[Open] We will rise above them!

Eindelijk had de grijze kitten dan echt een dag van rust, hij was iet onmogelijk vroeg wakker geworden zoals altijd hij was gewoon blijven slapen zoals de rest. Ook nu lag hij nog heerlijk opgekruld in het nest zijn neus verborgen onder het puntje van zijn staart. Helaas was dit maar van korte duur voor hij een duidelijke stem hoorde niet zo ver bij zijn nest vandaan. Slaperig opende hij zijn ogen en knipperde een aantal keer voor hij ook kon zien wat het was wat hem gewekt had uit zijn heerlijke dutje. Het was die poes weer, de verrader van de Nursery. Meteen schoten zijn oortjes omhoog gezien ze om aandacht had gevraagd, wat wilde deze poes bereiken met deze actie. Tot haar volgende woorden zag hij er niet veen van in. Ze begon te praten, en ze had het over niemand minder dan hemzelf. Zijn kop schoot omhoog terwijl hij om zijn heen staarde. Waren andere hier echt naar aan het luisteren, de leugens die deze poes sprak. Hij gromde even gezien hij zijn warme slaapplek wel moest verlaten. Hij kon dit niet zo door laten gaan, zo zou hij geen bondgenoten kunnen maken. De kater sprong naar haar toe en stapte naast haar op het podiumpje, helaas niet op tijd voor ze haar laatste woorden al had uitgesproken. Hij keek naar de kittens voor hun. 'Luister niet naar deze leugens' sprak hij duidelijk en hard genoeg om voor de kittens goed hoorbaar te zijn. 'Meneer vlieg, haar deputy zoals zij het zelf heeft willen noemen is geen vreedzaam en lief wezen. Het is geen held in het donker wanneer je alleen bent. Hij is een indringer, zoals slechte katten en de grote vogels is hij gevaarlijk, is hij recht uit een nachtmerrie gekomen' vertelde hij verder. 'Meneer vlieg is hier al meerder keren binnengedrongen om informatie te verzamelen, ook nu houd hij jullie allemaal in de gaten, bekijkt jullie allemaal voor zwakke punten' Hij keek even dodelijk naar de vlieg die daar zat. 'Wij zijn echter een sterke clan, vooral wij kittens, wij als de toekomst zijn sterk, wij kunnen alles aan. Wat hij niet weet is dat wij geen zwakke punten hebben, dat hij die niet zal zien in ons' Hij keek naar de rest van de kittens. 'Deze verraders willen ons alsnog naar de grond werken. Dus ik vraag jullie, willen jullie ons als clan naar de grond werken door deze indringer en verrader of willen jullie groot worden, Kies Team Heavy en ik beloof jullie dat wij sterk zullen staan, met trots, waar wij voor staan als clan! Ik ga jullie geen lekkere melk beloven, dat ligt nog altijd aan jullie moeders maar ik beloof wel veiligheid zodat wij kunnen spelen tot we er zelf moe van worden, dat de moeders nog liever zullen worden en ons alles zullen laten doen wat we willen, want het gevaar is dan weg, door ons!'

Ze was gewekt door de luide stem van Wolfkit die door de Nursery schalmde. Huh... Knipperend deed Ferret haar oogjes open en geeuwde. Het was pas middag, nog veel te vroeg dus! Toch was haar nieuwsgierigheid haar de baas en trippelde ze op haar zusje op terwijl ze vol verwachting keek hoe haar zusje op een hoop mos was gesprongen en met een luide kreet verkondigde dat ze iets te vertellen had. Stiekem keek het lapjespoesje een beetje op naar haar stoere grote zusje, want ze durfde veel te zeggen en dat vond ze stiekem erg dapper omdat zij daar soms niet het lef voor had. Maar goed, blijkbaar ging het om iets belangrijks te gaan, over... Een verrader? Huh? Iedereen in de Nursery was toch lief voor elkaar, of niet soms? "Zijn naam is Heavykit en beweert de leader te zijn van deze clan en de nursery te beschermen, maar hij is een leugenaar! Dit is Meneer Vlieg, hij is een vreedzaam wezen dat hier is om iedereen te helpen met je problemen en je gezelschap te houden als je eenzaam bent. En wat denk je? Heavykit wilde hem vermoorden!" Nieuwsgierig liet Ferretkit haar gele oogjes naar de dikke bromvlieg in de hoek van de Nursery glijden die zijn vleugeltjes waste met zijn insectenpootjes. Inderdaad, dat was maar een vliegje. Vliegjes deden katten geen kwaad, toch? "Daarom moet je voor mij kiezen, als Wolfstar en beschermer van deze nursery beloof ik jullie allemaal veel prooi, lekkere melk en mooie verhaaltjes iedere nacht. Dus, mijn mede kittens, kies slim, kies Team Wolf en Fly! En samen zullen we boven iedereen uitvliegen!" Oh, verhaaltjes! De ogen van de lapjespoes begonnen te twinkelen en ze trippelde vrolijk naar Wolf toe, grotendeels omdat ze haar zusje erg aardig vond, maar natuurlijk ook voor de verhaaltjes. Want, geef nu toe, wie hield er nu niet van verhaaltjes?

Opeens kwam er uit de menigte een grof gebouwd, grijzig katertje gestapt. Hij was ouder en leek niet erg tevreden. "Luister niet naar deze leugens," zei hij op een kille toon waardoor Ferretkit rillingen kreeg en onopmerkelijk iets dichter bij Wolf schoof. "Meneer vlieg, haar deputy zoals zij het zelf heeft willen noemen is geen vreedzaam en lief wezen. Het is geen held in het donker wanneer je alleen bent. Hij is een indringer, zoals slechte katten en de grote vogels is hij gevaarlijk, is hij recht uit een nachtmerrie gekomen.'' Vol ontzag luisterde het calico poesje de rest van zijn speech af, maar het kon haar niet erg overtuigen. Bovendien, er was toch niks wraakzuchtig aan een vliegje? Die maakten enkel een zoemend geluid en bleven hier en daar eens zitten en vlogen daarna weer weg. Of was dat een afleidingsmanoeuvre? Ferret ging wat dichter schuin achter haar zusje staan en zei toen twijfelend met haar kleine en zachte stemmetje; "Ik geloof Wolf."