Moonlight

Ze had niet zo heel goed geslapen, het was een vage droom geweest en dat had haar even wakker laten komen, waardoor ze uit het nest was gekropen. Ze had even opgekeken naar haar mommy en zuchtte zachtjes om vervolgens even rond te kijken. Maanlicht goot de den binnen en verlichte de hele ruimte in een spookachtig gloed. Waah. Ze rilde even en trippelde wel meteen naar de uitgang. Het was beter als ze daar was en meer zicht kon hebben. Met onhandige pasjes was ze er gekomen, kruipend en onhandig met het nodige vallen, maar ze was er gekomen. Stil en zo voorzichtig mogelijk stak ze haar kopje uit de den... Woah... Het kamp was echt zo mooi in de nacht. Stilletjes en met genegen hoofdje, alsof ze helemaal niet hier mocht zijn, kroop ze verder de open plek op. Toen ze echter iets hoorde drukte ze haar lichaam tegen de grond aan en keek ze alert op. Waaah! Nee sorry!

-Neverland first

Neverland sliep de laatste tijd niet meer zo goed. Hij zat vaak 's nachts buiten de Nursery, als om de wacht te houden - als Oceanbreeze dat wist, zou ze waarschijnlijk boos zijn. Hij had gewoon het gevoel dat het zijn schuld was dat Rosekit was gestorven, dat als hij dit gedaan had toen zij naar buiten was geslopen had hij haar kunnen redden. De slanke kater legde zijn kopje op zijn poten. Zijn groene ogen vielen bijna toe, maar met moeite kon hij ze toch openhouden. Plotseling hoorde hij kleine pootstapjes. Meteen schoten zijn ogen weer open en hij sprong recht, op de rosse kitten afspringend. Nee! Dat was Burnetkit, of zoals hij eerder aan haar dacht - de nieuwe Rosekit. Hun tweede kans. De magere warrior gaf zachtjes een likje aan het ineengedoken poesje. Hij zei niets tegen haar, hij had al een hele tijd niets meer gezegd - hij betwijfelde zelfs hoe goed zijn stem nog zou werken.

Toen ze langzaam opkeek kreeg ze plots een tong over haar kopje heen en slikte ze even. Ze rook de geur van iemand die vaag bekend voorkwam in de pels van de kattin die haar had gered... Ze knipperde even en keek op met grote blauwe ogen voordat een zacht gepiep uit haar mondje kwam... Het klonk trillerig omdat ze nogal was verschoten, maar het was ook gewoon zo dat ze nog steeds een beetje bang was van die droom... Zou hij haar kunnen helpen... Please? Ze stond wankel op en duwde zich tegen hem aan. Please... Ze was bang.