Is this the life? (open)

Onderwerp: Is this the life? (open) wo 14 dec 2016 - 18:18

Het was een vochtige dag. De lucht voelde nattig. Op veel bladeren lagen een paar druppels water. De zon ging ook langzaam onder. Het leek wel alsof de zon naar beneden door de nattigheid. De stralen van de zon kon je ook zien dat het vochtig. Willowfur liep door het hoge gras, hij voelde de natte bladeren langs zijn vacht strelen, en hoe zijn vacht vochtiger werd. Hij keek om zich heen om te kijken of er nog een diertje was om op te eten. Hij had wel zin in een muisje. Hij spitte zijn oren om te horen of er een diertje in de buurt was. Toen Willowfur het gras hoorde ritselen keek hij om zich heen en ging gelijk in zijn jachthoudig. Het gras bewoog, Willowfur of het wel een beestje was. Hij zag een muizen staartje tussen het gras. Hij sloop achter het muisje aan. De muis liep rustig door alsof er niks aan de hand was. Willowfur sprong en doodde het diertje gelijk. Willowfur ging liggen en had het diertje rustig op.

-Open!!! ;-)

Draco strekte zich uit en snorde zacht. Hij voelde de dauw over zijn lange vacht druppelen. Het was mistig en hij was blij met zijn goede zicht en neus. Vooral omdat hij nu een muisje had ontdekt. Hij bleef de geur volgen tussen bomen en struiken door. Plotseling veranderde de geur naar iets meer... ijzerachtig. Secret keek om zich heen, plotseling had hij het door. Een wildvreemde Rogue had zijn kostbare muis. Daar had hij veel moeite voor gedaan en de tom ging er zo maar mee vandoor. Draco begon zacht te grommen terwijl hij naar voren stapte. "Dat was mijn muis straatkat." Siste hij zacht.

Toen Willowfur 1/3 van de muis had gegeten, rook hij BloedClan geur. Willowfur had de ramp meegemaakt en moest denken hoe zijn moeder gelijk werd gedood. Willowfur hoorde gegrom. "Dat was mijn muis straatkat." Siste de kat. Willowfur schoof gelijk het muisje naar de kat toe. Hij had angst voor de BloedClan. Maar ook werd hij boos. De kat leek wel op de kat die zijn moeder had gedood. "Waarom moest jij zo nodig mijn moeder doden? Hé BloedClan monster," zei Willowfur boos. Zijn stem trilde een beetje. Waarom moest ik mijn muis zo nodig weggeven. Willowfur blies naar de kat. En gromde naar de kat. Hij zal wel vechten voor deze kat. Willowfur moest even denken wat Clan katten nu zouden. Ze baadde dan met De SterrenClan. Helaas is mijn moeder daar ingekomen dacht Willowfur. "En trouwens. Ik ben geen straatkat!" Zei Willowfur. Nog steeds naar de kat toe loopt

Draco keek hem aan met een minachtende blik. Deze kater dacht zeker dat hij dapper was. Wel, de witte tom was niet bang voor hem. "Waarom moest jij zo nodig mijn moeder doden? Hé BloedClan monster." Draco rolde zijn ogen. "Ik weet niet waar je het overhebt Kittypet maar als ik jou was zou ik snel naar achteren stappen.

-telefoon flut

Willowfur bleef boos kijken naar de kat. "Ik weet niet waar je het overhebt Kittypet maar als ik jou was zou ik snel naar achteren stappen," zei de kat. "Ik ben geen Kittypet, dan is een. En waarom moet ik weg, BloedClan monster. Die mijn moeder doode!" Riep Willowfur. "Je moet blij dat je jouw muis gaf!" Riep Willowfur hard.

Draco zette zijn poot op de muis en haakte zijn klauwen door het lichaampje. Blijkbaar dacht deze idioot dat hij zijn moeder had vermoord, how dramatic. Natuurlijk ging hij hier gebruik van maken. "Ja, moorden is heerlijk. Zoals ze smeekte om genaden." Een gemene grijns lag op zijn gelaat. "Het was het helemaal waard om mijn mooie vacht vies te maken." Hij schoof de muis aan de kant. "Wil je de volgende zijn?"

"Ja, moorden is heerlijk. Zoals ze smeekte om genaden." Zei de kat. "Ze smeekte niet om genaden! Lieger! Je verzint maar wat. Ze vocht als een draak," spuugde Willowfur. Hij werd vaak gezien als een vriendelijke kat maar als het ging over zijn moeder dan was hij vreselijk boos. Deze zoog wat op zijn duimpje dacht Willowfur. "Het was het helemaal waard om mijn mooie vacht vies te maken." Zei de kat. "Jouw vacht was helemaal niet zo vies!" Schreeuwde Willowfur. Hij werd steeds bozer. Hoe meer die kat het uit zijn duimpje zoog. "Wil je de volgende zijn?" Vroeg de kat. "Ik vecht voor mijn moeder al moet ik daarvoor sterven!" Spuugde Willowfur. Hij zette zich schrap voor een gevecht. Het gras was hoog dus bescherming is er niet echt, dus eerst verzwakken somde Willowfur op in zijn hoofd.

Draco liet een honend lachje horen. Deze kater was zich duidelijk druk aan het maken om niks. Niet zijn probleem, hij wou wel vechten. "Mijn vacht was wel smerig omdat ik dat kraaienvoer, ik bedoel, je moeder moest aanraken." Draco grijnsde terwijl hij zich langzaam liet zakken. Dicht bij de grond gedrukt gaf hij een laatste opmerking. "You're going down Kittypet." Hij vloog omhoog en naar voren in een poging om de kat om te beuken en voordeel in het gevecht te krijgen. Zijn klauwen waren uitgeklapt en zijn tanden ontbloot. Dit zou hij zeker winnen, dacht hij..

"Mijn vacht was wel smerig omdat ik dat kraaienvoer, ik bedoel, je moeder moest aanraken." Zei de kat gemeen. Willowfur stond klaar voor het gevecht. Al moest dit zijn einde betekenen. "You're going down Kittypet." Zei de kat. "Ik ben geen Kittypet," sisde Willowfur. De kat sprong omhoog en vooruit, hij ontbloodde zijn nagels om in Willowfur vacht te steken. Willowfur zag het aan komen en dook weg. Willowfur sprong om de kat en boorde zijn nagels in de schouders van de kat . Het bloed stroomde uit de schouders van de kat. Willowfur liet los en sprong van de kat af. Hij keek wat de kat van plan was. Zodat Willowfur zich kon verdedigen en aanvallen.

-Ik vind het een enorm leuk topicje. En ik ben ook blij dat jij zo actief bent. Dankjewel.

Draco merkte tot zijn verschrikking dat hij langs de tom vloog. Hij lande met een stevige klap op de grond en strompelde een beetje naar voren voor hij zich weer omdraaide. Met samengeknepen ogen keek hij naar de rogue. Hij voelde hij zijn schouder brandde en bloed naar beneden liep. Gelukkig was hij veel erger gewend. En nu was de witte tom uit op wraak. Met een kreet schoot hij weer naar voren, met zijn nagels over de kop van de rogue. Voor hij snel voorbij rende en zich weer omdraaide om te kijken wat voor schade hij had aangericht.

-Ik vind het topic ook heel leuk ^^

De kat draaide zich gelijk om voor dat Willowfur het door had. Met zijn nagels sloeg hij in de kop van Willowfur. Gelukkig had de kat zijn ogen niet geraakt. Alleen had Willowfur een enorm snee langs zijn oog. Willowfur trok zich niks aan van de pijn. Het witte monster moet vast ook heel veel pijn hebben in zijn schouders. Willowfur maakt een nep sprong, hij hoopte hierdoor dat de witte kat dacht dat hij weer zou springen. Willowfur ontbloodde zijn nagels en ging recht in buik van de kat. Zijn poten werden roder en roder. Willowfur boorde wat langer door dan de eerste keer. Maar naar een paar seconden rukte Willowfur zijn nagels uit het vel. Hij keek wat de kat ging doen. Dit keer pas ik meer op. Straks raakt hij mijn oog nog en dan ben ik de zwakste. Ik weet het! Ik moet mijn nagels naar zijn ogen toe richten! Dan verzwak ik hem maar als ik nu toe sla is de kans dat de kat mij ook raakt heel groot. Dus afwachten. Willowfur voelde de pijn in zijn kop knallen.

Gefrustreerd keek hij naar de Rogue. De tom was snel en sterk, iets was Draco ook was gelukkig. Bovendien had hij zijn hele leven hiervoor getraind en was hij ouder. Tevreden merkte hij dat door zijn aanval de kater nu een grote snee had, dat moest flink pijn doen. Zijn schouder brandde ook maar hij negeerde het. Bij de nepsprong ging hij iets naar achter, verbaasd dat de tom niet echt sprong werd hij compleet omvergegooid. Even voelde hij alleen maar de pijn van de nagels, toen reageerde hij. Draco kwam overeind en schoot weer op de kater af, zonder hem iets aan te doen ging hij langs hem. Om vervolgens van achteren zich bovenop de Rogue te storten met uitgeklapte klauwen.

De kater rende naar de achterkant van Willowfur. Willowfur draaide zich heel snel om. Willowfur stak zijn nagels in de kop van de kat. Hij liet snel los. Klaar wat de kat van plan was. De pijn was onverdragelijk. In zijn kop maar Willowfur probeerde het te negeren. En focuste op de verdedeging van de aanval van de witte kat. Dit word een moeilijk gevecht dacht Willowfur.

Draco sprong naar achteren voor hij geraakt kon worden. Zijn buik begon nu langzaam steeds maar pijn te doen door alle bewegingen. Geen probleem, hij ging nog niet opgeven. Met een grijns van aderaline schoot hij weer naar voren onder de kater door met zijn klauwen omhoog. Klaar om zijn buik open te halen.

note: Draco is ouder en getrainder dus lijkt me dat hij gaat winnen??

Willowfur stond klaar. De kat was sterker dan hem. Willowfur wilde het niet graag toegeven dat het zo was maar hij kon het niet veranderen. Willowfur was kapot. Hij is zo sterk. De kater schoot onder de buik van Willowfur om het open te halen. Willowfur voelde de pijn in zijn buik maar hij sprong weg zodat de kat er niet voor kon zorgen dat zijn buik nog meer werd opgehaald. Willowfur ging in de jacht houding liggen en stak heel snel zijn nagels in de richting van keel van de kat.

-Het lijkt me prima. Maar hoe wil je het eindigen? Dan kan ik er voor zorgen dat het zo ook gaat. Als je snapt wat ik bedoel.

Draco deinsde weer naar achteren om de klauwen te ontwijken. Met samengeknepen ogen siste hij luid naar de tom. Nu was hij het echt zat. Met een luide grauw vloog hij naar voren, klaar om de kater eens echt een les te leren. "Run away now little kittypet" snauwde hij.

-Nog even vechten en dan rent Willow weg?

Willowfur vond het vervelend dat hij de kat niet had kunnen raken. De kat was hem te slim af. Waarom????? Willowfur werd er boos over. Die kat kon mijn moeder doodde dus eigenlijk was ik kansloos. Dit had geen nut. De kat was te sterk. De kat vloog naar voren. Willowfur ontwijkte het maar mee dag hij ontweek voelde hij hoe moe hij was. "Run away now little kittypet," snauwde de kat. Ik moet hier weg, anders ben ik dood. Morsdood. "Willowfur ga weg, doe het!!!" Schreeuwde zijn moeder in zijn hoofd. Moet ik gaan?

- Ik vind het helemaal goed.

Draco grijnsde nu hij de smaak van overwinning begon te proeven. Geen wonder, hij was beter dan alle katten in het woud. Deze rogue was geen match voor hem. Hij begon uitgeput te raken en zijn buik en schouder begonnen te zeuren maar hij besloot het te negeren om te winnen. "Laatste kans." Snauwde hij.

"Laatste kans." Snauwde de kat. Ik moet zijn naam weten. Ik ga wel weg maar ik loop rustig weg alsof er niks is gebeurd. "Wat is je naam," zei Willowfur. "Daarnaar ga ik wel weg hoor. Als denkt dat je de best bent," zei Willowfur. Hij hoorde een muisje. Hij sloop er naar toe. Ving het makkelijk. Hij hield het dode beestje vast zo kon hij straks te minste wat gaan eten.

Draco snorde geamuseerd. Zijn naam? Dat was alles. Oh die wou hij maar al te graag vertellen. "Vertel maar aan al je kittypet vriendjes dat je bent verslagen door Draco Malfoy en bent weggerend als een watje." Hij grinnikte zachtjes. Eindelijk wist hij weer wat hij kon, hoe geweldig hij was.

Onderwerp: Re: Is this the life? (open)