You shouldn't expect much kindness

Geruisloos sloop Ouija door het hoge gras. De muis zat stil en knabbelde aan een zaad. Langzaam kroop ze dichterbij, spande haar spieren aan... Net voordat ze de muis wou bespringen bewoog de muis zijn kopje waardoor hij haar zag. Vlug verdween hij in het gras. De poes kwam weer overeind en zuchtte geïrriteerd. Ze rook aan de lucht. Verschillende geuren drongen in haar neus, maar vooral oude geuren. Zwijgend liep ze door. Het gras streek langs haar tabby vacht, en maakte een hard geluid wanneer het terug veerde. Ze had geen zin om zachtjes te zijn, ze was chagrijnig en had honger. Plotseling rook ze een andere kat. Een Rogue, net als zij. Ze gromde zacht. Het laatste waar ze zin in had was een zeurde kat die haar van zijn territorium zou jagen. Toch draaide ze zich om, en wachtte tot de kat zich zou laten zien.

-First post voor Zuko

Zuko rekte zichzelf uit terwijl hij een muisje at. Met een paar snelle happen had hij het dier opgegeten. Het bewegen van zijn oortje toonde aan dat er nog meer waren in zijn schuur, maar de tom had toch geen honger meer. Hij begroef de botjes netjes en liep vervolgens naar het stroompje dat langs zijn territory liep om daar te gaan drinken. Misschien dat hij dadelijk wat ging trainen in het veldje achter zijn schuur. Dan kon hij nog wat oefenen op een bepaalde techniek die hij zichzelf had aangeleerd. Of nou ja… die hij eigenlijk een beetje van de BloodClan had geleerd, maar een techniek die hij tot dusver nog nooit gebruikt had en ook niet wilde gebruiken. Het was vechten als een lafaard. Hij koos liever voor een goed gevecht waarin de ander ook zijn deel kon doen, maar bij zo’n gevecht zou hij het veel te snel afmaken en bovendien was hij geen moordenaar. Hij kon het echter wel als laatste hoop gebruiken wanneer een tegenstander te sterk was en hem nooit met rust zou laten. Maar dan nog zou hij er goed over nadenken alvorens hij het zou gebruiken. Maar een paar erop oefenen kon gaan kwaad. En dus wilde de tom zich omdraaien zodat hij naar het veldje kon gaan, maar hij hoorde pootstappen en draaide zich om zodat hij kon kijken wie daar was. Hij zag een tabby she-cat die hij niet direct herkende en die over zijn border was gegaan. Niet direct alert zijnde op gevaar liep Zuko in de richting van de she-cat en begroette haar door met zijn staart heen en weer te zwiepen. ‘Hallo daar,’ sprak hij vriendelijk tegen de she-cat. ‘Welkom op mijn territory. Zo te zien moet ik mijn borders nog eens gaan verversen.’ Hij grinnikte even en wachtte tot de tabby she-cat iets zou gaan zeggen.