Here doggy ll Mutt

De rode poes kwam rustig het kamp binnen gelopen, met twee muizen tussen haar kaken geklemd. Brat was niet de aller beste jager van het bos, ze greens. Maar ze kon haar vel altijd wel goed onderhouden, ze vond het ook leuk. Elke keer een leven ontnemen het gaf haar een soort thrill. Zelfs al was het maar zoon miezerig klein beestje als een muis, twee in dit geval. De rode poes plofte ergens in het kamp neer en legde de knaagdieren even op de grond, haar blauwe ogen gleden het kamp door. Alles leek rustig, niet zo gek ook het was al laat en veel katten probeerde een plek de bemachtigen in een van de torens, Brat gromde ooit zou zij ook een plek daar bemachtigen. Opeens vielen haar ogen op een opvallende kater, met de zelfde vacht als haar. Rood, prachtige kleur. Brat herkende de kater Als Mutt, verschrikkelijke naam maar goed. Ze greens zijn kant op, hopelijk dat hij haar kant op zou komen.

Mutt

Het ergerde de kater steeds dat het klimaat al opmerkelijk kouder werd. Zijn vacht was daar niet dik genoeg vond en de Barns waren ook niet veelbelovend om warm te blijven. Dus had hij besloten om voor de Dageraad een snelle loopje te doen zodat hij op zijn minst warm bleef. Althans, dat leek te werken. Voordat de rode tabby in een plas ijskoud water belandde en zijn poten pijnlijk koud waren. Zijn ogen keken rond het kamp. Nutteloos. Iedereen hier was nutteloos. Hij had ermee geleerd om te gaan. Want dat zou je wel moeten als je erbij wou horen. Zijn oren wiebelden nogal oncomfortabel heen en weer. Het leek wel alsof iemand hem zat aan te staren. De kater begon doorzoekend rond te kijken. Waarschijnlijk zou het weer zo'n nieuwsgierige kitten zijn. Meteen stond hij stil toen hij oog in oog kwam met de al te bekende kattin. Brat. Brat. Het was geen nieuwsgierige kitten, maar je kon haar er wel mee vergelijken. "Goede vangst gehad, neem ik aan." Zei hij met een emotieloze stem. Of het sarcasme was of een indirect compliment wist hij zelf nog niet. Maar zij was degene die droog was.

Het leek te werken want de kater kwam inderdaad haar kant op,"Goede vangst gehad, neem ik aan." Zei hij met een emotieloze stem. Brat zwoor dat er wat sarcasme in zijn stem te vinden was maar erg zeker wist ze het niet. Het kon ook een oprechte compliment zijn, niet dat het haar wat boeide. ''Tja iemand moet boord op de plank brengen'' sprak ze grijzend, ja ze kon niet verwachten dat iemand anders voor haar ging jagen. Oke ze kon eventueel eten van een ander stelen maar dat zou leiden tot een gevecht en-nee ze ging dan liever zelf jagen. De poes greep met haar poot naar een muisje en plantte haar tanden er in waarna ze vervolgens een stukje huis van het beestje afscheurde en langzaam begon te kauwen. 'Zeg eens Mutt hoe gaat het eigenlijk met je?' vroeg ze aan de kater toen ze het stukje muis had doorgeslikt.

De kattin leek zijn begroeting normaal te ontvangen. Dat betekende dus dat de grote donderwolk boven hun al wat verkleind was. De kater bleef haar met een emotieloze blik aanstaren. ''Tja iemand moet boord op de plank brengen'' Antwoordde ze maar met een grijns. De kater moest haar daar wel gelijk in geven. Het was niet dat de Clan een Mousedung om elkaar gaven. Het was doden of gedood worden. En een gevecht om een miezerig stuk prooi was niet uitnodigend genoeg voor de rode kat. 'Zeg eens Mutt hoe gaat het eigenlijk met je?' Hij spitste zijn oren en trok een wenkbrauw omhoog. Dit was niet de Brat die hij kende. Of die hij tenminste dacht te kennen. "Zelfs als het slecht ging, zou het je boeien?" Miauwde hij. Het klonk veel botter dan bedoelt was. Maar zeg het nou zelf. Het was Brat.

Het boeide de poes eigenlijk helemaal niks hoe het met de kater stond, ze wilde gewoon een gesprekje met de kater kunnen opstarten. In de hoop dat ze zijn vertrouwen zou winnen en hij misschien nog wat interrestants met haar wilde delen. Zoiezo wilde de poes een wat meer....betere band krijgen met haar mede Clan genoten, het kon geen kwaad. Vooral omdat ze zoveel vijanden die had, "Zelfs als het slecht ging, zou het je boeien?" klonk de stem van de kater bot. Brat greens, 'Ik toon alleen wat interesse in je Mut' de poes gleed met haar cyan blauwe ogen over haar tweede muis en schoof het naar de kater. 'Dat mag toch wel?' grinnikte ze op een zoete stem, ze hoopte dat hij het muisje zou aanpakken en misschien dan wat opener tegen haar werd.

'Ik toon alleen wat interesse in je Mut' Wow, dat kwam onverwachts. "Is dat iets zoals 'New year, new me' ding?" Mompelde hij met een vragende ondertoon. Hij keek toe hoe ze haar tweede muis zijn richting toeschoof. 'Dat mag toch wel?' grinnikte ze met een al te zoete stem. "What kind of bloody peasant do you take me for?" Hij zat langzaam neer. Maar weigerde haar aanbod echter. "Ik heb al gegeten." Loog hij. Hij was zeker niet van plan om zijn trots voor haar op te schuiven. De kater kon heus wel zijn eigen prooi vangen.

Brat greens naar de kater, het was duidelijk dat hij dit niet van haar verwachtte. Iets wat ook bevestigd toen de kater vroeg of het 'Een nieuw jaar nieuwe ik ding was' Brat knikte enkel. 'Zoiets ja' sprak ze grinnikend, "What kind of bloody peasant do you take me for?"ging de rode kater veder terwijl hij haar aanbod weigerde."Ik heb al gegeten." verklaarde hij, Brat versmalde even haar ogen maar haalde toen haar schouders op. 'You'r loss buster' sprak ze luchtig terwijl ze weer een hap van haar muisje nam.

beetje flut >.<

Hij zwiepte zijn staart heen en weer. Het was niet iets dagelijks wat ze nu deed. Hij had ergens gehoord dat Zira dood was gegaan. De kater zelf was er niet echt geïnteresseerd in familie drama. Maar het was wel zijn commander. Was. Nu was Shark degene die de leiding nam als rechterhand van Claw. 'Zoiets ja' Haar antwoord bracht hem weer terug in de realiteit. "Dat dacht ik al." Mompelde hij met een langzame knik. "Ik vraag me af hoe lang je het kan volhouden, die zoete act." Mauwde hij met een plagerige toon. De kattin leek zijn afweizing van het aanbod op prooi luchtig op te vatten. 'You'r loss buster' Was haar antwoord terwijl ze nog een hap nam. Mentaal hield hij zijn schouders op. "Hoe gaat het met de kits?" Besloot hij maar te vragen. Kittens waren belangerijk, right? Geen kittens betekende geen BloodClan in de toekomst.

"Dat dacht ik al." Mompelde hij met een langzame knik. "Ik vraag me af hoe lang je het kan volhouden, die zoete act." Mauwde hij met een plagerige toon, Brat keek de kater even strak aan. 'Het is geen act dit is gewoon wie ik ben' klonk haar stem emotieloos, ze zou niet meer in haar oude wegen vallen. Ze had van haar fouten geleerd, ze was een betere kat nu. Een meer stabiele kat, eindelijk. "Hoe gaat het met de kits?" vroeg de kater opeens, Brat keek hem even wat verbaasd aan. Waarom vroeg hij dat? en hoe moest zij dat weten? Zij had haar kits nog niet gezien, als ze zich daar ook nog zorgen om moest gaan maken. Haar kits waren nu wel oud genoeg om het zelf uit te zoeken. 'Hoezo vraag je dat?" vroeg ze met een nieuwsgierige ondertoon.

De kattin was niet blij met zijn opmerking en keek hem strak aan. 'Het is geen act dit is gewoon wie ik ben' Protesteerde ze. Wat hem weer een wenkbrauw op liet trekken. Mhm. I'm sure that's happening. Klonk het sarcastisch door zijn kop heen. 'Hoezo vraag je dat?" vroeg de kattin nieuwsgierig nadat hij vroeg om de kittens. Tja, waarom zou hij dat nou vragen? "Is er iets wat ik niet mag weten dan?" Zijn antwoord had weer een vraag. Mutt hield het graag ingewikkeld voor zijn slachtoffers.