Young and wild (Lightkit)

Onderwerp: Young and wild (Lightkit) zo 27 nov 2016 - 11:42

De jonge kater lag zacht op zijn mos bedje, het voelde zacht en best fijn aan. Het was niet koud, het was ook niet warm maar genoeg om op te leven. Het voelde gewoon fijn als je ergens onder kon kruipen, dat bracht Abyss op een idee. Hij hoefde niet perse erop te liggen, hij stond op. Hij rekte zich uit en keek met zijn groenige oogjes het groen achtige mos bedje aan, of ja ze hadden een nest maar als onder grond mos. Al wist hij dat ze eigen mos bed van de onderkant nog nat was omdat deze nog niet verschoond was, dus trippelde hij trots naar een ander mos bedje toe. Hij keek er niet eens na of er iemand nog op lag of helemaal niemand op lag. Hij kreeg een ondeugende glimlach en probeerde onder het zachte mos bed te kruipen, hij duwde het een beetje omhoog en kwam er met zijn kopje en voorpoten onder. Nu probeerde hij zich met zijn achterpootjes een duwtjes te geven om zich eronder te wringen, het was niet nat aan de onderkant dus het was goed genoeg voor hem. Langzaam kwam hij eronder met al zijn onderdelen, staart, achterpoten, midden lichaam, kopje en voorpoten. Hij had inderdaad gelijk, onder het mos bed was warmer dan erop. Al was de grond wel koud maar dat zal wel opgewarmd raken, hij liet een zachte spin horen en sloot langzaam zijn oogjes. Nu was het te minsten warmer als eerst, en geen wind. Het voelde als of hij weer onder zijn moeder lag, maar dit was niet levend al voelde het nog steeds vertrouwelijk.

Zuchtend keek Lightkit naar de uitgang van de nursery. Ze wilde graag het camp gaan verkennen, maar wist dat dat na die actie met Harekit niet meer zou mogen. Ze zou een stuk ouder moeten zijn voordat ze de nursery volledig mocht verlaten. Haar blik gleed naar een zwarte tom die iets zei tegen een zwart-witte kitten. Daarna gaf hij haar een liefdevolle lik en wierp een blik op Lightkit. De kitten glimlachte naar hem en het duurde even, maar er verscheen een twijfelachtige glimlach om de lippen van de tom waarna hij terug naar buiten ging. Lightkit gaf haar borst een lik toen ze de doordringende blik van de kitten opmerkte aan wie de tom net een lik had gegeven. Ze vermoedde dat het zijn dochter was, maar wist haar naam niet echt omdat ze hier niet al te vaak leek te zitten of zo. Waarschijnlijk was ze net zoals Blossomkit: de ruimte ontsnappend wanneer het haar niet meer aanstond. Lightkit voelde iets onder zich bewegen en verschoof verontwaardigd haar lichaam een beetje, maar grinnikte toen ze zag dat het om een kitten ging. De kitten was één of misschien net twee moons ouder dan haar en zo te zien was het een tom. Lightkit herkende de kitten als Abysskit. Ze bewoog nieuwsgierig zijnde met haar oortjes en wachtte tot hij volledig onder het mos verdwenen was. Daarna stond ze op en liep ze naar hem toe. Met haar pootje tilde ze het mos lichtelijk op zodat ze hem zag liggen en grinnikte. Ze besloot om naast hem te gaan liggen, want voor de rest was er toch niks te doen en bovendien kon ze de blik van die boze she-cat ontsnappen. De kitten kroop dus naast Abysskit en keek de tom aan. ‘Mag ik erbij komen liggen?’ vroeg ze toch maar voor de zekerheid. Ze drukte haar pels tegen de zijne aan zodat ze het hopelijk wat warmer zou krijgen en trok haar staart in. ‘Dit was een goed idee,’ grinnikte ze. ‘Het is hier echt lekker warm.'

De jonge kater lag rustig onder het mos, hij lag lekker en het voelde best warm aan. Al zou het niet zo geweldig zijn als een andere kitten op het mos bed zou ploffen of juist een queen, al lag dit warm zat. Al had een kitten hem ondekt, Wasted. Hij draaide zijn kopje de richting op, al was het geen queen. Het was een crèmige kitten met de naam Lightkit. De kitten grinnikte naar hem, hij keek met een onschuldige blik haar aan, de kitten kroop naast hem. Hij keek verbaast op, al wiebelde hij vragend met zijn oortje. Hij keek haar aan, vragend natuurlijk. Hij slikte kort, al ging het mondje van het jonkie open. ‘Mag ik erbij komen liggen?’ vroeg Light toch maar voor de zekerheid. Ze drukte haar pels tegen de zijne aan, hij schrok eerst maar dacht even na. Dit zou een stuk warmer zou zijn, hij keek haar aan en knikte. "Natuurlijk mag je erbij liggen!" Moedigde hij aan, hij voelde dat de kitten koeler was dan hij was. Hij sloeg zijn warme staart om haar heen, al voelde hij haar staart die al om haar heen geslagen was. ‘Dit was een goed idee,’ grinnikte de jonge kitten. ‘Het is hier echt lekker warm.' Miauwde Light daarna, de jonge kater knikte. Hij was daar helemaal mee eens, "Maar hoe gaat het Light?" Was Lightkit toch? Hij vroeg het op een rustige toon.

Lightkit snorde zachtjes toen Abysskit haar een bevestiging gaf dat ze er inderdaad bij mocht komen liggen; ze mocht de tom nu al. Hij was tenminste niet zo arrogant zoals de meeste toms in de nursery en leek oprecht vriendelijk te zijn. Ze kende immers katten die enkel aardig deden omdat ze een bepaald doel voor hadden die ze wilden bereiken; haar zus was daar een voorbeeld van. En de meeste toms waar ze tegen praatte begonnen al gelijk op te scheppen over van alles. Maar Abysskit was lief; hij sloeg zelfs zijn staart om haar heen zodat ze het warm kreeg. Hoewel het maar een kleine staart was en ze daar niet veel warmte van kreeg, vond ze het alsnog een lief gebaar en ze snorde zachtjes terwijl ze dankbaar met haar ogen knipperde. Het feit dat ze zo dicht tegen elkaar aanlagen zorgde er echter al voor dat ze het warm genoeg kreeg en tevreden zijnde bewoog de she-cat met haar oortjes toen de tom vroeg hoe het maar ging. Ze gaf een licht bevestigend knikje nadat de tom zijn vraag had gesteld; ze merkte de twijfel in zijn stem wat op toen hij haar naam noemde. Gelukkig kende ze zijn naam ook, anders zou dat ook maar raar overkomen. ‘Goed,’ mauwde ze. Ze wilde hem liever niet vertellen over haar vader; ze vond het niet waard om over de tom te spreken. En voor de rest ging het heus wel goed met haar. ‘Alleen begin ik wel een beetje ongeduldig te worden tot ik apprentice mag worden, hoewel de warme nursery wel leuker is als ik soms de koude wind voel.’ Ze glimlachte naar de kitten. ‘Jij bent iets ouder dan mij, dus jij wordt sneller apprentice. Zullen we wel contact houden als je apprentice bent geworden? Dan kan ik me alvast voorbereiden.'

Onderwerp: Re: Young and wild (Lightkit)