardoor ze met een alerte blik naar de deuropening keek, klaar om diegene die tevoorschijn zou komen en haar uit haar slaapje had gehaald een mep te geven. Echter verdween dit idee als sneeuw voor de zon, toen ze zag dat het niet een of andere domme leeftijdsgenoot was maar Claw. Haar staart zwiepte even kort heen en weer, zodat het stof opwaaide, voordat ze naar beneden trippelde op bevel van de almachtige chagrijn. Er was nog niemand toen de kattin beneden was, dus ging ze wat ongemakkelijk een paar meters verder van de gitzwarte kater zitten. Toen er eindelijk meer katten waren en Claw zijn bevel uitlegde sprong de kattin verontwaardigd overeind. "Dat meen je toch niet?" Miauwde ze fel, haar ogen fonkelend. "Ik heb er geen troep van gemaakt in de Tower!" Nou ja zeg, kon ze lekker de troep van andere katten opruimen.}

Rascal had de ochtend besteed door heerlijk uit te slapen, om vervolgens het kat en muis spelletje te vervolgen die hij elke dag had met Jinx. Hij deed gewoon waar hij zelf lekker zin in had, en nu had hij zich voor even verstopt achter de schuren, waar hij prinsheerlijk een dutje had gedaan. Maar hij werd gewekt door een luide stem van Claw. Hmm, was er weer een soort ceremonie ofzo? Voorzichtig gluurde Rascal om de rand van de schuur, maar Claw stond voor de toren. Wat deed hij daar? Hij werd toch wel nieuwsgierig dus kwam hij rustig aantrippelen, maar toen hij begon over opruimen wilde hij eigenlijk weer omkeren en wegsluipen. Al was Rascal waarschijnlijk al gespot en zou hij niet geliefd worden als hij nu ertussenuit zou knijpen. Dus ging hij rustig zitten en luisterde naar de opdracht. Right, opruimen. Maar meteen begon een lichtje bij Rascal te branden toen Claw zei dat er takken buiten het kamp moesten worden gebracht. Dan kon hij dat één keer doen, en dan gewoon buiten het kamp blijven. Rascal grinnikte toen Alex klagend in protest ging. "Ik heb geen rommel gemaakt", boehoe. Rascal rolde zijn ogen. Hij waarschijnlijk wel wat, maar hij was nog maar zo kort in de toren, zo erg kon het niet zijn? Hij was benieuwd wie nog meer kwam helpen, hij ging dit echt niet alleen met Alex gaan fixen. Daarom bleef hij op zijn kont zitten en wachtte geduldig af.

what a wicked thing to do
making me dream of you

Het zou een rustige middag geweest zijn als de zwarte kater haar rust niet verstoord haar. Maar de kattin nam alleen de tijd om te beseffen wat er aan de hand was. Wat deed Claw hier? “Ik wil dat jullie je bij de ingang van de tower verzamelen.” Oi. Ze zou toch niet in de problemen zitten? Of was de leider achter gekomen wat zij en Rascal hadden gedaan? Nogsteeds stil en wat verlegen volgde ze zijn bevel en klom het trappetje af. Haar blik gleed naar Rascal en naar een bruine kattin wiens naam ze nog niet wist. “De tower moet opgeruimd worden. Al de overbodige rommel naar buiten brengen en in de bosjes buiten het kamp leggen. Nesten die niet meer compleet zijn, haal daar nieuwe takken en mos voor en gooi daarvan ook het oude weg.” Sprak de kater. Pas daarna merkte de jonge kattin wat voor een troep er buiten lag. Alright. Zij was zeker niet de oorzaak van dit allemaal. Maar toegeeflijk was ze wel. Als ze het moest doen. Dan zou ze het ook doen. Ze was immers dankbaar voor de oude BloodClanner om haar toch in de Elite te laten. En ergens wist ze wel dat zulke taken op de loer waren. “En een beetje rap graag.” Een zucht rolde van haar lippen voordat ze Claw een korte knik gaf. "Mag het in groepjes?" Waagde ze toch maar te vragen nadat de onbekende Young One erover begon te protesteren. Voordat ze een blik gunde naar Rascal. Een speelse fonkeling in haar verschillende gekleurde ogen.

Tijd was verstreken op een tempo dat O niet aan had kunnen houden. Haar blik was gefixeerd op het onregelmatige patroon van de torenmuur, en niets leek deze eraf te kunnen halen. Gedachten over haar moeder, haar vader en haar leven in de Elite leken zich non-stop door haar kop te herhalen en ze werd er oprecht gek van. Toch deed ze niets om het te verhelpen. Ze zat hier terwijl ze langzaam weg teerde. De haren op haar rug en nek gingen echter fel overeind staan toen ze die geur rook. De onmiskenbare lucht van de leider van de Elite, Claw. De zwarte kater was zojuist de toren ingelopen en kwam dichterbij. Haar hart begon te hameren, maar ze wist dat er geen uitweg was. Gelukkig was hij deze keer boos op iedereen, in plaats van zich specifiek op haar te richten. De kater verplichtte alle aanwezige Young Ones om zich te verzamelen bij de ingang van de toren, en heel voorzichtig kwam O overeind. Haar poten trilden onder haar gewicht, maar toch wist ze zichzelf via de trap naar beneden te werken. Daar leunde ze tegen de rand van de muur om haar eigen gewicht te kunnen ondersteunen. Claw gaf de opdracht om de toren op te ruimen, waarop hier en daar een kat begon te protesteren. Al snel zonderde O zich af van het gekibbel, terug naar haar eigen nest om de rommel daar op te ruimen.

De eerste die reageerde op zijn woorden was Alex, die verontwaardigd overeind kwam. Meteen vestigde zijn onvermurwbare blik zich op de kattin. Een dochter van Brat, die net als haar moeder niet op haar mondje was gevallen. Toch moest ze blijkbaar nog leren wanneer het niet zo verstandig was om ergens tegen in te gaan. En zeker niet tegen iets wat hij opdroeg om te doen. Het was een bevel, niet iets om tegen te protesteren. Hij moest blijkbaar nodig respect bij haar afdwingen. Hij zei nog niets terwijl hij kalmpjes overeind kwam en naar haar toeliep. Zijn blik bleef strak op haar gericht terwijl hij net zo kalm weer voor haar ging zitten. “Het interesseert mij niet wie die rommel gemaakt heeft, het feit blijft dat die rommel er is. En jullie zorgen maar dat het opgeruimd wordt. Wie het gedaan heeft interesseert mij echt geen snars.” Sprak hij ijzig en toonloos. Hij deed zijn kop iets naar beneden om haar recht in haar ogen te kunnen kijken. “Als je het niet doet trek ik je nagels één voor één uit je klauwen, zodat je ook nooit meer rommel kunt maken. Begrepen?” Zijn houding was zo heerlijk tegenstrijdig, maar hij was bloedserieus. Al veranderde zijn houding en stem geen seconde. Alex had het geluk dat Shallow wat zei en zo de aandacht naar haar verplaatste. Dus tilde hij zijn kop op en draaide zich naar de andere kattin. “Van mijn part doe je het op je kop. Zoek dat onderling maar uit, als het aan de eind van de dag maar helemaal schoon is.” Even gleed zijn blik naar Rascal en toen naar Ophelia, die zo onopgemerkt mogelijk de tower weer in glipte. Maar hem ontging hem niet zo veel.

Shark’s mondhoeken gingen lichtelijk omhoog toen hij de bulderende stem van Claw hoorde. Ah. Zo te zien hadden de young one’s de zwarte tom deze keer boos gemaakt om het één of ander. De deputy liep uit zijn eigen barn en keek met een zucht naar de takjes die zich verzameld hadden voor de young one’s tower. Geïrriteerd zijnde gaf hij een zwiep met zijn staart. Ze moesten niet denken dat als ze een hele plek voor zichzelf kregen dat ze het ook vuil achter mochten laten. Maar goed, daar wees Claw hun al op. Zwijgzaam luisterde Shark naar de uitleg van Claw, maar trok afkeurend met zijn oortje toen Alex als eerste luid begon te protesteren. Hij ontblootte zijn tanden en zijn nagels schoten uit hun hulzen. Verdomme! Hij wilde dat arrogante gedrag van haar echt wel afleren en als het zo niet zou lukken, zou hij haar binnenkort eens goed pijn doen. Maar Claw maakte die belofte al en met vernauwde ogen keek Shark naar zijn young one. Hij gaf een goedkeurend knikje naar Shallow en Rascal die niet zeurden en onderdrukte het bewegen van zijn snorharen toen hij zag dat Rascal zelfs met zijn ogen rolde op de woorden van de she-cat. Nadat Claw klaar was met spreken, wandelde Shark naar voren en duwde zijn gezicht bijna tegen die van Alex aan. ‘Alex,’ snauwde hij luid en duidelijk zodat elke young one in hun omgeving het kon horen. En zo ook Claw. Hij moest immers laten zien dat hij dit soort gedrag niet tolereerde en dat ze dit niet mocht van hem. ‘Als er iets van je gevraagd wordt en je krijgt een duidelijke opdracht dan wordt er niet gezeurd, maar doe je precies wat er van je verwacht wordt. Je zet tegen niemand een grote bek op en vooral niet tegen de leader. Is dat duidelijk?’ Hij vernauwde zijn ogen. ‘De eerstvolgende keer dat ik je hoor klagen, kom ik je persoonlijk op je donder geven. En dat gaat niet prettig zijn.’ Hij keek haar nors aan. ‘En nu begin je aan je opdracht.’ Hij draaide zich om. ‘Dat van die groepjes was geen slecht idee, Shallow. Misschien gaat het inderdaad sneller als je duidelijke groepjes hebt en de taken duidelijk verdeelt. Regel het zelf maar.’ Hij wilde wel eens zien in hoeverre de nieuweling de leiding kon nemen over de young one’s.

Tag: Alex & Shallow

Hij lag net heerlijk te slapen na een goede training toen zijn vader weer zo nodig door de Den moest gaan lopen krijsen. Geïrriteerd keek hij boven de rand van zijn nest uit waardoor hij, gezien zijn nest op de tweede verdieping lag, via het trappetje op de katten neer kon kijken. Schoonmaken? Was Claw helemaal betoeterd? Jackdaw wilde zich maar al te graag bewijzen aan de zwarte leader en z'n puppy Shark; als zijn pa het zou zeggen zou hij zo erop uit gaan om een twee keer zo grote vijand aan te vallen, maar de Tower opruimen? Nuh-uh, dat zat er niet in. Er was volgens hem geen enkele soort eer te bereiken met een dergelijke actie, dus liet hij langzaam zijn kop weer zakken en hoopte dat zijn zwarte vacht weg zou vallen tegen schemerige licht. Nee, het zou toch véél mooier zijn als hij gewoon lekker door kon slapen, terwijl de rest de troep lekker op zou ruimen. Heh.

Tag: zijn nest :')

_{Verdomme, de poes had het alweer voor elkaar gekregen om ruzie te maken met oudere katten. Ze zwiepte boos met haar staart terwijl ze met een donkere blik in haar ogen naar de gitzwarte kater tegenover haar keek, voordat ze haar blik afwendde door de ijzige intensiteit in zijn ogen. Alex knikte stroefjes na de oh zo afschrikwekkende preek van haar Clanleader, terwijl ze in haar ooghoek de andere zuurpruim van de Clan op haar af zag stormen. Ze spande haar spieren, in afwachting dat er of een haal van zijn klauwen op haar fa zou komen, maar nee; er kwam een verbale orkaan op haar af. "Jaja," Miauwde ze nors, nu al schijt hebbend aan deze dag. Ze draaide haar soepele lichaam om, en ze liep meteen naar binnen, in furie een random kamer binnenlopend op de tweede verdieping van de Tower, waar ze Jackdaw zag. "En wat denk jij te doen? Met je luie reet in je nest blijven terwijl de rest mag opruimen?" Vroeg ze op een hoge toon, haar ogen fonkelend van irritatie.

Tag: Jackdaw (may i lol)}

Hij zat rechtop in zijn nest, uit het gat in de muur van de tower te staren. Dat deed hij wel vaker als hij met zijn gedachten elders was. Hij schrok op toen er gedreun op de trap klonk. Hij kon aan de manier van stampen horen, dat het zijn vader was. Even trok hij wat ongemakkelijk met zijn oren, fijn. Toch stond hij op en liep de trap af. Toen Claw hun opdroeg om dat te doen. Echter bleef hij staan toen hij langs de kamer kwam, waar ook Jackdaw zijn nest was. Hij wilde net de kamer binnen gaan toen Alex langs hem heen glipte. Die gepikeerd tegen zijn broer begon te schreeuwen. Hé, dat mocht hij alleen doen. Hij liep achter haar aan naar Jackdaw toe. “Bemoei je met je eigen zaken Alex.” Miauwde hij tegen haar. Pal voor zijn broer bleef hij staan. “Doe je ogen open luilak.” Hij stak zijn kop onder het nest van Jackdaw om te proberen die om te gooien. Hij vergat voor het gemak maar even, dat hij daarmee alleen nog maar meer troep zou maken. “Je wilt vader niet boos hebben, dat weet jij ook wel.” Sprak hij met zijn kop onder zijn broer zijn nest.

Tag: Jackdaw & Alex

De al oudere Young One trok langzaam een oog open toen ze Claw de Young One Tower in zag komen. Wat deed die nou hier? Erg gebruikelijk was het ook nu weer niet dat de Leader zich in de Young One kamers kwam zetten. De grijze poes kwam overeind in haar warme nest van mos en enkele zachte bladeren die ze van het park had mee kunnen brengen, strekte haar poten en spitste haar oren om te luisteren wat hij te zeggen had. Blijkbaar was 't iets belangrijks, want dat alle Young Ones bij de ingang van de Tower moesten verzamelen was allesinds geen goed teken. Ze hees haar grote gespierde lichaam snel overeind en daalde op een vlot maar niet gehaast tempo van de trap af. Juist op tijd, Claw leek aan zijn speech te willen beginnen. “De tower moet opgeruimd worden. Al de overbodige rommel naar buiten brengen en in de bosjes buiten het kamp leggen. Nesten die niet meer compleet zijn, haal daar nieuwe takken en mos voor en gooi daarvan ook het oude weg." Wasabi keek langzaam rond zich en begon zich zonder vragen te stellen het rondslingerende mos bijeen te rapen met haar stevige poten. Stil zijn en opdragen wat er gevraagd werd was een manier om in de Elite gerespecteerd en geaccepteerd te worden, dus als je geen conflict wilde met de leider was protesteren geen optie. Dat ondervond Alex alsnel die een vurige preek op haar kop kreeg. Wat wilde je als je je leider beledigde.

Tag: Open & open <3

Rascal ontmoette Shallows enthousiaste blik met ondeugende ogen toen ze vroeg of het ook in groepjes mocht. Hij begreep meteen wat ze van plan was en grijnsde breed. Alleen die grijns verdween van zijn gezicht toen Shark zich er ook mee begon te bemoeien. Alsof alleen Claw niet erg genoeg was. Maar hij zei dat het een goed idee was om in groepjes te werken en dat ze het zelf maar moesten uitzoeken, hoewel Claw het geen moer uitmaakte. Hij keek nog met glimmende ogen hoe Alex op haar kop kreeg. Haha, eigen schuld. Rascal keek Shallow weer aan, waarna hij nog een onschuldige blik naar Shark wierp. ‘Zullen wij samenwerken?’ vroeg hij toen meteen aan Shallow op een poeslieve toon, maar zijn ogen spraken boekdelen. Hij was iets lolligs van plan.
Rascal verdween achter de rest van de katten de toren weer in. En oké, het was misschien een beetje rommelig nu hij goed keek, maar niemand had er last van. Alleen Claw. Hij trippelde omhoog, waar hij Alex alweer tekeer hoorde gaan tegen iemand. Rascal gniffelde, maar hij vervolgde zijn pad omhoog, steeds hoger en hoger, hopend dat Shallow hem zou volgen, waarna hij een blik achterom wierp. Zodra hij veilig op een plateau zat, keek hij naar beneden, waar hij enkele andere young ones zag lopen. Hè, de rotzooi moest toch naar beneden het kamp uit. Het zou jammer zijn als het perongeluk op iemands kop zou landen. Hij begon al een mosbal onder zijn poten te rollen. Ghehe.

Tag: Shallow

what a wicked thing to do
making me dream of you

Ze knikte langzaam maar vastberaden naar Shark die zonet instemde om groepen te maken. Snel richtte Shallow haar blik op de bruine kattin die iemand boven het op hun kop gaf. ‘Zullen wij samenwerken?’ Trok Rascal haar uit haar gedachtes. Waarna ze vervolgens naar hem greens. "Is goed." Tuurlijk had ze het al eerder voorgenomen, en de kater zowat een beetje duidelijk gemaakt met haar blik. Vandaar had ze het gevraagd of ze in groepjes mochten. Ze trippelde achter de Young One aan en volgde hem de trap op. Nu pas kon ze zien wie de dupe was van de geïrriteerde poes. Jackdaw. Heel eventjes dacht de grijze tabby erop in te gaan om hem wat te helpen. Maar aan de andere poot. Het was Jack. Ze kende hem genoeg om te weten dat hij zeker geen hulp nodig had. Dus keek ze terug naar Rascal nadat ze helemaal omhoog waren gelopen. Een grijns op haar gelaat opnieuw verschijnend toen ze toezag hij hij een hoopje mos op zat te rapen. Ze kon al meteen raden wat hij in gedachten had. "Goed idee, Ras." Ze hield haar giechel neer. "Dit gaat veel sneller." Ze raapte ook al een stuk vuil mos om het in een bal te vormen.

Na zijn woorden tegen Alex, deed Shark er nog een schepje bovenop. Hij had zijn commander al aan horen komen en liet het Shark verder afhandelen. Hijzelf keek naar Shallow en Rascal die besloten samen te werken. Hij vond het best, als de tower maar opgeruimd zou worden. Alex schoot ook de tower in, dus draaide hij zich weer om naar Shark. “Zorg jij ervoor dat ze het ook netjes weg doen en niet gewoon buiten de tower van zich afgooien?” Vroeg hij aan hem. “Dan loop ik de tower weer in.” Toen knikte hij Shark even toe en sjouwde de trap weer op. Een paar Young One’s waren al druk bezig, maar zijn aandacht ging naar zijn zoontjes en Alex. Wat was daar nu weer aan de poot? Met een onvermurwbare grimas om zijn lippen stapte hij de kamer binnen. “Wat gebeurt hier. Of beter gezegd wat gebeurt hier niet?” Sprak hij doodkalm terwijl hij naar het nest van Jackdaw liep.

Even leek zijn plannetje te werken, totdat Alex, die zojuist op d'r kop had gekregen omdat ze zo'n grote bek had, naar hem toe kwam banjeren. Rotkat, echt zo'n vervelende poes die 24/7 haar periode leek te hebben. Eh. "En wat denk jij te doen? Met je luie reet in je nest blijven terwijl de rest mag opruimen?" hij deed alsof hij nog diep aan het slapen was en maakte enkel een brommend geluid. Als je het probleem lang genoeg negeerde, zou het uiteindelijk wel weg gaan right? “Bemoei je met je eigen zaken Alex.” Chawl! Zijn redding in nood! Hij trok enkel dankbaar met zijn oor en bleef rustig liggen, totdat zelfs zijn eigen bloed zich tegen hem keerde. “Doe je ogen open luilak.” Jackdaw zou gewoon nog zijn blijven liggen, was het niet dat zijn nest plots werd omgekieperd. "Ah!" hij rolde zo zijn nest uit en bleef wat versuft liggen. “Je wilt vader niet boos hebben, dat weet jij ook wel.” Vader dit, vader dat. Claw lette toch niet op hen nu? Zouden broers niet elkaars rug moeten dekken, hm? Geïrriteerd keek hij zijn broertje aan en duwde zijn poten tegen het nest, hopend Chawl's hoofd zo onder het nest op de grond te dauwen. "Furball,"grauwde hij en ging nu met vier poten op het nest staan, hopend zo zijn broers kop, die nog steeds onder het nest lag, nog harder tegen de grond te drukken. Er stond een brede grijns op zijn gelaat, tot er plots een bulderende stem achter hem klonk. “Wat gebeurt hier. Of beter gezegd wat gebeurt hier niet?” versteend bleef hij even staan, waarna hij van het nest afsprong en zo Chawl weer vrijheid gaf. "Eh, opruimen?" Sprak hij nerveus grinnikend en pakte ter verdediging een stuk oud mos. Zag hem dan goed opruimen en alles, hm-hm.

Met een strakke blik keek Shark naar zijn zoon. Hij kende die blik goed genoeg. Natuurlijk bood zijn zoon direct zijn hulp aan als hij wat lol kon trappen. Hij wist zeker dat zijn zoon en Shallow iets van plan waren. En hoewel het vooral Rascal’s idee zou zijn, ging Shallow er natuurlijk in mee omdat ze samen zouden werken en ze had gevoel had dat het misschien niet anders kon. ‘Natuurlijk, Claw,’ zei hij met een knikje naar zijn leader. ‘Ik zal ervoor zorgen dat het allemaal netjes opgeruimd wordt.’ Hij zag zijn leader verdwijnen in de young ones’ tower en liet zijn blik naar Wasabi glijden die al ijverig begon te werken. Zo. Dat was nu precies wat hij wilde zien. ‘Heel goed bezig, Wasabi,’ mauwde hij met een knikje naar de she-cat. ‘Ik mag katten die direct aan het werk beginnen zonder mopperen. Zorg ervoor dat je alles netjes opruimt op een plek waar het niet meer in de weg ligt.’ Hij gaf de she-cat nog een laatste knikje en richtte toen zijn blik op de tower. Door de gaten in de muren van de tower zag hij zijn zoon en Shallow steeds hoger klimmen totdat ze op een bepaald punt waren en ze mos bij één begonnen te schrapen. Hij trok afwachtend met zijn oortje. Hij wist zeker dat Rascal en Shallow niet zomaar daar naartoe waren gegaan. En dus ging hij onderaan de tower staan. ‘Rascal en Shallow,’ sprak hij luid tegen de young ones. ‘Als jullie van plan zijn om mos naar beneden te gooien, wees dan ook zo vrij om het hier netjes op te komen ruimen. Al de rotzooi die jullie maken om anderen te treiteren, dient ook weer opgeruimd te worden.’ Hij keek de katten met vernauwde ogen aan. Waar zouden de rest van de young ones zijn? Waar waren Nyra, Violet en Tate? Nog altijd aan het slapen? Ach ja. Claw was net de tower in gegaan, dus die zou er wel voor zorgen dat de young ones die nog niet aan het werken waren dat direct zouden gaan doen.

Tag: Claw, Wasabi, Rascal en Shallow

Hij zag wel dat Jackdaw geïrriteerd was, maar het was voor zijn eigen bestwil hoor. Hij ging geheid op zijn kop krijgen als hij in zijn nest bleef liggen. Chawl kon er niet zo goed tegen om te zien, als hun vader zijn broer pijn deed. Plots duwde Jackdaw het nest naar beneden, met zijn kop daaronder. “Hé!” Riep hij verontwaardigd. “Ik probeer je hachje hier te redden uitslover.” Snauwde hij terug. Zijn kop onder het nest proberen weg te trekken. Toen klonk de stem van hun vader al achter hun. Oh ooh… Jackdaw sprong van het nest af, waardoor hij zijn kop weer kon bewegen. Snel greep hij wat losse takjes en mos onder het nest vandaan. “Ja, ik kijk even onder zijn nest. Ik heb ze.” Mompelde hij tussen de rommel in zijn bek door. Een zo onschuldig mogelijke blik in zijn tweegekleurde ogen.

Hij gaf zijn commander een nihil knikje. Toen Shark aangaf, dat hij ervoor zou zorgen dat het netjes werd opgeruimd. Toen liep hij de tower in en begaf zich naar de kamer. Waar Alex, Jackdaw en Chawl aan het klooien waren. Of tenminste iets in die richting. Ze deden in ieder geval niet, wat hij opgedragen had. Hij staarde strak naar zijn zoontjes. Toen eerst Jackdaw snel een oud stuk mos in zijn bek pakte en Chawl met zijn kop onder het nest vandaan kwam. In zijn bek ook wat takjes en mos. “Dat heb jij heel goed Jackdaw. Opruimen.” Hij liet de woorden een tijdje in de lucht hangen. Toen gaf hij hem en zijn andere zoon een zetje in de richting van de trap. Iets harder dan nodig was. “Geen tijd voor praatjes. Opschieten jullie.” Zijn blik ging naar Alex. “En jij ook.” Met die woorden sjouwde hij met grote passen langs hen heen. Om in een andere kamer te gaan kijken.