Your best American girl ll Jackdaw

De rode poes waagde zich buiten het kamp, wow wat voelde ze zich stoer zeg; not really. Ze verveelde zich eerder, want ja ze had nog geen mentor gekregen dus moest ze haar tijd maar anders besteden. Dus een beetje verkennen was haar beste bet, al kende ze het gebied wel. Ze kwam hier al als kit. De rode poes zuchtte en plofte met haar achterwerk op de harde grond, ze leek wel een ouwe zeur een aansteller. Er waaide even een koude wind door haar korte vacht heen. Ze keek even op toen er een geur haar neusgaten binnen drong, gevolgd door een zwarte schim. De poes herkende de kat als Jackdaw...Claws zoon. Meer wist ze niet van de kater, en meer hoefde ze ook niet te weten. 'Ik zie je wel hoor' miauwde ze emotieloos.

Sinds de gezamenlijke training van een aantal dagen terug mocht Jackdaw nu vrij het kamp uit en gaan en staan waar hij wilde, godzijdank. De kater was dat kamp inmiddels helemaal zat en genoot van de vrijheid die hij nu had. Het was jammer dat hij geen mentor had die hem dingen kon leren, maar de kater weigerde achterop te raken en trainde zichzelf, voor zover dat ging. Zo ook nu, terwijl hij rustig aan het jagen met de tips die Shark hem had gegeven. Hij was dan ook net bezig met een duif te vangen toen een stem zijn jacht verknalde. 'Ik zie je wel hoor' de vogel vloog klapwiekend omhoog en Jackdaw zuchtte geïrriteerd, waarna hij uit de bosjes stapte. "Aye, maar zag je ook dat ik aan het jagen was?" Vroeg hij met één wenkbrauw vragend opgetrokken en een lichte, plagende ondertoon in zijn stem. Hij nam het haar niet echt kwalijk, waarschijnlijk stond de wind verkeerd. Bovendien liepen hier genoeg van die domme duiven rond. "Beserk, right?"

De poes had met haar luidde stem duidelijk zijn jacht verpest; what a pity. "Aye, maar zag je ook dat ik aan het jagen was?" vroeg de kater dan ook, met opgehesen wenkbrauw en een licht plagende toon in zijn stem. Beserk begon te grijzen en schudde lichtjes haar hoofd. 'Oh sorry Jackie volgende keer beter' grinnikte ze uitdagend terwijl ze geamuseerd naar de zwarte kater keek. "Beserk, right?" vervolgde de kater toen. Beserk knikte 'Dat klopt' bevestigde ze zonder twijfel. 'De enige echte' ze deed een stap dichterbij de kater. 'Eigenlijk moet je je wel een beetje schamen niet zeker zijn over mijn naam, tsk tsk het is toch niet zo moeilijk?' ze keek de kater speels aan. 'Maar het is al goed ik vergeef het je' ze zwaaide even met haar staart en gaf de kater een glimlach. Ze voelde zich bijzonder speels vandaag, of kwam dat door Jackaboy?.

Bij zijn woorden begon de poes te grijnzen en schudde lichtelijk haar kop. Yeh, zoiets had Jackdaw al gedacht. 'Oh sorry Jackie volgende keer beter' grinnikte de poes uitdagend. Ew, Jackie. "Jack-daw"verbeterde hij haar scherp, maar met een geamuseerde blik in zijn ogen. Hij hield niet van bijnamen, zijn naam was Jackdaw. Punt. Gelukkig leek ze het grappig te bedoelen, haar humor kon hij wel inzien. Alleen... Het was Jackdaw. Niet Jackie of Jack. De kater zette zich neer en ontmoette haar blik. "Beserk, right?"Sprak hij, waarop de rode poes knikte. 'Dat klopt' bevestigde ze nogmaals. 'De enige echte' hij wiebelde geamuseerd met zijn oren toen ze dichterbij stapte. "Werkelijk?" klonk zijn stem twijfelachtig, alsof hij er van overtuigd was dat er nog een andere Beserk rond zou lopen ofzo.'Eigenlijk moet je je wel een beetje schamen niet zeker zijn over mijn naam, tsk tsk het is toch niet zo moeilijk?' hij rolde plagerig met zijn ogen, een grijns op zijn zwarte gelaat. 'Maar het is al goed ik vergeef het je' Jackdaw zakte door zijn voorpoten en deed alsof hij boog. "O danku, almachtige Beserk," Sprak hij duidelijk sarcastisch, waarna hij weer overeind kwam en haar met fonkelende ogen aan keek. "Hey maar ik hoorde van een bepaald persoon dat Young One's die geen training hebben gehad, het kamp niet uitmochten." Hij ging zitten en keek de rossige poes uitdagend, maar niet onvriendelijk, aan. "Sooo, wat doe jij hier mop?" Vroeg hij plagend. Hij wist dat Beserk nog geen mentor had en bij de gezamenlijke training had hij haar ook niet gezien. Natuurlijk zou hij haar niet verlinken, zo zwak was hij nu ook weer niet. Maar tja, hij kon wel een leuk spel spelen met deze informatie huehuehue.

De kijk grijzend naar de zwarte kater die een buiging voor d'r maakte; "O danku, almachtige Beserk," Sprak hij duidelijk sarcastisch terwijl hij met een fonkel in zijn ogen haar aankeek. "Hey maar ik hoorde van een bepaald persoon dat Young One's die geen training hebben gehad, het kamp niet uitmochten." Beserk trok even nep overdreven geschrokken gezicht. 'Oh no what ever will i do now?!' hoe dan ook had hij wel een punt; youn-ones zonder mentor mochten inderdaad het kamp niet uit. Was het erg dat ze daar niet eens aan gedacht had? lekker bezig bes... Maar het kamp was niet zo ver, niet dat die argument haar echt ging helpen. "Sooo, wat doe jij hier mop?" vroeg de kater toen. 'Gewoon verkennen' antwoorde ze rustig. Want tja veel anders had ze niet te doen. 'But hey... you wont tell on me will you?' ze keek de kater even strak aan. Wist zij veel, Bc cats stonden niet bekend om hun vriendelijkheid...of hun talent om niet gelijk alle geheimen door te vertellen aan Claw wie in Jacks geval;zijn vader was.

Het evenbeeld van Brat, haar moeder, trok een overdreven geschrokken gezicht. Oh wat schijnheilig, heerlijk. 'Oh no what ever will i do now?!' Hij trok een bedenkelijk gezicht en besloot maar eens te achterhalen. 'Gewoon verkennen' Klonk ze rustig, duidelijk dat de poes schijt had aan de regels. Dat maakte er twee, hehe. 'But hey... you wont tell on me will you?' Hij trok een bedenkelijk gezicht en tikte met zijn nachtzwarte staart op de grond. "Hmm.. Waarom niet? Als ik het doe, zal ik zeker weten worden beloond. Dus..." Hij stapte nog dichter op haar af en keek haar uitdagend aan. "Wat zit er voor mij in als ik het geheim houdt, Beserk?" Er lag een brede grijns op zijn gelaat en hij keek haar onderzoekend aan.

-aaa zo laat ;w;

Onderwerp: Re: Your best American girl ll Jackdaw