How lucky we are to be alive right now

_{Er was geen specifieke reden voor haar om hier te zijn, en ook haar warriortaken had ze nog niet af. Toch bevond ze zich hier, en keek ze opnieuw haar ogen uit. Ze was nog maar twee keer meegeweest op een gathering, en nooit had ze de fourtrees opzettelijk bezocht om het eens goed te bekijken zonder dat er honderden katten stonden. Snel wierp de mooie kattin een blik naar achteren, maar zag nog steeds niemand van RiverClan die haar volgde en tegenhield, dus vervolgde ze haar weg. Ze kon ze al een lange tijd zien, maar nu kwamen ze zeker wel heel dichtbij. Het viel haar op hoe anders het er hier uit zag als de sterren niet over de plek heen schenen, en de bladeren zich verzamelt hadden onder de vier grote bomen. Allebei de keren dat ze hier geweest was, was het Greenleaf geweest, en had het er compleet anders uitgezien. Haar bruine ogen gleden naar de grote rots die aan het hoofd leek te staan, alsof hij door StarClan zelf daar neergezet was. Haar hart klopte iets sneller; zou zij ooit daar komen te staan?

- Lurkingshade}