Dodo
323
Actief
I pretended to be brave,
I didn't shed a tear
As I watched you walk away,
Little did you know,
That was my biggest fear.
My heart broke
While my soul quickly shattered,
Why did I let you go
When you were all that mattered?
| |
|  Onderwerp: Gasoline  do 29 dec 2016 - 23:49 | |
| Ze grauwde naar een paar vogels terwijl ze verder hengelde met haar poot in de vijver. "Kom hier rotvis" Bromde ze zachtjes en bijna onhoorbaar. Haar staart zwiepte gefrustreerd van kant naar kant terwijl ze bleef hengelen. Haar nagel schraapte langs de zijkant van de vis, maar bleef hier niet aan hangen en kreeg ze ook niet meer omhoog gegooid dus ging Khione vloekend en tierend rechtop zitten.
~Tornado
|
|
Empress H
894
Actief
That death awaits,
there’s no debate
so charge and attack
going to hell and back
| |
| | Onderwerp: Re: Gasoline za 31 dec 2016 - 17:11 | |
|
Hij kon het wel. Als hij gewoon de lichte pijn opslok en simpel zijn gewonde poot wat kon uitrekken was hij zo goed als genezen verklaard. Hij klemde zijn kaken op elkaar terwijl hij langzaam uit de Barn stapte. Zijn ijsblauwe ogen keken kil voor zich uit terwijl hij de blikken van de andere BloodClanners negeerde. Het leek alsof hij nieuw was. Het waren dezelfde blikken toen hij nog als kitten met zijn vader voor het eerst het kamp in ging. Toen zijn zusje vermist raakte. En toch had hij haar amper kunnen zien. Nou, toen hij Warrior was had ze hem verteld dat ze bij Twolegs ging verblijven. En daar was hij toch maar al te kwaad op geweest. Ze kon toch ook de BloodClan in? Alhoewel, als jonge kater kon hij er nog om klagen en treuren. Maar nu was hij echter al oud genoeg om te beseffen wat het leven van hem wou. En sinds de aanval van het stomme monster was het hem al te goed bekendgemaakt. En toen pas kwam Tornado erachter dat zijn poten hem gebracht hadden naar een grote vijver bij de Twoleg Place. De plek waar hij seizoenen geleden zijn vader voor het eerst en voor het laatst gezien had. Maar dat trok zijn aandacht niet. Nee, er was een miezerige witte kittypet aan het... vissen? De bruine tabby wist niet eens wat ze aan het doen was. Dus schraapte hij luid zijn keel om haar -hopelijk- af te schrikken. "Zo, zo." Begon hij met een minachtende blik. Zijn ogen geknepen tot spleetjes. "Een kittypet hebben we hier." Mauwde hij vals terwijl hij zijn klauwen uitklapte. Gewond of niet. Hij was pissig op wat er gebeurd was in zijn leven. En de kat was het laatste wat hij nodig had. Wie er ook in zijn weg stond moest ervoor boeten. Normaal was hij niet echt fan van vechten, of moorden. Hij was eerder beter met woorden. Als je een kat mentaal pijn deed won je al 50 procemt van het gevecht. Maar katten zien lijden voor zijn part was wel een favoriete bezigheid. Op dit moment dan.
|
|
