Falling

Vermoeid keek de jonge RiverClan warrior voor haar uit. Ze had vannacht alles behalve goed geslapen. Alle spanningen tussen de Clans maakte haar ook mentaal kapot, waarom kon het nooit eens zijn dat er gewoon een keertje vrede was tussen iedereen? Een diepe zucht verliet haar longen bij die gedachtes waardoor een wit wolkje ontstond. Het was nog vroeg dus haar adem bevroor onderhand bij het uitademen. Nog een reden om mentaal kapot te zijn, leafbare kwam er ook weer aan. De kattin had er gewoon even wat tijd tussenuit nodig en met wat geluk kon ze ook nog eens een bijdrage leveren aan de fresh-kill pile die ook al steeds magerder begon te worden. Op een sloom tempo draafde ze door het korte gras wat groeide op het territorium. Geen enkel geurtje wat kon duidden op een prooi was te bekennen. Hoewel, ze lette nou ook niet bepaald op wat dus ook de oorzaak kon zijn. Doordat ze niet aan het opletten was tilde ze haar voorpoten niet hoog genoeg op waardoor ze bleven hangen achter een steen. Als gevolg struikelde ze en belandde ze op haar zij. Het zat ook niet mee vandaag.

{+ 1st post Butterpact, daarna is iedereen welkom ^^

Butter rilde even terwijl er een rilling door hem heenging, maar één blik op de fresh-kill pile leerde hem dat er dringend gejaagd moest worden. Hij keek rond in de warriors’ den , maar het zag er niet echt naar uit dat andere katten het al zagen zitten om uit hun nesten te komen. Hij kon natuurlijk voor de grap Breakingpoint vragen of hij mee zou gaan, maar daar had hij in het uiteinde alleen zichzelf zien. Hij wilde wel eens zien wat dat zou worden als de tom mentor zou worden. Vast een hoop gezeik en geen resultaten. Nee, hij moest positief blijven over zijn broer. Dat hij het al tot warrior had geschopt was al heel wat. De grijze tom ademde zijn adem in wolkjes uit en keek even hoe het ademwolkje oploste in de lucht waarna hij vaart zette om uit het camp te gaan. De koude sloeg tegen hem aan, maar het rennen hielp al goed. Hierdoor zou zijn bloed sneller stromen en zou hij het sneller warm krijgen. De tom opende zijn bek met de bedoeling om prooigeuren in te drinken, maar in plaats daarvan rook hij de geur van Ashbrook, een she-cat waar hij nog niet veel mee had gesproken. Ze was een paar moons ouder dan hem, maar schijnbaar wilde dat toch niet al te veel zeggen. Zijn snorharen trilden geamuseerd toen ze op de grond viel en op haar zij landde. Hij had zichzelf nog zo voorgenomen om wat liever te zijn tegen zijn Clanmates, maar dit kon hij natuurlijk niet laten schieten, of wel soms? Nee dus. De tom liep dus grijnzend naar de she-cat toe en deed verder ook geen moeite om haar overeind te helpen, dat kon ze zelf wel. ‘Wel wel,’ sprak hij. ‘Nu kan ik me eigenlijk niet herinneren dat ik ooit die beweging heb moeten leren om prooi te vangen. Wat is dat voor beweging als ik vragen mag? Misschien kan ik het ook eens gebruiken als ik ga jagen.’ En hij grijnsde naar haar. Butterpact: even lief als altijd!

_{Niet veel later nadat de kattin op de grond was gevallen en daar gewoon even bleef liggen met een diepe frons, trok een bekende stem haar aandacht. Het was Butterpact, een warrior die iets jonger was dan zij. Ongemakkelijk kwam ze overeind en voelde een steek door haar poot gaan die er overigens voor had gezorgd dat ze over die verdomde steen gestruikeld was. Wel, wel, begon de kater. Oh starclan, nu ging je het krijgen hoor. Uitdagend trok Ashbrook haar wenkbrauw op toen hij dat zei. ‘Nu kan ik me eigenlijk niet herinneren dat ik ooit die beweging heb moeten leren om prooi te vangen. Wat is dat voor beweging als ik vragen mag? Misschien kan ik het ook eens gebruiken als ik ga jagen,' vervolgde de kater. Aha, hij wilde het dus op die manier spelen. "Dan heb je zeker niet zo goed opgelet in je apprenticetijd als je die fundamentele techniek voor het jagen niet hebt meegekregen," miauwde ze terug. Ash was zeker geen gemene kattin. Ze reflecteerde echter maar al te graag het gedrag wat naar haar toegegooid werd.}

_{“Het blijkt,” begon hij zijn antwoord waar hij snel een knipoog achteraan gaf. Oh God, was het zo’n flirterige charmeur die ze tegenover haar had of was het gewoon een speels knipoogje? Ach, daar zou ze snel genoeg achter komen als hij door zou gaan. Ze grinnikte toen hij haar vroeg of ze hem die fundamentele jaagtechniek dan zou willen leren waarna hij op haar af liet en een demonstratie deed over hoe goed hij die techniek al beheerste. Geamuseerd lachte ze en zette een stapje achteruit zodat hij niet tegen haar aan zou vallen. “Dat denk je ja,” grinnikte ze geamuseerd. “Kom eens hier, dan zal ik je helpen zodat je het in een keer perfect kan doen,” zei ze tegen hem en wenkte met haar staart dat hij naar haar toe moest komen.}