There goes the alarm [Grenzen onderzoek Sc]

Claw had weer een of andere leuke opdracht voor hen bedacht, het zou allemaal wel. De kater voelde er zeer weinig voor gezellig op stap te gaan met zijn clangenootjes Hellhound en Brat. Met Hellhound zou hij het wel uithouden, maar Brat zou hij liever de ogen uit haar kop krabben, en waarschijnlijk was dat gevoel wederzijds. Toch wachtte hij bij de uitgang van het kamp. Hij haatte bevelen, maar aan de andere kant zou het hem iets te doen geven. De kater was rusteloos na de dood van Zira, dus iedere kans om ergens anders zijn aandacht op te kunnen richtten greep hij met beide klauwen aan."Laten we eerst gewoon langs de grenzen gaan, als we dan nog niet wijzer zijn kunnen we altijd het territorium in." Legde hij toonloos voor aan de twee rossige katten toen ze zich eenmaal hadden laten zien. Jinx gunde Brat niet bepaald aandacht, zijn ogen waren vooral gericht tot Hellhound. Hij haatte haar, nam haar nog steeds de dood van Hurricane kwalijk, maar het was nu bijzonder nutteloos om te gaan bekvechten; ze hadden immers een bevel gekregen van hun grote leider.

-Eerst Brat en Hellhound, zodra ze bij het Shadowclan territorium zijn mogen ook Shadowclanners binnenvallen!

Met lange passen wandelde de rosse kater richting de rand van het kamp. Jinx zat er al voor hem, Brat was nog nergens te zien. Met een knikje naar de zwarte Member ging Hellhound zitten. Dit was al zijn tweede grenzen onderzoek in een korte tijd. Ditmaal lag de ervarenheid van zijn team echter wat hoger. Jinx was ouder, Brat iets jonger. Maar de kattin was nog steeds ouder dan Cobra en Lethe. Het betekende dat ze eventueel verder het gebied in zouden kunnen gaan. Nadat Brat aangekomen werd het woord door Jinx genomen. "Laten we eerst gewoon langs de grenzen gaan, als we dan nog niet wijzer zijn kunnen we altijd het territorium in." Het was haast een gewoonte dingetje dat de oudste van de groep vooral de leiding nam. Ook al zat die het kortste in de Elite van alle drie. En voor de verandering vond Hellhound het ook wel een keer fijn om niet de verantwoordelijkheid te hoeven dragen voor alles. Als het dreigde mis te gaan zou hij wel actie onder nemen maar voorlopig was dat nergens voor nodig. Rustig kwam de rosse kater overeind en keek een keer om zich heen voor hij richting Shadowclan gebied begon te lopen. Hij kende er de weg zowel van binnen als van buiten dus verdwalen zouden ze niet.

_{De rode poes had helemaal geen zin om op te staan, nee ze bleef liever lekker liggen. Iets wat ze ook zou doen, als Claw haar geen opdracht had geven om de grenzen van schadowclan te controleren. Niet dat zo erg was, maar met de katten wie ze moest gaan wel. Jinx, en Hellhound. Ughh ze had echt zin om die vieze kop van de zwarte kater te zien, of zijn commentaar te horen. Uitendelijk stond de poes toch op en maakte haar weg naar de uitgang van het kamp, ze zag de twee katers al staan. Het boeide de poes echt niet dat ze de laatste was, ze mochten blij zijn dat ze er was. Brat keek de zwarte kater niet aan. "Laten we eerst gewoon langs de grenzen gaan, als we dan nog niet wijzer zijn kunnen we altijd het territorium in." klonk de stem van de kater, emotieloos. De rode poes snoof geïrriteerd, en gaf toen een kort knikje. De rode poes liep moeizaam achter de twee kater aan, opweg naar het schadowclan gebied. Yippe...}

Brat en Hellhound knikten enkel op zijn voorstel, zonder er echt woorden aan vuil te maken. Mooi, dacht Jinx, hij had toch alles behalve zin in een gezellig praatje op het moment, dat mocht wel duidelijk zijn aan zijn ijskoude gelaatsuitdrukking. De kater zwiepte met zijn staart en begon zich een weg te maken naar het Shadowclan territorium, weg van de stad die hij maar al te goed kende. Hij liep voorop, maar had niet de intentie om hier het leidingsfiguur te spelen. Ze waren allen volwassen katten en hoewel hij bij sommigen hun mentale toestand betwijfelde, ahum Brat ahum, ging hij er van uit dat ze gewoon met hun allen in vrede konden gaan. Ze deden dit nu enkel omdat Claw dat een goed idee vond, en dat was ook wel aan de sfeer te merken. Toen ze in de buurt van het territorium van hun doelwit, de Shadowclan, kwamen maakte Jinx zijn pas gelijk aan die van Hellhound, zodat hij naast hem kwam te lopen. "Als ik het goed onthouden heb, kwam jij toch ooit van Shadowclan?" Hij keek hem in zijn groene ogen aan. "Idee waar we het beste heen kunnen gaan?"Aan Brat schonk hij geen aandacht, daar had hij even geen energie voor.

Op zijn dooie gemakje maar toch in een stevige pas liep Hellhound in de richting van Shadowclan gebied. Er was totaal geen spanning bij de kater te vinden. Het Shadowclan gebied kende hij haast net zo goed als de Shadowclanners. Hij had hier twee andere volwassen members, fysiek volwassen tenminste. En hij had zijn eigen logica waardoor hij onnodige gevechten vaak kon voorkomen. Grote problemen zouden er toch niet komen, dus waarom dan spanning? Jinx kwam naast hem te lopen zodra ze het Shadowclan gebied naderde. De rosse kater keek vanuit zijn ooghoeken de ander aan. "Als ik het goed onthouden heb, kwam jij toch ooit van Shadowclan?" Begon Jinx waarop de rosse kater een keer rustig knikte. "Idee waar we het beste heen kunnen gaan?" Hellhound richtte zijn ogen weer op het naderende moeras gebied. "We kunnen het beste niet te ver uit elkaar gaan. En Shadowclan kennende hoeven we waarschijnlijk niet te diep het gebied in om katten tegen te komen." De stem van de kater was uiterst rustig met een hintje kilheid, zoals het normaal was. Cold reason.

_{De poes liet alles maar langs haar heen gaan, het boeide haar simpel weg niet. Jinx mocht de leiding nemen, als dat hem goed deed voelen. Zielig stuk vreten dat hij was. Jinx schonk haar ook geen aandacht, hij pratte alleen tegen Hellhound prima. Er werd gevraagd waar ze het beste konden beginnen, Brat rolde even met haar ogen. Begin gewoon ergens zoveel maakt het niet uit, we komen toch wel ratt-schadowclanners tegen. De rode kater vertelde dat ze niet zover uit elkaar moesten gaan. De poes bleef stil; op een paar diepe zuchten na. Ze wilde gewoon dat dit zo snel mogelijk voorbij was, ze wist niet hoelang ze die kop van Jinx kon uitstaan.

kort sorry <3}

Hellhound knikte enkel kalm. "We kunnen het beste niet te ver uit elkaar gaan. En Shadowclan kennende hoeven we waarschijnlijk niet te diep het gebied in om katten tegen te komen." Jinx gaf hem een klein knikje, dat hij op zou moeten vatten als een bedankje. Hij mocht Hellhound, de rossige kater was kalm en recht door zee. Hij bond er geen doekjes om heen maar gaf gewoon antwoord, iets wat de zwarte kater zeer kon waarderen. Iets wat hij echter niet zo kon waarderen, waren de diepe zuchten van Brat. Hij negeerde het eerst, maar na de derde keer trok hij toch even met zijn oor. "Misschien kan je eens stoppen met zuchten en daadwerkelijk iets toevoegen aan dit grenzen onderzoek, Brat." Klonk zijn stem droogjes, nog steeds haar niet aankijkend. Hij had helemaal geen zin in haar en dat gevoel was vast wederzijds, maar ze moesten dit nu eenmaal doen. De kater vertraagde even zijn pas toen die sterke walm in zijn gezicht werd geslagen. Ze waren er.

_{Haar gezicht leek een wit canvas te zijn, dat nog beschilderd moest worden met emotie. Haar blik was kil, niet te peilen. Maar haar lichaamstaal zei genoeg. Het groepje BloodClanners tegenover haar had haar niet verrast; ze was immers altijd alert, en wist het als er iets niet klopte. Ze was op een grenspatrouille gegaan - alleen, ze had immers vanochtend al gejaagd en spendeerde het liefst niet al te veel tijd in het kamp, gezien ze hier continu herinnert leek te worden aan Dauntrose's dood - en nu waren deze drie verschenen. Het was haast alsof ze ze opwachtte, een vriendelijke ontmoeting met ze zou hebben en het één en ander met ze zou bespreken. Maar niets was minder waar. Haar blik gleed naar de rossige kater, wist meteen wie het was. Er gingen immers verhalen over hem rond, en nu kon ze ze inderdaad bevestigen. "Sharppaw," miauwde ze zijn naam, haar stem kalm en beheerst. Enkel een begroeting, die aantoonde dat ze hem herkende. Het zou vast en zeker niet lang duren voordat andere Clangenoten deze geur van BloodClan opmerkten; tot dan moest ze ze enkel weghouden.

- Is het goed als ik join, dat ze in een gevecht raken, en dat er wat later nog een paar ShadowClan katten bijkomen?}

_{De poes liet een lage grom horen toen ze de stem van Jinx hoorde, ugh kon die kater nooit zijn bek houden?"Misschien kan je eens stoppen met zuchten en daadwerkelijk iets toevoegen aan dit grenzen onderzoek, Brat." de poes keek de zwarte kater droog aan en haalde enkel haar schouders op. 'Het zal wel' bromde ze emotieloos, ze had geen zin om in gesp-discussie te raken met de kater dus probeerde ze het snel af te kappen. De grote rode kattin keek even naar Hellhound, die tussen de twee katten stond. De poes stond stil toen er een geur haar binnen drong, gevolgd door een kat. Een grote poes, Brat schatte de poes ergens in de 50 manen in. En ze kon ook niet helpen om op te merken dat de ogen van de schadowclanner gelijk naar Hellhound gleden. "Sharppaw," miauwde ze toen. Brat versmalde haar ogen, ze wist precies wat ze bedoelde. Ze draaide even enkel met haar oor de kant van hellhound op toen ze luid begon te gapen. 'We hebben geen tijd voor een reünie' bromde ze enkel terwijl ze vlak langs de oudere poes liep. 'En al helemaal niet voor iemand die ons op probeert te houden'

Brat staat openen voor verwondingen ^^ alleen niet te erg graag.}

Tigerleap knikte en ging vervolgens Waspsting aan. Wat gezelschap kon de poes vast wel gebruiken. Terwijl hij haar achterna ging merkte Tigerleap de sterke geur van Bloodclan op, wat maakte dat de kater zijn tempo versnelde. Ja hoor. Daar was Waspsting en drie Bloodclanners. Tigerleap zijn blik ging naar de kater die Sharppaw genoemd was. Dat was dus die clan verrader van zoveel moons terug dat Tigerleap er eigenlijk niks van wist. "Beter gaan jullie hier nú weg," grauwde de young warrior. Tigerleap was nogal vol van zichzelf, wat maakte dat hij snel een grote bek had.

Diepe zuchten, meer kwam er niet van Brat. Eigenlijk niets anders dan dat ze van haar gewend waren. Wat hem inmiddels wel overduidelijk was, was dat Brat een hekel had aan Jinx en dat het andersom eigenlijk ook wel het geval was. Jinx gaf een klein knikje ter bevestiging van zijn woorden. "Misschien kan je eens stoppen met zuchten en daadwerkelijk iets toevoegen aan dit grenzen onderzoek, Brat." Net op het moment dat Jinx deze woorden uitsprak kwam er een geur hun kant op. Shadowclan en het was sterk. Ze waren dichtbij, ze waren hier. Er verscheen een enkele Shadowclan kattin, een bekende van hem. "Sharppaw," begroette ze hem op een rustige manier. "Waspsting," groette de rosse kater op een al even rustige manier terug. De kattin was de ceremonie voor hij vertrok warrior geworden. Een van de weinige redenen dat hij na al die tijd haar naam nog wist. 'We hebben geen tijd voor een reünie', gaapte Brat waarna ze hun kant op kwam gelopen. 'En al helemaal niet voor iemand die ons op probeert te houden' Dit was nou niet bepaald de handigste aanpak. Als hij hier alleen was geweest zou het zeker een stuk soepeler verlopen zijn. Als ze nu zouden gaan vechten kwamen ze vast en zeker zonder informatie terug. "Beter gaan jullie hier nú weg," gromde een bruine kater die nu inmiddels ook er naar zijn aangekomen. "Als jij nou je gemak houd zal ik proberen deze hier ook rustig te houden, zei Hellhound met een knikje richting Brat. Het was duidelijk dat zij hier in de meerderheid waren en ook nog eens iets meer getraind in het vechten. Een gevecht zou nu nadelig zijn voor beide partijen. De Shadowclanners zouden verliezen en zij zouden hun gewenste informatie niet krijgen.

[Omg sorry ik had niet gezien dat dit al zoveel verder was gegaan]

Onderwerp: Re: There goes the alarm [Grenzen onderzoek Sc]