Stupid

Ondanks alles mocht hij wel nog steeds naar buiten komen.
Normaal zat hij dus in de med cat den te rotten naast die ace... maar vandaag had hij besloten even daar weg te gaan. Die kater was er immers niet en hij kon evengoed wat buiten liggen dan in die muffe stank te blijven. Het was namelijk beter frisse lucht te hebben dan te moeten stikken in dat? Like geez... God... Hij zuchtte even luid en rekte zich uit waarna hij besloot zijn pels schoon te maken. hij zou wel zien of iemand kwam zagen om het feit dat hij buiten was en zo wel dan tja, dan mochten ze lekker weg gaan want zo was hij wel.
yay.

-Fernpaw/Thronfang~

Fernpaw wierp een korte blik op de apprentices die zachtjes lachten en opzij stapten om haar voorbij te laten gaan. Ze wierp een blik op haar pels en gaf het een korte lik, maar bloed bleef de hele tijd opwellen op de plek waar één van de apprentices haar geraakt had. De apprentice had luidkeels geroepen dat het een ongeluk was geweest, maar Fernpaw wist wel beter. Ze had gisteren in de apprentices’ den de tom uitgescholden omdat hij zich bemoeide met haar zaken en over haar litteken begon. De tom had dit niet lichtjes opgenomen en had haar tijdens de training een lesje geleerd, waarna hij vervolgens tegenover de warriors die aanwezig waren net had gedaan alsof het een ongeluk was. Naast een poot om zijn oor had de tom niet echt straf gekregen en Fernpaw mocht zich gelijk gaan melden bij de medicine cat’s den. Fernpaw zuchtte. Ze had echt zo’n ontzettende hekel aan sommige katten van haar den, maar wist ook dat er voor de rest niet echt iets aan te doen was. Ze vond het gewoon maar niets als ze begonnen over het grote litteken die over haar schouder liep en die door haar vader was gemaakt. Als de apprentices er achter zouden komen wat er was gebeurd zouden ze haar al helemaal gaan pesten en dat wilde ze absoluut niet. De she-cat wandelde het camp in en beet zachtjes op de binnenkanten van haar wangen toen ze zag dat Lurkingshade zich in de buurt van de medicine cat’s den bevond. Twijfelachtig stapte ze op de warrior af en keek hem aan. ‘Hé, Lurkingshade,’ begroette ze de tom op een formele manier. ‘Is Acefray daar toevallig in de buurt dat jij weet?’ Ze opende haar bek om de geuren in te drinken, maar de geur van Acefray was vaag en Bitterpaw rook ze ook niet. Ze moest de she-cat nog steeds feliciteren met haar nieuwe rang, trouwens.

In zijn ooghoek zag hij iemand binnen komen in het kamp. Zijn gifgroene ogen werden dan ook snel gericht op de zwarte kattin, genaamd Fernpaw, die naar hem toestapte. Nja, naar hem? Het was vast voor hun stomme Medicine cat... Ugh... ‘Hé, Lurkingshade,’ Klonk er echter van de poes af. Was het dan toch voor hem? Dat verbaasde hem ergens wel. ‘Is Acefray daar toevallig in de buurt dat jij weet?’ Hij schudde zijn hoofd. "Bitterpaw heb ik ook nog niet gezien," klonk er kalm van de gevlekte kat die de afgelopen dagen in die med cat den had doorgebracht... Nja, hij wist wel wie er zo was.

Kalm keek hij naar de ander, ze was duidelijk aan het bloeden op een plek waar ze niet goed aankon... Okay dan... ‘Als je ze eens nodig hebt,’ Klonk er en hij knikte even begrijpelijk naar haar, maar stond toen op. Ace had hem al duizend keer gezegd 'Hey princess, doe alsof je thuis bent hier!' dus daar zou hij eens gebruik van maken. Hij wilde nuttig zijn... En als de ander niet was was dit gewoon de beste manier om nuttig te zijn... Heh. ‘Een apprentice heeft dit gedaan. Kun je dat geloven? Alleen maar omdat ik gisteren niet met me liet sollen.’ Hm.. Hij maakte enkel een 'hm' geluidje, eentje waar niet teveel gevoel in zat. ‘Is het fout om voor jezelf op te komen?’ Hij haalde zijn schouders op. "Voor sommige wel," zei de oudere kat waarna hij opstond en even verdween in de den van zijn ex-mentor... Om even later te verschijnen met wat spinrag tussen zijn tanden. Hij wandelde langs haar heen, keek even naar de wonden en begon de spinrag tegen de wond te duwen. "Dit zal het wat stelpen... Ace kan er daarna grondig naar kijken als hij terug is," zei hij kalm. Hij was iemand die snel oppikte en kom op... Spinrag? Iedereen wist erover. En als ace zei dat hij thuis was in zijn den, dan nam hij dingen uit zijn eigen huis, simpel als dat.