Met een glimlach trippelde ze de Young One Tower uit. De zon scheen eindelijk, maar de warmte voelde ze echter niet. Toch, ondanks de kou vond ze het een prettige ochtend. Ze had niet meer zo moeilijk geslapen, want tja, ze wende eenmaal makkelijk aan veranderingen. Dat was een ding dat je snel uit kon vogelen. Haar ogen flitsten rond het kamp. Er waren katten die ze de dag daarvoor nog niet gezien had. Het verbaasde haar wel. Ze had grote, robuuste katten verwacht. Met enorme snijtanden, klauwen en allemaal onder littekens. Shallow was opgelucht dat de katten niet zo waren zoals ze verwacht had. Ze mochten vals en afbijtend zijn. Maar ze waren geen monsters. En toch voelde ze schuldgevoel door haar heen stromen. Beschaamd dat ze haar Clangenoten zo beschouwde. Misschien waren het de verhalen, misschien was het haar fantasie, ze was immers nog jong en ze wou graag nieuwe dingen ontdekken. Waardoor haar brein automatisch een beeld in haar bracht voordat ze het ooit zelf gezien had.
De honger trok haar terug de realiteit in en ze keek rond. Hm, waar kon ze wat te eten scoren?