Great Problems (Coldspirit)

Een clanvergadering had niet zo makkelijk gebleken als Oceanbreeze gehoopt had. Immers waren er verscheidene meningen die ze niet altijd goed kon keuren. Op andermans gebied komen was iets dat ze niet graag deed, immers waren de territoriums zo geschapen dat de meeste clans vaak wel door Leafbare heen kwamen. Nu, na een hevige droogte was het natuurlijk lastiger. Windclan had hierin een van de moeilijkere territoria. Ze hadden enkel een meer gehad, die hen van water moest voorzien. Zelfs dat meer was niet meer zo diep, in plaats daarvan had ze zich wel eens zorgen gemaakt over het feit dat Small Lake droog kon komen te liggen. Regen was hard nodig, zonder drinkwater zou er geen prooi te vinden zijn. Dat was dan ook de reden dat enkele van haar Warriors uit het territorium wouden trekken om ergens anders hopelijk meer geluk te bevinden in het vinden van prooi. Het was gevaarlijk, maar uiteindelijk wist ook Oceanbreeze dat er weinig keus zou zijn. Ze besloot wel dat ze het heel kort aan zou zien en proberen het anders op te lossen, echter kon ze nooit zeker zijn hoe alles lopen zou. Ook wou ze graag met Everstar spreken, zodat ze zeker kon zijn dat ze de juiste katten naar de juiste plekken stuurde. Ze was tijdens de droogte, aan het einde van Leaffall, Deputy geworden waardoor er heel wat zaken waren die ineens op orde gemaakt dienden te worden door haar. Meer dan haar best doen kon ze niet, ze was niet in een makkelijke rustige tijd Deputy geworden. Al zou geen kat bang zijn als ze wisten hoe vastbesloten ze was de clan in goede gezondheid te laten verkeren. Ze was trouw aan elke Warrior, al hoewel... als een Warrior een vijand bleek te zijn zou ze daar niet mee om gaan. Ze wist nog dat ze Coldspirit had aangesproken op het feit dat jagen op andermans terrein niet persé goed kon zijn. Gevaarlijk zelfs, ze wou geen kat de dood in jagen, maar zou ze een kat de dood in kunnen jagen als ze niks deed. Ze fronste even terwijl ze langzaam richting de prooihoop liep en zuchtend de prooien bekeek. Hierna viel haar blik op de kater waaraan ze gedacht had en langzaam liep ze op hem af. Een nadenkende blik op haar gezicht. "Coldspirit," mauwde ze vriendelijk en met een respectvol knikje. Waarna ze naast hem kwam zitten.

Sinds de clanvergadering had hij veel nagedacht. Zelfs tijdens het uitvoeren van zijn taken als Warrior. Met het halen van wat nat mos voor de Queens was het duidelijk geweest hoe weinig er was. Alles lag droog op hun hebied. Zelfs het meertje waar hij altijd op had vertrouwd ging nu leeg en het was lastig. Als Oceanbreeze hun nu het gebied af liet gaan. Hij was zich er goed van bewust hoeveel gevaar er in lag maar straks hadden ze helemaal niks meer. Zonder prooi en drinken zouden alleen de sterksten overleven. Het grootste gevaar zou nog zijn dat de andere clans er lucht van kregen en op hun camp aastte. Als ze dan eten uit het Rogue gebied hadden konden ze zichzelf daar nog mee aansterken. In gedachten verzonken lag hij in de buurt van de alsmaar slinkend prooihoop. Vanochtend had hij hem nog aangevuld met drie muizen die hij had gevangen op het randje van de grens. Als Oceanbreeze of Everstar er achter kwamen dat hij al zoveel had gewaagd zou hij in de problemen zitten. Het feit dat Oceanbreeze op dat moment op hem afkwam liet hem licht nerveus met zijn oor trekken. "Coldspirit," hij keek op. "Hallo Oceanbreeze," mauwde hij even vriendelijk terug. Het was toch raar om te bedenken dat een stuk jongere she-cat nu boven hem stond in rank. Ze had het echter wel verdiend. "Je bent wel deputy geworden in een van de moeilijkere tijden." Sprak hij zijn gedachten uit.