Can I cross the border? (Speakeasy)

Het werd al koud en laat toen de mooie grijze kattin snel langs de Rogue territoria rende. Ze was op onderzoek uit, haar vacht was misschien dun, ze had wel doorzettingsvermogen. En dus liep Corra op een gegeven moment langs de grens die ze wel vaker gezien had, die met het territorium van de clankatten. Als ze het goed had was dit die met Riverclan, ze snoof en rook prooigeuren, ze was dan wel een Kittypet maar ze zorgde graag voor haar eigen eten. Ze had deze grenzen nooit durven oversteken toen ze klainer was, maar het leek er verlaten en een kort kijkje kon toch geen kwaad, toch? Dus stapte de jonge poes over de grens en keek om zich heen. Nu ze er eenmaal was werd ze steeds minder zenuwachtig. Corra deed nog een paar stappen en snoof opnieuw.

Terwijl Corra nog een stukje door liep kwam er een andere kattin de bosjes uit die vroeg of de geurmarkeringen niet duidelijk genoeg waren. Ze klonk niet bepaald dreigend en dit gaf Corra het idee dat ze niet zo strikt was als alle andere clankatten die ze had ontmoet. "Nou, ik verveelde mij nogal en had zin om op onderzoek uit te gaan. Jullie territorium was intressant en voila, hier sta ik" Miauwde de grijze Kittypet grijnzend. Ze had zelf een hekel aan het woord Kittypet omdat ze zelf meer buiten dan binnen was en nooit het eten at dat de andere daar aten. Ze keek om zich heen voor mogelijke vluchtroutes, terug was het snelst.

De Andere poes wilde dat ze het gebied verliet en opzich begreep Corra dat wel. Ze moest loyaal blijven aan haar clan en ze kon niet zomaar een indringer hier laten blijven. Maar de grijze kattin wilde echt graag blijven, maar ze gunde het deze kat niet om kritiek te krijgen van haar clan. Ze leek Corra ook geen onaardige kat, toen de Riverclankat voorstelde om haar te begeleiden Miauwde ze ook haar naam: Speakeasy, intressante naam. Corra glimlachtte "Mijn naam is Corra, en als het dan per se moet." Zuchtte ze en ze draaide zich om. "Hoe is het dan? Om hier te leven? In een clan." vroeg ze nieuwsgierig

Speakeasy knikte en liep met Corra mee. De clankat nam de grijze poes in zich op, waarschijnlijk zag ze een welgevoede Kittypet, maar geen mollige kittypet. Waarschijnlijk zag ze een Kittypet die elke dag eten van haar twolegs kreeg, dit was echter niet waar aangezien Corra sinds ze een paar manen oud was vaar haar eigen eten was gaan zorgen. De slanke kattin rekte zich snel uit, ze had een groot deel van de dag geslapen en dus wilde ze op een nachtelijke jacht gaan. Toen Vroeg Speakeasy hoe het dan als Kittypet was. Corra dacht even na "In tegenstelling tot de meeste Kittypets jaag ik voor mijn eten en ben ik eigenlijk alleen binnen als ik slaap. Ja, de vrijheid hier is groter en het lijkt mij geweldig om hier te wonen. Ik weet dat jullie wel eens problemen hebben om genieg eten binnen te halen maar het lijkt mij een prachtig leven" Miauwde ze, een beetje afdwalend terwijl ze bij de grens kwamen.

Haar reisgezel leek even na te denken voordat ze antwoord gaf. "In tegenstelling tot de meeste Kittypets jaag ik voor mijn eten en ben ik eigenlijk alleen binnen als ik slaap. Ja, de vrijheid hier is groter en het lijkt mij geweldig om hier te wonen. Ik weet dat jullie wel eens problemen hebben om genoeg eten binnen te halen maar het lijkt mij een prachtig leven" ze keek even afwezig in de verte. De woorden van Corra waren te begrijpen, ze zouden haast aantrekkelijk moeten klinken. Toch deden ze dat voor Speakeasy niet; hoe verleidelijk een dergelijk leven ook was. Waarom kon ze niet precies zeggen, daarom dat ze haar woorden zorgvuldig uitkoos voordat ze sprak. "Prachtig zou ik het niet noemen; sommige manen slaap je met een lege en we zijn volledig afhankelijk van de seizoenen. Maar je hebt een thuis en een grote familie waar je altijd steun kan vinden. Ik denk dat ik eenzaam en rusteloos zou worden als kittypet." Ze gunde Corra een glimlach. "Ach, ik mag absoluut niet klagen, al helemaal niet nu ik een wandeling kan maken met prettig gezelschap," ze liet een subtiel maar warm lachje horen.

Speakeasy dacht duidelijk na voordat ze antwoord gaf "Prachtig zou ik het niet noemen; sommige manen slaap je met een lege en we zijn volledig afhankelijk van de seizoenen. Maar je hebt een thuis en een grote familie waar je altijd steun kan vinden. Ik denk dat ik eenzaam en rusteloos zou worden als kittypet." Corra knikte, "Nu heb ik nog het geluk dat ik altijd naar buiten mag' Antwoorde ze. "Ach, ik mag absoluut niet klagen, al helemaal niet nu ik een wandeling kan maken met prettig gezelschap," Miauwde de clankat met een glimlach wat Corra ook deed grijnzen, wat was Speakeasy toch aardig. "Bedankt, ik doe mijn best om niet zo saai te worden als de andere kittypets." Miauwde ze terwijl ze aan Khione dacht, dat was een uitzondering.

"Dan ben je daar zeer goed in, madame." Corra glimlachte terwijl de grens in zicht kwam. "Ik daarentegen, doe mijn best op niet zo agressief te worden tegenover vreemden, zoals de meeste clankatten." Miauwde Speakeasy erachteraan en Corra knikte "En jij bent daar weer heel goed in" Miauwde ze grijnzend terwijl ze bij de grens aankwamen "Nou, dat was ons kleine avontuurtje dan denk ik" Zei ze terwijl ze naar Speakeasy keek, ze kende nu een clankat, kon altijd handig zijn.

De jonge kittypet knikte. "En jij bent daar weer heel goed in" ze gunde haar een klik als dank en bemerkte toen dat ze bij de grens aan waren gekomen. "Nou, dat was ons kleine avontuurtje dan denk ik" ze wiebelde even bedenkelijk met haar grijze oren en keek naar de hemel, die langzaamaan donkerder werd. "Zou een beetje jammer zijn om het hier enkel bij te laten, vind je niet?" Sprak ze zoetjes en stapte wat naar voren. "M'n clan kan me heus wel even missen, bovendien kan ik een dame niet 's avonds alleen naar huis sturen, toch?" ze lachte vriendelijk, maar beheerst zoals altijd. "Wat zeg je ervan dat ik met je mee naar huis loop, Corra?" ze ging zitten en keek de kittypet afwachtend aan.

Speakeasy wiebelde even met haar oren "Zou een beetje jammer zijn om het hier enkel bij te laten, vind je niet?" vroeg ze zoetjes, toen kwam de clankat dichterbij. Ik heb al een mate, ik heb al een mate, ik heb al een.... rustig Corra, ze bedoeld er niks mee. "M'n clan kan me heus wel even missen, bovendien kan ik een dame niet 's avonds alleen naar huis sturen, toch?" Corra grinnikte "Toch niet zo van de regels als ik dacht" plaagde ze de clankat. "Wat zeg je ervan dat ik met je mee naar huis loop, Corra?" Vroeg ze toen en ze ging afwachtend zitten. De kleine grijze poes knikte "Ja, lijkt me leuk" Glimlachtte ze, ze wilde best samen met Speakeasy naar huis lopen en dus ging ze de ander voor.

"Toch niet zo van de regels als ik dacht" plaagde de kittypet haar. Met een geamuseerde blik keek ze haar aan. "Never judge a book by it's cover." sprak ze enkel en gaf haar al even plagend een knipoog, waarna ze dan voorstelde om haar terug te begeleiden naar haar huis. Tot haar geluk knikte de grijze tabby. "Ja, lijkt me leuk" ook zij glimlachte en liep braafjes naast de poes, een kleine afstand tussen hun vachten bewarend. "Woon je daar allang? Ik heb gehoord dat Twolegs nog wel eens verhuizen naar een ander nest." ze keek zijwaarts de iets grotere poes aan.

"Never judge a book by it's cover." Zei Speakeasy en ze knipoogde.... AAHHHH!!!! Ze liep zo dichtbij, waarom, waaroom, Waarom? Rustig Corra, het is al goed, ze vind je niet leuk, ze is gewoon aardig. "Woon je daar allang? Ik heb gehoord dat Twolegs nog wel eens verhuizen naar een ander nest." Vroeg de clankat en Corra knikte "Tja sinds ik weg gehaald ben bij mijn moeder, maar ik zou liever ergens leven met meer open ruimte.... als Khione niet hier was geweest" Wauw ze kon zichzelf echt niet bedwingen

Ze kwam iets dichterbij lopen en kon daardoor haarfijn zien hoe de poes zich ongemakkelijk begon te voelen. Speakeasy lachte binnensmonds, geamuseerd door de jonge poes. Dat was echter niet te merken aan haar uitdrukking, ze keek nog even vriendelijk en neutraal als altijd. "Tja sinds ik weg gehaald ben bij mijn moeder, maar ik zou liever ergens leven met meer open ruimte.... als Khione niet hier was geweest" Ah, vandaar. Onschuldig keek ze haar metgezel aan, haar kop lichtelijk schuin houdend. "Khione?"vroeg ze dan ook voor verduidelijking.

"Khione?" vroeg Speakeasy en Corra glimlachte. "Zij is mijn Mate en ik zou nooit weggaan zonder haar. Daarvoor hou ik teveel van haar" Miauwde ze, Khione was haar favoriete kat in deze wereld. op zich hoefde de clankat het niet allemaal te weten maar het was fijn om over te praten. "En jij? Wacht er thuis iemand totdat je terugkomt?"

Speakeasy wist het antwoord al voordat de kittypet die uitsprak, toch was ze tevreden dat haar vermoedens bevestigd waren. "Zij is mijn Mate en ik zou nooit weggaan zonder haar. Daarvoor hou ik teveel van haar" de kittypet was duidelijk volledig voor die ene Khione gevallen, daar kon ze niets meer aan doen. Hm. "Ik ben blij voor je!" miauwde ze vriendelijk en glimlachte de huiskat toe. "En jij? Wacht er thuis iemand totdat je terugkomt?" ze stootte een kort lachje uit. "Oh nee, ik doe daar niet zo aan."ze haalde zorgeloos haar schouders op. Nee, ze had zoveel relaties van haar moeder kapot zien vallen, dat zou haar niet ook overkomen.

"Ik ben blij voor je!" Miauwde de warrior en Corra glimlachte "Bedankt" "Oh nee, ik doe daar niet zo aan. Antwoordde ze op haar tweede vraag. Corra liet haar blik over de kattin glijden "Jammer, je zou vast wel een leuke Kater of poes aan de haak slaan" Grinnikte ze. Het was wel waar, Speakeasy zag er niet verkeerd uit, het was dat Corra al een Mate had waar ze heel erg van hield....