We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Tinglepace had dorst. Ze doolde al een hele dag rond om iets te vinden. Nu sjokte ze naar Little Creek. Haar laatste redding. Waarom ze niet eerder daar naartoe ging? Het was diep in het territorium en wandelen maakte haar dorstig. Haar normaal zo sierlijke en zachte tred was nu houterig. De naalden kraakten onder haar poten tot ze werden vervangen door steentjes. Tot haar ontzetting was de beek droog. Ze bleef wezenloos staren. Wat?!
Haar ogen waren ergerlijk dichtgeknepen tegen de zon, die voor deze tijd van het jaar te fel, en bovendien te zichtbaar was. Wolken zouden de lucht moeten sieren, af en toe zouden flitsen hen moeten vergezellen en donder de bodem moeten laten trillen. Maar geen van deze drie was gebeurd in een lange tijd. De grond onder haar poten voelde droog aan, wat een zeldzaam verschijnsel was, gezien deze zelfs in Greenleaf vochtig was. Echter viel er in Greenleaf ook regen, iets wat nu niet meer leek te gebeuren. Er werd constant over gepraat in ShadowClan, en er zou geen twijfel zijn aan dat andere clans hier ook last van hadden. RiverClan het minst, leek haar zo. Maar ook zij zouden het moeten beginnen te voelen, gezien de tijd hoelang deze droogte al aanhield. Kort gleed haar blik richting de zon, die nu recht haar ogen in scheen, aangezien het al later begon te worden en de zon bijna onder zou gaan. Het leek alsof hij haar uitlachte, de spot met haar dreef; het maakte haar enkel chagrijniger dan ze al was door de dorst. Steeds meer katten belandden in de ziekenboeg en ook zij zou hier naartoe moeten verhuizen als ze niet genoeg dronk. Echter wist ze wat haar te wachten stond als ze eenmaal bij haar bestemming, het kleine riviertje, aankwam. Het zou er volledig opgedroogd bijliggen; ze had het al meerdere keren horen rondgaan in het kamp. Het zou voor flink wat problemen zorgen. Als het water inderdaad weggetrokken was, zouden ze dit nu uit de Marshlands moeten halen, en daar drinken was niet zonder risico's. Er was een veel grotere kans om daar onveilig water te drinken, gezien algen zich daar gevestigd hadden. Bovendien was het verkrijgen van water daar ook een flink moeilijker, omdat het risico om weg te zakken nog altijd bestond. Innerstar was hier het bewijs van. Otterdive keek op vanuit haar gedachtes toen ze een andere vacht zag staan, maar echt aandacht schenken aan deze vacht deed ze niet; meteen gleden haar bruine kijkers richting waar het watertje normaal lag, en zag inderdaad dat hier niks was. Niets-zeggend stond ze daar, te kijken naar de droge grond. God.