Brightspots

Brightspots

General

» Names: Brightkit - Brightpaw - Brightspots
» Meaning names: Bright: Licht - Spots: Vlekken
» Age: 36 Moons
» Gender: Female
» Clan: Thunderclan
» Ranks: Kit - Apprentice - Warrior - Queen - Medicine cat apprentice - Medicine cat - Deputy - Leader - Elder

» Parents: Mother: R.I.P Winterstorm Father: Felix (kittypet)
» Siblings: Amberclaw, Patchfrost, Tailpaw and Zebrachase.
» Partner: Polarbear
» Kittens: Winterpaw - Littlepaw - Birchpaw - Mistpaw - Firepaw

Personal

» Introvert ●●○ || Veel laat ze niet van zichzelf zien. Brightspots in een in zichzelf getrokken poes en alles behalve uitbundig. Bij katten waar ze zich vetrouwd bij voelt kan ze wel eens wat opvallender zijn, maar dit zijn hele zeldzame momenten.
» Friendly ●●● || Zeggen over Brightspots dat ze gemeen is of onaardig kan gewoon niet. Brightspots is vriendelijk naar alles en iedereen die dat verdiend. Ze lost dingen ook graag in vrede op.
» Caring ●●● || Brightspots is niet voor niet benoemd tot Queen. Ze is heel zorgzaam en is daar ook goed in. Ze staat voor iedereen klaar die haar nodig heeft. Als het nou om het fysieke of het mentale gaat. Die gene helpen is wat ze doet.
» Anxious ●●○ || Toch, naast haar goede persoonlijkheid is Brightspots nog steeds heel angstig door wat ze allemaal mee heeft moeten maken. Dit uit ze door sneller te schrikken van dingen die ze niet verwacht of vaak om zich heen te kijken.
» Self-confidence ●○○ || Haar zelfvertrouwen is zeer laag, ze probeert er aan te werken, dit gaat echter moeizaam. Tijdens het vechten is ze snel geneigd er vandoor te gaan. Als het nodig is om voor zich zelf op te komen, doet ze dit vaak niet. Ook heeft ze niet het idee dat ze dingen echt goed kan. Er is altijd wel een twijfel te vinden. Intussen heeft ze geleerd over die twijfel heen te stappen en het toch aan te gaan. Zoals het zijn van een fulltime Queen.
» Wise ●●● || Na alles wat ze heeft mee gemaakt, weet ze anderen adviezen te geven in soortgelijke situaties. Ze weet nu hoe ze dingen had kunnen voorkomen, hoe ze met dingen om had moeten gaan. Voor haar is dit echter te laat, maar ze geeft haar wijze adviezen graag door aan anderen.
» Sensitive ●●● || Dingen doen haar snel denken aan haar verleden en raken haar snel. Dit maakt haar een gevoelig type. Vaak weet ze het dan wel te maskeren dat iets haar geraakt heeft, maar ze kan er wel enorm mee gaan zitten.
» Serious ●●○ || Brightspots is vrij serieus, ze neemt dingen ook snel serieus. Dit is mede omdat ze in het verleden nauwelijks tot niet serieus werd genomen, ze wilt dat dit anderen niet overkomen. Verder is ze ook serieus in het doen van haar taken, zorgen voor anderen en helpen bij klusjes, zoals de den stevig houden. Je zult Brightspots dus niet met een stokje zien gooien naar een ander.

» Likes || Hunting - Being with Friends - Sunshine - Colours - Running - Happiness
» Dislikes || Fighting - Bustle - Bullies - Not being heard - Knowing that she'll never hunt or run again
» Fears || Darkfire - Death - Losing loved ones - Getting a depression again

» Special || Post-traumatic stress disorder Brightspots lijd onder de stoornis PTSS (Posttraumatische stressstoornis). Dit is een stoornis die veroorzaakt is door haar verleden, waar ze last heeft gehad van geweld en bedreigingen. Zo heeft Brightspots af en toe wel eens last van een herbeleving, zo iets kan getrikkerd worden door geluiden, of geuren die naar gebeurtenis in haar verleden toe rijken. Ook heeft ze last van nachtmerries, en slaapt ze regelmatig nog wel slecht. En als Brightspots te veel met de gebeurtenissen bezig is, kan ze soms last krijgen van hartkloppingen, moeizame ademhalingen, angst gevoelens en op z'n ergst een paniekaanval.
Op dit moment heeft ze dit aardig onder controle, maar er hoeft maar iets te gebeuren en het kan weer verergerd worden.
Hier door kan ze zich ook regelmatig opgefokt voelen, in eens gaan huilen, of krijgt in eens de neiging om gevaarlijke dingen te doen, bijvoorbeeld roekeloos door het woud heen rennen.

Skills

» Hunting ●●○ || Ook hier is ze redelijk goed in, dat kan ze ook goed laten zien. Ze weet altijd wel op een bepaalde manier haar prooi te vangen.
» Fighting ●○○ || Ze is er redelijk goed in, ze heeft er emotioneel enkel moeite mee.
» Climbing ●●○ || Klimmen is ze over het algemeen ook wel goed in, enkel heeft ze niet veel spierkracht en kost het haar soms moeite zich zelf omhoog te trekken. Daarom zorgt ze er ook voor om met een aanloop of sprong al zo hoog mogelijk te zijn.
» Fishing ●○○ || Vissen heeft ze nog nooit gedaan, dus of ze hier goed in is, is onbekend.
» Swimming ●○○ || Ze is wel eens in het water gevallen, enkel raakt ze snel in paniek in het water, waardoor ze niet meer weet wat te doen. Ze kan het wel, maar echt goed is ze er niet in.
» Stealth ●●○ || Haar sluipen is ook redelijk goed, ze weet zich zelf goed onzichtbaar op te stellen en zo onopvallend mogelijk op haar prooi af te komen.
» Sight ●●● || Haar zich is ook goed, zowel van veraf als dicht bij, in het donker of gewoon overdag. Alle kleine bewegingen vallen haar op, snel op.
» Hearing ●●● || Haar gehoor is ook heel goed, dit komt mede oAlle geluidjes vallen haar op, helemaal als ze onverwacht of anders zijn dan normaalers zijn dan normaal.
» Smell ●●○ || Ook is haar ruik goed, verschillende geuren vallen haar snel op, al ziet ze natuurlijk ook wel eens wat over het hoofd.
» Agility ●●● || Haar behendigheid en lenigheid is heel goed, dat is ook wel te zien aan haar lichaam. Ze mag de kleinste dat niet zijn, ze weet zich wel uit nauwe plekken te bevrijden, en snel te bewegen.
» Speed ●●● || Haar slanke, lenige lichaam zorgt er ook voor dat ze snel is op het gebied van rennen, en klimmen. Ze is gemiddeld net zo snel als de gemiddelde windclan cat.

Her Story

»

Brightkit was altijd een uitdagend, speels, nieuwsgierig, lief poesje. Altijd uit op avontuur. Ze had een goede band met haar moeder Winterstorm, ook al wist ze niet wie haar vader was. Ze heeft zich daar ook nooit mee bezig gehouden, het enige wat haar kon schelen was spelen, stoeien, en avonturen beleven. In het kamp blijven werd haar een beetje saai, dus had ze besloten er eens op uit te gaan. Ze was naar de uilenboom gegaan gegaan, ze had nooit echt in het fabeltje dat uilen stoute kittens op aten geloofd. Maar die dag werd ze toch wel nieuwsgierig, en wou ze er achter komen - hoe dom dat ook was. Haar moeder was er achter gekomen dat Brightkit weg was, en er kwam ook een uil langs vliegen, op dat moment was haar moeder er al en was ze gewoon terug gegaan naar het kamp. De dagen er na was Brightkit gewoon bezig met spelen met haar broertjes en zusjes, stoeien, schijngevechten houden, alles. En ze vond het super. Ze dacht er niet over na hoe haar apprentice leven zou zijn, tot dat die aanbrak.

»

Brightkit ontving haar apprentice naam Brightpaw, en haar mentor werd Darkfire. Toen Brightpaw de kater zag zakte al haar moed in d'r poten. De kater was zwart, groot, en had een duistere zweer om z'n lichaam heen hangen. De kater kwam op haar af lopen en traditioneel wilde Brightpaw z'n neus aanraken, maar Darkfire werkte niet mee, maar zei dat de volgende dat de training zou beginnen. Brightpaw staarde haar mentor aan en werd overweldigd door angst. De volgende dag kwam de training. Zo angstig al ze was liep ze met Darkfire mee het kamp uit. Ze ging de rondleiding door het territorium van Thunderclan krijgen. Darkfire vertelde alles kort af, en Brightpaw luisterde, veel zei ze niet, durfde ze niet, bang dat ze iets verkeerd ging zeggen. Toen ze bij de Shadowclan grens kwamen vertelde Darkfire wat meer, en hij zei het heel verlangend, en zijn blik stond ook verlangend op het territorium gericht. Brightpaw merkte het op. Maar ze zei er niet veel over. Er spookte van alles door haar kop. Wat was er met die kater? Toen ze terug kwamen in het kamp leerde Brightpaw Moonpaw kennen. En de eerste ontmoeting was al fantastisch en leuk. Zei en Moonpaw werden dikke vrienden en gingen heel veel samen doen. Darkfire gaf wat minder aandacht aan haar trainingen, dus ging Brightpaw maar haar gang met Moonpaw, ook al wou ze wel heel graag getraind worden, maar niet door haar duistere mentor. Moonpaw had ook niet echt de leukste mentor, maar hij had gezegd dat die gewoon helemaal aandacht aan hem gaf, bofkont dat het was, vond Brightpaw althans. Ze had liever geen mentor als ze alleen Darkfire kon hebben als mentor. Zij en Moonpaw werden steeds hechter, althans, Brightpaw steeds hechter aan Moonpaw, en uiteindelijk werd Brightpaw verliefd op hem, maar ze durfde niet aan haar gevoelens toe te geven. Nog niet. Op een dag vroeg Brightpaw of Moonpaw mee mocht met de training, toen was het allemaal nog maar een twijfel of Darkfire inderdaad zo slecht was, als zij dacht. Maar die dag werd het allemaal nog bekender. Tijdens de training vermoorde Darkfire in koele bloede angstige en zielige jonge vogeltjes, niet meer op de manier van jagen, gewoon moorden. Moonpaw had het toen ook gezien. En samen waren ze weg gegaan, althans, Moonpaw eerst, Brightpaw volgde. Brightpaw was toen best wel van streek. De trainingen die volgde waren ook afgrijselijk, alles wat Brightpaw deed was fout, en als het goed was, zei Darkfire niet veel; enkel dat het beter kon. En daar door gingen de trainingen van Brightpaw niet echt vooruit. Op en dag brak er een Gathering aan. Samen met Moonpaw natuurlijk, gingen ze er naar toe. Brightpaw bleef bij Moonpaw. Dit was haar eerste, en ze was blij dat Moonpaw er bij was. Zonder hem was het allemaal stukken enger geweest. Bij zo'n Gathering kwamen alle katten bij één, en als dat niet spannend was. Brightpaw draafde samen met Moonpaw en de rest van de clan er naar toe, en toen ze aan kwamen keek Brightpaw haar ogen uit. Het was heel raar om zo veel katten samen te zien. Samen met Moonpaw gingen ze naar beneden. Daar bleef ze staan kijken, ze zag hoe de katten van andere clans elkaar begroette, met elkaar een gesprek begonnen, of gewoon net als zij, hun ogen uit keken. Toen vielen haar ogen op Darkfire. Die zat in het donker, en wachtte hij ergens op, of zag ze hem nou praten hem een Shadowclan kat. Op dat moment werd Brightpaw helemaal overladen met vermoedens, angsten, en al dat soort gevoelens. Brightpaw wende zich er van af en ging naar Moonpaw toe, hij zat bij een witte poes. En, op de één of andere manier had ze zich er ongemakkelijk bij gevoelen. Wat was er tussen hun? Waarom voelde ze zich er zo ongemakkelijk bij. Kende ze me kaar al? Op dat moment begon ze zo een beetje haar twijfels te voelen over Moonpaw. Was hij wel loyaal tegen over de clan? En later, kwam ze er achter dat Moonpaw partner was met de witte Riverclan poes, Snowpaw. En vlak daarna had ze haar liefde voor Moonpaw verklaard. Moonpaw was er natuurlijk niet op de manier dat zij wou op in gegaan. Brightpaw was toen diep gekwetst. Waarom wel met een kat buiten de clan die je vast niet zo goed kent als mij, en niet met mij, wij kennen elkaar al moons! Ging er door haar kop heen toen. Brightpaw was er manen kapot van. Ze was er nog meer depressief door geworden. Ze had zelfs een zelfmoord poging gedaan bij het Thunderpath. Toen had een Shadowclan apprentice haar gered. Brightpaw was langzaam het vertrouwen in haar clan gaan verliezen. Tot alles langzaam weer beter leek te worden. Ze kropte dingen op en verborg zich voor de buiten wereld. Ze was begonnen met slecht eten, en aan haar uiterlijk begon al te zien dat het niet goed met haar ging. Niemand deed er wat aan. Zelfs de medicine cat zag het niet. Elke training verliep bot weg, rot. Alles zat haar dwars, haar mentor, alles wat haar mentor deed en had gedaan. En later, op een dag ging ze het kamp uit. Ze wou alleen rond lopen. Maar ze vond de geur van haar mentor. Ze volgde die geur. En toen zag ze Darkfire, en een onbekende witte poes. De geur vertelde haar dat het een Windclan poes was. Ze zag hoe de twee in gevecht raakte, en hoe moeiteloos Darkfire de poes vermoorde. Darkfire merkte haar op, en toen bedreigde Darkfire haar. "Als je dit ooit door verteld aan iemand, zorg ik er voor dat je net zo eindigt als die poes." Die woorden spookte nog dagen lang door haar kop heen. En na dat moment ging alles abrupt weer slechter met Brightpaw. Brightpaw vermagerde en zag het leven niet meer zitten. Ze was moe. Ze was zo moe. Ze wou niet meer. Ze kon niet meer. Op een dag verliet ze het kamp en ging ze in een hol van een boom liggen. Ze huilde, ze schreeuwde. En toen kwam een andere apprentice. Lionpaw. Ze wist niet hoe ze moest reageren toen hij er bij was gekomen. Maar hij leek iets te hebben dat Brightpaw hem deed vertrouwen. Ze vertelde heel wanhopig dat ze niet meer wist wat ze moest doen... Dat ze bang was. En toen kwam Moonpaw. Hij speelde een rol in haar depressie, maar zijn stem stelde haar gerust. Ook hij bracht haar hulp. Hij troostte haar, en dat voelde goed, ze voelde zich zo veilig in zijn poten, tegen hem aan. Zijn geur, stem, warmte, alles, alles gaf haar een goed gevoel. En het troostte haar. Toen vloog alles uit haar mond. Alles, de dood van de Windclan poes, Darkfire's verlangen naar Shadowclan. Alles. Hoe gevaarlijk hij was. Wat Brightpaw allemaal aan voorgevoelens had. En toen kwam haar moeder er ook bij. Meteen ging ze naar haar moeder toe. Haar moeder, ze hield zo veel van haar. Ze betekende zo veel voor haar. Bij haar was alles goed. Altijd. Allemaal zeiden ze dat ze het aan Fireheart en Bluestar moest vertellen. Maar ze kon het niet. Als ze dat deed... Ging ze vermoord worden. Dagen er na ging het slecht met Brightpaw. Ze miste haar kitten leven. Ze vond het leven niet leuk. En ze kon het maar niet vertellen aan Fireheart en of Bluestar. Darkfire zou er achter komen en haar vermoorden, en anders kwam hij er wel achter via een aanhanger binnen de clan. Darkfire viel niet te onderschatten, dat wist ze. Een aantal dagen/weken later ging het toch wel weer wat beter met haar. Ze had gepraat met haar moeder en haar verteld over Moonstripe en Snowcrystal (die allebei in de tussentijd warrior waren geworden). Haar moeder had haar verteld dat Starclan niet het pad van liefde kon bepalen, en niet kwaad mochten worden om liefde buiten de clan. Haar moeder wist het zo goed te vertellen. En Brightpaw luisterde er na. En na enkele dagen zag ze in dat haar moeder gelijk had gehad, en ze moest accepteren dat Moonstripes hart bij een ander lag. Maar dat betekende niet dat haar gevoelens voor Moonstripe weg waren, want het was een hele klus voor haar omdat de accepteren. Maar toen kwam Brightpaw achter nog meer dingen van Darkfire. En na een volgende training, waar Darkfire haar hardhandig combat trainingen gaf, ging ze mentaal weer achteruit, wéér. Ze kon het niet langer aan dat heen en weer geslingerd worden van weer een beetje gelukkiger naar zwaar depressief. Nu was het definitief. Ze wou niet langer leven. Ze ging er een einde aan maken. Haar poten droegen haar naar de uilen boom. En daar bleef ze even zitten. Ze staarde naar de bovenste tak. Brightpaw ademde diep in en uit en klom toen naar boven. Het ging makkelijker dan gedacht. Toen ze uiteindelijk toch de bovenste tak had gevonden sprong ze. Haar lichaam belande op de grond. Ze bewoog niet meer, en haar ogen waren dicht geknepen. Maar dood was ze niet. Ze ademde nog. Maar ze was ook niet bij bewustzijn. Even later kwam Fireheart die haar had gevonden, en niet veel later werd Brightpaw wakker. Ze was niet zwaar gewond, enkel misschien een hersenschudding, een paar schrammen en blauwe plekken. Fireheart vroeg natuurlijk wat haar tot dit toe had gebracht, en Brightpaw beantwoorde die vraag. Ze vertelde alles, tot in detail. Het luchte op, alles vertellen, alles was er uit. Maar Fireheart geloofde haar niet helemaal. Waarom wist ze niet. Of toch wel. Misschien zag hij haar wel als een krankzinnige apprentice. Maar Fireheart had haar dus niet geloofd. En dat had Brightpaw nog dagen lang dwars gezeten. Eigenlijk alle dagen. En er kwam haar nog meer dwars te zitten. Haar moeder had haar namelijk nog iets te vertellen. Ze vertelde haar over haar vader, dat die een Kittypet. Dus Darkfire had toch al die tijd gelijk gehad met dat ze nog erger was dat een Kittypet. Ze was er zelf één. Maar ze had warrior bloed. Dus zo zwak was ze toch niet. Haar vader heette Felix of zo. Misschien zou ze hem ooit nog ontmoetten. Vele dagen later ging het toch wel weer beter met haar. Ze deed af en toe weer eens leuke dingen. Ze bracht haar jagen zelf goed naar voren. Ze wou de beste jager worden. Vechten hoefde niet meer van haar. Ze zag het nu enkel als slechte dingen. Ze wou de clan helpen door middel van eten geven en misschien de medicine cat helpen met herbs zoeken, nesten verschonen van de oudsten. Ze hielp graag. Ze was een goedzak, geen slechterik. En later kwam ze achter iets schokkend. Ze liep weer eens rustig door het territorium, op zoek naar de perfecte plek om te jagen. Tijdens het lopen schoot een zwarte schim langs haar heen. En even later drong de geur tot haar door. Darkfire. Haar haren gingen overeind staan, maar daalde toen ze merkte dat hij al weer ver weg was. Rustig ging ze veder. En toen drong de geur van haar moeder tot haar door. Een grijns speelde rond haar lippen. En ze rende in die richting. Toen drong de geur van bloed haar neus gaten binnen. Ze verstijfde, Darkfire, haar moeder, bloed?! Wat had dit te betekenen? Ze begon meteen harder te rennen en kwam al snel aan bij een lijk, en Suntail die er bij zat te snikken. Ze negeerde de poes en drukte zich meteen tegen haar levenloze moeder aan. Ze mocht niet dood zijn. Even later kwam Winterstorm's apprentice er bij. Littlepaw. Brightpaw keek haar aan met een verdrietige glazige blik. Darkfire had dit gedaan. Ze wist het zeker. Maar ze moest door. Voor haar moeder. Hoe moeilijk het ook was. Ze kon niet nog een keer op geven. Dit keer moest ze sterker worden. Hoe wanhopig ze zich ook voelde. Ze hield zich zelf voor dat ze door moest. Ze hield van haar moeder. En later kwam haar grootste nachtmerrie uit. Darkfire viel het kamp aan. Er werd gevochten, bloed vergoten. En Brightpaw vocht mee. Voor de clan. Ze vocht tegen Grayclaw, een sterke Shadowclan krijger, en de kater die bij Darkfire hoorde. Grayclaw was een slag jonger dat Darkfire, maar zeker niet minder sterk. Samen met Softcream en Suntail vocht ze tegen de robuuste kater. En na lang gevochten te hebben werden de buitenstaanders verjaagd. Darkfire en wat andere Thunderclan katten bleven over. En uiteindelijk werd Darkfire verbannen, samen met de andere verraders. Maar het bleef haar niet lekker zitten. Was het niet beter geweest om hem de dood straf te geven? Al kon ze een leven zonder Darkfire niet voor dr zien. Ze was niet gevecht aan hem of zo. Maar Darkfire was eigenlijk altijd normaal geweest in dr leven. Wat was haar doel nu? Ze had de clan toch wel weten te beschermen tegen Darkfire. Dankzij haar was toch wel de clan gewaarschuwd... Maar wat moest ze nu? Wat zal nu haar lot worden?
Een ceremonie volgde. Maar Brightpaw's naam werd niet veranderd. Nee. Ze kreeg een nieuwe mentor. Softcream. Een aardige knappe kater, een paar moons ouder dan haar, maar toch wel een geschikte mentor. Door hem kon ze wel eens een échte warrior worden. Maar toch had ze nog niet het gevoel dat haar leventje nu eindelijk rust had. Ze wist dat Darkfire nog steeds op de loer lag, én zijn aanhangers. Ze zal wel zien, nu eerst moest ze zich op het warrior worden vestigen.
Trainingen volgden, en Brightpaw's zelfvertrouwen bouwde op. Moonstripe lag achter haar, met hem ging ze niet meer om, hij was niet meer dan een clan genoot voor haar. Ze ging wel wat meer om met andere apprentices, en vooral ook Softcream, haar mentor. Ze leerde goed jagen, en af en toe een gevecht training. Alleen die liepen nooit goed af. Brightpaw was bang voor vechten, daar had Darkfire wel voor gezorgd. Dat was gewoon iets dat ze echt niet durfde, ze haatte het. Maar het werd beter, ze durfde te vechten, zich zelf te verdedigen. Ook leerde Brightpaw een andere warrior kennen, Polarbear, iets ouder dan zij was. Ze begon veel met hem op te trekken. Brightspots trok tevens veel op met Littlepaw, en eindelijk na vele moons begon ze weer apprentice avonturen te beleven. Ze had lol, ze voelde zich gelukkiger, al was ze nog steeds heel behoedzaam en schrikachtig.

»

En toen was het zo ver, de volgende ceremonie waar Brightpaw in benoemd werd. Ze kreeg haar warrior naar, en niet langer zou ze bekend staan als de angstige, depressieve Brightpaw, ze ontving haar warrior naar, Brightspots. Het was onwennig, ze was zo lang apprentice geweest, langer dan de gemiddelde apprentice, de meeste apprentices werden op elf moons warrior, en soms twaalf moons. Brightspots was daar een hoge uitzondering geweest en was op dertien moons warrior geworden. Enkel was het geluk nog niet helemaal aangekomen, ze kon er maar niet aanwennen en had voortdurend last van nachtmerries. Polarbear sleepte haar er door heen, tevens was Littlepaw, nu Littlewish er voor haar. Zij was haar beste vriendin. En na enkele moons werd ze partners met Polarbear, haar geluk kon niet op, al bleven de nachtmerries en de onrustige nachten.
De relatie tussen Polarbear en Brigtspots groeide en groeide, dit maakte dan ook dat de Bengaalse poes uiteindelijk kittens verwachtte van de kater. Brightspots trok de nursery in en na een aantal moons werd het nestje geboren. Dit nestje bestond uit Firekit, Mistkit, Littlekit, Winterkit en Birchkit. De dag van hun geboorte was ook de dag van de dood van Firestar, hun leader en een kater die er vele malen was geweest voor Brightspots. Uit respect en verdriet werd de laatst geborene kitten ook vernoemd naar deze kater. Mistkit kreeg haar naam om haar uiterlijk, Birchkit omdat het bij haar paste, Winterkit werd vernoemd naar haar overleden moedder en Littlekit werd vernoemd naar haar beste vriendin, Littlewish. Dit leek haar perfect en paste volledig.
De kittens groeide en ontwikkelde hun eigen karakters. Brightspots zorgde voor ze en voedde ze op. Daar ging al haar tijd ook aan op. Polarbear was ook regelmatig bij hun te vinden en hielp. Echt zoals een vader behoorde te zijn. De witte kater was niet zoals andere katers, hij hielp en dat waardeerde Brightspots zeker.
Op een dag besloot Brightspots om er even op uit te gaan. Een andere Queen lette op haar kittens. Ze ging gewoon wandelen en jagen. Dit werd haar echter fataal. Een twoleg doemde voor haar op met een net in zijn handen. Deze net was bedoeld om haar te vangen. De Queen had echter geen moment geaarzeld en rende er vandoor, Thunderpath op. Dit was een foute keuze geweest, want een monster raakte haar en verbrijzelde haar rechter achterpoot. Een medicine cat van Shadowclan bracht haar terug naar Thunderclan territorium, waar Jayfeather haar opving. Haar kitten, Mistkit was daar ook aanwezig en hielp Jayfeather, ook al was ze toen nog geen medicine cat apprentice.
Enkele dagen later was er een ceremonie en werden haar kittens apprentice. Mistkit ontving de naam Mistpaw en werd benoemd tot medicine cat apprentice, precies wat haar dochter gewild had. Brightspots was beretrots. Intussen had de poes ook al wat lere lopen op drie poten, waarbij ze nog wel begeleiding nodig had. Dit was de reden dat ze het allemaal mee had kunnen krijgen. Haar andere kittens ontvingen ook hun apprentice naam.

»

Firepaw, Birchpaw, Winterpaw, Mistpaw en Littlepaw waren niet de enige die hun nieuwe rangen hadden ontvangen. Brightspots zelf werd ook benoemd in deze ceremonie. Ze kreeg een nieuwe rang. Nooit meer kon ze een warrior zijn. Ze zou niet snel genoeg zijn op drie poten, niet behendig genoeg. Dit zou gewoon niet werken, dit was dan ook de reden dat ze haar rang als warrior moest opgeven. Hiervoor kreeg ze een nieuwe rang terug, ze werd geen Elder zoals de meeste katten geworden zouden zijn. Ze ontving de rang Queen, Queen voor het leven, tot haar ouderdom haar een echte elder maken zou. Deze rang waardeerde ze ten zeerste, ze zou niet nutteloos zijn voor de clan zoals ze gevreesd had.

» Keep an eye open for more!

●○○ = 1% tot 25% || ●●○ 25% tot 75% || ●●● 75% tot 100 %

:

:

[/i]

Raised Kittens

Brightspots is benoemd tot Queen, niet alleen omdat ze ook echt moeder is, maar omdat ze nooit meer een warrior zou kunnen zijn. Dit heeft haar de rang Queen voor het leven gegeven, wat maakt dat zij de poes zal zijn om kittens te adopteren, omdat hun eigen moeder dood is of niet instaat is om voor ze te zorgen. Natuurlijk zou ze geen melk kunnen geven, maar dit kan bij Queens met zogende kittens, enkel zouden zij niet zoveel kittens in hun eentje kunnen hebben. Hier is Brightspots dus voor. Ook kan Brightspots dienen als helpende had voor nieuwe Queens, zowel helpen bij de bevalling als helpen bij het grootbrengen van de kittens of op ze letten.

Raised Foster Kittens

#1 Litter
Biological parents: Sinclaw & ... (they say Silverstar, I don't believe it)
Reason: De kittens komen uit Shadowclan en Sinclaw beweert dat het de kittens van Silverstar zijn. Silverstar heeft een pleegmoeder voor ze nodig en dat is Brightspots.
● Tallkit
● Banekit

#2 Litter
Biological parents:
Reason:
● ...
● ...
● ...
● ...