Is it the season or is it something else?[Oceanbreeze]

De witte was de laatste tijd steeds vermoeider aan het worden. Misschien kwam het door Leafbare dat eraan zat te komen en daarbij de kou en dat had ze wel willen geloven als vermoeidheid het enige was dat ze last van had. Misschien vertelde haar lichaam haar dat ze toch wel ouder aan het worden was, maar toch kwam het haar ergens bekend voor, dit gevoel. Ze schudde de gedachte weg, terwijl ze met haar kop laag naar een rustig plekje in het kamp toe liep en daar ging liggen. Voor een moment sloot ze haar ogen, misschien was het nog niet zo verkeerd om kort uit te rusten.

[Oceanbreeze]

Haar moeder begon oud te worden en zijzelf ging een nieuw pad tegemoet. Haar blauwe ogen scanden het kamp af waarna ze zuchtend de schaduw bij de Nursery verliet. Ze had de witte vacht van haar moeder al op een afstandje aan zien komen en besloot dat het misschien een mooi moment was om haar te begroetten. Zeker omdat ze er niet uit zag alsof ze haast had en snel weer op zou staan. Met rustige en vloeiende passen kwam de jonge kattin op haar moeder afgelopen waarna ze met een klein en stil glimlachje naast haar plaats nam. Ze had een groot nest, nog meer kittens om voor te zorgen of op te passen. Meer dan iemand had kunnen bedenken, het was hard werk maar het was het waard. Zeker omdat ze de toekomst van de Clan dichtbij meemaakte. Ze had alleen gehoopt dat Russetkit niet ziek zou worden, ze voelde zich redelijk bezorgd. Haar grijze kop schudde ze eventjes voordat ze haar moeder met peinzende blauwe ogen aan keek. Ze hoopte dat haar moeder haar lichaam niet uitputte, er waren barre tijden en haar moeder was niet bepaald de jongste meer. Vele van haar leeftijd waren immers al Elders.

Icecloud opende haar ogen toen ze het gevoel kreeg dat iemand naar haar toe was gekomen. Ze liet haar vermoeide blik op die van haar dochter vallen, maar liet nog wel een klein glimlachje door. Een poging om te verbergen hoe ze zich voelde deed ze niet en ze schatte de kans ook niet groot in dat het zou lukken als ze er wel een poging tot zou doen. Ze zei dan ook niks, terwijl ze haar blik over Oceanbreeze liet gaan. Ze was er zeker trots op dat haar dochter deputy was geworden, terwijl ze het ook druk had met alle kittens in de nursery.

Haar moeder had haar prachtige blauwegroene ogen geopend waarna ze haar met een vermoeide blik aan keek. Het kleine glimlachje op haar gezicht deed niets om haar gerust te stellen. Icecloud zou het vast zwaar hebben met dit weer. Voorzichtig drukte ze haar neus tegen de wang van haar moeder voordat ze haar schouders eenvoudigweg rechtte en haar oortje wiebelde. De stilte tussen hen was niet bepaald onprettig, al besloot ze hem toch te verbreken. "Mam? Gaat alles nog wel?" Mauwde ze meer als de dochter die ze was dan als de Deputy.

Het was duidelijk dat ze niks had kunnen verbergen voor haar dochter en toen deze haar dan ook de vraag stelde, schudde ze voorzichtig haar kop. Ze kon niet zeggen dat er niks aan de hand was en dus besloot ze ook niet te liegen. "Ben wat vermoeider de laatste tijd." Gaf ze als extra antwoord erbij. Dat was niet het enige, maar misschien zou Oceanbreeze er niet verder op doorvragen. Ze wilde zelf eerst zeker zijn van wat er aan de hand was, gezien dit te veel leek op wat ze al wel eens eerder had meegemaakt.