Baby I'm preyin' on you tonight. [TAAK]

Shark rekte zich ’s morgens uit en besloot om een kijkje bij de queens en de kittens te gaan nemen. Rustig wandelde hij in de richting van de barn waar ze verbleven en stak zijn kopje naar binnen. Enkele queens richtten hun kopjes op en keken hem vragend aan, maar daar besteedde hij weinig aandacht aan. Hij richtte zijn blik op de kleine fresh-kill pile die langs hun lag. Wanneer was het de laatste keer geweest dat hij een young one had laten jagen voor de queens? De laatste keer was met Chawl geweest en dat was alweer een paar dagen geleden. Zo te zien moest er dringend gejaagd worden. De queens keken hem strak aan en Shark gaf hun een knikje. Hij begreep het. Ze moesten prooi hebben om hun kittens voldoende melk te geven. Diegene die hij zou aanwijzen zou pech hebben, want Shark had hoge verwachten en met dit weer kon dat nog wel eens lastig worden. Het begon kouder te worden en de meeste prooi kozen er voor om veilig in hun holletje te blijven. Je moest al goed luisteren wilde je meer dan één prooi vangen. Maar goed, hij dacht wel dat de young one die hij zou kiezen goed kon jagen. Hoopte hij dan toch. Normaal gezien moesten hun mentors er genoeg aandacht aan besteed hebben, hoewel hij eerlijk moest toegeven dat jagen niet bepaald zijn eerste prioriteit van zijn trainingsprogramma was geweest toen hij Alex en Nyra voor de eerste keer moest trainen. De tom stond op en liep langzaam in de richting van de young one’s tower, maar het was al niet meer nodig om iemand te gaan halen. Een zwarte tom kwam naar buiten gelopen en Shark herkende hem als Jackdaw; een zoon van Claw. ‘Jackdaw,’ sprak hij rustig. ‘Kom hier.’ Hij wachtte tot de zwarte tom voor hem stond en wees met zijn richting naar de uitgang van het camp. ‘Ik wil dat je vandaag voor minstens drie prooien zorgt voor de queens. Is dat begrepen?’ Hij deed een stapje opzij zodat Jackdaw kon gaan jagen en volgde met een rustige pas. Als hij de tom kon verbeteren dan zou hij dat ook doen.

+ Alleen Jackdaw tot toestemming van één van ons.

Great, nog steeds geen regen. De dagen kropen voorbij en inmiddels waren alle kleine poeltjes in en rond het kamp al opgedroogd. De kater had dorst, maar gezien hij nog niet zelf het kamp uit mocht zou hij eerst toestemming moeten vragen van z'n pa of diens kersverse commander. Hij snapte niet helemaal waarom zoveel katten tegen hem leken te zijn; voor Jackdaw was iedereen veel te sentimenteel. Ja oké, ze was een onwijs goede commander geweest, maar Shark had even goed dat bitchy karakter als Zira, dus Jackdaw was er zeker van dat hij het wel zou maken. ‘Jackdaw,’ het lot riep! Of nuja, Shark deed dat. ‘Kom hier.’ hij rekte zich eens uit en stapte toen langs een paar katten naar de commander toe. "Aye sire, wat is nodig?"grinnikte hij geamuseerd. Jackdaw had heus wel respect, hij was enkel niet zo goed in dat te doen blijken. Shark wees als wijze van antwoord naar de schuur waar de moeder poezen lagen en Jackdaw volgde zijn blik. ‘Ik wil dat je vandaag voor minstens drie prooien zorgt voor de queens. Is dat begrepen?’ de grijns was meteen weg van zijn gelaat. Oh boy, hij moest gaan jagen voor een stelletje ondankbare wijven met hun jenkende misbaksels, en dat terwijl hij eigenlijk nog helemaal geen jacht training gad gehad. Natuurlijk zou hij niet toegeven dat hij het niet kon, oh nee, hij wilde koste wat het kost een goede indruk achterlaten. Immers zou hij ooit zijn vaders plaats in nemen, zoals hij droomde. Dus knikte de kater enkel en begon zijn weinig uit het kamo te maken. Hij was al eens het kamp uitgesneakt en wist tot zijn geluk een plek te herinneren waar veel prooi leek te zijn. Dus stopte hij bij het park, waar hij zo stil mogelijk op een dikke duif begon af te sluipen. De kater twijfelde echter net te lang en de duif vloog er vandoor. In een laatste poging probeerde hij het beest nog neer te halen, maar hij wist enkel wat staartveren vast te pakken. Poep.

-die pun tho :')

Het was Shark’s beurt om lichtelijk te grijnzen toen hij zag dat de grijns van Jackdaw verdween toen hij te horen kreeg wat voor opdracht hij kreeg, maar na een paar seconden was zijn blik weer emotieloos. De tom mocht immers niet denken dat Shark hem onder zijn taak uit liet komen omdat hij het niet graag deed, maar dit toonde in elk geval aan dat Jackdaw of geen voorliefde had voor de kittens en de queens of dat hij niet goed kon jagen. Of geen zin had in jagen. Hoe het ook zij, hij moest dus drie prooien vangen en dat wel het liefste voor zonsondergang. Shark hoopte dan ook dat de tom een beetje kon jagen. Hij had geen idee hoeveel training Jackdaw ondertussen al had gehad in jagen. De zwarte tom ging hem voor het camp uit en Shark volgde hem. Hij volgde de zwarte tom net zo lang tot hij op een afstand stond om te zien hoe Jackdaw zijn eerste vangt helemaal verprutste. Een dikke duif die de queens en kittens goed hadden kunnen voeden. Deed hij dit expres omdat hij er geen zin in had of had hij gewoon nog geen jachttraining achter de rug? Wie weet was zijn mentor was eerst afgegaan op het feit dat hij gevechtsklaar moest zijn. In dat geval moest Shark hem een paar lesjes leren in jagen, want dit sloeg natuurlijk nergens op. Met een norse blik ging Shark naar voren en keek de zwarte tom aan. ‘Ik ga niet eens wat zeggen,’ bromde hij en hij zuchtte. Daarna ging hij naast de zwarte tom staan. Die dikke duif was makkelijk te vangen geweest als Jackdaw zijn houding juist had aangepast, maar dat had hij niet gedaan. ‘Een vogel op de grond is hetzelfde als een muis,’ sprak Shark nors. ‘Je zakt door je vier poten en zorgt dat je je gewicht vooral op je achterpoten laat steunen zodat je voorpoten geen geluid maken. Je zorgt dat je uit de wind blijft zodat hij je niet van te voren kan ruiken of opmerken. Je zorgt ook dat je nergens op gaat staan dat je kan verraden. Eenmaal je dicht genoeg bent spring je op de vogel of op de muis.’ Hij gaf met zijn staart een zwiep. ‘Voor een vogel in de boom klim je tegen de boom op waarbij je zo min mogelijk geluid maakt. Je zet je klauwen diep in het schors van de boom zodat je niet valt en wanneer je dichtbij genoeg bent strek je je klauw uit zodat je hem uit de boom kunt plukken. Daarna spring je naar beneden en dood je hem met één beet in zijn nek.’ Shark zuchtte. ‘Probeer het nu opnieuw. En niet falen deze keer.'

OOC: Gotta love them puns tho ^^ Also: speedcursus jagen met Shark

De commander was hem kennelijk gevolgd, om een oogje in het zeil te houden. Jackdaw had het kunnen verwachten, maar dat betekende niet dat hij blij was om Shark zijn pissige kop tussen de bosjes te zien verschijnen. ‘Ik ga niet eens wat zeggen,’ bromde de tabby kater en Jackdaw zwiepte gefrustreerd met zijn staart, maar luisterde wel goed toen Shark hem een hoop tips gaf. Hij knikte enkel ijverig, waarna hij kort zijn kaken op elkaar klemde. "Het komt door m'n mentor," gromde hij tussen zijn tanden door, waarna hij zijn neus even in de lucht zette en zo op het spoor kwam van andere prooidieren. "Tornado heeft z'n poot naar god geholpen en nu kan hij geen trainingen geven." er was een reden achter zijn slechte kunsten, heus. Dat wilde hij Shark dan ook duidelijk maken, medelijden of iets van vergiffenis hoefde hij niet, enkel zijn ego wilde hij hoog houden bij de gestreepte kater. Jackdaw wachtte dan ook niet op antwoord en begon snuffelend zijn weg naar een nieuw prooi dier te maken. Uiteindelijk wist hij een andere duif te vinden. Deze leek ouder en had maar één poot over; misschien niet het meest voedzaam, maar wel een makkelijkere prooi. De zwarte kater volgde de tips van Shark zo goed mogelijk op en wist zeer dichtbij te komen. De wind draaide echter plots en de duif kreeg zijn geur mee. Gelukkig was hij deze keer snel genoeg, waardoor hij het beest uit de lucht kon grijpen en af kon maken. Misschien niet al te charmant, worstelen met een duif, maar hij had een prooi gevangen, dat was al heel wat.

Shark gaf een lichtelijk goedkeurend knikje toen hij zag dat Jackdaw zijn tips goed opvolgde. Het was misschien niet leuk om aan te horen, maar daar deed Shark het niet voor. Ze moesten naar zijn mening wel waardige katten in hun Elite hebben. Als een Elite cat niet eens voor zichzelf op prooi kon jagen dan hadden ze er weinig aan. Hij wilde later geen verhalen horen over een Elite cat die zelf geen prooi kon vangen en daarom maar afhankelijk was van iemand anders. Shark keek kort naar Jackdaw toen deze uitleg gaf over zijn mentor. Ah. Tornado. Ja, daar had hij van gehoord. De tom zou sowieso voor een hele periode geen trainingen meer kunnen geven. Dat wilde zeggen dat Claw en hij een nieuwe mentor voor Jackdaw moesten zoeken. Hij had al wel iemand in gedachten, maar het was Claw uiteindelijk die de beslissing maakte. Hij kon enkel voorstellen doen. Hij gaf een kort knikje ten teken dat hij het begreep. ‘Er zal een nieuwe mentor voor je gezocht worden,’ sprak hij. De training van Jackdaw moest zo snel mogelijk voortgezet worden. ‘Claw en ik organiseren binnenkort een grote training. Doe daar zeker aan mee en zorg dat je niet achterop raakt. In de tussentijd voordat je een mentor krijgt kun je taken doen of eventueel een training met mij.’ Claw zou het vast wel begrijpen als hij de zwarte tom mee nam voor wat trainingen buiten het camp. Het was belangrijk dat de young one’s de juiste training kregen. Hij keek toe hoe Jackdaw de duif ving. Niet bepaald de juiste manier, maar de wind veranderde op het laatste moment van richting en bovendien had Jackdaw zijn tips al wel toegepast. ‘Beter,’ zei hij met een knikje. ‘Maar je kan niet verwachten dat een prooi altijd iets mankeert. Dat geldt hetzelfde voor een tegenstander.’ Hij draaide zijn kop naar de zwarte tom. ‘Ga er maar vanuit dat als de Elite weer in een gevecht belandt met een andere Clan dat de kans dat je tegenover een ervaren warrior komt te staan vrij groot is. Daarom is het belangrijk dat je niet altijd de zwakke slachtoffers er uit pakt zodat je ook eens wat ervaring leert opdoen tegen meer ervaren tegenstanders.’ Hij wenkte Jackdaw met zijn staart en ging de tom voor. ‘Je gebruikte daarnet je neus om de prooi te lokaliseren, maar als kat heb je natuurlijk ook andere zintuigen waar je op kunt rekenen. Het helpt om soms stil te gaan staan ergens random en je bek te openen zodat je de geuren beter kunt indrinken en geluiden op kan vangen die je nooit opvangt wanneer je aan het snuffelen bent.’ Hij ging zitten. ‘Pas de tips toe die ik je heb uitgelegd en vang een fatsoenlijke prooi deze keer.’

‘Er zal een nieuwe mentor voor je gezocht worden,’ yeah, beter. De jonge kat verveelde zich een ongeluk in het kamp en als hij dan eens weg moest voor een opdracht, bakte hij er niets van. ‘Claw en ik organiseren binnenkort een grote training. Doe daar zeker aan mee en zorg dat je niet achterop raakt. In de tussentijd voordat je een mentor krijgt kun je taken doen of eventueel een training met mij.’ Hij knikte enkel met een vaste blik in zijn ogen. Achteraken? Pff, wat dacht hij wel niet. Jackdaw zou desnoods zichzelf wel trainen, een of andere sukkel als Tornado die zijn poot had verknald ging hem dus mooi niet in de weg zitten. De zwarte kater ging opnieuw opzoek naar een prooi, waarbij hij, al dan niet wat onhandig, een manke duif wist te vangen. Hij bracht het beest naar Shark toe, die natuurlijk al zijn woordje klaar had. ‘Beter,’ hij kreeg een matig knikje. ‘Maar je kan niet verwachten dat een prooi altijd iets mankeert. Dat geldt hetzelfde voor een tegenstander.’ Hij rolde met zijn groene ogen, maar gunde hem daarna een grijns. Hij had heus wel respect voor de kater, ontzag zelfs, maar hij was niet bepaald goed in dat te tonen. ‘Ga er maar vanuit dat als de Elite weer in een gevecht belandt met een andere Clan dat de kans dat je tegenover een ervaren warrior komt te staan vrij groot is. Daarom is het belangrijk dat je niet altijd de zwakke slachtoffers er uit pakt zodat je ook eens wat ervaring leert opdoen tegen meer ervaren tegenstanders.’ Hij volgde Shark verder de stad in. "I know, I know. Ik doe m'n best, 'kay?"mompelde hij en zwiepte kort met zijn zwarte staart. Hij vond het maar niets om zo af te gaan. ‘Je gebruikte daarnet je neus om de prooi te lokaliseren, maar als kat heb je natuurlijk ook andere zintuigen waar je op kunt rekenen. Het helpt om soms stil te gaan staan ergens random en je bek te openen zodat je de geuren beter kunt indrinken en geluiden op kan vangen die je nooit opvangt wanneer je aan het snuffelen bent.’ Hij ging zitten. ‘Pas de tips toe die ik je heb uitgelegd en vang een fatsoenlijke prooi deze keer.’ Jackdaw knikte nukkig. "Aye, sir." Hij gaf hem een haast flirtende knipoog en ging er toen vandoor voordat Shark verder commentaar kon geven. Hehe.
Het duurde een goed tijdje voordat Jackdaw een nieuw prooidier tegen kwam, wat in dit geval een dikke rat was. Hij wist dat het gevaarlijke beesten waren, maar als hij indruk wilde maken op Shark en zijn pa zou hij het er maar op moeten wagen. Hij volgde de tips op van de commander, maar op het laatste moment leek het beest hem toch te horen. In plaats van te vluchten, vloog de rat hem echter aan. Met aan grauw van verbazing en pijn zonken de tanden van het beest in zijn schouder. Jackdaw sloeg het beest nijdig van hem af en na even goed te hebben geworsteld, wist hij de rat met een krachtige bijt van het leven te ontdoen. Gefrustreerd likte hij het bloed van zijn schouder, ew. Nouja, nog maar één prooi en hij was klaar. Jackdaw pakte de rat op en verstopte het op een goede plek, zodat hij het later wel weer mee naar het kamp kon nemen. Hij hoopte stiekem dat hij nog wat kittens kon laten schrikken met het beest. Misschien zou hij de kop wel afbijten en voor de den van zijn pa leggen ofzo, hehe, dat was grappig.
De jonge kater keek op toen hij heel veel lawaai hoorde. Hij volgde het geurspoor nieuwsgrierig en kwam uit bij een groot hok vol met enorme vogels die er nogal dom uit zagen. Kippen, waren dat het niet? Jackdaw kreeg een grijns van oor tot oor op zijn gelaat en begon een gat in het hek te maken. Hehehe.

‘Je best doen is soms niet goed genoeg,’ bromde Shark, maar gaf toch een kort knikje waaruit Jackdaw zijn goedkeuring maar moest halen. Hij was nooit echt goed geweest in goedkeuring uiten en was ook niet het soort kat dat luid complimenten ging roepen zoals die stomme warriors dat hadden gedaan telkens als hun apprentices iets goed deden. De enige keer dat je misschien echt zijn goedkeuring kreeg, was wanneer je iets deed waarvan hij had gedacht dat het onmogelijk voor je zou zijn om de klus te klaren. En zelfs dan kreeg je er niet veel enthousiasts uit. Hij wist dat Alex hem een norse tom noemde en allerlei namen voor hem had verzonnen, maar dat kon hem niks schelen. Bovendien ging zijn reputatie niet bepaald omhoog als hij als een super vrolijke tom door de Elite wandelde; dat deed zijn zoon al genoeg voor hem. De tom gedroeg zich niet bepaald als een Elite cat en Shark hoopte dat dat binnenkort zou veranderen. Misschien was het een fase. Chawl was immers ook niet bepaald de meest gevreesde Elite cat op dit moment en toch was het Claw’s zoon. Hun zonen zouden vast wel iets van hun karakter hebben overgenomen, niet dan? Als Shark echter in het verleden zo irritant was geweest als zijn eigen Elite cat zoon dan hadden ze hem van zijn part op mogen sluiten. Shark schudde de gedachten van zich af en keek met een norse blik toe hoe Jackdaw een rat van zich af probeerde te schudden. Zijn klauwen schoten uit hun hulzen en net toen hij de tom wilde bevrijden van de rat – Claw zou immers niet kunnen lachen met het feit dat Shark zijn zoon had laten sterven door een rat – doodde de tom hem zelf al. Dat was dus zijn tweede prooi. Nog één te gaan. Hij betwijfelde echter of de queens de prooi wilden hebben, maar prooi was prooi. Ze moesten het er maar mee doen en anders gingen ze zelf maar jagen. De tom liep rustig achter de zwarte tom aan en zijn mondhoeken gingen kort omhoog toen hij de vogels zag. Kippen. Hij gaf de tom een goedkeurend knikje. ‘Als je deze prooien allemaal verspeelt zeg ik tegen je vader dat hij je naar een andere Clan mag brengen,’ zei hij tegen de tom en richtte zijn ogen op de kippen. ‘Blijf hier staan,’ mauwde hij. ‘Ik ga langs ze rennen en ze opjagen. Je probeert er zo veel te doden als je kunt. Richt je klauwen op hun nek of op hun vleugels. Dan kunnen we ze later nog altijd afmaken.’ En na een knikje te hebben gegeven ging hij met een luide mauw tussen de kippen rennen. De kippen begonnen paniekerig alle kanten op te rennen en natuurlijk kon Shark het niet laten om hier en daar zijn klauw langs hun vleugels te laten gaan. De Elite zou goed eten vanavond.

OOC: IK HEB JE WEL DOOR, HOOR. JACKDAW VALT GEWOON VOOR SHARK'S CHARMES <3

Oh man, dit was perfect! Opgetogen trok hij met zijn staart, waarna hij het gat groot genoeg wist te maken om er doorheen te passen. Het was toen dat Shark opeens, als een geest, achter hem verscheen en Jackdaw met een ruk liet om kijken. ‘Als je deze prooien allemaal verspeelt zeg ik tegen je vader dat hij je naar een andere Clan mag brengen,’ wat was Shark toch een positieve gozer, bleek maar weer. ‘Blijf hier staan,’ vervolgde de kater. ‘Ik ga langs ze rennen en ze opjagen. Je probeert er zo veel te doden als je kunt. Richt je klauwen op hun nek of op hun vleugels. Dan kunnen we ze later nog altijd afmaken.’ echt kans om hierop in te stemmen kreeg hij niet, want de grof gebouwde commander drukte zich door het gat heen en ging er luid miauwend vandoor. Tsk, alsof dit zijn geniale idee was. Lang bleef Jackdaw er niet over mokken, want de kater wist dat er aardig wat te vreten te halen viel. Met deze opdracht kon hij zichzelf niet alleen bewijzen, hij kon ook nog eens voor een lekkere avondmaaltijd zorgen. Wat meer wilde je? Dus stoof de kater achter Shark aan en sprong gefocust door de kippen heen. Eens in de zoveel tijd zag hij zijn kans schoon en beet haastig in een nek van het beest. Ze sprongen zo'n beetje in z'n armen, die domme beesten. Daarom ook dat er al snel een onwijs bloedbad ontstond en hij inmiddels al een goed aantal beesten om het leven had geholpen. Veel ontsnapten hem ook, maar hij had zoveel kansen bij die domme dieren dat zijn skills er weinig toe deden. Het enige wat nu weer niet zo fijn was, was de deur die opensprong. Uit het huis kwam een enorme Twoleg aan banjeren, luid schreeuwend met een of andere voorwerp in zijn klauwen die hij recht naar hen leek te willen gooien. Oh poep. "Eh, en nu?"

Hoe kan je nu niet voor Sharl's charmes vallen

Terwijl Shark zijn nagels langs random kippen liet gaan, merkte hij dat Jackdaw zich ondertussen ook bij hem had gevoegd en dat hij aan het jagen was op de kippen. Shark hielp de tom een pootje (gheghe) door zelf ook hier en daar in de nek te bijten van de kippen, maar zo te zien ging het de zwarte tom prima af. Naar Shark’s idee had hij zijn taak wel netjes afgerond. Het zou bovendien ook wel in de smaak vallen bij de rest van de Elite als ze met zo veel eten in de Elite aan zouden komen. En als ze problemen zouden krijgen, zouden ze er zo veel mogelijk meenemen als ze konden. En dan moest de Elite maar vechten om het beste stukje prooi. Hij grijnsde vals en liet zijn blik naar de kippen dwalen toen hij het geluid hoorde van een deur die openging. Het volgende moment werd er iets naar hun gegooid en beukte Shark zijn schouder tegen die van Jackdaw zodat de tom uit de weg kon gaan. Hij blies woest naar de Twoleg. Hij ging zijn eten niet laten zitten voor hém! ‘Tegen de tijd dat hij hier is kunnen we al wel wat prooi mee naar buiten sleuren,’ mauwde hij tegen Jackdaw. De overige kippen liepen namelijk enorm in de weg; paniekerig sloegen ze met hun vleugels en probeerden te ontsnappen in de richting van de Twoleg, maar ze werden juist nog banger door zijn manier van schreeuwen en renden weer terug in een andere richting. Jackdaw en Shark hadden er veel gedood, maar er renden er ook nog veel los als een kip zonder kop (ik stop nu met mijn puns, beloofd). Shark zelf pakte één kip in zijn bek en dwong Jackdaw met een zwiep van zijn staart om hetzelfde te doen. Daarna begon hij in de richting van de uitgang te rennen. ‘Wat we nu moeten doen is zorgen dat we zo veel mogelijk kippen naar buiten kunnen sleuren voordat de Twoleg ons echt kan tegenhouden. We moeten de prooi verstoppen en ik zal later wel wat young ones verzamelen om het weer terug op te halen.’ Hij keek zelf rond waar ze de kippen konden droppen en liet zijn blik glijden naar een soort van kuil die zich verderop bevond. ‘Daar,’ mauwde hij met een zwiep van zijn staart in de richting van de kuil. ‘Ik wil minstens vijf kippen hebben voordat die Twoleg ons echt te pakken krijgt.’

OOC: Dat snap ik nu ook niet lol + Jackdaw heeft zijn eerste taak afgerond!

Voordat hij kon reageren beukte Shark hem omver. Rude. Wat beduusd krabbelde hij overeind en zag toen pas dat hij door hem het voorwerp had kunnen ontwijken. Wow, dat was eigenlijk wel gaaf. ‘Tegen de tijd dat hij hier is kunnen we al wel wat prooi mee naar buiten sleuren,’ hij schudde zijn kop om beter te focussen en knikte nu duidelijk, waarna hij net als Shark een dode kip bij de nek greep en keek toen wat verward door de war. De overige kippen renden en vlogen langs hen heen, waardoor hij soms pijnlijke slagen kreeg. Wat een schijtbeesten ook. ‘Wat we nu moeten doen is zorgen dat we zo veel mogelijk kippen naar buiten kunnen sleuren voordat de Twoleg ons echt kan tegenhouden. We moeten de prooi verstoppen en ik zal later wel wat young ones verzamelen om het weer terug op te halen.’ hij knikte en stoof samen met Shark weg. ‘Daar,’ Ah! Wat een convience, een kuil waar ze net mooi hun kippetjes konden droppen ‘Ik wil minstens vijf kippen hebben voordat die Twoleg ons echt te pakken krijgt.’ Jackdaw rende over de weg naar de kuil toe, waar hij zijn kip uitspuugde. "Hey Shark, why did the chicken cross the road?" vroeg hij de kater terwijl hij naast hem terug rende naar de kippenkooi. "Because he was being chased by a Jackdaw and a Shark!" misschien niet de juiste tijd voor een grap, maar Jackdaw vond zichzelf even heel erg grappig. Al lachend pakte hij nog twee kippen vast en rende nu wat onhandig terug naar de greppel, waar hij ze beide uitspuugde. Met grote ogen keek hij naar Shark, hopend dat hij op z'n minst nog een kip mee had weten te nemen, want de twoleg was nu te dichtbij om weer terug te rennen.

Het leek erop dat Jackdaw niet geraakt was door het voorwerp. Hoewel het niet in Shark’s genen zat om per se het leven van andere katten te redden, wist hij dat dit hem wel zou helpen om sommige katten aan zijn kant te krijgen. Bovendien was Jackdaw het zoontje van Claw en de zonen van Claw waren ook een soort familie voor hem. Chawl was dat toch zeker en om eerlijk te zijn mocht hij Jackdaw ook wel. De tom kon soms grappig en droog aangelegd zijn, hoewel hij niet heel erg veel van zijn vader weghad buiten natuurlijk de kleur van de pels en de ogen ook een beetje, hoewel die van Jackdaw veel lichter waren dan die van Claw en meer tegen het gele aangingen. Het was lichtelijk ironisch, want zijn eigen kittens leken qua karakter ook niet bepaald op hemzelf. En als ze in een andere Clan hadden gezeten was dat waarschijnlijk prima geweest, maar hij kon zich Rascal’s onbezorgde, vrolijke karakter niet permitteren als hij een serieuze taak met hem wilde verrichten in verband met de Elite. Hij hoopte dat Rascal op een dag door één of andere gebeurtenis serieuzer zou worden en zou inzien dat het leven geen spel was. Samen met Jackdaw spuugde hij zijn kip uit en richtte zijn oortje naar opzij ten teken dat hij luisterde, maar een norse blik verscheen over zijn gelaat toen Jackdaw zijn woorden had gesproken. Dit hield hij slechts een paar seconden vol, want daarna begon hij te grinniken omdat Jackdaw zelf al lachend terug rende naar het kippenhok. ‘Zeg die maar niet tegen je vader,’ zei hij met een knipoog tegen Jackdaw. ‘Ik weet niet of hij er zo erg mee gaat lachen. Maar hij was best goed, I guess.’ En hij rende verder het hok in waarna hij, met twee kippen in zijn bek, naar buiten rende. Hij was nog maar net buiten of de grond naast hem leek opeens te ontploffen. Een harde knal weerklonk en de grond spatte tegen hem aan. Zijn vacht schoot in de lucht en hij keek Jackdaw met een gejaagde blik aan. Alsof het een kitten was pakte Shark hem op in zijn nekvel en zette af met zijn krachtige achterpoten terwijl hij de grond, die naast hem blijf uit een spatten, probeerde te ontwijken. De Twoleg schreeuwde luid en Shark vermoedde dat als ze geraakt werden – door wat dat dan ook mocht zijn – dat Claw een nieuwe deputy moest gaan uitkiezen en gedag mocht zeggen tegen zijn zoon. Shark liet Jackdaw los toen hij bij een hek aankwam en sprong zelf tegen het hek op. ‘Springen, Jackdaw! Opschieten!’ Hoewel de grond niet meer kapot spatte, wist hij het maar nooit met Twolegs.

Onderwerp: Re: Baby I'm preyin' on you tonight. [TAAK]