Another training with Stormtail

Met soepele passen trippelde een jonge sneeuwwitte poes het RiverClankamp uit. Ze zou vandaag gaan jagen met Stormtail, haar witte staart zwaaide vrolijk heen en weer terwijl ze snel doorliep. Ze zou hem ontmoeten in het kleine bos en daar zouden ze gaan trainen. Haar helderblauwe ogen gleden over de omgeving en haar oren waren gespitst. Alert op zelfs het zachtste geluid. even bleef ze stlstaan en keek om zich heen, ze moest nog wel een stukje verder lopen maar dat maakte niet uit. Even zakte haar gedachtes weg, ze dacht aan Moonpaw. Dat gebeurde steeds vaker, ze kon er nu niks meer aan doen. Even schudde ze haar kop, haar Clan zou haar wat aandoen als ze erachter kwamen dat zij Moonpaw zag. En niet een keer, nee steeds vaker. Ze wist dat het tegen de warrior code was om zulke gevoelens te hebben, en te tonen voor een kat van een andere Clan. Maar ze kon er gewoon niks meer aan doen. opnieuw schudde ze haar kop, ditmaal woester dan eerst. Ze mocht hier nu niet aan denken, ze moest zoich concentreren op haar taak. Op haar traiing, ze zou vandaag echt leren jagen! Zonder dat ze het doorhad was ze al een heel stuk het kleine bos in gelopen. Even bleef het sneeuwwitte poesje stilstaan en keek om zich heen, wachtend, zoekend. Stilletjes ging ze zitten en sloeg haar staart om haar voorpoten. Zo bleef ze zitten wachten, ze wist niet wanneer Stormtail hier zou zijn. Dat hij zou komen wist hij zeker, hij had haar ten slotte gezegd dat ze hier moest wachten. Ze wist niet zeker wat ze nu moest doen, moest ze gewoon blijven wachten, al proberen iets te gaan vangen? Ze zuchtte even en rook toen toch echt een muis, het zou toch geen kwaad kunnen om al wat te oefenen? Zachtjes stond ze op en zakte door haar poten, een houding die ze vele apprentices had zien oefenen. Stuntelig stapte ze naar voren, richting de muis die ze had geroken. Opeens drong een bekende geur haar neusgaten binnen en ze stond onmiddelijk stil. Ze schoot weer omhoog zodat ze weer normaal op haar poten stond en draaide zich snel om.

-Flut...-

-Stormtail only!-

De nacht was voorbij gevlogen. Het was een mooie heldere nacht geweest waar Stormtail in had wakker gelegen. Hij had telkens een raar gevoel gehad waardoor hij niet kon slapen, erg merkwaardig vond hij het. Maar Stormtail zat nu nog eventjes op de open plek. Hij zag net de patrouilles vertrekken die hij had weggestuurd. Straks zou hij zijn weg vervolgen naar het kleine bos. Stormtail keek nog even opzij naar het leerlingenhol, Smokepaw, Mistypaw, Nightpaw. Zijn kittens nu leerling met alle drie een heel ander karakter. Stormtail maakte zich vooral zorgen om Smokepaw en Mistypaw want Smoke was zichzelf niet meer en Mistypaw werd gepest door de andere leerlingen. Hij zuchtte even en keek wat vermoeid naar de grond waar zijn grijze grote poten stonden. Hij had zijn staart achter zich liggen, maar toen keek hij op naar de lucht. *Please Starclan, laat het goed komen* Dacht hij zorgenlijk. Snowpaw zijn leerling trainde hij elke dag, elke keer had hij wel weer wat anders. Vorige keer was het zwemmen, toen een wandeling door het territorium waar hij alles had laten zien.(Niet echt topic) Nu zou hij haar leren jagen en vechten waar hij wel zin in had. Maar wat hij eigenaardig aan haar vond was dat ze er vaak niet was met haar gedachtte en ze was steeds vaker niet in het kamp te vinden... Stormtail schudde zijn gedachten van zich af en stond toen uiteindelijk op met een laatste blik op het leerlingen hol. Waar sommige lichaampjes nog lagen te slapen. Maar het lichaam van Snowpaw was niet te vinden dat betekende dat ze had gedaan wat hij had gevraagd. Een tevrede glimlach sierde zijn snoet. Rustig met regelmatige passen liep hij het kamp uit.

Toen hij was aangekomen bij het kleine bos, had hij Snowpaw,s geur al opgevangen. Geduldig verplaatste hij zich verder naar de geur toe. Af en toe zag hij in zijn ooghoeken wat wegschieten of rook hij een andere prooi geur. Een goede dag om te jagen, heerlijk. Toen Stormtail merkte dat hij naderbij Snowpaw was vertraagde hij zijn pas om te zien wat ze aan het doen was. Omdat Stormtail wist dat sommige leerlingen zich soms anders voor deden als hun mentor er bij was, maar dat was bij Snowpaw was dat niet het geval, gelukkig. Ze was zelfs al aan het proberen om te jagen wat Stormtail erg goed deed hij hield van leergierige katten. Toen hij Snowpaw in een beginners jachthuoding zag zakken glimlachtte hij van het vermaak. Stormtail moest van binnen lachen omdat ze hem aan zichzelf deed denken toen hij het voor het eerst deed. Toen hij het een krijger had zien doen door hem te bespieden in de struiken, waar de krijger hem niet kon ruiken door de windrichting, had hij geleerd hoe het werkenlijk moest. Stormtail stapte naar voren zodat ze hem nu kon ruiken en ook gelijk schoot ze weer overeind en ze draaide ze zichzelf om. Stormtail lachtte vriendelijk en weldenkend naar haar. Zijn zware vertrouwde en lieve stem mouwde, '' Heel erg goed Snowpaw, er moet nog veel aan gewerkt worden. Maar ik ben trots op je, dat je al zelf het initiatief hebt genomen om alvast te beginnen. Je bent denk ik, leergierig Snowpaw. Heel goed. '' Hij liep naar het kleine open plekje waar ze zicg bevond. De muis die ze had willen vangen, was alang gevlucht. Stormtail leerde haar, '' Als je een jachthuoding aanneemt, zorg dan dat je daar ook geen geluid bij maakt. Ga op je laagst bij de grond hangen maar zorg dat je buik niet over de grond schraapt. Door je staart goed in evenwicht achter je te houden blijf je zelf ook in evenwicht.'' Hij deed even voor wat hij had gezecht en ging weer normaal zitten. Controleer als eertse altijd waar de wind vandaan komt, als het van jou kant komt zal je prooi je kunnen ruiken zodat het kan vluchtten voordat je ook maar eeen stap hebt gezet. Oke Snowpaw nu jij, laat me maar zien of het nu beter gaat, doe alsof je poten van veertjes zijn gemaakt. Zodat ze geen enkel geluid maken. Het is natuurlijk niet erg als je het fout maakt, daar kun je weer van leren.'' Het was natuurlijk heel erg leuk om te jagen maar dan moest je wel de basis weten van de jachthouding.

*Yay! inspi ^^*

Het sluipen ging haar niet zo goed af als dat ze gehoopt had en lichtelijk beschaamd keek ze naar haar witte voeten toen Stormtail verscheen. Maar toen ze haar mentor aankeek zag ze hem tot haar verbazing lachen. Even grijnsde ze schaapachtig en zwaaide met haar staart. '' Heel erg goed Snowpaw, er moet nog veel aan gewerkt worden. Maar ik ben trots op je, dat je al zelf het initiatief hebt genomen om alvast te beginnen. Je bent denk ik, leergierig Snowpaw. Heel goed. '' Miauwde Stormtail met zijn vertrouwde maar lieve stem. Snowpaw boog haar kop even en keek hem toen aan. ''Ik wil ook alles leren, ik wil de beste warrior ooit worden.'' Sprak ze trots en ging weer even zitten. Ze keek naar haar mentor die naar haar toe kwam lopen en wachtte geduldig tot hij zou zeggen hoe het wel moest. '' Als je een jachthuoding aanneemt, zorg dan dat je daar ook geen geluid bij maakt. Ga op je laagst bij de grond hangen maar zorg dat je buik niet over de grond schraapt. Door je staart goed in evenwicht achter je te houden blijf je zelf ook in evenwicht.'' Zei hij en ze knikte weer. Ze keek gefocust toe hoe hij zijn houding voordeed. Zodra hij weer normaal ging zitten wilde ze het meteen weer uitproberen maar Stormtail sprak alweer. ''Controleer als eertse altijd waar de wind vandaan komt, als het van jou kant komt zal je prooi je kunnen ruiken zodat het kan vluchtten voordat je ook maar eeen stap hebt gezet. Oke Snowpaw nu jij, laat me maar zien of het nu beter gaat, doe alsof je poten van veertjes zijn gemaakt. Zodat ze geen enkel geluid maken. Het is natuurlijk niet erg als je het fout maakt, daar kun je weer van leren.'' Ze knikte vrolijk en stak even haar neus in de lucht en keerde zih toen om. Zachtjes zakte ze door haar poten, even voelde ze hoe haar buik de grond raakte en onmiddelijk trok ze hem iets omhoog. Ze liet haar staart langzaam zakkn, maar net zodat ook deze de grond niet raakte. Geconcentreerd probeerde ze de goede balans te vinden. Ze ademde even diep in, haar poten moesten als veertjes voelen! Voorzichtig zette ze een stap naar voren en voelde hoe het gras haar voetkussentjes lieten tintelen. Zachtjes zette ze nog een paar passen maar bewoog toen ineens haar staart en verloos haar balans iets. ''Oeps..'' Mompelde ze tegen zichzelfen zocht haar balans weer terug. Ze mocht nu niet falen, ze moest het goed doen!

-sorry voor mijn laatheid-

''Ik wil ook alles leren, ik wil de beste warrior ooit worden.''Stormtail lachtte vriendelijk. '' Natuurlijk Snowpaw. Dat wil elke leerling, maar ik weet zeker dat je ook een hele goede zult worden.'' Stormtail knikte even. Snowpaw knikte vrolijk op zijn instructies. Ze zakte naar de grond en deed zo goed mogenlijk haar best om na te doen wat Stormtail had gezecht. Stormtail moest er vanbinnen om lachen. Omdat hij het zo leuk vond dat de leerling zo goed haar best deed. Het ging heel goed, langzaam liep ze in sluiphouding voort. Maar op een moment verloor ze haar evenwicht. ''oeps'' '' Niet erg, zoals ik al zei` foutjes gebeuren. Oefen dit nog maar een paar keer tot je het onder de knie hebt. Dan kunnen we daarna mischien wel een echte prooi besluipen.'' Stormtail gaf haar een aanmoedigende knipoog. Stormtail liep haar voor door een struik heen. Zodat ze hem in sluiphouding kon volgen. Daarna na een paar vossenlengtes hield hij stand en ging zitten met zijn staart over zijn poten. '' Komop Snowpaw je kunt het.''


*Uberlaatheid, maar had zin om met hem te posten *

Stormtail lachtte vriendelijk. '' Natuurlijk Snowpaw. Dat wil elke leerling, maar ik weet zeker dat je ook een hele goede zult worden.'' Stormtail knikte even en Snowpaw grijnsde trots. En ze probeerde het sluipen, wat dus faalde. ''Niet erg, zoals ik al zei` foutjes gebeuren. Oefen dit nog maar een paar keer tot je het onder de knie hebt. Dan kunnen we daarna mischien wel een echte prooi besluipen.'' Hij gaf haar een aanmoedigende knipoog en Snowpaw knikte even. Ze zag hem weglopen en zakte weer stilletjes door haar poten. Ze was vastberaden dit goed te doen, ze mocht niet falen! Want als ze het nu goed deed kon ze misschien vaker weggaan met de reden dat ze ging jagen. Dan kon ze Moonpaw vaker zien, en toch goed doen voor haar Clan. '' Komop Snowpaw je kunt het.'' Zei Stormtail.
Ze ademde even diep in en zette voorzichtig haar eerste stap. Ze moest een haar balans vinden maar al gauw bewoog ze zich zo stil als ze kon voort, achter Stormtail aan, de bosjes in. Ze wilde nu niet weer haar balans verliezen. Z stil als ze kon keek ze rond en sloop naar Stormtail. Zodra ze voor zijn neus stond keek ze op en grijnsde even. ''En hoe was dat?'' Vroeg ze nieuwsgierig en keek hem afwachtend aan. Ze hoopte dat het goed was, of dat hij juist nog eer tips zou geven zodat ze binnenkort perfect kon sluipen.