De jonge kitten lag rustig bij zijn moeder, sweetheart. Hij was nog wakker maar steeds zag je dat zijn oogleden steeds opnieuw sloten. Hij keek rond, hij wilde op zijn mama en South letten. South was sterk en stoer al was ze wel een veel slapende kitten. Waarom? Wist hij niet. Hij had er altijd wel vragen over, misschien moest hij het ergens vragen waarom kittens zoveel slapen. Want ja Sputh was niet de enige kitten. Hij kwam onhandig overeind en viel half om in zijn nest, langzaam zette hij zijn poot op de koude grond en je zag wel aan zijn gezicht dat hij dat niet zo fijn vond. Hij slikte kort, langzaam zette hij zijn andere poten buiten zijn nest. Het was erg koud, half slapend trippelde hij het nursery uit, zijn oogjes staarde heen en weer. Half had hij over dit een slecht gevoel, hij voelde de koude avond wind langs zich gaan. Hij trippelde half kruipend naar de uitgang toen hij daar eenmaal stond moest hij alleen nog een andere den in bewandelen. Hij besloot trots zijn kopje omhoog te steken en zijn neus fier in de lucht, hij voelde zich trots. Hij besloot langzaam aan de wandel te gaan en hier mee een onbekende den in te lopen die hij niet kenden. Hij slikte, en stapte de donkere den in. "H... H... Hallo i-is hier iemand?" piepte de kitten twijfelend. Hij raapte zijn moed bijeen en kroop het de den binnen, hij kon niet dit alles achter laten en ook niet alles. Al voelde hij toch iets warms daar binnen. Hij had het namelijk altijd wel koud dus hij zocht de warmte op, hij kroop richting de warmte toe, wel schuw keek hij rond. Tot hij tegen iets warms op botsten. Het was zacht, als automatime die hij had besloot hij er heel close tegen aan te liggen, zijn vachtje rilden en daar binnen dicht tegen de zachte warmte aan coelde hij zich wel fijn.
Onderwerp: The sound of silence (Everstar) 
wo 30 nov 2016 - 11:32
