As peacefull as it seems

De kater was in gedachten verzonken door het territorium getrokken. Larksong had niet echt ernstige wonden aan het gevecht met Windclan over gehouden, maar de domper die er was gekomen toen ze terugkwamen was zeker niet niks geweest. Terwijl zij naar Windclan waren had Thunderclan Sunningrocks teruggenomen. Dat betekende dat ze minder territorium zouden hebben om te jagen en ook waren ze de rotsen kwijt waarop ze zo heerlijk konden zonnen. Het beviel hem zeker niet, ook al wist hij wel dat de Sunningrocks eerst van Thunderclan waren geweest. Hij schudde de gedachte aan de Sunningrocks weg toen hij het geluid van de waterval begon te horen. Op de een of andere manier kwam hij altijd hier naartoe als hij aan het nadenken was en zijn onderbewuste hem hier naartoe bracht. De waterval had dan ook zeker wat rustgevends en hij kon het niet helpen om te gaan zitten en zijn ogen op de waterval te richten.

[Eerste post Orangewild]

Door het geluid van de waterval hoorde hij niet de andere kat aankomen en hij schrok dan ook lichtelijk toen hij deze ineens in zijn ooghoeken zag. Hij draaide zijn kop en zag dat Orangewild een stukje bij hem vandaan was gaan zitten, dit zou het zeker niet makkelijker maken om mogelijk met elkaar te praten, dus stond hij op en liep hij in de richting van de poes. "Orangewild." Begroette hij de poes. "Wat brengt jou hier?" Zelf had hij geen reden gehad om hier naartoe te komen naast dat het natuurlijk wel rustgevend was, maar mogelijk had de poes er wel een reden voor gehad.

Een uitgebreid en eerlijk antwoord was misschien niet wat hij helemaal verwacht had. Ondanks dat ze clangenoten van elkaar waren wilden de meeste katten nog niet echt alles kwijt. Ook al kon hij wel begrijpen als je iets kwijt wilde. Het laatste was echter wel wat zijn aandacht trok, gezien hij zelf ook geen idee had wie zijn vader was, maar hij had het daarentegen al opgegeven en hij ging er maar gewoon vanuit dat de kater uit een andere clan kwam en mogelijk al dood was. "Dan weet je al meer dan ik weet over mijn vader." Zei hij dan ook. "Ik ben ook opgegroeid zonder vader en ik vermoed dat hij uit een andere clan komt, maar ik heb mijn moeder er nooit over gevraagd." Gaf hij eerlijk toe. Hij had misschien wel een behoefte gehad aan een vader, maar met de manen was dat steeds minder geworden en ondertussen begon hij ook al op een leeftijd te raken waar de meeste katten al wel een nestje kittens had gehad. Daar viel hij echter niet onder, hij had nog niet eens een partner, laat staan dat hij kittens zou hebben.

De gevechten maakten het zeker niet makkelijk, hij was echter niet bang om zijn vader in een gevecht tegen te komen, dus daar maakte hij zich niet zo druk om, maar hij kon begrijpen dat de poes daar wel aan dacht. "Het is zeker niet makkelijker nee door de gevechten." De relatie met Windclan was nog steeds niet echt goed door alles wat er was voorgevallen met de dood van Whitelion, ook al bleek het nu achteraf te komen doordat een windclanner had gelogen, dat was toch iets dat hem wel had verbaasd. "Ook al gaat het nu wel weer iets beter tussen Riverclan en Windclan, maar het ligt nog steeds gevoelig door de gevechten." Dat was tenslotte de waarheid en hij had zelf ook gemengde gevoelens erbij om eerlijk te zijn. Windclan had hun tenslotte gewoon aangevallen zonder het eerst goed uit te zoeken.

Naar Riverclan gaan om haar vader te ontmoeten? Dat was inderdaad niet zo'n slim idee. Om überhaupt naar Windclan territorium te gaan was geen slim idee. Misschien dat ze wel aan de grenzen kon proberen, maar hij zou zelf nooit het territorium van Windclan betreden zelfs ook al ging het om zijn vader. Dit kon natuurlijk ook komen door hoe verschillend ze er tegenaan keken. Hij was tenslotte ook al wat ouder en had er meer mee leren leven. "Ik zou niet Windclangebied gaan betreden als ik jou was." Zelfs niet met zon reden, want de kans dat er nog een gevecht zou komen als ze gesnapt werd was zeker aanwezig. "Misschien kun je wel aan de grens proberen, maar waarschijnlijk heb je dat al gedaan." Voegde hij eraan toe. Het was natuurlijk een advies dat hij gaf en het was nog altijd aan haar om te beslissen wat te doen, maar hij wilde haar zeker afraden om windclangebied te betreden.

Blijkbaar had de poes daar nog niet aan gedacht, ook al wist hij niet of ze daar de antwoorden zou krijgen, maar het viel in ieder geval te proberen. Hij had het gevoel dat hij haar toch niet zou kunnen stoppen om uit te zoeken wie haar vader was, maar misschien had hij haar er geen advies voor moeten geven. Dit was echter nog niet iets dat hij als regelbreken zou zien, ook al had hij wel geen idee van hoe windclanners zouden reageren op het feit dat een riverclanner op zoek was naar een windclankat, maar dat was niet aan hem.

Larksong focuste zijn aandacht weer op de poes die de stilte probeerde te verbreken, maar duidelijk niet wist hoe. Misschien had hij niet zo lang stil moeten blijven, maar haar wat moeten vragen of een opmerking maken. De vraag was nu alleen wat en natuurlijk wat hij nog niet gevraagd had. Over een apprentice kon hij altijd beginnen, want misschien had ze er eentje, maar als ze er geen had, dan zou de vraag misschien wat onhandig overkomen. hij kon zich namelijk ook niet zo snel herinneren of ze er eentje had. "Heb je al een apprentice of een apprentice gehad?" Nu kon hij in ieder geval niet meer terug, gezien hij de vraag nu gesteld had.

Larksong hoopte ook voor haar dat ze een apprentice zou krijgen bij de volgende ceremonie. Het was tenslotte een hele ervaring om een apprentice te mogen trainen. "Ik heb eerder al wel een apprentice gehad." Antwoordde hij. Misschien zou hij er bij de volgende ceremonie ook nog eentje krijgen, maar dat was iets dat aan Butterstar was en het was ook afhankelijk van hoeveel apprentices er waren. "Ik hoop dat je snel de kans krijgt om er eentje te trainen." Zei hij met een lichte glimlach.

Larksong merkte dat de poes wat onzeker klonk toen ze zich afvroeg of ze wel goed genoeg zou zijn. "Al het eerste is moeilijk, ook als je een apprentice voor het eerst krijgt." Voor hem was het ook echt niet makkelijk geweest met een eerste apprentice, maar het was iets waar je wel beter in werd naarmate je meer trainingen gaf. "En ook al krijg je er niet eentje bij de volgende ceremonie krijg je er misschien wel eentje bij diegene erna." Het was namelijk niet alsof er altijd apprentices beschikbaar waren voor alle warriors die er waren, dus soms moest je er gewoon langer op wachten.