Like father, like son. Stand brave and die with honor.

Tigerpaw was in zijn eentje op jacht gegaan, vastbesloten om zich te bewijzen, hoewel.. het leven hem nooit zo lief was geweest, ineens voelde hij een steek in zijn buik. Hij wist neit waarom amar het voelde aslof zijn buik werd opengescheurd. Ineens hoorde hij een knal verderop en rende er nieuwsgierig naartoe, uit het niets zag hij enkele voor hem onbekende dieren rennen en ging er achter aan. Alleen tot zijn spijt waren ze groter dan hem en nogal agressief aangezien eentje van hun naar hem uithaalde toen hij dichterbij kwam. Tigerpaw kreeg een krab over zijn gezicht en sloeg terug alleen dat was zijn fout want de andere dook toen tegen hem aan en beet hem in zijn poot. Tigerpaw haalde uit met zijn poot en raakte een van de dieren in het oog die een rare kreet sloeg en toen verder ging met bijten. De anderen waren ook gekomen en Tigerpaw blies terwijl hij zich vrij weet te krijgen. Met hinkende poot was hij weggesprongen en keek de beesten aan. Tigerpaw twijfelde maar besloot niet toe te geven aan die beesten hoe ze ook waren. Tigerpaw sloeg onverwachts toe en greep zich vast rond de nek van het beest en probeerde met moeite een fatale plek te raken en haalde uit. De andere spronng rond Tigerpaw maar hij bleef doorgaan tot de eerste onderuit zakte met een kreet toen Tigerpaw de aders in de hals door had gekrabd en gebeten. De andere 2 hadden zich op hem gestort, de ene met nog 1 oog en de ander waarvan Tigerpaw zojuist zijn oor had gescheurd. Tigerpaw voelde een diepe wond ontstaan in zijn onderbuik en voelde hoe het wezen door zat te wroeten met zijn klauwen in de wond. Tigerpaw haalde uit en na enkele gerichtte halen nam hij ook het andere oog door er een grote haal naar te doen. Het beest sprong weg en gleed weg waardoor het verward rond kroop. De ander maakte het af en Tigerpaw voelde hoe de wonden hem fataal werden. Langzaam sloot hij zijn ogen en was klaar om Willowkit bij te staan. Hij zou haar weer zien, na al die manen zou hij zijn liefe zusjes weer zien en met haar kunnen spelen. Zo slecht leek het leven hierna neit. Tigerpaw zuchtte en dacht aan wat hij daar zou zien. De wezentjes waren weggegaan en lieten Tigerpaw achter met hun dode kameraad en enkele bloed sporen. De blinde dwaalde af en viel de rivier in, de ander verdween. Tigerpaw... voelde zijn lichaam lichter worden en hoe hij het begon te verlaten. 'Ik ga, ik ga, ik ga, ik ben weg.....' waren zijn laatste gedachten voor hij zich aan zou sluiten bij zoveel anderen.

(Vermoord door wasberen. Van de drie overleefde het eentje van hun door Tigerpaw's toedoen :3)

Dreamheart kwam omhoog met het muisje dat ze net had gevangen in haar bek. Er daalde onrust over haar heen. Haar maag keerde om bij het ruiken van kattenbloed niet veel verderop. Ze liet haar muis vallen en sprintte richting de lucht. De vorige keer dat ze kattenbloed had geroken was dat Leopardfur. Dreamheart zette het op een lopen en niet veel later kwam ze aan bij de bron van de lucht. Ze zag de zwaarbebloede vacht van een wasbeer. Maar daarnaast lag iets wat het haar koud om haar hart maakte. Het kleine lichaampje van een riverclanapprentice. "Tigerpaw!" Riep ze uit en sprong naar hem toe. Voorzichtig gaf ze hem een likje over zijn flank. Daarna ging ze zitten en boog verdrietig haar kop. Hij was dood. Ze hief haar kop naar de zilverpels. "Waak over hem Starclan." Murmelde ze zacht en daarna pakte ze hem bij zijn nekvel. Hij moest mee terug naar het kamp. Voorzichtig begon ze hem in de richting van het kamp te trekken. Zijn lichaam was licht vergeleken met die van Leopardfur die ze de vorige keer had meegetrokken. Eindelijk kwam ze aan in het kamp. Ze trok Tigerpaw's lichaam tot het midden van het kamp en hief haar kop naar de katten die geschrokken en nieuwsgierig om haar heen kwamen om te kijken wat er met de apprentice was. Ze wou iets zeggen maar ze kon niets zeggen. Haar stem stokte in haar keel toen ze zo bleef staan met het roerloze lichaam aan haar voorpoten.