Daenerys Stormborn | Mother of Dragons }

De droogte drukte op het land. Zelfs de Marshlands lagen al bijna droog. Little Creek was helemaal verdwenen en dus moesten de katten dit voezig water drinken. Ook kwamen er steeds Rogues drinken. Daarom zat er een witte kat in een zeldzame boom. Hij was alleen op wachtpatrouille gegaan en hij zou wel nog iets vangen op de terug weg. Hoewel de kat duidelijk van het schimmenrijk kwam was hij heel dun en snel. Dat was niet normaal, de meeste die zich schimmenzoon mochten noemen waren breed gebouwd, donker gekleurd en sterk. Zijn zachte blauwe ogen vernauwde zich toen er een gedaante in zijn gezichtsveld verscheen.

+ Eerste post Brat

_{Verdomde droogte ook; de poes werd bijna gedwongen om op andere gebieden te gaan drinken. Niet dat het haar boeide, niemand kon haar toch tegen houden. Ze ging gewoon de grenzen over en opzoek naar water hoor, die clankitties maakte haar niet bang. Brat bevond zich dit maal op schadowclan gebied, ze was eerst bij the little creek gaan kijken maar die was helemaal opgedroogd. Shit, nou dan moest ze ergens anders gaan kijken; daarom stond ze nu hier op de marshlands. Er was wel water te vinden, maar dit gingen ze niet drinken. Ew de poes zuchtte, en keek haar omgeving rond. Ze was niet alleen, dat wist ze. Er zat namelijk nog een andere kater in de boom, maar veel aandacht schonk ze niet aan het mormel. Het was niet echt een bedreiging voor d'r.}

Harepaw keek naar de rode poes. Hij was altijd een opvliegend ding geweest, maar met extreem weer kon hij zowat elk moment ontploffen. Of terwijl in woedebuien, driftbuien en dat soort zaken of terwijl in ellenlange huilmomenten. Toevallig toch dat het extreem droog was. De lichtgekleurde kater sprong soepel uit de boom. Wat in hemelsnaam deed ze hier in het schimmenrijk? Daar was geen plaats voor haar. "U zag me." Zijn donkere, lage stem verbaasde iedereen. Aan een fragiel ventje zou je eerder een piepstemmetje meegeven, maar hij was snel over de puberteit heen gegroeid. Lichamelijk dan.

<sub>Brat zag het kleine witte mormel uit de boom springen, dus ze keek hem strak en wat ongeïnteresseerd aan. "U zag me." klonk zijn donkere lage stem, oke wow dat had ze niet verwacht uit zoon klein scharminkel. Brat deed een stap dichter naar de apprentice toe en bestudeerde hem even kort; hmpf niks bijzonders. 'Je zat ook niet goed verstopt' klonk haar stem koud. Door zijn witte vacht viel hij erg op in dit drassige gebied, al zou hij er vast ooit eens profijt van hebben; in de winter waarschijnlijk. Maar nu nog niet plus ze kon hem ook altijd ruiken.

kortt</sub>

De poes deed een stap naar voren. Harepaw was even groot en ze keken dus elkaar recht aan. De bloedwreker was zeker groot, maar hij was lang en dus stonden ze op gelijke hoogte. Hoewel zijn ogen ijsblauw waren woekerde daar een warm vuur. Zijn gezicht echter was niet warm. Hij knikte bij haar statement. "Klopt, maar dat was ook niet nodig." Met zijn staart gebaarde hij naar het moeras. "Ik kom niet verstoppertje spelen, ik kom kijken wie er dit gebied durft te betreden en gefeliciteerd u bent de eerste." Zijn snorharen trilden een beetje. Hij begon zenuwachtig te worden. Niet van angst, maar eerder van dat de poes zo irritant koel deed.

"Klopt, maar dat was ook niet nodig." Met zijn staart gebaarde hij naar het moeras. "Ik kom niet verstoppertje spelen, ik kom kijken wie er dit gebied durft te betreden en gefeliciteerd u bent de eerste." Brat luisterde aandachtig naar de worden van de apprentice, hmm de eerste he? 'Ga je me proberen te verjagen?'' vroeg ze op een rustige maar emotieloze stem. Ze keek de apprentice nu recht in zijn ogen aan, hij was zeker... erg lang voor zijn leeftijd. Aangezien zij wel erg groot was, maar hey nu hoefde ze niet steeds naar beneden te kijken. Dus geen zere nek. 'Whats you'r name littlefang?' vroeg de poes toen, zijn vacht was helemaal wit dus de poes gokte op zoiets origineels als; Snowkit of Whitekit.

De verdwijning van haar moeder had er voor gezorgd dat ze chagrijnig en prikkelbaar was. Oké, een beste band met Innerstar had Swiftclaw nooit echt gehad, maar Innerstar was haar moeder en ze hield wel degelijk van haar. Daarbij was ze geen puberale puber meer. Bij het ruiken van Bloodclan gingen haar nekharen meteen een stukje dreigend omhoog en met grote passen rende ze op de bron van de geur af. Aangekomen bij het moeras zag ze de witte apprentice, Harepaw als eerste, gevolgd door een Bloodclanner. "Zijn naam gaat jou niks aan, indringer," miauwde ze fel en kwam al snel naast de apprentice staan. "En samen zullen we je inderdaad verjagen," vervolgde ze. Oké, de Bloodclanner was ouder, hoogstwaarschijnlijk ervarener, maar zij was met niet alleen en had ook aardig wat ervaring. Ze zou wel zien hoe dit ging verlopen.

Zijn nekharen gingen omhoog staan. Littlefang hé? Zijn lippen vormde de perfecte stand voor een sis. "Zijn naam gaat jou niks aan, indringer." Hij keek opzij. Naast hem kwam Swiftclaw staan. Ze was pissig en prikkelbaar. Hij was rustig en prikkelbaar. En er prikkelde hem twee dingen. Dat de indringer koeltjes was en dat de ander hem persé moest beschermen. Hij trilde en zijn rugharen kwamen nu ook recht. Eindelijk verliet de sis zijn lippen. Het galmde tussen de bomen door. Hij draaide echter zijn oortje naar de poes, want zij was nu eenmaal ouder.

De poes had nog maar net haar zin af kunnen maken of er kwam al een andere kat aan. "Zijn naam gaat jou niks aan, indringer,"miauwde de andere kattin vel, terwijl ze naast de jongere kat ging staan. Brat versmalde haar ogen en keek de kattin strak aan."En samen zullen we je inderdaad verjagen," Brat begon te grijzen, terwijl haar lange scherpe nagels zich in de natte ondergrond boorde. 'Is dat zo?' miauwde ze uitdagend, oh dit ging nog leuk worden. 'Een kit en een apprentice die mij willen verjagen? oh dat wil ik nog wel eens zien' lachende de rode poes op een bespottende toon, die schadowclanners waren ook zo amuserend. Dacht dit poesje nou echt dat ze haar aankon? was ze werkelijk zo dom? of gewoon erg vol van haar zelf. Hoedan ook bleef het een domme move, ze kon beter een patrouille er bij gaan halen dan haar alleen willen aan te vallen. Of tja ze had Littlefang er ook bij maar... Brat kon zo zijn nek breken, ze zag hem helemaal niet als een bedreiging. [/size]