All the way

Er was hier niet bijzonder veel te doen, dat was de kitten wel te weten gekomen in de twee manen dat ze bestond. Vaak keek ze naar buiten en zag daar de grote, sterke warriors die telkens met prooidieren groter dan haar zelf het kamp binnen kwamen. Zo wilde zij ook zijn, zij wilde ook iets nuttigs doen, in plaats van hier enkel zitten. Maar telkens als ze voorstelde te helpen, of dat nu met jagen of wat dan ook was, werd ze lachend afgewezen. Dus wat deed je dan? Nou ja, ze deed een zwakke poging om zichzelf te vermaken door een beetje te spelen met andere kittens en eens in de zoveel tijd bij haar moeder of vader te zeuren. Nu echter, was Stainedkit haar slachtoffer. Haar zusje was wat nutteloos tegen een balletje aan het trappen en keek rond alsof ze iets zocht maar niet kon vinden. Wolf besloot haar reactievermogen eens te testen en sloop haar richting op, waarna ze zich met een krachtige sprong afzette en op de grijze kitten afsprong. "Ahhhh!"Piepte ze haar strijdkreet.

Wat was dit nu weer? Kennelijk had haar grijze zusje supersonisch gehoord, want ondanks Wolf haar geweldige stealth skills wist de kitten op tijd weg te duiken en zo aan haar aanval te ontkomen. Wolfkit wist nog net haar evenwicht te behouden en keek geërgerd naar haar zusje Stainedkit, die haar met een nogal priemende blik een stond te kijken. Wolfkit rolde met haar ogen, als Stained een excuus verwachtte, kon ze nog lang wachtten. "Stel je niet zo aan!" Piepte ze dan ook, waarna ze d'r nog een kans besloot te geven en speels door haar poten zakte. "Ik wil gewoon spelen!" Van al haar zusters kon ze het alleen met de grijze poes niet zo goed vinden. Desalniettemin nam dat niet weg dat Wolfkit zich verveelde, en dus een speelmaatje zocht.

Haar grijze zuster snoof op haar woorden. "Dat is kinderachtig," Wolfkit rolde al zuchtend opnieuw haar ogen, wat had Stained toch altijd? Fever en Ferret waren misschien niet al te leuke sparmaatjes, omdat ze zwak waren, maar op z'n minst wilden zij wel met haar spelen. Stainedkit had dat eerst soms ook wel gedaan, maar nu de weken verstreken leek ze alles maar stom te vinden. Of kinderachtig, als je het zo wilde stellen. Bleh. "Helemaal niet." Verdedigde de kitten zich, waarna ze ging zitten en haar zus boos aan keek. "Dat is trainen, zodat ik de beste apprentice en dan warrior wordt." ze hief haar borst ietwat trots naar voren en deed nu haar zusje na door te snuiven. "Doe eens niet zo tuttig, Stained."