Drying out [Oceanbreeze]

De droogte die heerste had ervoor gezorgd dat het meer nauwelijks meer een meer was. Eerder een waterige oppervlak dat bevroren was met de lichte vorst die vooral s'nachts heerste. Als het zo doorging hadden ze helemaal geen water meer en zouden ze sterven van de dorst. Waarschijnlijk de Elders en Kittens als eerste maar het zou vast niet lang duren voordat ook Warriors volgden. Haar Leader had haar geroepen om waarschijnlijk dit overduidelijke probleem te bespreken. Zelf had ze kort daarvoor een clanvergadering gehad en ondanks dat ze nog steeds niet wou dat Warriors op andere gebieden dan Windclan territorium joegen moesten ze wel naar andermans territoria om water te halen. Zoveel was de jonge kattin wel duidelijk, ondanks dat ze het niet leuk vond, moest het. Ze wist zeker dat Everstar niet op dit nieuws zat te springen. Maar veel meer konden ze niet doen. "We moeten iets doen aan het watertekort," mauwde ze zodra Oceanbreeze zich bij de rosse kat had gevoegd. "Klopt. Tijdens de clanvergadering hebben Warriors al geopperd om prooi en dergelijke ergens anders te halen. Prooi halen uit andere gebieden zou ik niet graag zien. We moeten proberen voldoende prooi op ons territorium binnen te halen. Maar voor water hebben we weinig ander keus dan Riverclan om hulp vragen ben ik bang. Het meer is bijna nutteloos. Opgedroogt en bevroren." Ze keek de rosse kattin mistroostig aan. "Butterstar is familie van mijn broer. Misschien dat als ik het haar vraag. Ze geen probleem ziet." Vervolgde ze voorzichtig.

Ze wist meteen al toen ze de woorden had uitgesproken dat Everstar de woorden niet leuk zou vinden, of beter gezegd toe zou stemmen. Niet onmiddelijk in ieder geval. Resoluut schudde de kattin haar kop. "Windclan vraagt andere clans niet om hulp. En al helemaal Riverclan niet. Ze zouden ons nooit helpen, niet na die oorlog. Waarschijnlijk lacht Butterstar ons in ons gezicht uit en stuurt ze ons weg. Dan hebben we nog steeds geen water en weet Riverclan hoe zwak we zijn." Mauwde Everstar waarna ze nog maals haar hoofd schudde. "We hebben het zwaar, maar we hebben onze trots nog. Die ga ik niet weg gooien." Oceanbreeze keek Everstar met een zachte blik aan. "Riverclan zal dat ook kunnen gokken. Trots kan ook onze ondergang worden. Elke clan is verplicht kittens in nood te helpen. Als er geen water komt zullen de kittens en voor een verzwakken en misschien overlijden. Butterstar zal ten minste ons toe moeten laten water te halen voor de kittens. Naar Rogue territorium gaan zal gevaarlijker zijn en het is niet zeker dat daar water is. Riverclan heeft water en als ze toestemming geven zal het ook veiliger zijn." Mauwde ze voorzichtig. Ook zij was gefrustreerd al liet ze het niet zo duidelijk blijken. Ze keek ongemakkelijk naar Everstar en zuchtte even.

Ondanks dat het niet het prettigste was om te bedenken, dat ze van alle clans, Riverclan om hulp moesten vragen. Een clan waar ze het kortst geleden mee gevochten hadden, hadden ze als leiders van de clan geen andere keuze. Everstar leek dat ook in te zien, ondanks dat ze haar oren plat in haar nek legde en zachtjes gromde, wist Oceanbreeze dat Everstar's woede niet naar haar gericht was. Immers had de jonge Deputy niet meer dan goede opmerkingen gemaakt. Ze konden niet blijven afwachtten of het de dag erna zou regenen of niet, dat was namelijk niet mogelijk. Daarbij was er nog geen wolkje aan de lucht te zien, zolang de hemel strakblauw bleef zou het niet regenen en omdat de temperatuur zou gaan dalen in de aankomende dagen zou de kans op sneeuw en hagel sterker toenemen. Regen was wat ze nodig hadden, al kon sneeuw ook nog in tijden van nood gebruikt worden als vocht. Het was niet zo prettig om sneeuw in de mond te nemen, maar uiteindelijk was het beter dan niets. Maar sinds dat alles voorlopig nog overduidelijk niet zou komen konden ze niet hopen op een oplsossing van de natuur, ze moesten zelf ingrijpen en wel nu. De leider keek haar aan, waarna Oceanbreeze haar met een zachte blik toeknikte. Ze wist dat haar vriendelijkheid en zachtheid de leider niet zou troosten, ze plaatsten zichzelf nu in de genade van een andere clan. Een clan die door de oorlog misschien geen genade voor hen voelde. "Goed dan, je mag het aan haar gaan vragen. Maar vraag het. Smeek niet, wat haar antwoord ook is. Daar verlagen we ons niet toe. Wijs haar maar op het feit dat ze verplicht is kittens te helpen, als het moet", mauwde de rosse leidster uiteindelijk met overduidelijke tegenzin. Oceanbreeze knikte even waarna ze geruststellend haar neus even tegen de rosse leider drukte. Die slikte, voordat ze sprak. "Zal ik gaan?" Vroeg de Leider uiteindelijk waarna Oceanbreeze langzaam knikte. "Het zal ze goed doen om jou zonder vijandigheid te zien. Door als Windclan een eerste stap naar vrede te zetten, zullen we sterker overkomen. Daarbij is het goed als ze zien dat wij een sterk front vormen, ondanks de droogte en honger." Mauwde ze zacht, haar blauwe ogen op de leider voor haar gericht. Ze zouden waarschijnlijk een Queen niet kunnen doden maar als bleek dat ze ook Deputy was zou het misschien een ander verhaal zijn. "Laat mij de patrouille leiden, Butterstar ben ik wel eens tegen gekomen bij de grens. Ze heeft nooit vijandigheid richting mij getoont. Hopelijk zullen ze als ik de patrouille leidt, zich wat rustiger voelen," vervolgde ze, ze wist zeker dat Everstar ook prima de patrouille kon leiden, echter was het wel duidelijk dat ze beter op veilig konden spelen en dus haar de patrouille laten leiden. Ze had de neutrale houding tegen over Riverclan, dus kon ze misschien ook een rustiger gesprek starten.

Everstar leek zwijgend naar haar woorden te luistern, ze spraken altijd rustig met elkaar. Ondanks dat Oceanbreeze wist dat ze nog veel moest leren en ze ook het prooi te kort aan zouden moeten kaarten, was dit al een goede start. Ze konden wel meer an enkele dagen zonder prooi, maar zonder water zouden ze het nauwelijks een dag redden. Zeker de oudsten en aller jongsten niet. Ze schudde haar kop toen ze dacht aan haar kittens, ze deed het voor hen maar ook voor alle andere jongen die haar en de andere Warriors nodig hadden. Ze legde uit dat zij en Butterstar niet op slechte voet met elkaar stonden, waardoor ze zeker wist dat zij de grootste kans had om Butterstar over te halen tot medewerking. Immers was een oorlog niet, niets. Na een oorlog duurde het altijd een poosje voordat katten afkoelden en zich weer tot samenwerking konden wagen. Nu, was het nog zo kort geleden dat ze normaal gesproken elkaar uit de weg zouden gaan, zodat de wonden konden helen. Ze hadden daar geen tijd voor, immers kon de clan niet wachtten. Enkel water halen kostte al veel tijd en energie, het zou beter zijn als Windclan naar Riverclan zou kunnen lopen om dat te doen, dan dat ze elke dag het ijs opnieuw zouden moeten breken en hopen dat ze enkele druppels water binnen zouden kunnen krijgen. Uiteindelijk leek Everstar met het hele plan in te stemmen en knikte de rosse Leader. "Laten we dan maar meteen gaan, uitstellen heeft ook geen zin.", mauwde ze kortdaat, waarna Oceanbreeze instemmend knikte. Als ze het snel achter de rug hadden, zouden ze het ook beter kunnen redden. Daarbij had de clan goed nieuws hard nodig, zeker in deze barre tijden. "Kies jij nog twee warriors uit om mee te gaan. Ik wil ook dat Bearpaw meekomt. Het kan een goede les voor hem zijn.' Mauwde de rosse Leader waarna Oceanbreeze goedkeurend knikte. "Natuurlijk," mauwde ze zacht en met een lichte glimlach, voordat ze de den uit stapte. Op naar de andere katten.