♥︎ 02

Quirky was altijd een opgewerkt katertje. Dat het nu haast dertig graden was, maakte hem gewoon helemaal niets uit. Hij had wel door dat veel moederkatten nu niet veel aan konden, maar hij kon het niet langer aan om alleen maar lui op zijn achterwerk te blijven zitten! Hij moest iets doen. Waarom kon hij niet, net zoals zijn papa, een warrior worden? Die deden tenminste lekker veel! Hij zag wel dat er de hele tijd grote vlekken in en uit het kamp liepen -- dat moesten de warriors wel zijn! Of misschien waren het wel apprentices..? Hmm, apprentice zijn leek hem ook wel heel leuk, maar het liefste sloeg hij dat over en werd hij gelijk zo'n grote stoere warrior. Dat moest toch wel een dromenleventje zijn?
Eerste post voor Littlepaw!

Little was nog maar net als apprentice vernoemt, niet meer werd de kattin aangesproken met Littlekit, nee haar naam was nu Littlepaw! Het was wel even wennen, maar ook een grote stap vooruit! binnen-no-time zou ze een warrior zijn! Een grote stoere warrior die de clan van slechteriken beschermde! Ze was er bijna, maar in de tussen tijd zou ze zo hard trainen als ze kon. Erm..ook al had ze geen mentor aangewezen gekregen, m-maar die kreeg ze vast wel! Ze was er zeker van, de zwart witte poes liep rustig door het kamp. Pfoe het was wel warm vandaag zeg, dat hoefde van haar niet hoor, maar ze ging er niet over. De katten die dat wel deden wisten wel wat ze deden toch? Opeens vielen haar twee verschillende ogen op een klein katertje, hey maar die kende ze! Snel liep de apprentice op de kitten af. 'Hey Quirky!' begroette ze de kater vriendelijk.

ja want katten gaan over het weer toch? xD

Toen er opeens een gestalte in zijn zichtveld opdoemde, liet hij een geschrokken kreetje horen. Zijn oortjes zakten twijfelend wat naar achteren terwijl hij zijn oogjes samen kneep om te proberen te zien wie er voor hem stond. Hij herkende de gevlekte vacht en tweekleurige ogen, maar de naam die erbij hoorde was hem toch even ontschoten.. Eh, whoeps? De andere kat wist wel heel goed wie hij was, want die begroette hem vrolijk. Bij het horen van haar stem kwam haar naam enkel nog maar verder op het puntje van zijn tong te liggen. Zijn gezichtje kneep zich bedenkelijk samen, maar hij wist het gewoon niet meer! "Heeeeeeey," miauwde hij toen maar, de 'e' extra lang uitrekkend gewoon omdat het kon en ook wel een klein beetje in de hoop dat het minder op zou vallen dat hij haar naam niet terug zei.

Het viel de kattin op dat de kater haar niet terug begroete met haar naam, maar hij begroete haar wel terug en daar ging het om. Little glimlachte vriendelijk terwijl ze plaats naast de kitten nam. 'Hoe gaat het met je Quirky?' vroeg ze toen aan de jongere kitten terwijl ze met haar blik over het kamp gleed. Het was best druk, kittens waren aan het spelen warrior's kwamen terug-of gingen juist het kamp uit. Apprentice's met hun mentor, Little vergeleek clans altijd met bijenesten. Het klonk misschien wat raar maar als je er over na dacht hadden bijen en clan katten veel gemeen. Ze hadden allebij een thuisbasis, er zijn altijd wel katten om die thuis basis te beschermen. Het was nooit echt rustig op die thuis basis want er was altijd wel wat te doen. Ja bijen en katten leken wel veel op elkaar.

De andere kattin hield maar niet op met zijn naam zeggen! Verontwaardigd liet hij een snufje horen, maar bedacht zich toen dat hem eigenlijk iets gevraagd werd. Hoe het ging? Nou, supergoed, totdat hij vergeten was wat haar naam was! Quirky liet zich op zijn kont zakken en keek naar het wazige beeld dat de kattin moest voorstellen. Dat niet iedereen zo slecht zag als hij, wist hij helemaal niet. "Het gwaat heel goewd!" beantwoordde hij vrolijk en tikte een paar keer met zijn poot op de grond, want hij wist zeker dat hij daar iets had zien lopen. Misschien wel een mier? Geïnteresseerd - en compleet zijn manieren vergetend - bracht hij zijn kop tot vlak aan de grond, waarbij zijn neus tegen het gras aangedrukt werd. Dat hij eigenlijk terug hoorde te vragen hoe het met de kattin zonder naam ging, was hij alweer vergeten.

"Het gwaat heel goewd!" beantwoorde de kater haar vraag toen vrolijk en tikte een paar keer op zijn poot op de grond. De kattin glimlachte, 'Mooi' sprak ze op een zoete toon. Opeens liep de kitten van haar weg, verbaasd keek de apprentice hem na. Ze hadden toch een leuk gesprek? Haar twee kleurige ogen volgde de kitten stap voor stap, toen de kitten zijn kop vlak voor grond bracht hield Little haar hoofdje scheef. Wat was hij toch aan het doen? De jonge apprentice wist niet echt wat ze nu moest doen, wachten of weggaan? Hij had duidelijk geen oog meer voor haar, Little schraapte haar keel en tikte met haar staart op de grond. 'Umm..Quirky?" de stem van poes klonk wat onzeker.

Aah, zij vond het ook mooi dat het goed met hem ging. Een brede glimlach kwam op zijn gezicht en hij knikte haar toe. Echter werd zijn aandacht door iets anders getrokken. Hij had wat beweging gezien op de grond! Verbaasd tikte hij een paar keer met zijn pootje op de grond, om datgeen wat bewogen had te laten schrikken zodat hij hem weer kon zien, maar hij zag gewoon helemaal niks! Dus bracht hij zijn kop maar heel dichtbij de grond, waardoor het gras wat eerst een wazige groene vlek geweest was, een beetje scherper werd. Toch was zijn zicht gewoon te slecht om zich helemaal te kunnen focussen, maar dat wist Quirky zelf niet. Toen hij opeens zijn naam hoorde, schoot zijn kop overeind. Oh ja! Hij was eigenlijk in gesprek! "Ja?" vroeg hij vrolijk, en knikte toen met zijn kop richting de grond. "Zag jij ook iets bewegen?" vroeg hij toen, de ander aankijkend in haar ogen, wat voor hem enkel twee verschillend gekleurde vlekken waren. Zijn wereld bestond nou eenmaal enkel uit vlekken.

"Ja?" vroeg hij vrolijk, en knikte toen met zijn kop richting de grond. "Zag jij ook iets bewegen?" vroeg hij toen, de poes keek hem verbaasd aan. Tja ze zag heel veel dingen bewegen-zoals die blad daar-en katten die zaten natuurlijk ook niet stil. Little stond op en liep naar Quikykit, ze wilde ze het weten wat zag de kit wat zij niet zag? Haar twee verschillende ogen bestudeerde de grond, ze zag niks hoor. Oh! wacht nee kijk daar! Een insect liep niet ver hun vandaan, Little wiebelde even met haar oren. Wow die had ze nog nooit gezien! Wat in starclans naam was dat voor insect? Little deed voorzichtig een stap dichter bij het-veel kleinere beestje. Heel voorzichtig raakte ze het aan met haar poot, het kleine beest deinste gelijk tien stappen terug. Geschrokken deed little ook een stap naar achter. 'Oohh Quirky wat is dat?" vroeg de poes terwijl ze haar kijkers op de kitten richte.

Zijn neusje ging snuffelend over de grond heen. Quirky kon het dingetje dat hij net gezien had, gewoon niet meer vinden. Hmpf! Hij wilde het bijna gaan opgeven, toen hij de poes haar stem hoorde, die hem vroeg wat dat was. Wat, wat? Hij kon het niet zien! Hij keek verwachtingsvol omhoog, in de hoop dat de kattin zonder naam hem aan zou wijzen waar dat ding dan wel niet was. "Ik weet hwet nie! Waar is hij? Iwk kan hem niej vwinden!" piepte hij enthousiast, hij wilde supergraag zien wat voor interessants hij nu weer ontdekt had!