The hunting king

Onderwerp: The hunting king ma 28 nov 2016 - 19:26

Slechts een klein beetje licht liet de kitten opkijken en gapen. Waarom was het altijd weer zo snel ochtend, hij had het gevoel dat hij was net een paar minuten lag te slapen. Even knipperde de kitten voor hij zijn cyaan ogen rond liet gaan. Elke ochtend nam hij enkele momenten om de andere te bekijken. Alles zag er nog hetzelfde uit als wanneer hij zijn ogen gesloten had. Tot er een zwart waas voorbij schoot. Meteen was zijn aandacht op het ding gevestigd. Het was niets anders dan het ergste, het meest vreselijke. Zijn aartsvijand was terug en daar zat hij, rustig tussen de nesten van de andere families. Heavy dook in elkaar en kroop uit het nest, af en toe naar beneden kijkend zodat hij niet zou struikelen en zijn vijand zou laten weten dat hij op weg was. Hij sloot ineengedoken naar het monster. Er zat nog slechts een voslengte tussen hen in maar het ging voor hem veel te langzaam dus sprong hij maar op en zette zich af. Hij moest hem te pakken krijgen, en wel nu, voor al die keren dat hij naar binnen geslopen was. Hij moest hem te pakken krijgen. Helaas had de vijand hem meteen door. Nee, nee, nee, niet weer. Heavy zette zich harder af achter het ding aan rennend. Maar hij kreeg hem niet te pakken, waarom niet. Toch bleef hij het proberen. Zijn vijand.. dat was natuurlijk meneer de vlieg.

~Open~

Onderwerp: Re: The hunting king ma 28 nov 2016 - 20:15

Na haar 'uitje' buiten het kamp van gisteren was de poes toch wel een beetje uitgeteld. Ze lag dan ook volledig gestrekt en zachtjes snurkend in haar nest bij haar sibling, waarbij ze asociaal veel ruimte in nam. Het was toch wel pittig vermoeiend om door het territorium te rennen met een zwart-wit monster achter je aan, en nee, dat was niet haar moeder. De jonge poes zou dan ook nog een hele tijd door hebben geslapen als niet één of andere gek aan het ronddansen was. Wolfkit liet een klagelijk, grommend geluid horen en draaide zich om, hopend dat ze dan het geluid niet meer zou horen. Natuurlijk was dat niet het geval, want meneer lawaai ging gewoon door. Uiteindelijk opende Wolfkit geërgerd haar ogen en was ze officieel gewekt. Met een warrige vacht van het slapen en een geïrriteerde blik in haar gele ogen maakte ze zich los van haar siblings en moeder en drentelde op de boosdoener af. "Hey! Er slapen hier katten, dommerd!" Riep ze naar hem, daarbij haar eigen waarschuwing totaal negerend. De poes had echter helemaal geen zin om echt boos te zijn, in plaats daarvan zakte ze door haar poten en zette zich klaar voor de aanval. "Hier zul je voor boeten!" Riep ze speels uit, waarna ze probeerde bovenop hem te springen. Een klein beestje vloog weg bij haar beweging en even was de poes afgeleid. Oh, daarom!

Onderwerp: Re: The hunting king ma 28 nov 2016 - 20:34

Een klagende brommende waarschuwing was te horen toen hij voorbij een van de nesten vloog maar hij schonk er geen aandacht aan. Hij moest en zou de vijand uitdagen. Echter bleven zijn poten achter hangen. De kleine kater bromde even. Hij moest sneller met dit tempo zou hij die etter nooit kunnen uitschakelen. En dat nog wel terwijl Heavy zichzelf al een aantal keer gezworen had dit de laatste keer was dat hij ongestraft binnen was gekomen. Natuurlijk was het de afgelopen aantal keren duidelijk een gefaalde missie gewest maar niet weer. Zijn eer stond op het spel, zoveel eer als de grijze kitten ten minste had kunnen hebben. Hij zette zich nogmaals af, deze keer met een beetje meer succes. Hij sloeg het kleine ding uit de lucht en landde zijn poten erop. De pluizige oren staken meteen omhoog terwijl hij zich door zijn voorpoten liet zakken om voorzichtig te proberen te kijken of hij hem echt te pakken had gekregen. In plaats van dat hij het gezien had kunnen hebben bereikte er eerst een boze stem zijn oren. Maar het was niet zijn moeder, of nou ja pleegmoeder, dus ook daar schonk hij geen aandacht aan. Tot hij van zijn plek gedrukt werd door een onbekend figuur dat tegen hem aan sprong. Hij strekte zijn pootjes en nageltjes in poging om zijn aartsvijand toch vast te kunnen houden. Helaas mocht het geen resultaat baten. "Neee, grijp hem!" riep hij. Hij worstelde zich los en keer opzij naar de kitten. "Jij hebt hem laten ontsnappen. Hoor je bij hem?" vroeg hij. Was er een verrader in de clan, hoorde zij bij die kleine duivel.

Onderwerp: Re: The hunting king di 29 nov 2016 - 17:50

Huh, wat was die malle kitten nou aan het doen? Hij had zijn poten over een stukje aarde geslagen en keek er gebiologeerd naar, alsof hij zojuist het onmogelijke had gedaan en een of ander monster onder zijn pluizige pootjes had gevangen ofzo. Wolfkit sloeg er geen acht op en vloog hem speels aan, waardoor hij omver rolde en zo liet zien wat hij onder zijn poten had gevangen. "Neee, grijp hem!" riep het katertje uit en Wolfkit keek verward om zich heen toen ze plots een vlieg voorbij zag komen. Oh! "Jij hebt hem laten ontsnappen. Hoor je bij hem?" ze verplaatste haar kont niet van de kitten en keek van hem naar de vlieg, waarna een brede grijns op haar gelaat kwam. "Jawel! Ik en, eh, en meneer Vlieggemans zijn een team!" Ja dat was het! "Ik ben namelijk de almachtige Wolfstar en meneer Vlieggemans is mijn deputy, hoe durf je hem aan te vallen!" probeerde ze boos te zeggen waarna ze haar al pluizige vacht overeind zette. De bedoeling was dat ze een ontzagwekkende uitdrukking zou geven, de waarheid was helaas dat ze meer op een soort zacht schaap leek.

Onderwerp: Re: The hunting king di 29 nov 2016 - 22:12

Het ene moment probeerde hij de vlieg in zijn klauwen alleen maar te bekijken het andere moment moest hij heel hard zijn best doen om de vlieg ook maar in zijn klauwen te houden. Hoe hard hij ook zijn best deed het mocht niet baten. De kitten viel om, hij stond dan ook niet als de stevigste op zijn pootjes, en verliet de vlieg de plek van het ongeval. De kater kon niets anders dan toekijken hoe zijn aartsvijand weer eens aan zijn poten ontglipte. Hij wist dat het geen zin had om er nu nog eens achteraan te gaan, de vlieg zou hoe dan ook ontsnappen. Dan moest hij zich maar op de medeplichtige van deze vreselijke daad richten. En dat was niemand anders dan de kitten die nu op hem zat. "Jawel! Ik en, eh, en meneer Vlieggemans zijn een team! Ik ben namelijk de almachtige Wolfstar en meneer Vlieggemans is mijn deputy, hoe durf je hem aan te vallen!" sprak de verrader. Hij keek toe hoe de door de war zittende vacht van de kleine poes alleen maar pluiziger werd. Hij was boos maar grinnikte er toch om. Hij kon niet anders het zag er gewoon schattig uit. 'Jij bent een verrader, jij bent geen Wolfstar want ik ben al Heavystar' sprak hij terug. 'En ik accepteer geen verraders die mijn aartsvijanden weer helpen ontsnappen" Zijn oogjes begonnen te twinkelen nu hij toch wel het plezier ervan in begon te zien. Dan nog zou zij gestraft worden voor deze daad.

Onderwerp: Re: The hunting king wo 30 nov 2016 - 21:01

Haar uiterst intimiderende houding bleek toch niet zo intimiderend te zijn want dit monster begon... Te grinniken? Wolfki-, pardon, Wolfstar keek haar vijand uiterst beledigd aan en probeerde zich nog groter te maken. 'Jij bent een verrader, jij bent geen Wolfstar want ik ben al Heavystar' Wat? Hoe durfde deze grijze opdonder? Er kon hier maar één leader zijn en dat was zij, met haar trouwe deputy meneer Vlieggemans aan haar zijde. 'En ik accepteer geen verraders die mijn aartsvijanden weer helpen ontsnappen" ze hief haar neus afkeurend in de lucht. "Pfuh! Jij noemt mij de verrader, verrader?" Ze zakte door haar voorpoten en keek hem speels aan waarbij ze uitdagend met haar kont schudde. "Ik, de grootse Wolfstar, heb gezworen deze clan te dienen en zal nooit iemand zoals jij leader laten worden!" Probeerde ze met een lage, volwassen stem te zeggen. Wat, natuurlijk, niet bepaald lukte. "Er kan maar één leader zijn, dus laten wij vechten, Heavy.... Heavybelly, tot de dood!" klonk haar stem overdramatisch.

Onderwerp: Re: The hunting king wo 30 nov 2016 - 22:21

Het beledigde gezicht dat het poesje maakte maakte het voor hem alleen maar leuker. Waarom was ze een bondgenoot van meneer vlieg. Hij was pure kwaadheid hij stond voor alles wat slecht was, en zij zag er zo schattig uit. Vooral zo. Wacht, misschien was dit hun plan zodat hij ze niet durfde aan te vallen, hoe zou hij dat donsballetje aan kunnen vallen. Nou mooi niet. Zo makkelijk kwam meneer vlieg echt niet van hem af. Hij was de beschermer van de nursery, de grote Heavykit. Bij die gedachte vernauwde de kitten zijn cyaan blauwe ogen. Dit was een truc, hij zou er dus echt in trappen. "Pfuh! Jij noemt mij de verrader, verrader? Ik, de grootse Wolfstar, heb gezworen deze clan te dienen en zal nooit iemand zoals jij leader laten worden!" Ook het katertje zakte door zijn voorpoten. 'Jij mag dan wel de leader zijn van die vliegenclan maar ik ben de leader van deze clan en ik zal ze met al mijn mag beschermen tegen verraders en indringers zoals jou en je deputy meneer vlieg' antwoorde hij redelijk speels. Hij zag er de lol nu wel van in zijn ogen twinkelde dan ook vol op. 'Kom maar op dan Wolfpluisje' grijnsde hij voor hij opsprong en tegen haar aan landde voor hij een nog zachte duw gaf.

Onderwerp: Re: The hunting king do 1 dec 2016 - 21:36

Heavykit zakte door zijn voorpoten en kopieerde zo haar eigen houding. Wolfkit keek hem uitdagend aan, met haar fel gele ogen. 'Jij mag dan wel de leader zijn van die vliegenclan maar ik ben de leader van deze clan en ik zal ze met al mijn mag beschermen tegen verraders en indringers zoals jou en je deputy meneer vlieg' sprak hij speels terug. Wolfkit vernauwde haar ogen. "Leugenaar! Ik ben de leader van Shadowclan, Vlieggemans heeft mij eens gered van een enorm grote hond! Hij is volledig geaccepteerd in deze nursery hoor. Jij wilt deze clan van ons afpakken!" ze grinnikte vermaakt en hield hem strak in de gaten. 'Kom maar op dan Wolfpluisje' grijnsde de kater en hij maakte een galante sprong in de lucht, waarbij hij vol op haar lande en haar zo omver duwde."Oef!" Bracht ze uit, waarna ze door rolde en weer overeind kwam, haar wollige vacht nu vol met stof. "Wacht maar Heavybelly!"grauwde ze terug, waarna ook zij de aanval inzette en hem in zijn oren probeerde te happen. Ondertussen besloot haar trouwe deputy even langs te vliegen met een zacht gezoem.

Onderwerp: Re: The hunting king do 1 dec 2016 - 22:07

Het kleine poesje voor hem vernauwde haar ogen nadat hij dat zelf al gedaan had, echt niet dat hij deze kitten uit het oog zou verliezen. Zij hoorde bij de vijand, steunde hem niet alleen maar n was ook nog eens de baas over hem. "Leugenaar! Ik ben de leader van Shadowclan, Vlieggemans heeft mij eens gered van een enorm grote hond! Hij is volledig geaccepteerd in deze nursery hoor. Jij wilt deze clan van ons afpakken!" antwoordde de kitten. 'Dat is niet waar er is nog nooit een grote hond in het kamp geweest' antwoorde hij meteen. Hij dacht er niet echt overna dat er leven was voor hem, dat het kamp er al was voor hem, en daarbij was het poesje zelf jonger dan hem. 'En ik hoef niet af te pakken wat al van mij is' antwoordde hij voor hij op haar sprong. Heavy kuchtte even door het stof en keek daarna op naar het poesje dat al weer door gerold was. Ze maakte haar vacht alleen maar erger, wat hem weer liet grinniken. "Wacht maar Heavybelly!" grauwde ze voor ze op hem sprong en duidelijk in zijn oor begon te knauwen. Maar dat maakte het niet eens zo erg. Zijn aartsvijand was weer terug. Meteen sprong Heavy op en drukte de ander tegen de grond. 'Zeg hem de Nursery te verlaten of ik zal hem pakken, Wolfpluisje' dreigde hij.

Onderwerp: Re: The hunting king za 3 dec 2016 - 23:55

'Dat is niet waar er is nog nooit een grote hond in het kamp geweest' Eh, ja, oke, misschien wel. "Wel toen jij nog niet geboren was!" Boem, comeback. De poes besloot even te vergeten dat Heavy een maand ouder dan haar was. 'En ik hoef niet af te pakken wat al van mij is' Leugenaar! Verrader! Ze had de woorden naar hem toegespuugd als de poes niet door het stof rolde op dat moment. Ze krabbelde haastig overeind en daagde haar aardsvijand nogmaals uit, waarna ze hem zelf aanvloog en op zijn oor beet. De poes liet pas los toen een van zijn machtige poten haar op de grond drukte. Klagelijk liet ze een kreetje horen. 'Zeg hem de Nursery te verlaten of ik zal hem pakken, Wolfpluisje' Een vuur begon te branden in haar ogen en ze keek de kater aan. "Ik en mijn deputy nemen geen bevelen aan van een verrader!"siste ze hem toe, toch was wel te horen in haar stem dat ze het speels bedoelde. De kitten zette haar achterpoten tegen zijn buik en gaf een flinke schop, hopend zo vrij te komen van zijn greep.

Onderwerp: Re: The hunting king