Smell of Lavender [Herb Patrol TC, Group 1]

Geduldig en ietsjes zenuwachtig wachtte Gravelsmoke tot de andere katten bij haar waren, voor ze vertrok. Met haar patrouille zouden ze richting de Twoleg Place gaan, om daar kruiden te verzamelen. "Wij zullen frambozen bladeren, lavendel en bezemstruik zoeken in de Twoleg Place en meenemen. Als niemand vragen heeft, kunnen we op pad gaan." zei ze rustig tegen de rest van de katten. En nou hopen dat alles goed ging en ze geen domme dingen heeft. Volhouden Gravelsmoke. Je bent ervaren genoeg. Je kan dit. En zo niet ben je niet de enige Warrior in het gezelschap. Daarbij. Wát kon er eindelijk misgaan? Het was niet zo alsof ze een gevaarlijke missie leidde en de planten heelhouden was opzich niet de allerlastigste taak ter wereld. Met die gedachte hield ze zichzelf sterk genoeg om een zekere uitdrukking te krijgen.

- Voor de Special Event Herb patrol Groep 1 leden:
Springpaw, Briarlight, Eveningpaw, Glazepaw

Glazepaw zat bij Eveningpaw, een vriendin, in het team. Gelukkig maar, anders zat hij met katten die hij niet zo goed kende in de groep. De bengaal stapte naar Gravelsmoke en wachtte geduldig tot iedereen aanwezig was. "Wij zullen frambozen bladeren, lavendel en bezemstruik zoeken in de Twoleg Place en meenemen. Als niemand vragen heeft, kunnen we op pad gaan." Dat klonk duidelijk. Mooi zo, dan was er ook geen onduidelijkheid, daar kon hij namelijk niet goed tegen. Zijn ogen zochten Evening.

Yes, Zealspark deelde haar bij haar goede vriend in en ook nog bij Gravelsmoke. Die kattin mocht ze ook wel. Als kers op de taart gingen ze naar twoleg place. Dan kon ze dat gebied verkennen, zonder dat anderen argwaan kregen waarom ze zo geïnteresseerd was in twoleg place. Ze had er helemaal zin in, dit ging leuk worden. Perfecter kon in haar ogen gewoon niet. Misschien kon ze binnenkort dan weer een keer opzoek naar Shark, omdat ze wist hoe ze er kon komen. Met een enthousiaste glinstering in haar felgele ogen trippelde ze naast Glazepaw mee. Ze gaf hem een bemoedigend stootje tegen zijn schouder toen hun blikken kruisten. Het kwam wel goed en het was ook nog eens een uitje die ze niet zo vaak zouden krijgen, waarschijnlijk. “We gaan ervoor.” Sprak ze vervolgens met een vastberaden uitdrukking op haar snoet.

"Wij zullen frambozen bladeren, lavendel en bezemstruik zoeken in de Twoleg Place en meenemen. Als niemand vragen heeft, kunnen we op pad gaan." Hoorde Springpaw Gravelsmoke zeggen. De poes werd helemaal enthousiast, maar ook onzeker. Wat als ze het verkeerd deed? De verkeerde planten pakte? Zouden de andere katten haar uitlachten? Snel liep de poes naar Gravelsmoke toe en bleef net achter haar. "Gravelsmoke, wat als ik de verkeerde planten pak? Word je dan boos of ben je dan teruggesteld?" Vroeg Springpaw onzeker aan de warrior. De jonge poes liet haar schouders zakken.

Tag: Gravelsmoke

so lucky that we met
while walking under ladders

Al snel nadat ze haar patrouille aangewezen kreeg trippelde de witte kattin naar Gravelsmoke toe. Die blijkbaar het zou gaan leiden. Briarlight knikte ter begroeting naar de rode poes en richtte haar gouden ogen naar de rest van de apprentices. Alright. Dit zou wel een goede training voor ze zijn. "Wij zullen frambozen bladeren, lavendel en bezemstruik zoeken in de Twoleg Place en meenemen. Als niemand vragen heeft, kunnen we op pad gaan." De stille warrior spitste haar oren en keek naar naar Springpaw nadat de apprentice nogal onzeker een bezorgde vraag stelde. Ze wou zich er bijna in mee bemoeien maar besloot om het toch aan Gravel over te laten.

Het duurde niet lang of iedereen was aangekomen. Het leek erop dat niemand met tegenzin kwam en zeker 2 van de apprentices leken extra enthousiast. Mooi, dat kon ze wel gebruiken. Een van de apprentices had echter een vraag die haar iets bezorgd maakte. "Gravelsmoke, wat als ik de verkeerde planten pak? Word je dan boos of ben je dan teruggesteld?" Ze herkende de onzekerheid. Niet dat ze het veel had gehad als apprentice zijnde, maar dat maakte weinig verschil. Ze zeggen dat hoe jonger je bent hoe sneller je iets eruit stampt, zo ook onzekerheid. "Natuurlijk niet! Iedere kat maakt fouten. Als je een fout maakt zal ik je proberen om te leren wát die fout is en hoe je het kan verbeteren, maar ik zal niet boos worden. Niemand zal boos worden." Ja, fouten maken kon iedereen gebeuren. Stiekem was dat iets wat Gravelsmoke ook wat vaker tegen zichzelf moest zeggen. "Laten we gaan. Vragen kunnen ook onderweg" zei ze, waarna ze wegliep en de rest wenkte haar te volgen. Ze had weinig haast, maar dat betekende niet dat ze hier de hele dag moesten blijven zutten.

Eveningpaw kwam ook aantrippelen en gaf hem een bemoedigend stootje tegen zijn schouder. "We gaan ervoor." Miauwde de tabby met een vastberaden uitdrukking op haar gezicht. Glazepaw bewonderde de zekerheid van de kattin. Zij had echt pit! Springpaw en Briarlight kwamen er ook bij en er werd nog wat gepraat. Uiteindelijk besloot Gravelsmoke dat ze op weg gingen. Het was Glazepaw's eerste bezoek naar de Twoleg place. Hij had nog nooit zo'n tweebenig wezen gezien, maar de verhalen die de elders aan hem hadden verteld als kitten waren nogal onheilspellend. Gelukkig was hij niet alleen.

Ze keek om naar Springpaw die iets aan Gravelsmoke vroeg. Ook haar blik ging nieuwsgierig naar de warrior. Hoe zou ze daarop reageren? Gravelsmoke pakte het in haar ogen goed aan, dat moest Springpaw wel weer gerust stellen. Leek haar tenminste. “Gravelsmoke.” Zei ze om de aandacht van de warrior te trekken. “Kun je onderweg misschien precies omschrijven, hoe alles eruit ziet?” Vroeg ze rustig aan haar. Misschien dat Springpaw dan ook wat zekerder werd en misschien Glazepaw ook wel. Haar vriend was in haar ogen wel heel nerveus, dat was toch nergens voor nodig. Zij vond het alleen maar leuk, ze begreep die nervositeit en spanning niet helemaal. Ze trippelde achter het groepje aan, maar bleef wel strak naast Glazepaw lopen. “Misschien zien we nog wel een hond.” Sprak ze opgewonden tegen hem. Hoe cool zou dat wel niet zijn.

so lucky that we met
while walking under ladders

Nadat Gravel Spring's bezorgde vraag beantwoord had deed Briar een stap dichter naar hun. Gewoon om wat meer naast hun te staan voor als ze iets moesten bespreken. Haar oren spitsten lichtelijk bij het horen van Eveningpaw's vraag over de kruiden. Hier wist ze toch wel at van? Ze kon de warrior nog helpen met de omschrijvingen. "Frambozen bladeren voelen zacht aan. Maar ze lijken verdacht veel op brandnetels dus laat je je niet in de val lokken." Legde ze maar uit. In de hoop de rode kattin niet te hebben onderbroken. "Lavendel is makkelijk op te merken. Het zijn paarse bloemen en het heeft een lekkere, sterke geur." Tja, wat wist ze nog verder van kruiden en planten? "Bezemstruik, zoals je al hoort aan de naam, is een struik met gele bloemen. In de Twoleg Place zijn er inderdaad heel veel van dat soort planten." Nou ja, Gravelsmoke hoefde het dan niet uit te leggen. Briarlight keek even naar de rode warrior om er zeker van te zijn dat ze niet in de weg zat. Normaal was ze nooit onzeker van haar daden. Maar zij was de leider niet. En de Apprentice had het ook niet echt aan haar gevraagd.

Brairlight zei hoe de planten eruit zagen. Springpaw knikte rustig. "Gaan we met z'n alle opzoek of delen we ons op?" Vroeg Springpaw aan niemand in het bijzonder. Springpaw was een beetje nerveus. Ze was wel blij dat gravelsmoke niet boos zou worden en dat Brairlight uit had gelegd hoe de planten eruit zagen hielp wel een beetje mee dat Springpaw zich minder onzeker voelde.

De rest van de groep leek te volgen. Mooi. Briarlight begon zich wat dichter bij Gravelsmoke te voegen. Ergens voelde het wel fijn, een extra warrior in de buurt. Niet dat Briarlight veel ouder was, maar grote kans dat ze wel meer ervaren was in dingen zoals vragen beantwoorden. Zeker voor een kat zoals zij, die soms haar aandacht ergens anders had. Ze schrok dan ook op toen ze iemand haar naam hoorde noemen. Eveningpaw, een vraag over kruiden. Ehm.. Kruiden, ja. Hoe zagen ze er ookal weer uit? Nu moest ze bekennen dat ze beter was in kruiden herkennen dat ze beschrijven. Gelukkig beantwoorde Briarlight de vraag al voor haar, waarna de witte poes haar even aankeek. Gravelsmoke knikte even. Ze vond het niet erg. Het leek haar eerder van een nederlaag te hebben behoed. "Gaan we met z'n alle opzoek of delen we ons op?" Ehh, dat was een goede vraag. "We blijven zo veel mogelijk bij elkaar." Uitleg gaf ze niet. Ze ging een apprentice niet bang maken met enge verhaaltjes over de rogues en bloodclanners die in Twoleg gebied konden rondlopen. Ze hoefde zich er ook weinig zorgen over te maken, maar beter nam je geen risico. De apprentices waren gemiddeld rond de 7 moons. Het was niet alsof ze al elke battlemove kende. Zelfs al was er 1 warrior bij, ze vond het geen veilig idee.

OOC: Excuses voor late reactie. Ziekte & Kerstdrukte hadden wat tijd ingepikt.

"Misschien zien we nog wel een hond!" Miauwde Eveningpaw opgewonden. De bengaal grinnikte. Dat was echt typisch Eve. Hij had veel respect voor haar dapperheid maar dat hield hem niet tegen om zich nog steeds een beetje zenuwachtig te voelen. Briarlight, een knappe warrior, begon te vertellen over de verschillende herbs die ze moesten zoeken. Het klonk niet al te ingewikkeld. Dat konden ze wel, toch? Springpaw vroeg of ze met z'n allen op zoek gingen of gingen opsplitsen. Glazepaw wou liever zo dicht mogelijk bij elkaar blijven. Gelukkig vond Gravelsmoke dat ook.

Sorry voor laatheid. Ik heb hele drukke weken achter de rug.

Ze luisterde aandachtig naar de uitleg over de kruiden. “Bedankt Briarlight.” Miauwde ze. Dat klonk niet eens zo moeilijk, dit kon ze. Ondertussen kon ze dan ook mooi even Twoleg place wat verkennen. Gravelsmoke vertelde dat ze zo veel mogelijk bij elkaar zouden blijven, dat was dan wel weer jammer. Maar ze kon nog steeds haar ogen goed open houden. Ze zocht naar kruiden toch, dan hoorde dat ook. Dan viel het niet op. Ze trippelde nog steeds mooi naast haar vriend mee. “Mevrouw, Gravelsmoke?” Zouden ze haar al irritant vinden. Ze vroeg nu eenmaal nogal veel. Ze wilde graag alles duidelijk hebben. “Wat als we een hond of een twoleg tegen komen? Wat moeten we dan precies doen.” Vroeg ze terwijl ze Glaze nog een stoot gaf. Spannend toch, een hond of twoleg tegenkomen.

Mevrouw, Gravelsmoke?” De poes keek om naar Eveningpaw. "Wat als we een hond of een twoleg tegen komen? Wat moeten we dan precies doen.” Ehm, tsja, wat moeten ze dan doen? Dat zou ze als patrouilleleider moeten weten maar eerlijk was ze niet echt voorbereid als patrouilleleider. Wel als Warrior, gelukkig. "Het hangt een beetje van de situatie af, maar als er iets gebeurd is het belangrijkste dat jullie luisteren naar mij en Briarlight. Probeer zeker niet zelf de held uit te hangen." Ze zag heus wel hoe Eveningpaw deed tegen Glazepaw, maar een hond of twoleg tegen komen was een stuk minder avontuurlijk dan dat apprentices soms dachten. Ze had zelf wel eens oog in oog gestaan met een hond. Geen pretje. Enorme stankadem, en pijnlijke tanden. Maar waarschijnlijk kwamen ze geen hond tegen waar zij heen gingen. Daarover gesproken.. Gravelsmoke nam de lucht in zich op. Ze dacht deze geur wel te herkennen. Lavendel. "Neem de geur in je op. Raden jullie al welke plant het is? vroeg de rossige kattin aan de apprentices. Briarlight had net verteld dat Lavendel een enorm sterke geur had, en sterker dan dit kon het niet worden. Dit zou dus een haalbare vraag kunnen zijn.

OOC: De rest heeft nog niet gereageerd, maar gezien er nu al zeker een week voorbij is ga ik gewoon door. Briarlight en Springpaw kunnen natuurlijk gewoon nog bijspringen, goed?

Onderwerp: Re: Smell of Lavender [Herb Patrol TC, Group 1]